ราชาวดีที่เดินเข้ามาภายในบ้านของตัวเองหลังจากไปทานอาหารตามที่ทิติเอกสั่ง หญิงสาวเดินมาเก็บของทำความสะอาด ก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องเพื่อทำการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ราชาวดีเลือกที่จะเดินกลับลงมาที่ชั้นล่างอีกครั้ง เพื่อที่จะหาอะไรทำที่เรียกว่าสามารถจะทำให้เธอไม่คิดฟุ่งซ่านได้จนมีสายเรียกเข้าโทรศัพท์ช่วงเที่ยงคืน
นั่นยังเป็นเรื่องที่ไม่น่าตกใจเท่ากับเบอร์ที่เรียกเข้าเป็นชื่อของคนที่เธอไม่คิดว่าเขาจะโทรมาหาเธอตอนนี้
"มีอะไรหรือเปล่าคะ" ราชาวดีเอ่ยถามออกมาอย่างเป็นห่วงปลายสาย
"มาเปิดประตูให้ฉันหน่อย" หญิงสาวตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่เธอได้ยินแต่เธอนั้นก็ไม่รีรอที่จะทำตามที่ปลายสายต้องการโดยการรีบเดินออกไปเปิดประตูบ้านให้กับเขา
"อุ้ย...คุณเอก" ราชาวดีเอ่ยออกมาเมื่ออีกคนพุ่งตัวเองเข้าหาเธอชนิดที่ทำให้เธอเกือบล้มลงไปที่พื้น
"เป็นอะไรคะ...ทำไมไมอยู่ที่งานละคะ" ราชาวดีเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัยที่เต็มไปหมด
"ฉันรำคาญ เข้าบ้าน" กลิ่นของเหล้าที่โชยมาจากตัวของทิติเอก ทำให้คนตัวเล็กเวียนที่ศีรษะของตัวเองเล็กน้อย แต่นั้นก็คงไม่ใช่ปัญหาที่จะพาคนตัวโตเดินเข้ามาภายในบ้าน
"คุณทานอะไรมายังคะ หรือจะนอนเลย"
"ฉันอยากอาบน้ำ" สิ้นเสียงของร่างหนาคนตัวเล็กก็ได้พาทิติเอกเดินขึ้นชั้นสองโดยที่เธอนั้นค่อยจะประคองคนตัวโตไม่ห่างเลยแม้แต่น้อย
"อาบ...อืมม์" ราชาวดีที่พาคนตัวโตเข้ามาภายในห้องพักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็เตรียมจะเอ่ยถามออกมาอย่างที่เธอทำ แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไรออกมาร่างหน้าก็ทำการจูบลงที่ริมฝีปากของคนตัวเล็กในทันที พร้อมกับการที่เขาได้ส่งมือของตัวเองเข้าไปภายในเสื้อของคนตัวเล็ก
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้
"เธอมันเป็นบ้าไปแล้วหรือไงแพรไพลิน"ทิติเอกตวาดด้วยน้ำเสียงที่ดังจนคนที่สวมชุดเจ้าสาวนั่งอยู่ที่ปลายเตียงสะดุ้ง
"แต่คืนนี้ยังไงคุณก็ต้องเข้าหอกับแพรอยู่แล้วนิคะ จะห่วงอะไร"แพรไพลินที่พยายามทำเหมือนใจดีสู่เสืออย่างทิติเอก แต่สิ่งที่เธอทำให้ทิติเอกโกรธมากกว่าเดิม
