เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 28 สร้างเส้นสายกับพ่อค้าต่างเมือง (ครึ่งหลัง)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-21 17:23:49บทที่ 28
สร้างเส้นสายกับพ่อค้าต่างเมือง (ครึ่งหลัง)
เช้าวันถัดมา ระหว่างที่ลู่ซินฟางต้อนรับลูกค้าอยู่นั้น หลางไป๋เดินเข้ามาบอกว่าชายชื่อ ‘เจิ้งหาน’ เป็นตัวแทนร้านค้าต่างเมืองต้องการพบเป็นการส่วนตัวเพื่อเจรจาธุรกิจ
ลู่ซินฟางไม่รู้จักชายที่ชื่อเจิ้งหาน แต่ในเมื่อแจ้งนามอย่างตรงไปตรงมา ดูแล้วน่าจะเป็นคนที่มีชื่อเสียงในระดับหนึ่ง
เมื่อมาที่ห้องรับรองที่อยู่บนชั้นสอง พ่อค้าต่างเมืองที่ชื่อเจิ้งหานไม่ใช่ใครอื่น เขาก็คือคนที่สนใจตะเกียงแก้วเมื่อวานนั่นเอง
“ท่านนี่เอง ยินดีที่ได้รู้จักเจ้าค่ะ”
ลู่ซินฟางทักทายอีกฝ่ายอย่างเป็นกันเอง
เจิ้งหานลุกจากเก้าอี้ ประสานมือโค้งเอวเล็กน้อยให้กับหญิงสาว ถือเป็นการให้เกียรติคนทำการค้าเหมือนกัน หากก็อยู่ในความพอดี ไม่ได้นอบน้อมจนเหมือนเสแสร้ง
“ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าเจิ้งหาน เป็นตัวแทนร้านค้าไฉฟู่แห่งเมืองซือซวน พอดีสนใจตะเกียงแก้วของเถ้าแก่เนี้ย ต้องการรับไปขายที่ร้านไฉฟู่ของเรา”
เข้าประเด็นทันทีเช่นนี้ นับว่าเป็นคนที่ชัดเจน ลู่ซินฟางชอบคนประเภทนี้
ในความทรงจำของลู่ซินฟางคนเก่า เมืองซือซวนอยู่ใกล้กับเมืองหลวง เป็นแหล่งรวมความเจริญทางการค้า ร้านไฉฟู่เองก็มีชื่อเสียงโด่งดัง
ลางสังหรณ์บอกว่า หากทำการค้ากับร้านไฉฟู่ ร้านซินหลินของนางจะต้องก้าวหน้าในไม่ช้า
เดิมทีแล้ว เป้าหมายของร้านซินหลินคือการขายสินค้าแบบส่ง ถ้าทำสัญญาขายส่งให้กับร้านค้าใหญ่ๆ อย่างไฉฟู่ก็เข้าทางพอดี
“ขอบคุณเถ้าแก่เจิ้ง แต่ว่า...”
“แต่ว่า?” เจิ้งหานถามกลับด้วยสีหน้ากระตือรือร้น
ลู่ซินฟางทำหน้าลำบากใจ “ข้าเองก็อยากขายตะเกียงแก้วให้กับร้านใหญ่ๆ อย่างร้านไฉฟู่ แต่ตะเกียงแก้วนั้นผลิตออกมาได้แค่จำนวนจำกัด ซ้ำขั้นตอนผลิตยังซับซ้อน ราคาค่อนข้างสูง ถ้าท่านต้องการรับไปขายต่อ ข้าเกรงว่าจะให้ราคาต่ำกว่า 2 ตำลึงเงินต่อชิ้นไม่ได้ อีกอย่าง ถ้าท่านยืนยันจะรับไปขายจริงๆ ทางข้าผลิตออกมาได้แค่เดือนละ 20 ชิ้นเท่านั้น”
ในยุคนี้แก้วเป็นสิ่งหายาก หากรับปากทันทีจะยิ่งน่าสงสัย นางจึงแสร้งทำทีเป็นว่าผลิตออกมาได้เพียงจำนวนจำกัด มิหนำซ้ำ การทำเช่นนี้ยังเพิ่มมูลค่าสินค้าได้อีกด้วย
“ที่แท้ก็เรื่องแค่นี้” เจิ้งหานพูดออกมาเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ “ข้าก็คิดว่าเถ้าแก่เนี้ยจะกังวลเรื่องที่ต้องทำการค้ากับร้านไฉฟู่เสียอีก”
“ความหมายของเถ้าแก่เจิ้งคืออะไรหรือ”
