Share

ต้านพิษเย็น

Penulis: LiHong
last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-27 12:20:55

จากยอดหน้าผาสู่ปลายทางน้ำตกเชี่ยวกราก ลึกลงมาที่ก้นเหวสูงชัน ล้วนเป็นป่ารกทึบที่ปกคลุมไปด้วยความอับชื้น รอบด้านเต็มไปด้วยกลิ่นสาบสางเหม็นอับของซากสัตว์ล้มตาย กระแสไอเย็นมีมากนักเมื่อเทียบกับยอดผาด้านบน

ตรงด้านหน้าของชั้นดินและหินที่ทับถมกันจนเกิดเป็นเนินเขาขนาดเล็ก กระทั่งเป็นโพรงลึกเข้าไปในพื้นดิน กลายเป็นถ้ำขนาดย่อม ร่างสูงสง่าของหงซือกวนยืนอยู่ตรงนั้นเพื่อประเมินความสูงชันของหน้าผาที่ตกลงมา สายตาคมเฉี่ยวของเขามองไปทั่วเพียงปราดเดียวอย่างไม่ใส่ใจ 

การทะยานกายขึ้นไปนับว่าเป็นเรื่องยาก หากแต่มิใช่สำหรับเขา

ชายหนุ่มหมุนตัวเดินกลับเข้ามาภายในถ้ำเย็นเยียบแห่งหนึ่ง แล้วเบนสายตาไปมองหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตัวสั่นอยู่ข้างกองไฟ

เจ้านกประหลาดตัวใหญ่บินเข้ามาพร้อมกิ่งไม้ที่มีใบหนาแน่นวางไว้ให้

หงซือกวนจึงจับอุ้มร่างนุ่มให้นอนลงบนใบไม้ ท่าทางของเจ้านายยังผลให้เจ้านกทมิฬต้องเอียงหัวเลิ่กลั่ก ดวงตาสีแดงฉานของมันมองอย่างฉงน จนผู้ถูกมองรู้สึกได้

“ออกไป” หงซือกวนเอ่ยเสียงเรียบ มองเจ้านกแสนรู้ด้วยสายตาเย็นชา หากมันไม่ประสาเขาคงไม่ไล่มันไป

เจ้านกตัวใหญ่จึงบินออกไปจากในถ้ำอย่างปราดเปรียวโดยไม่เหลียวมองอีกเลย 

เมื่อเจ้าของสายตาใคร่รู้จากไปแล้ว ชายหนุ่มจึงนั่งลงข้างกายหญิงสาวที่หลับใหล นางนอนหมดสติและตัวสั่นไม่หยุด ใบหน้างดงามซีดเผือดไร้สีเลือดฝาด ริมฝีปากที่เดิมทีเป็นสีชมพูฉ่ำวาวบัดนี้ซีดเซียวไม่น่ามอง

เห็นได้ชัดแล้วว่านางถูกพิษไอเย็นเข้าแทรกไปทั่วร่าง นางคนธรรมดาที่มิได้ฝึกยุทธ์ขับลมปราณ ทั้งยังเป็นเพียงสตรีอ่อนแอร่างบาง แน่นอนว่าไม่สามารถต้านทานอากาศอันหนาวเหน็บของหุบเหวลึกได้แน่ เสื้อผ้าของนางที่เปียกชื้นล้วนเป็นสาเหตุให้นางมีอาการย่ำแย่

หงซือกวนนั่งนิ่งจ้องมองเหม่ยหลินเงียบงัน สายตาเรียวคมกวาดมองไปทั่วเรือนร่างที่มีอาภรณ์เปียกชุ่มแนบเนื้อนวลนาง เผยส่วนเว้าส่วนโค้งละมุนตา ไอเย็นที่แทรกซึมเข้ามาผสานกับเสื้อผ้าที่แฉะชื้น มิใช่เรื่องดีสำหรับนาง