"หรอ....แต่ฉันไม่ร่วมหอกับผู้หญิงอย่างเธอแน่นอน"ทิติเอกที่จับได้ว่าแพรไพลินว่างยาตัวเองเขานั้นก็โมโหเป็นฟื้นเป็นไฟอย่างที่เรียกว่าไม่เคยเป็นกับหญิงสาวมาก่อน เขาไม่รอที่จะให้แพรไพลินได้เอ่ยอะไรออกมาอีก เขาก็ได้เดินออกมาจากห้องหอที่ถุกจัดที่โรงแรมทันที เพื่อที่จะตรงมาหาผู้หญิงอีกคนทันที
"ไปทำอะไรมาคะ"ราชาวดีเอ่ยถามออกมาพร้อมกับการที่เธอลูปไล้ลงที่แก้มของคนตัวโต พร้อมยิ้มให้กับเขา เพราะวันนี้เป็นวันแต่งงานของเขา เขาควรอยู่เข้าหอกับผู้หญิงอีกคนไม่ใช่กับเธอ
"ช่วยฉันหน่อยฎเสียงที่แหบพร่าเอ่ยออกมาทำให้ราชาวดีที่ได้ยินแบบนั้น ก็ได้ทันทีว่าคนตัวโตต้องการอะไร หญิงสาวไม่เอ่ยอะไรออกมาเพียงแต่ขยับตัวเองย่อตัวลงตรงหน้าของชายหนุ่ม
ราชาวดีทำการปลดเข็มขัดของคนตัวโต ก่อนที่เธอนั้นจะทำการปลดปล่อยท่อนเอ็นของชายหนุ่มให้ได้เป็นอิสระ
มือเรียวเริ่มทำการจับลงที่ท่อนเอ็นของคนตัวโตก่อนที่จะเริ่มทำการถูวนที่ปลายหยัก ที่เริ่มมีน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาเล็กน้อย
"ให้วดีทำให้แบบไหนคะ"
"เธอเนี่ยร้ายไม่เบาเลยนะวดี"ทิติเอกอดที่จะเอ่ยออกมาไม่ได้เมื่อได้เห็นท่าทางของหญิงสาวที่เรียกว่ายั่วยวนเขาจนเขานั้นแทบจะอยากทำอย่างอื่นมากกว่า
"อืมม์...."ทิติเอกส่งเสียงที่ลำคอออกมาเล็กน้อยเมื่อหญิงสาวจงใจให้ฝันของเธอครูดไปกลับท่อนเอ็นของเขา ในขณะที่เธอได้ทำการส่งท่อนเอ็นของชายหนุ่มเข้ามาในโพรกปากของตัวเอง
การขยับศีรษะของคนตัวล็กที่เป็นจังหวะไม่ได้เร็ว พร้อมกับการดูดดึงที่ลำเอ็นของทิติเอกโดยเฉพาะบริเวณของช่วงปลายหยัก มือเรียวที่ใช้ในการกำเพื่อชักรูดยังไม่เรียกความเสียวซ่านให้กับชายหนุ่ม เท่ากับมืออีกข้างของเธอที่กอบกุมลงที่พวกไข่ของชายหนุ่ม พร้อมออกแรงในการบีบเค้น
"อ๊อกกๆๆๆๆๆ"การขยับสะโพกสวนเข้าหาโพรงปากของทิติเอกเริ่มขึ้นเมื่อร่างหนานั้นต้องการปลดปล่อยมากกว่าเดิม
เพียงไม่นานทิติเอกได้ทำการปลดปล่อยน้ำรักของตัวเองเข้ามาภายในโพรงปากของหญิงสาวจนหมด น้ำสีขาวขุ่นไหลลงที่มุมปากของราชาวดีเล็กน้อยเมื่อเธอไม่สามารถที่จะกลืนน้ำรักของชายหนุ่มได้หมดอย่างทันเวลา
"ไปอาบน้ำก่อนนะคะ"
"เธอไม่ต่อหรือไง"
"เจ้าสาวไม่ใช่วดีนะคะ"ราชาวดีเอ่ยออกมาเพราะคืนนี้เป็นฤกษ์ของทิติเอกกับแพรไพลินไม่ใช่เธ เธอจริงไม่อยากให้มันเสียเพราะเธอ แต่คำพูดของเธอที่เอ่ยออกมามันไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มคิดแบบเดียวกับเธอ
