로그인공유
ตอนที่ 5 ใช่ว่าที่ลูกสะใภ้แม่หรือเปล่า
최신 업데이트:
2025-01-28 11:46:07ใช่ว่าที่ลูกสะใภ้แม่หรือเปล่า
เซรินตื่นขึ้นมาจากอาการไข้พบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องที่ตกแต่งด้วยโทนสีดำด้วยสภาพไม่ใส่อะไรเลยมีเพียงผ้าห่มสีดำปิดเรือนร่างอันเปลือยเปล่า เธอมองขึ้นไปบนเพดานมีหลอดไฟหรูหราแต่เรียบง่ายติดอยู่ ‘ไม่ใช่ในเรือ ไม่ใช่โรงพยาบาล…ที่นี่ที่ไหนกันนะ?’ เธอคิดในใจ แต่ยังไม่ทันได้คิดไปไหนไกล เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น แกร็ก!! เสียงลูกบิดประตูถูกบิดและเปิดออก ด้วยฝีมือของชายแปลกหน้าที่เธอคุ้นเคยดี…ชายที่ได้ความบริสุทธิ์ของเธอไปนั่นเอง “คะคุณช่วยฉันไว้หรอคะ?” “ฉันแค่เอาที่ช้อนปลาตักเธอขึ้นมาจากทะเล…” “ห๊ะ!! พูดเล่นใช่ไหมเนี่ย?” เซรินตกใจคำตอบของเขา “คุณช่วยฉันขึ้นมาทำไมคะ? จะส่งฉันไปให้ไอ้เสี่ยอ้วนนั่นหรอคะ?” “เสียของ” “อะไรนะ อะไรคือเสียของ?” “จะส่งเธอให้เสี่ยอำนาจน่ะเสียของ” วินเนอร์ปลายหางตามองหญิงสาวที่ตอนนี้อยู่ในท่านั่งบนเตียงคิงไซส์ด้วยท่อนบนเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าห่มผืนดำคลุมปิดท่อนล่างไว้ ดูเหมือนเซรินเองจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าอกกลมสวยทั้งสองข้างของเธอได้ออกมาอวดโฉมแก่สายตาชายหนุ่ม “หมายความว่าคุณจะไม่ส่งฉันไปให้เสี่ยอำนาจจริงๆ ใช่ไหมคะ?” “มีแต่คำถามเต็มไปหมด” วินเนอร์พูดขึ้น เพราะตั้งแต่เธอฟื้นขึ้นมาเห็นหน้าเขาก็เอาแต่ตั้งคำถาม “ฉันไม่ได้ช่วยเธอฟรีๆ หรอกนะ” “แล้วคุณจะให้ฉันตอบแทนยังไงล่ะคะ ให้ฉันทำงานบ้านก็ได้นะคะ ฉันเป็นแม่บ้านได้นะ” เซรินเสนอ เขาได้ยินคำว่าแม่บ้านที่เซรินหมายถึง คือแม่บ้านที่ทำงานบ้านทุกอย่างแล้วแลกเงิน แต่เขาคิดไปอีกแบบว่า แม่บ้านที่เขาคิดคือการเป็นภรรยาของเขา แต่ก่อนที่เขาจะได้ตอบ เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้น “ครับ” วินเนอร์รับสายด้วยคำสั้นๆ ‘รับสายหม่ามี๊ทั้งที รับเสียงยาวกว่านี้ไม่ได้รึไงเจ้าลูกชาย’ เสียงเล็กใสดังจากปลายสายพูดใส่หูมาเฟียหนุ่ม จริงๆ แล้ว ยูริ ชินกับนิสัยของลูกชายคนเดียวของเธออยู่แล้วที่เป็นคนพูดน้อย เย็นชา ไม่สนใจใคร ทำให้ยังไม่มีแฟนหรือเมียเป็นตัวเป็นตนมาจนอายุย่างเข้า 30 ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า “มีธุระอะไรไหมครับ” ‘ดูถามเข้า ไม่มีธุระโทรหาไม่ได้เลยหรอ?’ “เปล่าครับ…แล้วตกลงมีอะไร ถ้าไม่มีผมจะวางสายแล้วนะ จะไปเช็คของกับพวกไอ้คาร์โก้” ‘แหมมมม เห็นงานสำคัญกว่าคนเป็นแม่ตลอดเลยนะ’ “…” วินเนอร์ไม่ได้ตอบอะไร เพราะเขานั้นรู้ดีว่าคนอย่างแม่ของเขา ถ้าไม่มีอะไรที่ต้องการจะไม่โทรมาแน่นอน และรู้ดีว่าแม่ของเขาที่เป็นเมียของมาเฟียรุ่นใหญ่อย่างพ่อเขา ภายนอกอาจจะดูใสใส ใจดี แต่ถ้าไม่แน่พอก็เป็นเมียมาเฟียไม่ได้ ‘ก็ได้ๆ พูดก็ได้ รู้ทันตลอด’ ยูริยอมจำนน ‘เมื่อไรจะมีลูกสะใภ้ให้มี๊สักที มี๊อยากอุ้มหลานก่อนแก่ ได้ยินไหมวินนน~~~’ ยูริโอดครวญให้ลูกชายฟัง “แม่…” วินเนอร์พูดได้แค่นั้น เขาถอนหายใจเบาๆ จริงๆ แล้วแม่ของเขาพูดเรื่องนี้มาหลายพันรอบแล้ว แต่ที่เขาไม่ได้ทำให้ความต้องการของแม่เขาเป็นจริงสักทีเพราะเขาไม่ได้ตัดสินใจหรือคิดจะเอาผู้หญิงคนไหนเข้ามาเป็รภาระในชีวิตเขา เขาเป็นมาเฟีย รอบตัวเขามีแต่อันตรายและหากวันนึงเขารักใครจริงๆ คนๆ นั้นจะปลอดภัยหรือไม่ถ้าเข้ามาอยู่ในชีวิตเขา ‘ยังไม่ต้องมีหลานก็ได้ เอาแฟนให้มีก่อนตอนนี้ เดี๋ยวค่อยพัฒนาต่อจากนี้’ “คนคุยยังไม่คิดจะมี” เขาเอ่ยเสียงเบา ‘นะวิน มี๊จะไม่ทนแล้วนะ จะไม่รอแล้ว มี๊จะให้เวลาอีก 3 วัน มี๊จะไปหา ถ้าถึงวันนั้นแล้ววินยังไม่มีแฟนให้มี๊ มี๊จะไปทาบทามหนูซาร่าลูกของเพื่อนแม่ให้วินเอง จะได้จบๆ’ ยูริมัดมือชก แกมบังคับลูกชาย “คุณ!!นี่คุณทำไมไม่บอกฉันว่าฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้า!! คุณเป็นคนถอดเสื้อผ้าของฉันออกหรอ?” เซรินโวยวายเมื่อเพิ่งรู้ว่าตัวเองเปลือยเปล่า มิหนำซ้ำยังโชว์ท่อนบนต่อหน้าคุยกับเขาเป็นเวลานาน ‘เอ๊ะ!!เสียงผู้หญิง มีเสียงผู้หญิง ลูกอยู่กับผู้หญิงหรอวิน? เธอเป็นใคร ทำไมอยู่กับลูก?’ ยูริยิงคำถามใส่ลูกชาย เธอรู้ดีว่าลูกชายของเธอไม่มีทางให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้ตัวเองหรือแม้กระทั่งนอนกับผู้หญิงเหมือนมาเฟียคนอื่นๆ ก็ไม่เคย นั่นแสดงว่าคนนี้ต้องพิเศษอะไรสักอย่างแน่ๆ ‘วิน บอกมี๊มาเดี๋ยวนี้นะ เธอเป็นว่าที่ลูกสะใภ้มี๊ใช่ไหม? ใช่ไหมวิ๊นนนน?’ น้ำเสียงดีใจของยูริคาดคั้นลูกชาย แต่เป็นการคาดคั้นที่ไม่ต้องการคำตอบ “แค่นี้นะครับ ผมจะไปเช็คของ” วินเนอร์ตัดบท ‘เดี๋ยวสิวิน’ เขาตัดสาย เขาไม่ต้องการอธิบายอะไรที่มันยืดยาวและเขาก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง ตอนนี้เขาก็ไม่รู้ว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาพามาอยู่ในฐานะอะไร เซรินจัดการกับตัวเอง เธอเอาเสื้อเชิ้ตเขามาสวมอีกครั้ง “ฉันยืมเสื้อคุณหน่อยนะ ในนี้ไม่มีชุดผู้หญิงเลย ฉันค้นจนทั่วห้องแล้วก็ไม่มี” ก็ใช่สิ ที่นี่ไม่เคยมีผู้หญิงย่างกรายเข้ามาเลย แม้กระทั่งแม่บ้านของเขาก็ยังเป็นผู้ชาย “จะให้พายุเอาชุดผู้หญิงมาให้” เขาพูดแค่นั้นแล้วหมุนตัวเดินออกไป เขาต้องไปเช็คของและรับสินค้า “เดี๋ยวค่ะ…” เซรินเรียกเขาไว้ เขาหันหน้ากลับมามองเธออีกครั้งตามเสียงเรียก “ฉันหิวค่ะ” เซรินบอกเสียงอ่อย เธอหิวจริงๆ ไม่มีอะไรตกถึงตั้งแต่ตอนที่อยู่บนเรือสำราญจนถึงตอนนี้ “พายุจะเอาข้าวกับยามาให้ ฉันทำงานเสร็จจะมาคุยข้อตกลงในการตอบแทนที่เธอต้องตอบแทนคนที่ช่วยชีวิตเธอจากนรกและความตาย” ชายหนุ่มพูดจบก็เดินออกจากห้องไป นี่คงจะเป็นครั้งแรกที่เขาพูดอะไรที่มันยาวๆ ได้ เซรินมองเขาออกไปจากห้องจนกระทั่งประตูห้องปิดลง ‘ทำไมเขาถึงได้ดูไร้อารมณ์นักนะ ดูเหมือนเขาน่าจะยังไม่มีครอบครัวมั้ง’ เธอคิด เธอได้ยินบทสนทนากับคนปลายสายที่เขาเรียกว่า ‘แม่’ เธอหวังว่าเธอหนีจากนรกของเสี่ยอำนาจมาได้แล้ว เธอจะไม่ได้หนีเสือปะจรเข้จนมาพบกับนรกอีกขุมนะ
최신 챕터
ดอกไม้มาเฟีย Strongflower ตอนที่ 34 special happiness (END)
special happiness ดวงตากลมใสค่อยๆเปิดเปลือกตาลืมขึ้น เปลือกตาที่ค่อยๆเปิด กระพริบถี่ๆเพื่อปรับรับแสงที่สาดส่องรอดผ่านกระจกบานใสเข้ามาภายในห้องที่ดูคุ้นตามาตลอดระยะเวลา 3 เดือนที่เธอคลอดลูกสาวมา นี่ไม่ใช่ห้องนอนของเธอ แต่เป็นห้องเลี้ยงเด็กอ่อนที่วินเนอร์ทำขึ้นเอาไว้เธอและพี่เลี้ยงคอยเลี้ยงลูกสาว ห้องค่อนข้างโปร่ง ภายในห้องเต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้ของเด็กทั้งยังมีกลิ่นบางอย่างที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์นั่นก็คือ กลิ่นนม กลิ่นแป้งเด็ก เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ฉายเข้ามาในความคิด เซรินเผลอหลับไประหว่างที่มองพี่เลี้ยงกำลังนั่งเล่นกับเด็กน้อยอย่างเพลินๆจนเผลอหลับไปเมื่อไรไม่รู้ตัว รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็เพราะเสียงเด็กที่ร้องอ้อแอ้ข้างหูกับพร้อมกับเสียงทุ้มนุ่มของผู้ชายคนหนึ่งที่คล้ายกำลังหยอกล้อกันอยู่ เซรินจำเสียงนี้ได้ดี เมื่อตอนได้ยินเสียงนั้นครั้งแรกในห้องคลอด แม้จะเป็นเสียงร้องไห้ของเด็กแรกเกิด แต่เสียงนี้กลับกลายเป็นน้ำชะโลมหัวใจของเธอให้ชุ่มชื่นมากขึ้น แต่การเลี้ยงเด็กอ่อนไม่ใช่เรื่องสบาย แม้เธอจะมีพี่เลี้ยงคอยช่วยอยู่ก็ตาม ความเหนื่อยล้าที่สั่งสมมาจึงทำให้ร่างบางเผลอหลับไป
ดอกไม้มาเฟีย Strongflower ตอนที่ 33 แต่งงานกันนะ
แต่งงานกันนะ "ขึ้นมาสิ" วินเนอร์จูงมือของเซรินขึ้นไปบนดาดฟ้าของเรือสำราญ เรือลำที่เขสและเธอพบเจอกันครั้งแรก สถานที่ต้นกำเนิดความรักของพวกเขาทั้งสองคน "มีอะไรหรือเปล่าคะเฮีย ทำไมต้องพาเซมาที่นี่ด้วย?" เซรินยังไม่ยอมเดินตามการจับจูงของคนตัวใหญ่ เพราะเธอรู้สึกว่าวันนี้วินเนอร์มีท่าทางแปลกไป ดูลุกลี้ลุกลนและพูดมากผิดปกติ ที่ผ่านมาจะพูดจะคุยกับเธอแต่ละคำราวกับกลัวดอกพิกุลจะร่วง "ขึ้นมาเถอะ" เขาบอกกับเธออีกรอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เธอมองหน้าและสบตากับเขา พบกับสายตาวิบวับของคนตัวใหญ่ เซรินเองก็อยากรู้เหมือนกันว่ามีอะไรอยู่บนดาดฟ้าเรือกันแน่ทำไมเขาถึงอยากให้เธอขึ้นไปนัก สุดท้ายเธอก็ทนต่อสายตาอ้อนๆของเขาไม่ไหว จึงยอมเดินตามการจับจูงของเขาขึ้นไปบนดาดฟ้าของเรือ เมื่อเซรินก้าวขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ เธอก็เห็นโต๊ะตัวหนึ่งตั้งอยู่กลางดาดฟ้า มันถูกปูด้วยผ้าสีขาวดูสะอาดตา ตรงกลางโต๊ะมีแจกันใบโตวางอยู่ และในแจกันก็มีดอกทานตะวันดอกใหญ่หนึ่งดอกเสียบอยู่ในนั้น ดอกทานตะวันสีเหลืองทอง ดอกใหญ่ดูเด่นอยู่กลางโต๊ะ ทำให้เป็นที่ดึงดูดสายตาของเธอเหลือเกิน เก้าอี้สองตัวถูกวางไว้ข้าง ๆ โต๊ะ เซรินมองหน้าเขาด้
ดอกไม้มาเฟีย Strongflower ตอนที่ 32 ต่อแขน ต่อขา(nc)
ต่อแขน ต่อขา เซรินกลับมาบริหารบริษัทของพ่อกับแม่ที่เหลือทิ้งไว้ให้เธอ ก่อนหน้านี้ตกไปอยู่ในมือของผู้เป็นอา บริหารจนบริษัทเกือบล้มละลาย ตอนนี้เธอกลับมากอบกู้มันขึ้นมาโดยมีวินเนอร์ มาเฟียผู้เป็นสามีคอยให้คำแนะนำ ให้คำปรึกษาและเอาบริษัทของตัวเองมาร่วมลงทุนกับบริษัทของเธอด้วย อีกทั้งยังมีบริษัทคู่ค้าด้วยอีกหลายบริษัทที่้ป็นบริษัทของเจคอร์ป