บทที่ 286

พอได้ยินความเคลื่อนไหว เฟิงถิงเซินก็หันหน้ากลับมา

หรงฉือลงจากรถ หลังปิดประตูก็เดินไปเงียบ ๆ แล้วหยิบร่มจากมือเขากลับคืน

เฟิงถิงเซินก้มลงมองเท้าของเธอพร้อมกับถามว่า “เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอ?”

เจ็บนิดหน่อย แต่ยังสามารถเดินได้

แต่ทว่า หรงฉือไม่ได้พูดอะไรออกไป

เธอขี้เกียจจะต้องคิดว่าทำไมวันนี้เขาถึงเป็นฝ่ายเข้ามาพยุงและอุ้มเธอ

เธอจึงตอบกลับอย่างเรียบเฉยว่า “เรื่องหย่าคุณจัดการเสร็จแล้วค่อยติดต่อมาหาฉัน”

ความนัยคือ หากไม่ใช่เรื่องหย่า พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันอีก

พูดจบ เธอก็ถือร่มไว้ ก่อนจะเดินผ่านเขาแล้วจากไป

เฟิงถิงเซินมองแผ่นของเธอ แต่กลับไม่ได้ห้ามอะไร ปล่อยให้เธอจากไปแบบนั้น

รถของพวกเขาจอดอยู่ไม่ไกลกันมากนัก

พอเห็นเธอขึ้นรถอย่างปลอดภัย เฟิงถิงเซินก็หมุนตัวขี้นรถไป

หลังจากนั้นไม่นาน รถของเขาก็ขับออกจากลานจอดรถ

หลังเฟิงถิงเซินจากไป รถของเหรินจี่เฟิงก็รีบขับตามไปเช่นกัน

ระหว่างการเสวนา การประชุมและการรับประทานอาหารในวันนี้ ล้วนมีผู้สื่อข่าวอยู่ในสถานที่

หรงฉือไปโรงพยาบาล ตอนกลับถึงบ้านก็เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว จากนั้นเพิ่งกินข้าวได้ไม่นาน ข่าวเกี่ยวกับการเสวนาก็เริ่มออ