วันอาทิตย์...
มีนในชุดเดรสสีดำประดับคริสตัล กำลังเดินควงแขนหนุ่มหุ่นล่ำเข้าไปงานในปาร์ตี้ ท่ามกลางสายตานับร้อยคู่ที่กำลังจับจ้องมาที่คนทั้งคู่
"คือมีนไม่ค่อยมั่นใจเลยค่ะ มีนรู้สึกว่าชุดนี้มันดูโป๊เกินไป" หญิงสาวพูดขึ้น ก่อนจะพยายามดึงกระโปรงมาปิดขาอ่อนของเธอ
"ไม่เป็นไรหรอกมีน ดูสิคนที่นี่เข้าก็ใส่แบบนี้ทั้งนั้น" คนร่างใหญ่โอบไหล่เล็กของมีนไว้แน่น เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
"ไงไอ้แมน มึงพาสาวที่ไหนมาเนี่ย? สวยสะบัดเลยว่ะ" ผู้ชายทรงแบดคนหนึ่งเอ่ยขึ้น ก่อนที่เขาจะยื่นมือมาเพื่อหวังจะเสยคางงามของสาว แต่ยังดีที่พี่แมนปัดออกไปได้ทัน
"นี่มีน มีนนี่เพื่อนพี่เอง พวกมันปากหมาไปหน่อย มีนอย่าถือเลยนะครับ" พี่แมนหันมากระซิบข้างหูขาวของมีน ก่อนที่จะพาเธอเดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่
"มีปกป้องกันด้วย ไอ้แมนของเราจะกลายเป็นไอ้แมวแล้วนะโว้ย" เพื่อนพี่แมนเอ่ยแซว แต่คนตัวใหญ่ดูเหมือนจะไม่พอใจสักเท่าไหร่
"มีนอย่าไปถือสาพวกมันเลยนะ ว่าแต่มีนจะดื่มอะไรหรือเปล่า พี่จะได้สั่งให้คนเอามาให้"
ลืมบอกไปว่าคลับนี้เป็นคลับของเพื่อนพี่แมนและวันนี้ก็เป็นงานวันเกิดของพี่เจ้าของคลับด้วย เพราะฉะนั้นแขกที่มาในวันนี้ ก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนรู้จักกันทั้งนั้น (หมายถึงพี่แมนรู้จัก)
"มีนไม่ดื่มค่ะ" มีนตอบพี่แมน ก่อนที่เธอจะมองนั่นมองนี่ไปเพลินๆ จนเหลือบไปเห็นกลุ่มผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก็ดูคุ้นตามีนมาก
"เอ็ก" มีนเผลอพูดขึ้น จนคนตัวใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างต้องหันมาถามมีน
เอ็กอยู่ที่นี่ ถ้าอย่างงั้นคีย์ก็ต้องมาด้วย ทำยังไงดีมีนไม่อยากเจอคีย์ มีนไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายเลวๆคนนั้นอีก หญิงสาวหน้าชาไปหมดเธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ถ้าขืนอยู่ตรงนี้มีหวังต้องเจอกับคีย์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
"น้องมีนจะไปไหนครับ?" หญิงสาวลุกพรวดขึ้น จนลืมไปว่าพี่แมนนั่งอยู่ข้างๆเธอ
"มีนคอแห้งค่ะ มีนขอไปหาอะไรดื่มก่อนนะคะ" มีนพูดขึ้น ก่อนที่เธอจะเดินตรงไปยังบาร์เครื่องดื่ม เธอสั่งนั่นสั่งนี้มาดื่ม โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่เธอดื่มไปนั่น มันคือว่าอะไร
ฝ่ายพี่แมนที่ยังคงนั่งมองมีนอยู่ห่างๆ เขาก็ดื่มไปด้วยพลางๆ ก่อนที่เพื่อนคนหนึ่งของเขาจะเดินเข้ามาหา
"คนนี้มึงเอาจริงเหรอว่า" เพื่อนแมนเอ่ยถามด้วยสีหน้ากังวลใจ
"คนนี้กูเอาจริง กูจะไม่ยอมให้ดาด้ามาบ่งการชีวิตกูอีกแล้ว"
"แต่มึงก็รู้ว่าดาด้ามันเอาแต่ใจแค่ไหน มึงคิดจริงๆเหรอว่ามันจะเลิกมาวุ่นวายกับชีวิตของมึงได้"
"กูรักมีน!"