พี่ชายบุญธรรมของเธอและเหล่าเพื่อนของวินเนอร์ที่ให้การสนับสนุนซัพพอร์ตเธอเป็นอย่างดี ทำให้บริษัทของเธอฟื้นตัวขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว ทุกอย่างกำลังลงตัว ทางครอบครัวของผู้เป็นอา ทั้งภรรยาและลูกของอา เซรินก็ไม่เอาผิดเพราะเขาไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับการกระทำของอาเธอเลย บ้านที่ทั้ฃสองอาศัยอยู่ ทั้งรถ เธอก็ยกให้ พร้อมทั้งให้เงินก้อนจำนวนหนึ่งที่พอจะให้ทั้งสองตั้งตัว มีอยู่มีกิน มีใช้ต่อไปได้สักพักใหญ่ๆ ถ้ารู้จักอดออม ประหยัดและหาเงินเข้ามาใช้จ่ายได้เพิ่มเอง ส่วนเรื่องผู้เป็นอา เธอให้คำตอบกับสองแม่ลูกเพียงแค่ว่า อาหายไปโดยที่ไม่มีใครรู้ ผู้เป็นภรรยาของเขาก็ไม่สงสัย ติดใจอะไรเพราะรู้ดีว่าผู้เป็นสามีของตนนั้น เป็นคนเช่นไร มีศัตรูเยอะเพียงใด หายไปก็คงเพราะศัตรูค
ดอกไม้มาเฟีย Strongflower ตอนที่ 31 จบที่เรา เบาที่สุด
จบที่เรา เบาที่สุด ในห้องพักคนป่วยที่เงียบสงัดจนได้ยินแค่เสียงหายใจของหนุ่มสาวสองคนที่อยู่ภายในห้อง หลังจากวินเนอร์และเพื่อนๆ ของเขาเดินออกจากห้องไปตามคำขอของเซริน เพื่อปล่อยให้เธอและเจคอร์ปได้เคลียร์ใจกันเพียงลำพัง เพราะเขาเชื่อใจผู้หญิงของเขาที่จะต้องหาทางออกที่ดีสำหรับทั้งสองฝ่ายได้แน่ๆ และเขาก็ไว้ใจเพื่อนของเขาที่รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร และจะหาบทสรุปให้กับเหตุการณ์นี้ได้เช่นกัน "พี่เจค เจ็บตรงไหนไหมคะ?" เซรินเป็นฝ่ายทำลายความเงียบเริ่มบทสนทนาขึ้นมาก่อน "พี่ปลอดภัยแล้ว น้องรินไม่ต้องห่วง และไม่ต้องกังวลว่าที่พี่เป็นแบบนี้เพราะตัวน้องริน" เขารู้ว่าหญิงสาวเป็นห่วงและกังวลใจว่าตัวเองจะเป็นสาเหตุให้เขาต้องบาดเจ็บ และด้วยปมที่ติดอยู่ในใจของหญิงสาวยิ่งทำให้เขาเองเกิดความกังวลไปด้วยว่าหญิงสาวจะเป็นเช่นไรหลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เขาเอาตัวเองบังกระสุนแทนเธอ และพูดว่าจะ ‘ปกป้อง’ ซึ่งเป็นคำต้องห้าม แต่กลับกัน หญิงสาวตัวเล็กไม่เป็นอะไรเลย ไม่คลุ้มคลั่งอีกต่อไปแล้ว เพราะความทรงจำของเธอกลับมา และอาการแพนิค คลุ้มคลั่งบังคับตัวเองไม่ได้ก็หายไปด้วยเนื่องจากเธอรู้ความจริงและมีสติอยู่กับตัวเ
ดอกไม้มาเฟีย Strongflower ตอนที่ 30 พี่ชาย...ใช่ไหม?
