บทที่ 4 เจ้าหนี้และลูกหนี้

ปานประดับรู้ว่าการจะหาเงินที่ง่ายและเร็วก็ไม่พ้นพวกธุรกิจสีเทา จะว่าไปมันก็ไม่มีงานไหนที่ง่ายอย่างเช่นเด็กเอนฯ เองก็ไม่ได้ง่ายดายเหมือนที่ว่า ผู้ว่าจ้างจ้างไป 3 ชั่วโมงดูเหมือนจะใช้เวลาไม่นาน แต่วินาทีที่ก้าวเท้าเข้าไปในปาร์ตี้นั้นชีวิตครึ่งหนึ่งก็เหมือนจะฝากไว้ที่ประตูผี

มีข่าวมากมายที่เด็กเอนฯ ตายเพราะพิษแอลกอฮอล์ บ้างรับยาเกินขนาด เงินสามหมื่นที่ผู้ว่าจ้างให้ไม่ได้หมายความว่าผู้หญิงเหล่านั้นขายชีวิตให้ หากไม่มีเขี้ยวเล็บเอาไว้ปกป้องตัวเองจากเสือสิงห์เหล่านี้ ปานประดับคงมีชีวิตอยู่ไม่ถึงตอนนี้ เธอรู้หมดว่าต้องผสมอะไรกับอะไร ดื่มมากน้อยแค่ไหน หาทางหนีทีไล่ให้ตัวเองทุกฝีก้าว เด็กเอนฯ คนอื่น ๆ เองก็เช่นกัน ที่สำคัญไม่มีใครรู้ว่าผู้หญิงเหล่านี้ทำประกันชีวิตตัวเองไว้สูงลิ่วเพื่อคนข้างหลัง ปานประดับเป็นเด็กเอนฯ ในเครือของเจ๊สร และพี่ลูกหว้าที่เป็น MC พริตตี้มอเตอร์โชว์ ปานประดับไม่เกี่ยงงาน ขอแค่ค่าตอบแทนสมน้ำสมเนื้อเธอก็ยินดี ตราบใดที่ไม่ใช่งานขึ้นเตียงอ้าขา หากพวกเขาจะจับจะล้วงอะไรด้วยแบงก์พันเธอก็ยินดี แต่ก็มักจะใช้ลูกเล่นตุกติกอยู่บ้างเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง ภายในงานปาร์ตี้งานวันเกิดของลูกค้า เด็กเอนฯ สามคนที่ถูกจ้างมาทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างดีเยี่ยม แต่พอลูกค้าเริ่มเมา เริ่มลามปาม แถมภายในงานยังมีการใช้ยาเสพติดอีกด้วย สามสาวเริ่มส่งสัญญาณให้กัน ลูกค้าที่ให้พวกเธอแทนตัวเองว่า ‘เฮียไช้’ เริ่มหยิบผงขาวออกมา สามสาวก็มองหน้ากันอย่างเลิ่กลั่ก

แม้จะดูหล่อเหลาแต่สายตากลับเลื่อนลอย อีกทั้งแววตากลับแข็งกร้าวในบางที ดูยังไงก็ไม่ปกติในความคิดของปานประดับ แต่ในเมื่อเธอรับเงินเขามาแล้ว ยังเหลือเวลาอีกตั้ง 30 นาที เฮียไช้ที่ว่ากวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้อง ก่อนจะเรียกเพื่อน ๆ ของเขาให้มาลองของใหม่ที่ว่า

“บริสุทธิ์กว่าที่ขายในท้องตลาด”

“แม่งเจ๋งว่ะ” หนึ่งในบรรดานั้นเอ่ยชมปะเหลาะทันที

“ราคาแพงมากไม่ใช่เหรอเฮีย เฮียเอามาแจกพวกผมแบบนี้ไม่เสียดายแย่เหรอ”

“พี่น้องจะเสียดายทำไม” เฮียไช้ตอบอย่างใจกว้าง ก่อนจะหันมาสบตากับปานประดับ ผู้หญิงคนนี้สะดุดตาเขาตั้งแต่ก้าวแรกที่เข้ามาในงาน สองคนที่เหลือแม้จะสวยก็จริง แต่เสน่ห์และแววตาสู้ผู้หญิงตรงหน้าไม่ได้เลยสักนิด แถมยังดูฉลาดเฉลียว