"กูรู้ว่ามึงรักน้องเขา แต่มึงกำลังจะฆ่าน้องเขาทางอ้อมนะโว้ย"
"กูจะปกป้องมีนให้ถึงที่สุด กูจะไม่ให้ดาด้ามาทำร้ายเธออย่างแน่นอน"
น้ำเสียงหนักแน่นของแมน ทำเอาเพื่อนไม่กล้าแทรก แต่ถึงยังไงเขาก็ยังคงเป็นห่วงความปลอดภัยของมีนอยู่ดี
"คุยอะไรกันเหรอคะ หน้าตาดูเครียดเชียว" คนตัวเล็กยิ้มร่า ก่อนจะเดินเข้ามาหาพี่แมนด้วยสายตาหวานเยิ้ม
"ดื่มไปเยอะใช่ไหม?" พี่แมนถามพลางเอื้อมมือไปจัดปอยผมสลวย
"ไม่เยอะค่ะ แก้วเดียวเอง" หญิงสาวในสภาพเมามายยกยิ้มขึ้น ก่อนที่เธอจะชูหนึ่งนิ้วขึ้น เป็นเชิงหยอกล้อ
"แก้วเดียวแต่หลายดื่มใช่ไหม?" พี่แมนอดขำในความหน้ารักของคนตัวเล็กไม่ได้
"รู้ดีไปแล้วนะเรา" มือเล็กเอื้อมมาหยิกแก้มตอบเบาๆ พลางเอาแก้มนุ่มมาแนบที่หูของชายหนุ่มเชิงหยอกล้อ
พี่แมนที่สังเกตเห็นคีย์มาตั้งแต่แรก แต่เขาไม่ยอมบอกมีน เพราะกลัวว่าเธอจะหนีกลับบ้านไปก่อน และเขาก็รู้ด้วยว่าตอนนี้คีย์กำลังมองพวกเขาอยู่
"พี่หอมแก้มมีนได้ไหมครับ" พี่แมนขอเธอไปอย่างตรงๆ เพราะหากเธอไม่อนุญาต เขาก็จะแกล้งซบไหล่เธอเพื่อเป็นการง้องอน
"เบาๆนะคะ เดี๋ยวมีนเจ็บ"
เมื่อได้ยินคำตอบของมีน พี่แมนก็ถึงกลับชะงักไม่นึกเลยว่าเธอจะยอมเขาง่ายๆแบบนี้
จุ๊บ !
ริมฝีปากหนาสัมผัสถูกแก้มนวลอย่างแผ่วเบา ทำเอาคนตัวเล็กแอบเขิน แต่เธอเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า เธอจุ๊บแก้มของพี่แมนตอบ ก่อนจะส่งยืมหวานให้พี่แมนอีกครั้ง
ตอนนี้ทั้งสองดูเหมือนคู่รักหวานชื่น ที่กำลังสวีทแรกจูบกันกลางคลับ โดยมีสายตาหลายคู่เป็นสักขีพยาน แต่ดูเหมือนว่าจะมีสายตาคู่หนึ่งที่แสดงท่าทีไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด
"แล้วถ้าพี่ขอมากกว่านี้ น้องมีนจะให้พี่ไหมครับ" ที่พูดไปเมื่อกี้แมนไม่ได้คาดหวังอะไร แต่ครั้งนี้แมนคาดหวังมากขอแค่นิดเดียวที่เขาจะได้สัมผัสเธอ ขอแค่นิดเดียวเท่านั้นถึงแม้ว่าเธอจะเมาไม่ได้สติก็ตาม
"พี่แมนอยากจูบมีน?" หญิงสาวกระซิบถามชายหนุ่ม ยังไม่ทันที่แมนจะได้ตั้งตัว ริมฝีปากเล็กก็ประกบจูบริมฝีปากหนาอย่างตั้งใจ ที่แรกกะจะทำให้มันเหมือนมุมกล้องมากที่สุด แต่ดูเหมือนว่าคนตัวใหญ่ตรงหน้าเธอจะเอาจริง
มือใหญ่รวบท้ายทอยคนตัวเล็กไว้แน่น ก่อนที่เขาจะละเลงลิ้นผ่านริมฝีปากหนาสอดแทรกเข้าไปยังโพลงปากสาวอย่างรวดเร็ว
อุ๊บ !