เจิ้งหานแกล้งกระแอม ก่อนบอกอย่างตรงไปตรงมา “ช่วงที่ข้าอยู่เมืองเล่ออัน พอดีได้ยินข่าวลือระหว่างเถ้าแก่เนี้ยลู่กับเถ้าแก่กง อะแฮ่ม...ไม่ใช่ว่าข้าสนใจเรื่องซุบซิบหรอกนะ ก็แค่บังเอิญได้ฟังผ่านหู ก็เลยกังวลอยู่ว่าหากเถ้าแก่กงกว้านทำสัญญาซื้อขายกับร้านซินหลินไปแล้ว ร้านไฉฟู่ก็คงหมดสิทธิ์...แต่ในเมื่อปัญหาอยู่ที่จำนวนผลิตและราคาที่สูง นั่นก็ยิ่งเข้าทางพอดี เพราะสินค้าในร้านไฉฟู่เน้นคุณภาพ ไม่เน้นปริมาณ อีกอย่างหนึ่ง เดิมทีร้านไฉฟู่ได้กำไรจากการซื้อขายกับผู้มีฐานะ กำไรส่วนต่างเล็กน้อยจะได้มาร้านเครือข่ายย่อยๆ”
แบบนี้เอง ร้านไฉฟู่แบ่งประเภทสินค้าและผู้บริโภคอย่างชัดเจน ร้านหลักจะขายสินค้าคุณภาพในราคาสูง ส่วนร้านสาขาย่อยจะขายสินค้าทั่วไป ในราคาสมเหตุสมผล เห็นทีจะต้องเอาเป็นแบบอย่างเสียแล้ว
คิดจบ ลู่ซินฟางพยักหน้าเบาๆ
“ข้าชอบหลักการขายของร้านไฉฟู่ ถ้าเถ้าแก่เจิ้งยอมรับราคากับจำนวนในการส่งสินค้าได้ ข้าเองก็ตกลงเจ้าค่ะ”
“ดี! เช่นนั้นมาทำสัญญาเลยดีหรือไม่”
เจิ้งหานตอบตกลงทันที ดูแล้วฐานะของเขาในร้านไฉฟู่คงไม่ธรรมดา ผูกมิตรไว้ย่อมดีที่สุด
หลังจากคิดจบ ลู่ซินฟางสั่งให้หลางไป๋ไปนำเอกสารสัญญาเข้ามา
ในสัญญาระบุจำนวนวันส่งของล็อตแรก ราคาสินค้า และสิทธิ์ในการขาย โดยให้ร้านไฉฟู่รับไปขายได้เพียงร้านเดียว แต่ร้านซินหลินก็สามารถวางขายต่อได้ในราคาเท่ากัน
อย่างไรเสีย หากไม่ได้เจิ้งหานที่เป็นลูกค้ารายแรกก็คงไม่มีใครกล้าเข้าร้าน ดังนั้นลู่ซินฟางจึงให้ส่วนลดเป็นกรณีพิเศษ
หลังจากเซ็นสัญญาเสร็จ นางยังแถมใบชาดอกคาโมมายล์ให้ไปสองห่อ ห่อละ 1 จิน (500กรัม)
“กลิ่นหอมมีเอกลักษณ์ นี่คือชาอะไรหรือ” เจิ้งหานหยิบห่อชาขึ้นมาแล้วเอ่ยถามด้วยความสนใจ
ลู่ซินฟางครุ่นคิดสักครู่ ก่อนตอบ “ชาที่ทำมาจากดอกคาโมมายล์เจ้าค่ะ”
“ดอกคาโม...ชื่อนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน”
“เป็นชาดอกไม้ทั่วไปเจ้าค่ะ มีสรรพคุณช่วยให้ผ่อนคลาย นอนหลับง่าย เถ้าแก่เจิ้งลองดื่มแล้วสนใจ อย่าลืมแวะมาอุดหนุนได้นะเจ้าคะ” นางถือโอกาสขายสินค้าไปด้วยเลย
เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา นางมีวิธีสุดโกงในการผลิตเงิน เพียงแต่ต้องการสร้างรากฐานมั่นคงกับพ่อค้ารายใหญ่ๆ พ่อค้าจากเมืองซือซวนเหมาะสมมากทีเดียว
“แน่นอนอยู่แล้ว” เจิ้งหานตอบพลางยิ้ม ทั้งยังแซวว่า “ช่างเป็นเถ้าแก่เนี่ยที่ค้าขายเก่งเสียจริง”
ได้ยินแบบนั้น ลู่ซินฟางก็หัวเราะ
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 94 ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู
บทที่ 94ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู พอถึงเวลาที่ต้องกลับ เป่าเอ๋อร์ร้องไห้งอแง เฉิงเอ๋อร์น้ำตาคลอเบ้า เด็กทั้งสองกอดเอวลู่ซินฟาง บอกว่าอยากอยู่ที่แดนสวรรค์ต่อ ลู่ซินฟางต้องสัญญาว่าจะพามาเที่ยวอีก พวกเขาถึงยอมฟังแต่โดยดี ได้เที่ยวเล่นกันทั้งวัน พอกลับมาถึงคฤหาสน์ อาบน้ำและกินมื้อค่ำจนอิ่ม เด็กทั้งสองก็หลับปุ๋ยในทันที วันถัดมา หลางไป๋เดินทางมาที่โรงเตี๊ยมตระกูลกง แจ้งเรื่องที่ลู่ซินฟางตอบรับคำเชิญกินมื้อเย็น ทั้งยังบอกจำนวนคนที่จะมา หลักๆ คือลู่ซินฟางกับเจ้าแฝด หลางไป๋และซินหลิน ส่วนชุนกับคนอื่นๆ ไม่ได้มาด้วย พวกเขาให้เหตุผลว่าวางตัวไม่ถูกหากต้องร่วมโต๊ะกับคนสูงศักดิ์ ยามพลบค่ำ ทุกคนเตรียมตัวเสร็จแล้วก็นั่งรถม้ามายังคฤหาสน์ตระกูลกงตามเวลานัดหมาย กงเยียนซูออกมายืนรอหน้าคฤหาสน์ด้วยตัวเอง หลางไป๋ประสานมือโค้งศีรษะให้กับกงเยียนซู จากนั้นหลุบตามองพวกเด็กๆ เจ้าแฝดทั้งสอง รวมถึงซินหลินที่เห็นอย่างนั้น ก็ประสานมือบนหน้าอกแล้วโค้งศีรษะลง ทำแบบเดียวกันกับหลางไป๋ กงเยียนซูมองเด็กทั้งสามด้วยสา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 93 เที่ยวชมฟาร์ม
บทที่ 93เที่ยวชมฟาร์ม กินขนมอิ่มกันแล้ว หลินก็ถามเด็กน้อยทั้งสองว่า “พวกเจ้าอยากไปชมฟาร์มกันไหม?” “ไปขอรับ/เจ้าค่ะ” เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ตอบแบบไม่ต้องคิด เด็กน้อยคิดเหมือนว่า ฟาร์มในแดนสวรรค์กว้างขวางขนาดนี้ ต้องมีพืชผักที่ไม่เคยเห็นอีกเยอะแยะแน่ๆ ยิ่งคิดแล้วก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น พอช่วยกันเก็บโต๊ะเสร็จเรียบร้อย ทั้งสี่คนก็เดินมาที่ฟาร์มฟาร์มในมิติมีขนาดกว้างใหญ่กว่าฟาร์มตระกูลลู่ที่อยู่ในหมู่บ้านกว่างซูหลายเท่า เด็กทั้งสองยืนมองสวนผักผลไม้ด้วยความตื่นตาตื่นใจ “ท่านแม่ ผักผลไม้พวกนี้ใช่ที่ท่านเอาออกไปวางขายในร้านหรือไม่” เฉิงเอ๋อร์เป็นเด็กฉลาด เห็นผักผลไม้ปุบก็เข้าใจทันที ว่าเป็นสินค้าที่มารดาเอาออกไปวางขายในร้าน “เจ้าเข้าใจถูกแล้ว ผักผลไม้ในแดนสวรรค์ แม่แบ่งออกไปขายข้างนอก เพราะพืชในที่แห่งนี้เติบโตเร็วกว่าข้างนอกหลายเท่า” “เป็นแบบนี้เอง” ตอนนั้นเอง สัตว์อสูรในร่างจำแลงมนุษย์ที่กำลังทำสวนหันมาเห็นลู่ซินฟางกับภูตประจำมิติพอดี พวกเขาต่างโบกมือทักทาย “ท่
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 92 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง)
