ตอนที่ 15

บรรยากาศที่กำลังอบอวลไปด้วยความรักของชมพูและเควินยังกอดกันอยู่ในห้องพักที่แสนอบอุ่น ทั้งสองคนเริ่มขยับตัวเพราะแสงจากภายนอกส่องเข้ามาในห้องยามเช้า ทั้งสองมองหน้ากันเมื่อยามตื่นแล้วไม่พูดอะไร ชมพูยังรู้สึกขัดเขินเหมือนเคยกับสายตาและการกระทำของเควิน เขาดูจะใส่ใจดูแลเธอดีจนมันเกิดความรู้สึกว่าภายในใจมันเกิดอาการวิบวับเหมือนแสงสีชมพูเรืองรอง

เขาเข้ามาใกล้เธอและจุมพิตเบา ๆ แล้วลุกออกจากเตียงไป เขาไปสั่งอาหารเช้าขึ้นมาและเขาไปอาบน้ำเพื่อจะต้องออกไปทำงานของตัวเองในเช้านี้ เมื่อทานอาหารเช้าด้วยกันแล้วเขาออกไปทำงาน ส่วนชมพูยังคงอยู่ในโรงแรมคนเดียว ด้วยความเหงาเธอจึงอยากออกไปเดินเล่นบ้าง จึงลงไปข้างล่าง

โรงแรมแห่งนี้ติดทะเล ชายหาดข้างหน้านั้นมีผู้คนไม่มากนักเพราะคนที่สามารถเข้ามาในส่วนนี้ได้ต้องเป็นแขกที่พักในโรงแรมเท่านั้น

โทรศัพท์ 1 เครื่องของชมพูตามถ่ายรูปไปรอบ ๆ บริเวณแถวนั้นถ่ายทุกอย่างแม้แต่สุนัขและแมว พอเดินไปได้สักพักเหมือนมีใครคนหนึ่งเดินตามเธอมา เธอจึงรีบหันไปมองปรากฏว่าเป็นชายหนุ่มอายุไม่น่าเกิน 30 ปี เขาเดินตามชมพูมาสักพักแล้ว เธอจึงลองถามเขาว่า

“คุณเดินตามฉันมาทำไมคะ”

“ผมมาเดินคนเดียวเห็นคุณอยู่คนเดียวเหมือนกันคิดว่าจะอยากมีเพื่อน” เขาตอบยิ้ม ๆ

ชมพูไม่ชอบใจแต่ไม่ได้เสียมารยาทว่าอะไรเขาไปเพียงแต่ตอบกลับไปว่า

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเดินคนเดียวได้”

“ผมชื่ออนุชิตเรียกว่าต้าก็ได้ครับแล้วคุณล่ะ”

“ชมพูค่ะ”

“ชื่อน่ารักเหมือนตัวเลยนะครับ”

ชมพูพยายามเดินเลี่ยง ๆ เขาออกมาแต่เขาก็ยังจะตามตื๊อไม่เลิกจนเธอจนปัญญาจะไล่รอแค่เย็นกว่านี้อีกนิดก็จะหนีขึ้นห้องไปแล้ว เขาก็พยายามตีสนิทชมพูทุกอย่าง พยายามชวนคุยเล่าเรื่องงานของเขาว่าเป็นนายแบบมาถ่ายงานกับทีมงานที่นี่โปรโมทเรือสำราญ ยังพยายามจะเชิญชมพูให้ตามทีมงานไปด้วย แต่ชมพูปฏิเสธเพราะไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว ปกติเธอเองไม่ใช่คนที่จะสนิทกับใครง่าย ๆ

เมื่อได้เวลาชมพูจึงปลีกตัวออกมาจากชายหนุ่มคนนั้น แล้วพอดีกับเควินจะกลับมาแล้วด้วย เมื่อขึ้นมาถึงห้องพักเควินก็ตามมาขึ้นติด ๆ โชคดีที่เธอกลับมาทันไม่อย่างนั้นคงต้องคุยถึงเรื่องที่ออกไปข้างนอกโดยไม่บอกเขา

หลังอาหารเย็น เควินได้บอกเรื่องบางอย่างให้ชมพูเตรียมตัวไปช่วยงานเขาในวันพรุ่งนี้เพราะเขาไม่มีผู้ช่วยแล้วเพราะให้ไปช่วยงานทิวแทน ชมพูตอบตกลงเพราะตอบเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เพราะเขาไม่ยอมให้ตอบปฏิเสธ

“ผมกำลังเข้าร่วมหุ้นกับบริษัททำเรือสำราญที่นี่น่ะ พรุ่งนี้จะมีถ่ายงานโปรโมทเรือเลยจะต้องไปดูงานจะไปคนเดียวเขาจะหาว่าไม่มีมืออาชีพเลยต้องหาผู้ช่วยไปด้วย”

“ฉันคนเดียวน่ะหรือคะ เขาจะเชื่อว่าคุณเป็นมืออาชีพขึ้นเหรอ”