นาทีที่พี่แมนลุกล้ำเข้าไปในโล่งปากอย่างดูดดื่ม มีนรู้สึกว่าสายตาทุกคู่ตาจับจ้องมาที่โต๊ะของทั้งสอง ก่อนที่แสงสปอร์ตไลท์จะสาดกระทบมาที่ตัวทั้งคู่จนกลายเป็นจุดเด่นภายในงาน
พรึบ!
ในขณะที่ทั้งมีนและพี่แมนกำลังแสดงฉากเลิฟซีนอยู่นั้น จู่ๆ มีนก็รู้สึกเหมือนมีมือใหญ่มาจับข้อมือของเธอไว้แน่น ก่อนจะกระชากร่างเล็กของเธอให้คลายจูบจากพี่แมน
พลั๊ว !
มัดหนักกระทบเข้าที่ใบหน้าของพี่แมนเต็มๆ ก่อนที่ชายคนนั้นจะดึงมีนเข้าไปไว้ในอ้อมกอด
"มึงอย่ามายุ่งกับผู้หญิงของกู" ชายตรงหน้าตะคอกเสียงขึ้น ก่อนที่เขาจะตะบั้นหน้าหล่อๆของพี่แมนไปอีกหนึ่งรอบ
"หึ! ผู้หญิงของมึงอย่างงั้นเหรอ มึงถามมีนหรือยังว่าเธออยากเป็นผู้หญิงของมึงหรือเปล่า? " พี่แมนยิ้มเยาะก่อนจะเอื้อมมือมาจับแขนอีกข้าของมีน
ตอนนี้เธออยู่ระหว่างชายสองคนที่พร้อมจะบวกกันได้ทุกเมื่อ แต่เธอกลับไม่รู้ว่าจะหยุดสงครามนี้ยังไง
"มีนต้องไปกับกูอยู่แล้ว ใช่ไหมมีน มึงบอกมันสิว่ามึงจะไปกับกู" คีย์หันมาถามมีนอย่างมีหวัง ว่ามีนจะยอมไปกับเขา
"บอกมันไปสิมีน มึงจะไปกับกูใช่ไหม?" คีย์ตะคอกเสียงขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจแล้ว ว่ามีนจะยอมไปกับเขาจริงๆหรือเปล่า
มีนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะสะบัดมือของคีย์ออก แล้วเดินไปหาแมนที่ยืนอยู่ข้างๆ
ในขณะที่มีนกันหลงใหลได้ปลื้มกับความหล่อเหลาของเพื่อนชาย จู่ๆคำถามของเอ็กก็ทำให้เธอหลุดจากภวังค์"ฮ่าๆ หน้าอย่างเราเนี่ยนะจะมีแฟน ผู้หญิงอย่างเราคงไม่มีใครชอบหรอกมั้ง" มีนหัวเราะกลบเกลื่อน ถึงแม้จะมีใครถามคำถามนี้กับเธอบ่อย แต่มันก็ทำให้เธอรู้สึกประหม่าทุกครั้งที่ต้องตอบมัน"ไม่หรอก คนชอบเธอออกจะเยอะ เรียกว่าคลั่งเลยก็ว่าได้" เอ็กพูดเชิงหยอก ก่อนที่เขาจะมองเข้าไปในสนาม ประจบเหมาะกับคนตัวสูงวิ่งมาขอน้ำพอดี"พวกมึงนินทากูเปล่าว่ะ เผือกมาล้างให้กูหน่อยดิ" คีย์วิ่งมาด้วยอาการเหนื่อยหอบ ก่อนจะให้มีนเอาน้ำมาล้างหน้าให้เขาอย่างเช่นทุกครั้ง"มือมึงไม่มีหรือไง ใช้มีนมันอยู่ได้" เอ็กพูดแทรกขึ้น"ก็หน้าที่ของมันอ่ะ ใช่ไหมเผือก" มีนหันมาพยักหน้ารับมันก็ถูกของไอ้คีย์ แต่ไหนแต่ไรตอนอยู่มัธยมเธอก็จะล้างหน้าให้มันแบบนี้ หนักหน่อยก็ถึงขั้นล้างตัว แต่สงสัยที่มหาลัยไม่ค่อยได้มาดูมันเตะบอลเลยไม่ได้ทำแบบนี้ให้มัน"เออๆ กูยอมในความเป็นเพื่อนของพวกมึงจริงๆ ว่าแต่เสร็จกันยัง กูจะได้กลับ ป๊ากูโทรตามล่ะ""กลับไปก่อนเลย เหลืออีกครึ่งหลัง" คีย
"พวกมึงคงเข้าใจผิดแล้วล่ะ เพราะความสัมพันธ์ของกูกับคีย์มันลึกซึ้งมากกว่านั้น" มีนย้ำคำ ก่อนที่เธอจะบีบมือของยัยนั่นแน่นขนัด"ความสัมพันธ์อย่างงั้นเหรอ มึงคิดว่าพี่คีย์จะจริงจังกับมึงสินะ" เจ้าของเสียงแสยะยิ้ม ก่อนที่จะง้างมือตบไปยังใบหน้าสวยของมีน"หยุดเลยนะพวกมึง!" คนร่างใหญ่เข้ามาผลักยัยจีจี่จนล้มไปกองบนพื้น"คีย์ นี่คุณกล้าผลักจีจี่เหรอค่ะ" มารยาหญิงเริ่มแสดงออกมา"กูจะทำให้มึงเจ็บกว่านี้อีก ถ้ามึงยังกล้าทำมีน!" คีย์ตะคอกใส่ยัยจีจี่ จนหล่อนนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น"ยัยนี่มันมีดีตรงไหน สวยก็ไม่สวย แถมยังนมเล็กอีก" มีนก้มดูนมตัวเอง ก่อนจะมองไปที่นมของยัยจีจี่จริงว่ะ! นมกูเล็กกว่ามันเยอะเลย"ยังมีหน้าเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับมีนของกูอีก ช่างหน้าไม่อายเลยนะมึง รีบๆไสหัวไปเลยซะ แล้วอย่ามาให้กูเห็นหน้าอีก"นี่คงเป็นครั้งแรกที่มีนเห็นว่าคีย์มันโกรธขนาดนี้ เพราะปกติแล้วมีนจะเห็นคีย์ในมุมตลกๆ ไม่งั้นก็ไร้สาระ แต่เธอยังไม่เคยเห็นเขาในมุมจริงจังแบบนี้ พอได้เห็นแล้วก็แอบน่ากลัวอยู่นะ ว่าไม่ได้แหละ"มาไกลแล้ว ปล่อยมือกูเถอะ" เสียงห
คุยเพลินจนลืมเวลาไปเลย ป่านนี้ไอ้คีย์ก็คงจะเสร็จแล้ว ถ้างั้นก็กลับตอนนี้เลยก็แล้วกัน"ถ้างั้นให้พี่ไปส่งนะ ดึกแล้วมันอันตราย" พี่แมนอาสาไปส่งมีนถึงหน้าคอนโด เธอก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะนี้มันก็ดึกมาแล้วด้วย"มีนพักอยู่ที่นี่กับเพื่อนเหรอ?" พี่แมนเอ่ยถามด้วยความสงสัย ก่อนจะมองไปยังรถหรูที่คุ้นตาเขา"ใช่ค่ะ ถ้างั้นมีนขอตัวก่อนนะคะ" หลังจากที่มีนหันหลังไป