"ถ้าไม่ใช่เธอแล้ว ฉันจะมาหาเธอทำไม...อยากอาบน้ำใช่ไหม"ทิติเอกเอ่ยออกมาก่อนที่จะอุ้มหญิงสาวลอยขึ้นจากพื้นก่อนที่จะเดินพาหญิงสาวมาที่ห้องน้ำ
การวางราชาวดีลงที่ใต้ฟักบัวก่อนที่เขาจะได้ปล่อยสายน้ำให้ไหลลงมาชะโลมตัวของคนตัวเล็ก ก่อนที่ตัวเองจะได้ทำการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก และได้เดินกลับเข้ามาใต้ฝักบัวอีกครั้ง
เรือนร่างของหญิงสาวที่ตอนนี้อยู่ภายใต้เสื้อเชิ๊ตสีขาวได้เปียกน้ำจนแนบลงที่เนื้อของราชาวดีจนทำให้สายตาคู่คมจับจ้องมองอย่างไม่ละสายตา
"มันจะไม่สบายถ้าเธอยังไม่คิดที่จะถอดมันออก"ทิติเอกเอ่ยออกมาก่อนที่เขานั้นจะได้ทำการปิดน้ำลง พร้อมกับการจับให้คนตัวเล็กถอดเสื้อผ้าออกจากตัวเธอจนหมด
ชายหนุ่มทำการจับให้หญิงสาวหันใบหน้าเข้าหากำแพงของที่เขาจะจับลงที่คอของเธอพร้อมกับจูบซุกไซร้ที่ซอกคอของหญิงสาว
มืออีกข้างได้ทำการยอกเอิญที่ทรวงอกจนปลายยอดอกของหญิงสาวได้ชูขึ้นก่อนที่เขานั้นจะได้เลื่อนมือของตัวเองต่ำลงมาจนถึงเนินสาวที่มีแพรไหมปกคลุมอย่างเป็นธรรมชาติเล็กน้อยเท่านั้น
นิ้วร้ายได้ถูกส่งเข้าไปภายในโพรงรักของหญิงสาวในทันทีพร้อมกับการเริ่มขยับ ด้วยฤทธิ์ยาที่พุ่งสูงภายในร่างกายของทิติเอก ทำให้เขาในตอนนี้เพิ่มความต้องการเป็นเท่าตัว
สามปีผ่านมา"อคิณ...มาหาแม่มาลูก"ราชาวดีเอ่ยเรียกเด็กชายที่ยังคงวิ่งเข้าไปภายในบริษัทของผู้เป็นพ่ออย่างสนุกสนานต่างจากผู้เป็นแม่ที่ตอนนี้หมดแรงแม้แต่จะเดินแล้ว"คุณแม่ตามสิครับ เร็วๆตามมา"เด็กน้อยวัยสองขวบกว่าเรียกแม่ของตัวเองด้วยเสียงที่สนุกสนาน"ว้า...จับได้แล้ว"ราชาวดีที่เห็นลูกชายถูกยกลอยขึ้นจากพื้นก็อดที่จะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจไม่ได้เพราะถ้าให้เธอวิ่งตามอีกคงได้เป็นลมแน่ๆ"คุณพ่อ" เสียงของเด็กชายเอ่ยออกมาก่อนที่จะโอบคอของทิติเอกพร้อมหอมลงที่ใบหน้าของเขาอย่างคิดถึง"ทำไมแกล้งแม่แบบนี้ครับ" ทิติเอกใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อให้กับลูกชายก่อนที่จะเอ่ยถามออกมาอย่างเอ็นดูแม่ลูกคู่นี้ ที่ลูกชายเขาไม่รู้ไปได้นิสัยขี้แกล้งมาจากใคร วันๆเอาแต่แกล้งผู้เป็นแม่ให้วิ่งตาม แต่ด้วยนิสัยของราชาวดีไม่เคยจับลูกชายของเธอทันเลยแม้แต่ครั้งเดียว"ไม่ได้แกล้งเลย....