ชั่วครู่ต่อมาเขาจึงตัดสินใจเอื้อมมือมาปลดชุดของนางออกทีละชั้น เขาเปลื้องผ้านางอย่างเบามือ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเกรงนางจะตื่น หรือกลัวว่านางจะเจ็บ

ถอดไปถอดมาเขาพลันคิดได้ว่าคงเป็นอย่างแรกเสียมากกว่า

ชายหนุ่มค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวที่กำลังหลับใหลทีละชั้นอย่างใจเย็น เขาถอดเสื้อของนางชั้นที่หนึ่งผ่านไป ตามด้วยชั้นที่สอง

ระหว่างถอดเสื้อให้ สายตาคมกริบยังสังเกตใบหน้างามยามหลับใหลอย่างมิอาจละไปทางใด เห็นแพขนตางามงอนภายใต้เรียวคิ้วดั่งคันศร จมูกโด่งเล็กได้รูป ริมฝีปากจิ้มลิ้ม ไล่ลงมาตามลำคอระหงที่จรดช่วงไหล่กลมมน ทุกอย่างสวรรค์ช่างบรรจงสรรสร้างนางได้อย่างงามตา

กระทั่งถอดถึงชั้นที่สาม สายตาคมกล้าพลันทอประกายวูบไหว ก่อนจะหรี่ตามองพร้อมเรียวคิ้วที่ขมวดพันกัน เมื่อนางตรงหน้าเขายามนี้นั้น ได้เผยช่วงไหล่กลมเนียนและผิวขาวผ่องดั่งนมแพะบริสุทธิ์

อึดใจต่อมา ฝ่ามือใหญ่พลันชะงักอยู่แค่นั้น เมื่อเลื่อนสายตาลงต่ำยามผ้าชั้นที่สามถูกปลดไป

โฉมสะคราญในยามนี้เผยเนื้อนวลกลมกลึงภายใต้เอี๊ยมสีนวลลวดลายดอกไม้ตัวบางกับกางเกงผ้าชั้นในที่อยู่ใต้เอวเล็กคอดกิ่วและหน้าท้องแบนราบ ชายหนุ่มจึงตัดใจหยุดมือเสีย ก่อนที่อะไรๆ จะเกินเลยไป

เมื่อถอดเสื้อผ้าของนางจนพอใจ ชายหนุ่มจึงนำเสื้อผ้าของนางไปตากเอาไว้ยังชั้นหินไม่ไกลจากกองไฟ ไอร้อนจากเปลวเพลิงย่อมทำให้มันแห้งเองได้ในไม่ช้า

เมื่อจัดการกับเสื้อผ้าเสร็จ คงเหลือเพียงเจ้าของเสื้อผ้านั้น ที่บัดนี้อยู่ในสภาพเกือบเปลือย

สตรีที่ไร้ซึ่งวรยุทธ์นางนี้ การขับเคลื่อนพลังลมปราณถ่ายทอดให้โดยตรงไม่นับว่าเป็นเรื่องที่ดีนัก เขาจึงเลือกที่จะถ่ายทอดความอบอุ่นอีกรูปแบบหนึ่ง

ซึ่งนั่นคือเหตุผลที่เขาต้องไล่เจ้านักแสนรู้ให้ออกไป

ชายหนุ่มเลือกที่จะปลดอาภรณ์เปียกชื้นของตนเองออกเช่นกัน คงเหลือเพียงกางเกงผ้าชั้นในก็เท่านั้น ก่อนจะล้มตัวลงนอนเคียงข้างหญิงสาว เอื้อมวงแขนแข็งแกร่งออกแล้วโอบร่างนุ่มเข้าสู่อ้อมกอด หมายถ่ายทอดความร้อนที่เขาสามารถขับเคลื่อนพลังสายหนึ่งให้ออกมาได้

