ตอนที่ 7

เหมือนเขาจะเข้าใจว่าชมพูรู้สึกไม่สบายที่ตรงไหน เขาเตรียมยาไว้ให้เธอแล้วรอเพียงแค่มีคนเอามาส่งเท่านั้น วันนี้ถึงอย่างไรชมพูจะอยู่กับเขาอีกทั้งวัน ตอนแรกเขาคิดว่าจะออกไปพบเพื่อน พอเจออะไรที่ถูกใจแล้วจึงพักผ่อนดีกว่า ซึ่งความจริงก็อยากพักนั่นแหละเพราะใช้พลังงานไปเยอะพอสมควรนั่นเอง

เมื่อยามาส่ง เขาให้เธอทานยาแล้วนอนพักไปก่อน ส่วนเขานั้นขอออกไปทำธุระสักครู่แล้วจะกลับมาในตอนเย็นและบอกกับเธอว่าถ้าหนีเงินที่จะได้นั้นเป็นโมฆะและชมพูจะเสียตัวฟรี มันทำให้เธอจำเป็นต้องนอนรอเขาที่นี่

เขาออกมาหาแดเนียลเจ้าของร้านนวดไทยที่เป็นที่ทำงานของชมพูนั่นเอง เขาบอกถึงเรื่องที่ได้ซื้อตัวชมพูไปเมื่อวาน น้ำตาลดูตกใจมากไม่คิดว่าเพื่อนของเธอจะมาเสียตัวให้นักธุรกิจคนนี้เพราะเท่าที่เคยได้ยินจากสามี เขาคนนี้เป็นคนที่ค่อนข้างอันตรายมากทีเดียว

เขาสอบถามถึงประวัติและสาเหตุที่ชมพูยอมขายตัวและมาทำงานที่นี่ น้ำตาลเล่าเท่าที่รู้ให้เขาฟังและแอบกังวลอยู่เหมือนกันว่าเพื่อนจะถูกกระทำอะไรบ้าง เพราะเขาบอกว่าตอนนี้ชมพูไม่สบายนอนรอเขาอยู่ที่โรงแรมที่เขาใช้พักในครั้งนี้

เขาพูดคุยเรื่องชมพูเสียส่วนใหญ่เรื่องกิจการนั้นเป็นเพียงส่วนเสริมแต่เมื่อเขาได้รับรู้ว่าร้านนวดที่นี่ทำกำไรไม่ธรรมดาเลยเขาเองก็สบายใจ แล้วขอตัวกลับไป

ชมพูนอนหลับเพราะฤทธิ์ยา เขาที่เดินเข้ามาเห็นเข้าจึงอดที่จะเข้าไปดูใบหน้าเนียนใสใกล้ ๆ ไม่ได้ เธอสวยและดูไร้เดียงสาดีเขาชอบ และเมื่อได้รู้ประวัติคร่าว ๆ ก็ยิ่งเห็นใจเพราะเงินที่ต้องหาให้ได้มากๆ เพราะคนเบื้องหลังที่รอคอยจากเธอแล้วก็ยิ่งรู้สึกสงสาร

เมื่อได้เวลาที่ร่างกายของชมพูได้เวลาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอมองเห็นด้านหลังของเขาที่นั่งอยู่บนโต๊ะที่วางไว้ข้างหน้าต่างเพื่อใช้เวลาทำงาน เขากำลังพูดคุยกับใครสักคน เธอจึงไม่ส่งเสียงเพียงขยับตัวเล็กน้อย ร่างกายยังคงรู้สึกเจ็บอยู่บ้าง และเมื่อเขาที่เหมือนกำลังพูดคุยกับใครบางคนและกำลังทำงานไปด้วย เหมือนรู้สึกว่ามีคนกำลังมองมาที่เขาจึงหันมามอง

“ตื่นแล้วเหรอคุณ หิวไหมผมจะสั่งอาหารมาให้”

“คือ..ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ฉันคิดว่าคงต้องกลับแล้ว”

“อย่าเพิ่งกลับเลย คุณยังไม่ดีขึ้นหรอก”

“แต่....”

“เอาเป็นว่าทานข้าว ทานยาอีกสักมื้อก่อนแล้วค่อยกลับ”

เธอไม่สามารถปฏิเสธเขาได้เพราะร่างกายเธอก็ยังไม่ดีขึ้นจริง ๆ และหิวมากอย่างที่เขาว่าเสียด้วย เมื่ออาหารมากมายเข้ามาส่งในห้อง เธอเองยังงงว่าเขาทำได้อย่างไรที่สั่งอาหารดี และปริมาณเยอะได้ขนาดนี้

ทั้งสองทานข้าวด้วยกัน แต่ไม่ได้พูดอะไรกันมากนัก เขาบังคับให้เธอทานยาเข้าไปอีกเพื่อรักษาอาการอักเสบตามจุดที่เกิดบาดเจ็บจากเรื่องเมื่อคืน