“มานั่งนี่” เขาสั่งพลางตบต้นขาตัวเอง ปานประดับตัวแข็งค้างแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ อีกอย่างเกิดเขาบ้าสั่งให้พวกนี้รุมโทรมพวกเธอสามคนคงไม่ดีแน่ ทั้ง ๆ ที่เลือกรับงาน เลือกลูกค้ามาแล้วแท้ ๆ ที่แท้ลูกค้าก็ไม่ตรงปกแถมยังจกตาอีกด้วย…นี่มันดงเสือ ดงจระเข้ชัด ๆ มิน่า 3 ชั่วโมงถึงให้คนละห้าหมื่นโดยไม่ต่อราคา ตอนแรกเรียกไปสามหมื่น แต่อีกฝ่ายกลับใจป้ำเพิ่มมาให้อีกสองหมื่น เพราะว่าพวกเขาต้องการต่อรองชีวิตของพวกเธอนี่เอง ไม่ก็อยากเล่นสนุกกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าเด็กเอนฯ ปานประดับฉีกยิ้มให้ทำตามอย่างว่าง่าย พอนั่งลงฝ่ามือเย็นเยียบก็วางลงบนต้นขาของเธอทันทีพร้อมกับถ้อยคำกระซิบข้างหู

“ระหว่างฉันกับมันเธอจะเลือกใคร?” ปานประดับใจตกที่ตาตุ่มทันที มือเย็นเยียบแต่ก็ยังพยายามตีหน้านิ่ง สองแขนคล้องคออีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะ นิ้วมือเรียวยาวที่ทาด้วยยาทาเล็บสีแดงกรีดกรายอยู่บนพวงแก้มของเฮียไช้อย่างหยอกล้อ

“แล้วเฮียอยากให้หนูเลือกใครละคะ” น้ำเสียง ท่าทางเย้ายวน แถมยังมีลูกล่อลูกชน เฮียไช้หัวเราะชอบใจเสียงดังก่อนจะกระชับร่างแน่งน้อยที่นั่งหน้าข้าเขาข้างเดียวให้นั่งตักอยู่ตรงกลางเขาสวมกอดเธอพลางจ้องมองผู้ชายที่จ้องมองอีกฟากหนึ่งตาเป็นมัน

“ของสวย ๆ งาม ๆ จะเก็บไว้คนเดียวใช้ได้ที่ไหนล่ะเฮียไช้” ลูกหว้า และใบสนเองก็เลิ่กลั่กเช่นกัน ก่อนมางานนี้สามสาวต่างก็ตกลงวางแผนกันมาอย่างดิบดี แต่หน้างานไม่ได้มีช่องโหว่และเวลาชีวิตให้ตัดสินใจได้มากนัก พวกเธอต้องหาที่เกาะเป็นหลักแหล่งดีกว่าถูกรุมโทรม ผู้ชายหนึ่งคนรับมือได้ง่ายกว่าทั้งฝูงแบบนี้

“นั่นสิ…” เฮียไช้พูดก่อนจะจูบหนัก ๆ ที่กระหม่อมของหญิงสาวในอ้อมกอด

“ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ…รับรองว่าเธอจะสบายไปทั้งชาติ” ปานประดับจ้องตาเขาโดยไม่หลบสายตาก่อนจะยกยิ้มที่มุมปาก จูบคางของเขาอย่างเอาใจ

“พอใจหรือยังคะ”

“ยัง” เธอหันไปจูบลูกกระเดือกของเขาขบเม้มเบา ๆ อย่างเอาใจแม้ว่าภายในใจจะกรีดร้องรังเกียจแค่ไหนก็ตาม แต่ตอนนี้การเอาชีวิตรอดสำคัญกว่าอะไรทั้งหมด เฮียไช้ดึงท้ายทอยของปานประดับอย่างแรงก่อนจะก้มลงมาประกบริมฝีปาก ดูดดึงอย่างเอาแต่ใจและมูมมาม สองมือก็ปัดป่ายเริ่มอยู่ไม่สุข ภายในงานมีหลายตาสิบคู่แต่เขาไม่แคร์สายตาใครหน้าไหน อีกทั้งเมื่อถอนจูบออกมาก็หัวเราะอย่างชอบใจ แถมยังอุ้มปานประดับพาดบ่าเหมือนตุ๊กตาอีกต่างหาก

ก่อนจะหันมาเอ่ยด้วยท่าทีอย่างเป็นกันเอง

“ตามสบาย” ผงขาวที่วางอยู่บนโต๊ะ เหล้าบุหรี่ราคาแพงวางเกลื่อนกลาด หลังจากนั้นสามสาวก็ทำตามแผนทันที ที่นี่เป็นคลับส่วนตัว ก่อนมาก็สำรวจทางหนีไฟ หาทางหนีทีไล่ให้ตัวเองเรียบร้อยแล้วล่วงหน้า ตอนนี้แค่รอจังหวะและโอกาสเท่านั้น