ไม่รู้เพราะเหน็ดเหนื่อยสะสมจากเรื่องของหลีจวินที่ผ่านมา หรือความกดดันจากการได้เจอคนหน้าเหมือนเหออ๋อง เยว่อวิ๋นที่ถูกเซี่ยฉงอวิ๋นอุ้มกลับรถม้าจึงผล็อยหลับไปทั้งอย่างนั้น กระทั่งรถม้าแล่นเข้าประตูรั้วนางก็ยังไม่รู้สึกตัวตื่นด้วยซ้ำรอจนเซี่ยฉงอวิ๋นอุ้มภรรยาเข้าห้องนอน จัดแจงทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เมื่
มองร่างสูงองอาจบนอาชาสีดำมะเมื่อม แววตาของเยว่อวิ๋นขุ่นมัวเต็มไปกลิ่นอายกดดันผู้คน นางเพิ่งจะรู้สึกตัวก็เวลานี้นี่เองที่แท้ความคิดปล่อยวาง รวมถึงความสงบทั้งหมดที่นางเคยแสดงออก ล้วนเป็นเพียงแค่การปลอบประโลมตัวเองของนาง เพราะรู้ตนว่าไม่สามารถไปทวงคืนสิ่งที่ประสบมาจากคนคนนั้นได้ก็เท่านั้นไม่ว่าจะเป็น
เป็นหนี้ต้องใช้คืน หอโคมเขียวของพวกเขาทำการค้าขายเนื้อหนัง อีกทั้งเซี่ยหว่านหรูก็งดงามดูดีกว่าหญิงชาวบ้านทั่วไป หากไม่มีเงินชดใช้ก็นำคนมาแทน นี่แป็นกฎที่ไม่อาจปฏิเสธ ทว่าเซี่ยหว่านหรูมีหรือจะยินยอม นางจึงอาศัยช่วงเวลาที่มารดาเป็นลม จ้างคนไปส่งข่าวแก่เถ้าแก่ฉีให้มาช่วยตัวเองก่อนแล้วในความคิดของเซี่ย
แม้เรื่องราวคลื่นใต้น้ำในเมืองหลวงจะยังเป็นแค่การคาดเดาที่ยังมาไม่ถึงตัว แต่เยว่อวิ๋นกับสามีก็ได้พูดคุยปรึกษาปัญหา เพื่อวางแผนรับมือเฉพาะหน้ากันไว้ก่อนแล้ว“พวกเรายามนี้ไม่ต่างจากแมลงวันไร้หัว หากเอาแต่บินสะเปะสะปะโดยไร้ทิศทางย่อมไม่ใช่เรื่องดี ดังนั้นสิ่งเหมาะสมที่ควรทำก็คือขุดหลุมพรางรอคนมาตกแทน อ
จะว่าไปนี่ก็ถือว่าท่านผู้เฒ่าขาดการติดต่อไปนานพอดู ก่อนหน้านี้แม้จะไม่มีเบาะแสของคุณชายใหญ่ ทว่าเจ้าตัวก็ยังส่งข่าวเล่าเรื่องราวสนุกๆ มาให้องค์หญิงใหญ่ได้สำราญพระทัยเป็นระยะๆ“หรือว่าจะให้หม่อมฉันไปบอกองครักษ์หลี่ ให้ส่งคนไปดูท่านผู้เฒ่าดีเพคะ”“ไม่เป็นไร บางทีอาจเพราะก่อนหน้านี้ทางการประกาศเลื่อนกา
หากไม่เพราะนางพอรู้อะไรเป็นอะไรอยู่บ้าง ยามนี้ได้ฟังคำเขาคงคิดไปว่าอีกฝ่ายหมายจะเกี่ยวดองรับเอาลูกเขยน้อยเข้าบ้านเป็นแน่ คิดแล้วนางจึงถอนใจถามออกไปด้วยประโยคเรียบง่าย “เซี่ยฉงอวิ๋น พูดมาแบบนี้ ท่านอยากถามถึงหลีจวินหรือตัวท่านเองกันแน่”น้ำเสียงกระจ่างใจดุจสายน้ำเย็นดังผ่านหู เซี่ยฉงอวิ๋นก็พลันตัวสั่