เมื่อทานข้าวแล้ว เขาแยกตัวไปทำงานของเขาต่อผ่านแลปท๊อปเครื่องบางของเขา ปล่อยให้เธอทำธุระส่วนตัวของเธอไปจนกลับมาที่เตียงนอนอีกครั้ง เควินเหมือนกำลังประชุมผ่านโปรแกรมฮิตที่คนทำงานเขาชอบใช้กัน ผ่านไปนานมากพอสมควรเพราะชมพูหลับไปแล้ว จนกระทั่งเตียงมีการเคลื่อนไหวของคนข้าง ๆ

ไฟดับลง เขาหันมามองเธอที่เหมือนลืมตาขึ้นมามอง

“ผมทำให้ตื่นหรือเปล่า”

“ไม่ค่ะ ฉันตื่นเอง”

เขาเอื้อมมือมาจับที่แก้มขาว เพื่อทดสอบอุณหภูมิที่ตัวของเธอว่าลดลงแล้วหรือยัง เพราะก่อนหน้านี้เขารู้สึกว่าเป็นตัวอุ่น ๆ เหมือนเป็นไข้

“ตัวเย็นลงแล้วนี่ ไข้คงจะลดลงแล้วล่ะ”

“ค่ะ ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้วค่ะ”

“ดีจัง หายแล้วแบบนี้ เวลาที่เหลือก็ควรจะทำงานต่อได้สินะ”

“นี่คุณหมายถึง....”

ยังพูดไม่จบเขาก็เข้ามาจูบหล่อนอย่างดูดดื่มทันที ก็ทั้งวันตั้งแต่กลับมาเขาอยากจะกอดหล่อนอีกสักครั้งแต่ไม่มีโอกาสเลยเพราะงานและเธอยังป่วยอยู่ แต่ตอนนี้เหมือนอาการป่วยดีขึ้นมากแล้วเขาจึงตัดสินใจทำแบบเมื่อคืนอีกครั้ง เพราะเขาต้องกลับแคนาดาด่วนกลัวว่าจะเสียดายเวลาที่ได้อยู่กับชมพูแล้ว แต่ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่ามองเธอเฉย ๆ

ร่างใหญ่ขยับตัวเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น จูบที่หนักหน่วงนั้นทำให้ชมพูแทบหยุดหายใจ เขาพยายามแทรกลิ้นเข้าไปเพื่อสำรวจภายในปากเล็กของหล่อน เมื่อเธอพยายามจะหายใจจึงทุบลงบนไหล่หนา เขาจึงปล่อยริมฝีปากที่เริ่มเจ่อขึ้นน้อย ๆ ให้รับอากาศเข้าปอด

เขาเริ่มไล้จมูกโด่งลงมายังลำคอระหงของเธอ ทำให้ชมพูรู้สึกขนลุกขึ้นมาเหมือนจะหนีการรุกแบบนี้ของเขา แต่เขากลับไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ ชุดที่เธอสวมอยู่นั้นเป็นของเขา และเขาจับมันถอดออกไปอย่างง่ายดายเหลือเกิน เมื่อร่างเปลือยเปล่าขาวเนียนของเธออยู่ตรงหน้า

มือหนาของเขาลูบไล้ไปตามเนื้อตัวที่เขายอมรับว่าหลงใหลอยู่ไม่น้อย เมื่อเธอเริ่มรู้สึกถึงอารมณ์บางอย่างที่เกิดขึ้น มันปั่นป่วนไปหมดทั้งอารมณ์ และร่างกายที่เริ่มบิดไปมาของเธอ และเขารู้สึกว่าชมพูกำลังยั่วยวนเขาให้ทำให้มากกว่านี้

เมื่อเขากลับไปมอบจูบที่มัวเมาให้เธอรู้สึกมึนงงจนสมองโล่ง เบลอไปหมดฝ่ามือฟอนเฟ้นไปทั่วหน้าอกอวบที่เขาชอบเพราะมันเด้งหยุ่นมือมาก และเวลามันขยายขึ้นจากเดิมที่เต็มไม้เต็มมือของเขามากขึ้น จนมันขึ้นรอยแดง เสียงครางแผ่ว ๆ จากลำคอระหงทำให้เขายิ่งเริ่มอยากทำให้มากกว่านี้แล้ว

เรียวขางามที่ตอนนี้แยกออกจากกัน เพราะมือที่กำลังซุกซนเข้าไปลูบไล้บริเวณขาด้านในของหล่อน ที่เริ่มยกชันขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ

อวัยวะบอบบางที่กำลังถูกลูบไล้เบา ๆ จุดประกายอารมณ์ให้ยิ่งเกินการควบคุมมากขึ้น เสียงยิ่งครางออกมาดังขึ้นด้วย

“อื้อ...อ๊า...เควิน...”

เขามอบจูบให้เธอหนัก ๆ อีกครั้ง และเตรียมจะเข้าไปในตัวเธอ เตรียมขยายช่องทางให้พร้อมแล้วเขาจะใช้ตัวตนของเขาเข้าไปสำรวจมันอีกครั้ง และอาจจะหลายครั้งในคืนนี้