เมื่อท่อนกายเปล่าเปลือยช่วงบนแนบชิดกับหน้าอกหยุ่นนุ่มผ่านเอี๊ยมเนื้อบาง ความอบอุ่นพลันแผ่ซ่านจากเรือนร่างกำยำเข้าสู่ร่างเล็กตรงแผงอก

หงซือกวนมิได้ปล่อยพลังลมปราณที่ร้อนระอุซึ่งอาจจะทำให้นางเกิดธาตุไฟเข้าแทรกจนตีรวนกับไอเย็นในร่างนาง เขาเพียงโอบกอดนางเอาไว้นิ่งๆ ส่งผ่านความกรุ่นร้อนบางเบาที่นุ่มนวลสายหนึ่ง อันเกิดจากพลังแห่งปราณของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสูง ผสานกับพลังธรรมชาติอีกสายหนึ่งที่อุ่นวาบแปลกใหม่

ชายหนุ่มกำลังยอมรับว่าเนื้อนวลนุ่มนิ่มที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่นตรงหน้ากำลังทำให้เขารู้สึกดี หน้าอกเต่งตึงแต่หยุ่นนุ่มที่บดเบียดเสียดสีกับแผงอกแข็งขึงยิ่งทำให้เขาชื่นชอบอย่างบอกไม่ถูก ไม่แปลกใจที่ชายหญิงได้ใกล้ชิดกันอย่างนี้ จะสร้างทายาทออกมามากมาย

แน่นอนว่าเขามิได้คิดล่วงล้ำหรือล่วงเกินกัน และยิ่งมิได้คิดจะรังแกนาง

แต่หากนางตื่นแล้วยินยอมให้ทำก็ไม่แน่!

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • จอมใจจอมมาร   คิดถึงกัน(มิได้นัดหมาย) 2

    สีหน้าคนงามยามนี้ดูสงบนิ่งจริงจัง ฉายแววความเป็นสตรีที่เปี่ยมพลังน่าค้นหา มิใช่สตรีอ่อนหัดที่ทำได้เพียงเดินชดช้อยไปมาในเรือนนางดูสุขุมนุ่มนวล สายตาเฉียบขาดทว่าอ่อนโยน ท่าทางสูงส่งทว่าอ่อนน้อมถ่อมตนเมื่อพิศมองเนิ่นนาน จึงพบว่าสตรีนางนี้ มีเสน่ห์งดงามและเข้มแข็งความเป็นผู้นำของนางล้วนมีให้เห็น แต่ในความเป็นผู้นำนั้นกลับมีความเป็นผู้ตามที่ดี ซึ่งบ่งบอกว่าไว้วางใจได้ อาจจะเทียบเท่าการฝากฝังชีวิตให้ดูแลได้เลยกระมังนัยน์ตาสีดำสนิทจ้องมองฟางหลันไม่กระพริบ ในใจพลันรู้สึกอยากเห็นนางยามออดอ้อน ช้อนตามองเขาอย่างเอียงอาย พร่ำคำรักให้กันได้ยิ่งดียามแข็งขึงประหนึ่งดั่งหินผา ยามอ่อนโยนกลับละมุนตาน่าหลงใหลถึงแม้ว่าหยวนจงจะยังไม่เคยได้เห็นมุมอ่อนโยนของฟางหลัน หากแต่เขากลับรู้สึกได้เช่นนั้นในยามนี้ชายหนุ่มเกิดและโตมาในตระกูลที่มีสตรีเต็มหลังเรือน บิดาของเขามีภรรยาหลายคนภรรยาแต่ละคนของบิดานั้น บางคนมารยาจนน่ารำคาญ บางคนดื้อรั้นจนน่าสั่งสอน และบางคนก็ร้ายกาจเสียจนน่าสังหารทิ้ง แต่ทุกคนก็เป็นเพียงสตรีบอบบาง ที่วันๆ เอาแต่เดินไปเดินมาจนรกหูรกตา สิ่งที่พวกนางทำได้ ก็มีแต่หาวิธีชั่วช้าเรียกร้องความสน