“ก็ไม่หรอก แต่ผมมีทีมงานอีกสองสามคนแล้วไม่ต้องห่วงคุณแค่ทำหน้าที่เป็นเลขาผมก็พอ”

“ได้ค่ะ”

คืนนี้ทั้งสองคนยังคงทำกิจกรรมที่คนรักทั่วไปเขาทำกันเหมือนเคยเพียงแต่ว่าชมพูไม่รู้ว่ามันเกิดจากความรักหรือแค่ความใคร่ของทั้งสองคนเพียงเท่านั้น

ร่างบอบางนอนหอบหายใจเข้าปอดเพราะเควินจูบเธอจนปากบวมเจ่อ และปิดจูบจนทำให้เธอแทบหายใจไม่ออก เมื่อใบหน้าหญิงสาวที่เกิดอารมณ์นั้นเหมือนเชิญชวนเขามากขึ้น เควินไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องรอนานในการรีบเข้าไปสำรวจภายในตัวหญิงสาว

ถึงแม้ว่าช่วงนี้เขากับชมพูจะอยู่ด้วยกันมากขึ้นแต่เขาไม่เคยเบื่อที่จะเข้ามาแนบชิดแบบนี้เลย ผิวกายอ่อนนุ่มของหญิงสาวทำให้เขาเฝ้าสูดดมความหอมหวานได้ทั้งคืน อกอวบอิ่มที่เมื่อเขาได้สัมผัสไม่ว่าจะใช้มือหรือปากและลิ้นมันยิ่งเด้งสู้มือและลิ้นของเขามากขึ้น เรียกได้ว่าสัมผัสมันปุ๊บมันจะตอบสนองให้เขาปั๊บก็ว่าได้

“ชมพูทำไมคุณน่ารักขนาดนี้นะ”

“อื้อ...เควินดูดเบา ๆ ค่ะมัน...อื้ออออ”

“ชอบล่ะสิแบบนี้”

แล้วเสียงจ๊วบจ๊าบที่เกิดจากการไล้ดูดเลียไปที่อกอิ่มและผิวกายเนียนดังขึ้นไปตามแรงปรารถนาของชายหนุ่ม หญิงสาวสั่นสะท้านไปทั้งร่างเพราะการปลุกอารมณ์ให้ยิ่งพุ่งสูงเพื่อรอการตอบสนองให้เขา ร่างบางแยกเรียวขางามออกให้เขาได้เข้ามาสำรวจส่วนอ่อนไหวกลางกายได้ถนัดขึ้น เสียงจากการหยอกเย้าด้วยลิ้นร้ายของเขาดังขึ้นจนทำให้ชมพูรู้สึกอับอายที่สุด ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกตัวเองก็หยัดกายให้เขาได้สำรวจมันด้วยนี่แหละที่สร้างความเขินให้มากกว่าเดิม

เมื่อกายสาวพร้อมแล้วเขาจึงใช้ส่วนที่ตอนนี้มันแข็งตัวจนทำให้รู้สึกทรมานมากแล้วเข้าไปภายในซึ่งมันอุ่นร้อนทำให้แท่งของเขาได้รับการโอบรัดให้ความอบอุ่นจนต้องเอามันเข้าออกช่องทางอ่อนนุ่มและลื่นไหลได้สะดวกนี้มากขึ้น

จากที่ตอนแรกจะถนอมเข้าออกช้า ๆ แต่พอยิ่งสร้างความสุขสมให้หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงสั่นยิ่งทำให้ชายหนุ่มลืมไปหมดสิ้นว่าจะต้องอ่อนโยนต่อเธอ ร่างกายเย้ายวนของฝ่ายหญิงนั้นบิดเร่าเพราะความร้อนแรงของจังหวะรัก เหงื่อไหลท่วมกายเพราะจังหวะร้อนร่างกายบดเบียดเสียดสีเร่งให้ความสุขสมให้ใกล้เข้ามาทุกจังหวะ

เขาใส่แรงเข้าไปอีกไม่กี่ครั้งจึงปลดปล่อยความปรารถนาเข้าสู่ตัวเธอและเธอเองที่สั่นเกร็งกระตุกไปหลายรอบและจนรอบสุดท้ายนี้ด้วยทำให้อ่อนแรงและหลับไปทั้งแบบนั้น

ร่างบางเหมือนอ่อนเพลียอยู่นิดหน่อยแต่ก็ยังเดินถือแฟ้มติดตามเขาเข้ามาให้กองถ่ายงาน ช่างภาพ ช่างไฟเตรียมการเอาไว้แล้วตั้งแต่เช้า เหล่าเจ้าของเรือและบริษัทที่เข้ามาช่วยงานนี้ต่างมารวมตัวเพื่อดูการถ่ายโฆษณาเพื่อโปรโมทนี้

เหล่านางแบบ นายแบบกำลังแต่งตัวกันอยู่ชมพูมีหน้าที่จดรายละเอียดต่าง ๆ เพื่อรอให้เขาได้พิจารณาและร่วมการตัดสินใจในครั้งนี้กับเพื่อนที่ร่วมลงทุนด้วยกัน