บทที่ 92พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง) ใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้กับสวนดอกไม้ข้างบ้านทรงตะวันตกจะมีโต๊ะกลมสีขาวหนึ่งชุด ไม่ไกลจากสวนดอกไม้ มองไปก็จะเห็นฟาร์มอันกว้างขวาง หลังจากตัดสินใจว่าจะนั่งเล่นกันที่ใต้ร่มไม้ เด็กน้อยทั้งสองก็ปีนขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้สีขาว เตะขาเล่นในขณะที่รอคอยขนมอร่อยๆ สักครู่หนึ่ง ชุนก็ยกเค้กสตอเบอรี่กับนมอุ่นๆ มาวางบนโต๊ะ ส่วนถาดที่อยู่ในมือของลู่ซินฟางคือชากุหลาบกลิ่นหอมกลมกล่อมกับคุกกี้เนยสด “ท่านแม่ ข้าไม่เคยเห็นของพวกนี้มาก่อนเลย” เฉิงเอ๋อร์บอกด้วยสีหน้าตื่นเต้น ดวงตากลมโตเปล่งประกายขณะกวาดตามองขนมบนโต๊ะ “น่ากินทุกอย่างเลย ขะ…ข้ากินได้หรือไม่” เป่าเอ๋อร์พูดจบก็กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ “กินกันตามสบายเลยนะจ๊ะ” ลู่ซินฟางบอกพลางลูบศีรษะเล็กๆ ของลูกน้อยทั้งสอง เจ้าแฝดตัวน้อย รวมถึงภูตน้อยหลิน หยิบส้อมขึ้นมาตักเค้กสตอเบอรี่ส่งเข้าปาก ทันทีที่ได้กินของหวานแสนอร่อย รอยยิ้มสดใสปรากฏบนใบหน้าของทั้งสามคน แก้มขาวแดงระเรื่ออย่างน่าเอ็นดู ทำเอาลู่ซินฟางกับชุนถึงกับยิ้มตาม “อร
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 91 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก)
บทที่ 91พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก) พอก้าวข้ามประตูมิติ โลกอันงดงามก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน ทุ่งข้าวสีทอง สวนผักผลไม้ ป่าไพรอันสีเขียวขจี และไหนจะธารน้ำอันสดชื่น ดวงตาใสแป๋วของเด็กน้อยทั้งสองเบิกโตด้วยความตื่นเต้น ขณะที่มองไปรอบๆ “แดนสวรรค์สวยจังเลย!” “อื้อ สวยมากๆ” “ยังมีสถานที่ที่สวยกว่านี้อีกนะ” ลู่ซินฟางบอกลูกๆ “อยากเห็นจังเลย ท่านแม่” เฉิงเอ๋อร์ตื่นเต้นมาก รีบร้องบอกท่านแม่ “ข้าก็ด้วย!” เป่าเอ๋อร์พยักหน้ารัวๆ ระหว่างที่เด็กน้อยทั้งสองกำลังตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมอันงดงามที่อยู่ตรงหน้า เสียงเล็กน่ารักพลันดังขึ้น “งั้นข้าจะเป็นคนนำเที่ยวให้เอง ฮิๆๆ” สิ้นเสียงนั้น ภูตน้อยหลินก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ปีกน้อยขยับไปมาพร้อมกับละอองที่มีเปล่งประกายสีทองวิบวับ เจ้าแฝดเบิกตาโตพร้อมกับร้อง “ว้าว” “พวกเขาคือเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์สินะ”หลังบินวนรอบๆ เด็กน้อยทั้งสอง หลินก็กลับมานั่งบนไหล่ของลู่ซินฟาง หญิงสาวยิ้มแล้วพยักหน้าให้ก
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 90 พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ
บทที่ 90พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ “ท่านจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่ขอรับ” ทันทีที่ลู่ซินฟางเปิดประตูเดินออกจากห้องทำงาน เสียงทุ้มของหลางไป๋ก็ดังขึ้น หญิงสาวหันมอง เห็นหมาป่าหนุ่มยืนกอดอกอยู่ข้างประตู เฮ้อ… ลู่ซินฟางถอนหายใจด้วยรู้สึกคิดไม่ตก ก่อนจะตอบกลับไป “ข้าในชาติก่อนไม่เคยสับสนกับเรื่องแบบนี้ ไม่รู้ว่าควรจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่” คำพูดของหญิงสาวทำเอาหมาป่าหนุ่มกระดกยิ้มตรงมุมปากอย่างขบขัน “ใครจะคิดว่านายหญิงที่คอยชี้นำเหล่าสัตว์อสูรจะเผชิญกับความสับสนเสียเอง” “ก็ข้าไม่เคยคิดนี่น่า คนที่มีศักดิ์ฐานะสูงส่งแบบกงเยียนซูจะมาสนใจหญิงหม้ายลูกติด” “นายหญิงขอรับ อย่างที่ท่านกงบอกนั่นละ การจะชอบใครสักคนทำไมต้องมีเหตุผล สำคัญกว่าฐานะ นายหญิงคิดเช่นไรกับเขาต่างหาก” ลู่ซินฟางคิดตาม ก็รู้สึกว่าหลางไป๋พูดถูก ปัญหาไม่ใช่เรื่องฐานะ สำคัญที่สุดคือลู่ซินฟางคิดกับกงเยียนซูอย่างไร? อย่างไรก็ตาม ลู่ซินฟางหรี่ดวงตาด้วยความสงสัยขณะจ้องมองหมาป่าหนุ่ม “เมื่อก่
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 89 ถูกสารภาพรักครั้งแรก
บทที่ 89ถูกสารภาพรักครั้งแรก หมายความว่ายังไง เขาไม่ได้โกหก เขาที่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่า ‘ชอบ’ นาง บอกว่าไม่ได้โกหก ลู่ซินฟางนั่งตัวแข็งทื่อ อึ้งจนทำอะไรไม่ถูกอยู่ชั่วขณะ ต่อมา หัวใจของนางก็เต้นอย่างรุนแรง ใบหน้าร้อนผ่าวและแดงระเรื่อ ในโลกก่อนและโลกนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่ซินฟางถูกชายหนุ่มสารภาพว่าชอบ นางจึงสับสนและรับมือกับอารมณ์ในตอนนี้ไม่ถูก ผ่านไปครู่หนึ่ง ดวงตาคู่สวยกะพริบมองชายหนุ่มอยู่หลายครั้ง กงเยียนซูเลิกคิ้วมองตอบลู่ซินฟาง ดวงตาของเขาแฝงด้วยความสงสัย ว่ากันตามจริง ลู่ซินฟางไม่ใช่สาวน้อยวัยแรกแย้ม ทำไมท่าทางเขินอายนั้นถึงทำให้รู้สึกราวกับว่านางเพิ่งถูกสารภาพรักครั้งแรก “ท่านไม่ได้เข้าใจอะไรผิดใช่หรือไม่” หลังจากเงียบอยู่สักพัก ในที่สุดลู่ซินฟางก็เอ่ยออกมา “ข้าไม่ได้เข้าใจผิด คิดมาดีแล้วถึงได้มาหาเจ้าวันนี้” “ถึงท่านจะพูดแบบนั้น แต่ข้ากลับนึกไม่อออก เหตุใดท่านถึงชอบข้า ทั้งฐานะของข้ากับท่านก็แตกต่างกันมาก” “จ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ118.7K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น410.0K viewsอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@11.6K viewsร้ายพ่ายกลายรัก
LiHong14.3K viewsท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว347.6K viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก10.2K viewsพันธนาการรักจิ้งจอกพันปี
อิ่น เยว่401 viewsสามีชาวสวนของข้าน่ารักยิ่ง
องค์หญิงโนเนม2.0K views