  • จอมใจจอมมาร   คิดถึงกัน(มิได้นัดหมาย) 1

    “กลับมาแล้วหรือ?” เสียงหวานใสเอ่ยทักทายทันที ที่เงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นใครบางคนยืนพิงขอบประตูอยู่ประโยคคำถามนั้นทำเอาหยวนจงถึงกับรู้สึกอุ่นวาบขึ้นมาอย่างประหลาดภาพของสตรีงดงามนั่งปักผ้ารอกินข้าว แล้วเอ่ยประโยคสามัญเยี่ยงภรรยาแสนดีที่มีต่อสามีสิ่งที่ฟางหลันทำอยู่นี้ทำเอาหยวนจงถึงกับนิ่งอึ้งฟางหลันเห็นใบหน้าหล่อเหลาแข็งค้าง เรือนร่างสูงใหญ่แข็งขึง จึงหรี่ตามองแล้วเอ่ยเสียงเรียบ “เราตกลงกันแล้วว่าจะเป็นเพียงสหายที่ดีต่อกัน เช่นนั้นแล้ว...”นางหลุบตาลงเล็กน้อย แล้วจ้องเขม็งที่กลางลำตัวของหยวนจง พลางเอ่ยต่อเนิบนาบ“เจ้าแท่งหยกของท่าน จงอย่าริบังอาจตื่นผงาดชี้หน้าข้า!”หยวนจงถึงกับหางคิ้วกระตุก ใบหน้าคมคายถึงกับขึ้นสีระเรื่อ เมื่อได้ฟังคำตรงมาตรงไปจากอีกฝ่ายนางช่างพูดจาได้อย่างไร้ยางอายสิ้นดี ไม่รู้หรือไร ว่าแท่งหยกนั้น มันมีชีวิตเป็นของมันเอง!“เจ้าก็อย่ามากมารยามิได้หรือไร?” เสียงทุ้มต่ำแตกพร่าดังออกมาอย่างขัดเคืองเขามิได้พิศวาสนางเลยแม้แต่น้อย แต่แท่งหยกของเขามันทรงพลังเกินควบคุมถึงเพียงนี้ จักให้ทำเช่นไร?ฟางหลันยกมือขึ้นกอดอกยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “ก็คนมันงาม”“สตรีเช่นเจ้าเรียกว่างาม ก็

  • จอมใจจอมมาร   ดูแลกัน

    ยามราตรีเย็นเยียบเวียนมาบรรจบอีกครั้งค่ำนี้เป็นคืนที่เท่าไหร่แล้วหนอ ที่ซือฮุยกับเพ่ยอิงต้องคอยจัดฉาก ว่าองค์หญิงเหม่ยฮว๋าทรงพักผ่อนอยู่ในห้อง และไม่อนุญาตให้ผู้ใดรบกวนสาวใช้ทั้งสองนั่งอยู่ที่ด้านหน้าประตูห้องส่วนตัวของเหม่ยฮว๋า เพื่อคอยคุ้มกันมิให้ผู้ใดล่วงล้ำเข้ามามิรู้ได้ว่าองค์หญิงทรงไปท่องเที่ยวถึงไหนต่อไหน ไปเจอสิ่งใดถูกใจกัน ถึงไม่กลับมาเสียทีทั้งสองทำได้แค่ถอนหายใจหนักหน่วง รู้สึกหนักอึ้งในอกเหลือจะกล่าวหลายวันมาแล้วที่ท่านแม่ทัพเดินทางกลับเข้าจวนมา พวกนางต้องรีบออกไปรับหน้าตั้งแต่หน้าประตูเรือนของท่านแม่ทัพด้วยเกรงว่าเขาจะเข้าหาองค์หญิงถึงในเรือน!ดียิ่งนักที่ท่านแม่ทัพมิได้ย่างกรายเข้ามาที่เรือนขององค์หญิงเลยสักวันเดียว มิเช่นนั้นคงจะได้เจอแต่ผ้าห่มม้วนเอาไว้บนเตียงนอนเย็นเฉียบไร้ซึ่งร่างอุ่นของภรรยาเฮ้อ!สาวใช้ทั้งสองถอนหายใจอย่างพร้อมเพรียงกัน การถอนหายใจนั้นผสมปนเประหว่างโล่งอก เบื่อหน่าย ระอา และน้อยเนื้อต่ำใจที่โล่งอกก็เพราะท่านแม่ทัพมิได้มาหาองค์หญิง ที่เบื่อหน่ายก็เพราะต้องนั่งเฝ้าห้องที่ว่างเปล่า ที่ระอาก็เพราะเบื่อนิสัยเอาแต่ใจไร้ความคิดขององค์หญิงเต็มทีและ