คุณแม่" อคิณเอ่ยออกมาก่อนที่จะมองไปยังราชาวดีที่ยิ้มให้กับสองพ่อลูกอยู่"แม่น่าจะอุ้มเราไม่ไหวแล้วนะคะครับ" ทิติเอกเอื้อมมือไปหาผู้เป็นแม่เพื่อที่จะให้อุ้มตัวเอง"ประชุมเสร็จแล้วเหรอคะ""ครับ...อคิณครับเดี๋ยวไปกับลุงบดินทร์นะครับ""ไปไหนคะ" รา
"มันจะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูกนะคะคุณอรวี ทิติเอกเป็นทายาทหมื่นล้าน ราชาวดีไม่มีอะไรเลย การที่นายหัวพูดแบบนั้นมันก็ทำให้คุรนักใจที่จะรับเธอมาเป็นสะใภ้ ดิฉันจะยกทรัพย์สินของฉันส่วนหนึ่งให้กับราชาวดี แต่เป็นทั้งหมดที่อยู่ภายในกรุงเทพและบริเวณใกล้เคียงเราคำนวณแล้วก็เทียบเท่ากับทรัพสินย์ของคุณตอนนี้เลย แบบนี้เหมาะสมกันหรือยังคะ"รัตนาเอ่ยออกมาอย่างพยายามจับทางของอรวี"มันไม่ใช่เรื่องนั้นค่ะ ทิติเอกเก็บราชาวดีไว้ ไม่ได้เปิดเผย เธอเสียชื่อเสียงกับทางเราไปมากแล้วนะคะ"อรวีเอ่ยออกมาอย่างพยายามที่จะอธิบาย ด้วยเธอกลัวทิติเอกจะไม่เห็นด้วยเพราะเธอเคยผิดพลาดกับลูกชายของเธอมาแล้วครั้งหนึ่ง"งั้นยิ่งต้องตกลงเลย เพราะผมจะรับผิดชอบเธอ"ทิติเอกเอ่ยออกมาทำให้ผู้เป็นแม่ที่เดิมหนักใจไม่น้อย กลัวลูกชายเธอจะไม่เห็นด้วยถ้าเธอรับทางโน่นเลย แต่กลับกัน ทิติเอกอยากจะรับผิดชอบราชาวดีมากจนเธอคาดไม่ถึง"ว่ายังไงครับ"สิงหราชเอ่ยถามออกมาอย่าต้องการคำตอบเช่นเดียวกับทุกคนที่นี่"ค่ะ เห็นสมควรกันขนาดนี้ วีไม่กล้าขัดแล้วค่ะ"คำพูดของอรวีที่เอ่ยออกมาทำให้ทิติเอกดีใจไม่น้อย ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือของตัวเองไปจับลงที่มือของคนตัวเล็กที่น
หลังจากการเดินทางมาที่บ้านของทิติเอกอีกครั้ง หลังจากที่มีเรื่องราวเกิดขึ้นมา เขาก็ไม่เคยคิดที่จะเดินทางกลับมาที่นี่อีก จนแม่ของเขาให้เข้ามาคุยธุระอย่างวันนี้และพ่อของราชาวดีและรัตนาก็เลือกที่จะเข้ามาคุยกับแม่ของเขาในวันนี้ ชายหนุ่มก็ไม่สามารถที่จะเอ่ยอะไรออกมาได้นอกจากทำตามที่อรวีต้องการเท่านั้น"เอกมาแล้วหรอลูก"อรวีที่อยากจะเอ่ยคำขอโทษลูกชายของเธออย่างนับครั้งไม่ถ้วนตั้งแต่วันแรกที่เกิดเรื่องขึ้นมาจนถึงตอนนี้สายตาของอรวีประทะเข้ากับร่างของคนตัวเล็กที่ยืนนิ่งอย่างไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาแต่เมื่อเธอได้เห็นว่าอรวีได้หันมามองที่เธอ"สวัสดีค่ะคุณหญิงอรวี"ราชาวดีเอ่ยออกมาด้วยเสียงที่ไม่เต็มสักเท่าไหร่ แต่เธอก็เลือกที่จะเอ่ยออกไป เพราะถ้าไม่เอ่ย ก็เท่ากับว่าเธอเสียมารยาท"เข้าบ้านก่อน"อรวีเอ่ยออกมาก่อนที่จะเดินนำทั้งสองเข้าไป ราชาวดีที่ได้ยินแบบนั้นก็เริ่มเกร็งตัวเองมากกว่าเดิม ด้วยที่เธอไม่รู้ว่าควรทำยังไงดีในตอนนี้ แต่มือหนาของชายข้างกายเธอกลับบีบที่ข้อมือของเธอย้ำๆทำให้หญิงสาวทำได้เพียงแค่พยักให้กับเขาก่อนที่จะเดินเข้าไปภายในบ้านของทิติเอกตามที่ชายหนุ่มได้จับมือเธอเดินเข้าไปภายในบ้าน"เดี๋
ราชาวดีที่เพิ่งทานอาหารจากที่ทิติเอกเป็นคนค่อยป้อนให้เธอเสร็จ หญิงสาวก็ได้มานั่งจับจ้องที่ทีวี และเธอก็คงต้องอยู่ที่นี่ 1 อาทิตย์เพื่อที่หมอจะได้แน่ใจว่าเธอจะไม่กลับเข้ามาหาเขาอีกครั้ง"ดูอะไร"ทิติเอกที่เดินเข้ามานั่งข้างเตียงนอนก็เอ่ยถามออกมาเมื่อหญิงสาวยังคงจับจ้องที่หน้าจอโทรทัศน์อย่างไม่คิดที่จะสนใจอย่างอื่น"ข่าวทั่วไปค่ะ แล้วไปไหนมาคะไม่ไปทำงานหรอ"ราชาวดีอดที่จะเอ่ยถามออกมาพร้อมความสงสัยไม่ได้ เพราะเธอเห็นว่าทิติเอกแต่งตัวด้วยชุกลำรองนั้นก็เท่ากับว่าเขาจะไม่ไปทำงาน"ไม่อ่ะ...นักข่าวเยอะรำคาญ....ปวดหัวมากเลยเป็นอะไรไม่รู้"ทิตเอกเอ่ยออกมาอย่างอ้อนๆก่อนที่จะซบแขนของคนตัวเล็ก เขาเพิ่งรู้ว่าการอยู่ใกล้ราชาวดีมันทำให้เขานั้นรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก"ให้วดีเรียกหมอให้ไหมคะ...""ไม่เอา อยู่แค่นี้ก็หายแล้ว"คนตัวโตเอ่ยออกมาพร้มจับมือของเธอมาซบเอาไว้ โดยที่คนตัวเล็กไม่ได้ว่าอะไรพร้อมกับขยับตัวเองเพื่อที่จะเข้ามาหาทิติเอก"ข่าววันนี้เป็นข่าวที่น่าตกใจมากเลยนะคะ ไฮโซสาวอย่างคุณแพรไพลินที่เป็นลูกสาวของรัฐมนตรีมีข่าวออกมาว่าเธอท้อง แต่ฝ่ายชายไม่รับ คุณแพรพรรณลายเลยจับให้เธอแต่งงานกับคุณทิติเอกเม
"คุณเอกไม่รักวดี วดีไม่ว่านะคะ ไม่ว่าเรืื่องลูกหรือเรื่องอะไรก็ตาม แต่อย่าผลักวดีให้กับคนอื่นได้ไหม วดีของแค่นี้ได้ไหม"ราชาวดีเอ่ยออกมาพร้อมใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยน้ำตา ทิติเอกตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่หญิงสาวเอ่ยออกมาเขาขยับตัวเองเข้าไปหาคนตัวเล็กด้วยความเร็วพร้อมกับการดึงเธอเข้ามาภายในอ้อมกอด"หมอบอกว่าอย่าเครียดไงวดี....