พี่ชาย...ใช่ไหม? ภายในห้องพักผู้ป่วย ห้องพิเศษของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ห้องพิเศษที่ไม่มีคนนอกได้มีโอกาสเข้ามาใช้บริการ เนื่องจากทั้งชั้นในชั้นนี้เป็นห้องพักผู้ป่วยส่วนตัวของเจ้าของโรงพยาบาล ซึ่งเป็นของตระกูลใหญ่ที่มีทั้งหมอส่วนตัว โรงพยาบาลเอกชน มีชั้นรักษา มีชั้นพักฟื้นส่วนตัว ภายในห้องพักกว้าง ตกแต่งเรียบง่ายแต่มีครบทุกเครื่องอำนวยความสะดวก และครบทุกเครื่องมือแพทย์ คนป่วยนอนนิ่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย รายล้อมไปด้วยผู้คนหลากหลายอิริยาบท ประมาณ5-6 คน “กูคิดว่ามึงจะไม่ตื่นขึ้นมาดูโลกอันสดใสอีกครั้งซะแล้ว 555” คาร์โก้เปิดฉากบทสนทนาด้วยน้ำเสียงขบขันแกมหยอกล้อเพื่อนสนิท “พวกมึงก็ไปช่วยกูช้าจริง” คนบนเตียงสวนกลับในทันที แม้จะไม่เต็มเสียงมากนัก เพราะเขาเองก็เพิ่งจะฟื้นและออกมาจากห้อง ICU เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา “สำออยจริง มึงออกมาได้ ช่วยเหลือตัวเองได้ ทำไมมึงไม่ลุยออกมาวะ?” มังกรปิดท้ายประโยคด้วยคำถาม เขาเองรู้จักฝีมือเพื่อนดี สถานการณ์หนักกว่านี้เขาก็หนีออกมาได้ เขาก็จัดการได้ แต่นี่เขาไม่ทำ มันเกิดอะไรขึ้น เหตุผลอะไรที่ทำให้เพื่อนของเขายอมเอาตัวเองไปตกอยู่ในอันตราย “น้องริน...”
ดอกไม้มาเฟีย Strongflower ตอนที่ 29 เกิดใหม่...
เกิดใหม่... แพขนตาหนา ค่อยๆ ขยับ เปลือกตาบางเปิดขึ้น พร้อมกระพริบถี่เพื่อปรับรับแสงสว่างที่กระทบเข้ามาที่สายตา เพราะหลับตาเป็นเวลานานจึงต้องใช้เวลาในการปรับสภาพอยู่สักพักหนึ่ง เมื่อปรับได้แล้ว หญิงสาวกวาดสายตาไปรอบๆ ภายในห้องเงียบกริบเหมือนกับว่าไม่มีคนอยู่ แต่จริงๆ แล้วมีร่างหนานั่งอยู่ข้างเตียง ซบหน้าหลับกับแขนของเธอ ‘ทำไมไม่ไปนอนดีๆ นะ’ เซรินคิดในใจ อยากจะขยับตัวให้คนร่างใหญ่รู้สึกตัว่าเธอตื่นแล้ว แต่ก็กลัวจะรบกวนเวลานอนของเขา ซึ่งคิดดูแล้วช่วงที่เธอยังไม่ตื่นเขาน่าจะไม่ได้พักผ่อนไม่ได้นอนแน่ๆ เพราะไม่งั้นเขาคงไม่มานั่งหลับตรงนี้หรอก ‘จะปลุกหรือจะแกล้งดีนะ ทำโทษคนโกหก’ หญิงสาวปิดเปลือกตาลง ลองแกล้งขยับแขนที่ทำให้ดูเหมือนจะฟื้นแต่ยังไม่ฟื้น พอให้คนข้างๆ รู้สึกตัว และก็ดูเหมือนจะได้ผล คนข้างๆ ค่อยๆ ขยับตัวตื่นขึ้น “เซ ฟื้นแล้วหรอ ตื่นแล้วใช่ไหม” วินเนอร์ลุกขึ้นยืน เขารู้สึกเหมือนร่างบางเริ่มขยับ เขาคิดว่าเธอคงฟื้นแล้ว แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น หญิงสาวยังคงนอนนิ่ง อยู่บนเตียง เปลือกตาบางยังปิดสนิท มีแพขนตาปกคลุมหนาเป็นแพสวยงามแม้ยามไม่ได้แต่งแต้มเครื่องสำอางค์บนใบหน้า ‘เซ
다른 추천
เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
ลำเจียก16.9K 조회수ถ้ายังรักได้โปรดหยุดร้าย
ฮิวโก้2.0K 조회수คลั่งรักคุณหมอมาเฟีย
มดตัวจี๊ด3.1K 조회수DANGEROUS มาเฟียกุมรัก
Claris1.0K 조회수เล่ห์รักมาเฟียร้ายกับแมวน้อยของเขา
มิลเลียนาห์269 조회수โซ่รักภรรยาชิงชัง
ธันยรัศมิ์351 조회수Mafia Of Love กลรักในรอยแค้น
พลอยแก้ว140 조회수พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี
ohpal323 조회수