เสียงเรียกของพี่แมนก็ดังขึ้น"น้องมีน" เสียงพี่เขาหล่อไม่ไหวอ่ะ"ค่ะ!" แอ๊บแล้วหนึ่ง"พี่ขอแอดไลน์น้องมีนได้ไหม เผื่อว่างๆจะได้ทำความรู้จักน้องมีนมากขึ้น" จังหวะนี้ขอไม่เล่นตัวนะ เพราะผู้งานดีเกินเบอร์"เอางั้นก็ได้ค่ะ" หลังจากแลกไลน์กันเสร็จสรรพทั้งสองก็ได้แยกย้ายกัน มีนก็รีบขึ้นห้องไป นี้ก็ตีสามแล้วนอนสักสองสามชั่วโมงก็ยังดีแกร็ก!เสียงลูกบิดประตูห้องดังขึ้น"คงหลับกันหมดแล้วสินะ" มีนพูดเสียงเบา ก่อนที่เธอจะย่องเบาตรงไปยังห้องของเธอในขณะที่มีนกำลังจะเดินไปถึงห้องของเธอ จู่ๆก็มีเงาดำเข้ามากระชากของเธอ ก่อนจะผลักเธอล้มไปนอนที่โซฟา"มึงไป
เขารู้ว่าเวลามีนอยู่ห้อง เธอชอบใส่ชุดหลวมๆสบายๆ ซึ่งนั่นมันก็เป็นอะไรที่คีย์ชินตาอยู่แล้ว แต่สำหรับชุดนอนของมีนมันคือเรื่องต้องห้ามเพราะขนาดตัวคีย์เองยังอดใจแทบไม่ไหว แล้วนับประสาอะไรกับไอ้เอ็ก"มึงเป็นบ้าอะไรของมึงเนี่ย กูก็ใส่แบบนี้ทุกวัน" มีนพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญก่อนจะผลักตัวคีย์ออก"ก็เพราะมึงใส่แบบนี้ไงกูเลยหวง!" คีย์ตวาดเสียงขึ้น ก่อนที่เขาจะมองไปยังชุดนอนลายลูกไม้สายเดี่ยวของมีน มันทั้งบางทั้งแหวกลึกจนเกือบเห็นอะไรต่อมิอะไรแล้ว"นี่มึง?" มีนที่ได้ยินดังนั้นก็แทบพูดอะไรไม่ออก เพราะปกติไอ้คีย์มันก็ไม่ค่อยจะสนใจเธออยู่แล้ว"มึงยืนอยู่นิ่งๆเลยนะ" พูดจบ คีย์ก็รีบถอดเสื้อที่เหม็นคลุ้งไปด้วยกินเหล้า ไปสวมใส่ให้มีน เพื่อปกปิดทรวดทรงองค์เอวอันเย้ายวนของเธอ"มึงทำอะไรของมึงเนี่ย กูไม่ใส่ เหม็นจะตายห่าอยู่แล้ว" มีนพยายามขัดขืน แต่กระนั้นเธอก็สู้แรงของคีย์ไม่ได้พอใส่เสื้อเน่าตัวนั้นให้มีนเสร็จ คนตัวสูงก็อุ้มเธอตรงไปยังเตียงใหญ่ ก่อนจะค่อยๆวางเธอลงอย่างเบามือ พร้อมกับห่มผ้าเพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้เธอ"จำไว้นะ ถ้าใครมาเคาะประตูตอนดึกๆ