ถ้าลูกฉันเป็นอะไรไปฉันจะไม่แต่งงานกลับเธอ"หญิงสาวที่อยู่ภายในอ้อมกอดของชายหนุ่มนิ่งลงพร้อมกับการขยับตัวเองออกมาจากอกแกร่งของอีกคน"หมายความว่าไงคะ""เธอต้องแต่งงาน แล้วคนที่ต้องแต่งด้วยคือฉัน""แล้วคุณแพรละคะ""แพรไพลินท้องนั้นก็เท่ากับว่าเธอคบกับคนอื่นเพียงแค่จะให้ฉันรับผิดชอบแต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะเราไม่เคยมีความสัมผัสกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว"ทิติเอกเอ่ยออกมาพยายามที่จะอธิบายให้กับคนตัวเล้กได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้น"อ๋อค่ะ...""แค่นี่หรอ""ค่ะ....ต้องให้วดีพูดอะไรคะ"ท่าทางที่ไร้เดียงสาของหญิงสาวทำให้ทิติเอกนักใจมากกว่าจะรู้สึกดีที่เธอไม่ทันคน"บดินทร์บอกว่าเธอทะเลาะกับแพรไพลินหรอ""ก็เขาว่าวดีก่อนทำไม"หญิงสาวเอ่ยออกมาพร้อมท่าทางที่เรียกว่าทั้งโกระแค้นทั้งไม่พอใจ จนคนท่เ
"ไม่ทราบว่าคุณหญิงอรวีมีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ"ทิติเอกเอ่ยออกมายังประชดประชันผู้เป็นมารดา"เรื่องที่ลูกพูดหมายความว่ายังไง ผู้หญิงของลูกเป็นลูกสาวคนหญิงรัตนา"อรวีไม่เข้าใจในสิ่งที่ลูกชายตัวเองเอ่ยออกมาก่อนหน้านี้ เธอจึงตัดสินใจที่จะเดินตามมาถามความให้รู้เรื่อง"ลูกสาวคุณหญิงรัตนาที่เธอตามหา มาตลอดนะครับ"น้ำเสียงที่ฟังดูแล้วปกติ แต่แววตาตากับเจ็บปวดของที่ทิติเอก อดทำให้ผู้เป็นแม่ของเขาเป็นห่วงไม่ได้"ลูกรู้เรื่องนานหรือยัง""ทำไม ถ้ารู้ว่าก่อนหน้านี้เธอเป็นลูกสาวของคุณหญิงรัตนา คุณแม่จะจับเธอให้ผมหรอครับ ทั้งๆที่ปากพร่ำบอกว่าเธอไม่คู่ควรอะไรกับผมเลย""แม่จะให้ลูกอยู่ห่างเธอมากกว่านี้ต่างหาก""ทำไมผมไม่เข้าใจ"ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยกับสิ่งที่แม่ของเขาเอ่ยออกมา ทำให้ชายหนุ่มกับหนักใจในเรื่องนี้มากกว่าเดิม"คุณหญิงรัตนา เธอไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะเข้าไปเอื้อมถึงลูกสาวหรือลูกชายของเธอ ต่อให้เป็นเราก็ตามเธอ ไม่มีทาง ที่เธอจะยอมยกลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอให้ แล้วยิ่งพ่อนะ ถ้ารู้ว่าเอกกับลูกสาวเขาคบกันในที่ลับแบบนี้ แม่ไม่อยากจะคิดเลย""เรื่องนี้ผมรู้ว่าผมผิด ที่ไม่เคยให้ความชัดเจนเธอตั้งแต่แร