  • จอมใจจอมมาร   เจนจัด ชัดเจน 2

    “เจ้ามีเรือนลับอยู่ที่ใดบ้างหรือไม่?” หรงชางถามเหม่ยฮว๋าเสียงเข้มหาได้ตอบคำถามนาง ใบหน้าหล่อเหลาฉายแววจริงจัง สายตาเรียวคมจับจ้องนางไม่วางตาเขากำลังต้องการหาที่หลบภัยตามคำเตือนของเฉิงอู่“ท่านจะถามทำไม ธุระกงการอันใดของท่านไม่ทราบ!” เหม่ยฮว๋าเชิดหน้ากล่าวเสียงเหยียดหรงชางหรี่ตามองแวบหนึ่งก่อนจะเอื้อมมือขึ้นมาบีบปลายคางของเหม่ยฮว๋าอย่างแรง“อย่าเล่นลิ้นกับข้า มิเช่นนั้นเรื่องของเรา ข้าจะไปบอกสามีของเจ้าให้หมด”“...!?”เหม่ยฮว๋าถึงกับเบิกตาโพลง ริมฝีปากสีแดงสดพยายามจะด่าทอ แต่จนใจจะเอ่ยปาก เพราะปลายคางถูกบีบจนเจ็บไปหมดหญิงสาวทำได้แค่ถลึงตาจ้องมองชายตรงหน้าอย่างโกรธกรุ่น เห็นเพียงสายตาคู่คมที่มีเสน่ห์ลึกล้ำในระยะประชิด นางจึงทำได้แค่กะพริบตาปริบๆอึดใจใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มเข้ามา ถึงแม้ว่าฝ่ามือเขาจะยังคงจับตรึงปลายคางมนหรงชางก้มหน้าลงประกบริมฝีปากตนกับกลีบปากเหม่ยฮว๋า แล้วบดขยี้ไม่ปรานีปลายลิ้นร้อนชื้นตวัดแทรกโพรงปากหวานล้ำของหญิงสาว เขากระทำการเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรง แต่แฝงความเร่าร้อนอย่างช่ำชอง สร้างความรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อยของเหม่ยฮว๋าความรู้สึกร้อนรุ่มพลันพวยพุ่งฉุดก

  • จอมใจจอมมาร   เจนจัด ชัดเจน 1

    ร้านฟาไฉย้อนกลับไปเมื่อหลายวันก่อน ยามที่หรงชางกลับมาที่ร้านฟาไฉเขาจึงพบกับร้านของเขาที่เคยหรูหรา กลับกลายสภาพราวกับเป็นสถานที่รกร้างไม่ต่างจากสุสาน ไร้ผู้คน ไร้สมุน มีเพียงลักษณะของร้านที่คล้ายมีลมพายุหมุนพัดวูบมาแล้วพาสรรพสิ่งหมุนไปกับพายุนั้นทั่วทั้งร้านกลายสภาพไม่ต่างจากสมรภูมิรบหลังความตาย ให้รู้สึกวังเวงยิ่งนักสายตาเรียวคมบนใบหน้าหล่อเหลามองสำรวจไปทั่วอย่างแปลกใจ เขาเดินเข้ามาด้านในอย่างเงียบงันอัญมณีและเครื่องประดับของมีค่าทั้งหมดหายไปไม่มีเหลือ คล้ายกับถูกโจรบุกถล่มกวาดเอาไปจนเกลี้ยงเมื่อเดินมาเรื่อยๆ ถึงห้องด้านใน หลงจู๊ที่เฝ้าร้านอยู่ถูกจับมัดแล้วขังเอาไว้ในห้องนั้น หรงชางหรี่ตามองอย่างโกรธกรุ่นก่อนจะเข้าแก้มัดด้วยความรุนแรงคล้ายบันดาลโทสะหลงจู๊ได้แต่ร้องโอดครวญ ใบหน้าบิดเบี้ยว“จงบอกข้า ว่าเกิดสิ่งใด!” เสียงของหรงชางที่เคยทุ้มนุ่มบัดนี้แหบห้วนยิ่งนักหลงจู๊ได้แต่คุกเข่าอยู่กับพื้น ก้มหน้าพูดเสียงสั่นว่า “ร้านฟาไฉถูกปล้นขอรับ”หรงชางเบิกตากว้างทันใด ร้านฟาไฉถูกปล้นจริงหรือนี่?มหาโจรเช่นเขาถูกปล้นรึ?หลงจู๊เงยหน้าที่มีน้ำตากลิ้งอาบแก้มพลางเล่าว่า“เฉิงอู่กลับเข้ามาในส

  • จอมใจจอมมาร   เตรียมตัวเป็นเจ้าสาว

    หน้าห้องของเหม่ยหลินหลังจากคล้อยหลังสง่างามของจ้าวฮองเฮาไปนานแล้ว ก็มีนางกำนัลอาวุโสมายืนอยู่จนเต็มพื้นที่นางกำนัลเหล่านี้ ไม่พ้นรับคำสั่งมาให้คอยดูแลขัดเกลาหมายบ่มเพาะเหม่ยหลิน เพื่อเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวในงานสมรสเชื่อมสัมพันธ์นอกจากนางกำนัลมากมายแล้วยังมีองครักษ์หญิงหลายคน มายืนขึงขังเต็มไปหมดเหม่ยหลินจึงรู้แน่ชัดว่ากำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงใด นางกำลังถูกกักบริเวณ!หญิงสาวจึงทำได้เพียงหลับตาลงเพื่อข่มจิตใจเนิ่นนานผ่านไปนางก็ยังนั่งอยู่ในตำหนัก ที่บัดนี้มิต่างจากคุกหลวง เพราะว่านางถูกขังเอาไว้มิให้ได้ออกไปที่ใด กระทั่งนางกำนัลที่คอยส่งข่าวไปหาฟางหลัน หญิงสาวก็ยังไม่สามารถหาทางติดต่อได้ เนื่องจากนางกำนัลผู้นั้นถูกจับไปกักตัวเอาไว้ เพื่อมิให้ใครส่งข่าวหรือนางส่งข่าวหาใครได้ นางจึงนั่งอย่างเดียวดาย ร่ำไห้ไร้หนทางเลือกเป็นอื่นสามวันผ่านมาภายในห้องหรูหราแต่เงียบเหงา มีเงาร่างระหงเลือนราง นั่งนิ่งๆ ไม่ไหวติงอยู่ริมหน้าต่าง นางไม่ได้รับอนุญาตแม้กระทั่งให้ออกไปเดินเล่นรับแสงตะวันนอกตำหนักเหม่ยหลินได้แต่นั่งบรรเลงเพลงพิณเพื่อถ่ายทอดอารมณ์แสนเศร้า ดวงหน้าหวานล้ำเคล้าไปด้วยหยาดน้ำใสพร้อมหลั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status