ชายหนุ่มในลุคเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีดำ บวกกับแว่นตาดำ แถมความสูงเกือบร้อยเก้าสิบของเขา มันดูสะดุดตาจนคนที่เดินผ่านเป็นต้องหันมามอง คงคิดว่าดารามาจากไหน อะไรประมาณนั้น แต่มันไม่ใช่ นี่เสี่ยวข่อยเอง! ฮาโล! ไอ้คีย์คนเดิมเพิ่มเติมคือแต่งตัวขัดกับสันดานมาก ฮ่าๆๆ"วันหลังมึงหัดแต่งตัวให้มันน้อยๆหน่อยได้ไหม? กูอายคนอื่นเขา" มีนบ่นขึ้น พลางหยิบขนมเข้าปากจนแก้มป่อง"มึงมีเพื่อนหล่อ ไม่ดีตรงไหนวะ" คีย์เถียง ก่อนจะช่วยหยิบขนมใส่ปากมีนอีกแรง"ใจมึงจะฆ่ากูให้ได้เลยใช่ไหม?"ทั้งสองตีกันไปครู่หนึ่ง จู่ๆก็มีสาวสวยเดินมาทักทายไอ้คีย์ตามประสาคนหล่อ เพราะตั้งแต่มันนั่งอยู่ตรงนี้ ยัยคนนี้ก็หน้าจะเป็นคนที่สิบแล้วมั้ง ที่เข้ามาทักไอ้คีย์"คุยอะไรกันหนักกันหนาว่ะ เมื่อไหร่จะไปก็ไม่รู้" มีนบ่นด้วยความรำคาญ เพราะเธอเบื่อที่ไม่มีเพื่อนคุย"มึงรออยู่ตรงนี้แป๊บนึ่งนะ เดี๋ยวกูมา" เป็นอย่างนี้ตามเคย พอถูกใจเข้าหน่อยก็พากันไปกินตับ มีนเคยชินกับพฤติกรรมเงี่ยนไม่รู้เวล่ำเวลาของไอ้คีย์ล่ะ ไปไหนก็ช่างหากมันถูกใจใครมันก็ต้องทิ้งให้เธออยู่คนเดียวแบบนี้ แม้แต่ในโรงหนังก็ยั
มีนที่ยังคงนั่งรอคีย์อยู่"ไปไหนของมันนะไอ้คีย์ ป่านนี้ทำไมยังไม่กลับห้องอีก" มีนบ่นขึ้นด้วยความหัวเสีย ก่อนที่เธอจะเดินเข้าห้องไปวันนี้มีนรู้สึกเพลียมาก เธอเลยรีบอาบน้ำแล้วเข้านอนไปเลยและกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เช้าซะแล้ว"นี่เราลืมชาร์ตแบตโทรศัพท์เหรอเนี่ย" พอรู้สึกตัวมีนรีบคว้าโทรศัพท์มาชาร์ตแบต แล้วก็เปิดเครื่องดูคีย์พยายามติดต่อคุณ..."คิดจะโทรมาขอโทษกูสินะ ไม่ยกโทษให้ง่ายๆหรอกหย๊ะ" มีนทิ้งโทรศัพท์ไว้บนหัวเตียง ก่อนที่เธอจะไปอาบน้ำวันนี้เป็นวันอาทิตย์ เธอเลยกะจะขัดสีฉวีวันให้ตัวขาวผ่องไปเลย สิบนาทีก็แล้ว หนึ่งชั่วโมงก็แล้ว มีนก็ยังไม่ออกมาจากห้องน้ำอีก และเหมือนเธอจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าโทรศัพท์ของเธอมีสายเข้าเป็นสิบๆรอบแล้วกริ๊งงงงกริ๊งงงงกริ๊งงงงเสียงโทรศัพท์ของมีนดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมารับสายด้วยความใจเย็น"ไอ้เหี้ยคีย์ มึงยังมีหน้าโทรมาหากูอีกเหรอ" หลังจากรับสายของคีย์ มีนก็สวดใส่มันไปซะยกใหญ่ ทำเอาคนปลายสายนิ่งเงียบไป"ท