เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 83 กงเยียนซูประกาศต่อหน้าทุกคน (ครึ่งหลัง)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-25 09:26:40บทที่ 83
กงเยียนซูประกาศต่อหน้าทุกคน (ครึ่งหลัง)
“ของปลอม?” กงเยียนซูถามซ้ำ
“ใช่แล้ว มันคือของปลอม” เหอถิงยังคงแถอย่างหน้าด้านๆ
“ที่แท้ก็เช่นนี้”
กงเยียนซูตอบกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย นอกเหนือจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย
ทางด้านลู่ซินฟาง ไม่คิดจะโต้แย้งใดๆ เช่นกัน
หากทว่า ยิ่งทั้งสองนิ่งเงียบเท่าไร บรรยากาศรอบตัวยิ่งกดดันอย่างน่าประหลาดมากขึ้นเป็นเท่าตัว
เหอถิงสังหรณ์ใจกับท่าทีแปลกๆ ของทั้งสองคน
แต่แล้ว ในฉับพลันนั้นเอง กงเยียนซูก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังๆ
“ฮะๆ”
เหอถิงขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล
“คุณชาย มีอะไรให้ขำหรือ?”
กงเยียนซูกลั้นขำ ตอบกลับด้วยรอยยิ้มกริ่ม “ชายแก่แซ่กงหรือ เป็นเรื่องตลกที่ข้าเพิ่งเคยได้ยินเลย”
“ถึงข้าไม่เคยเห็นหน้า แต่ชายคนนั้นมีตัวตนจริงแท้แน่นอน”
“คนในเมืองเล่ออันพูดเช่นนั้นหรือ พวกเขาบอกว่าคนแซ่กงเป็นชายแก่ๆ หรือ” กงเยียนซูทำทีเป็นถามเหอถิง
“เรื่องนี้…” เหอถิงลังเล เพราะเท่าที่ฟังมา ไม่มีใครพูดว่าเถ้าแก่กงเป็นชายสูงวัย เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เหอถิงก็ตระหนักขึ้นมาได้ “หรือว่า!”
“หึ” กงเยียนซูแค่นเสียงขึ้นจมูก “ชายแก่แซ่กงคนนั้นคือข้าเอง”
เหอถิงเบิกกว้างอย่างตะลึง ก่อนจะถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
“คุณชายคือเจ้าของโรงเตี๊ยมชื่อดังคนนั้นหรือ”
“ถูกต้อง” กงเยียนซูยิ้มบางๆ พร้อมกับมองไปบนใบหน้าตกใจและน่าสมเพชของเหอถิง
ทันทีที่รู้ความจริง แม้ว่าจะตกใจและรู้สึกเสียหน้า แต่ด้วยศักดิ์ศรี เหอถิงสะบัดเสื้อคลุมเผยให้เห็นป้ายขุนนางที่ห้อยบนเอว
กงเยียนซูเพียงแค่เหลือบตามองป้ายบนเอวของเหอถิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็เบนหน้าไปทางอื่น
พอเห็นท่าทีเฉยเมยนั้นแล้ว สายตาของเหอถิงพลันเต็มเปี่ยมไปด้วยโทสะ สถานการณ์ตอนนี้หากไม่ทำอะไรสักอย่าง เขาก็จะกลายเป็นแค่ ‘ไอ้จอมโกหก’
เหอถิงรีบเปลี่ยนสีหน้าเป็นฝ่ายถูกกระทำ กล่าวหาลู่ซินฟางหน้าด้านๆ
“ลู่...ลู่ซินฟาง เพราะเจ้าโกหกเรื่องใบหย่ากับคุณชายแซ่กง ดูสิ เจ้าต้องทำให้เขากลายเป็นชู้รักของคนอื่นไปแล้ว ข้ารู้ว่าทำให้เจ้าต้องเหงา แต่เจ้าจะสับสนจนทำตัวเลอะเลือนเช่นนี้ไม่ได้ กลับเมืองชิ่งกันเถอะ ข้าอภัยให้เจ้าทุกอย่างเลย”
ไม่เพียงพูดเปล่า เหอถิงยังเดินเข้ามาทำท่าจะคว้าแขนหญิงสาว
กงเยียนซูตอบสนองรวดเร็ว ทั้งยังอยู่ใกล้ลู่ซินฟาง มือใหญ่คว้าข้อมือเรียวของหญิงสาวให้มาหลบข้างหลังตน
ลู่ซินฟางตะลึงกับการกระทำของกงเยียนซู แม้สถานการณ์ตอนนี้ เรียกได้ว่าบังเอิญที่เขาอยู่ใกล้นางที่สุดจึงยื่นมือช่วยเหลือ แต่ไม่รู้ทำไม หัวใจของนางกลับปั่นป่วนขึ้นมา อาจเพราะไม่เคยมีใครมาปกป้องนางเช่นนี้มาก่อนก็เป็นได้
“คุณชายกง ท่านรู้ใช่หรือไม่ว่านางเป็นภรรยาข้า”
เหอถิงยังคงยืนกรานอย่างหน้าด้านๆ ต่อไป
“รู้สิ” กงเยียนซูตอบหน้านิ่ง
“ในเมื่อคุณชายรู้อยู่แล้ว แต่ก็ยืนกราจะทำเช่นนี้ ตั้งใจจะเป็นชู้รักครอบครัวคนอื่นหรือ”
ได้ยินแบบนั้นกงเยียนซูอดไม่ได้ แค่นเสียง “เฮอะ” ใส่หน้าเหอถิงด้วยความดูแคลน “เรื่องสามีภรรยาอะไรนั่นเป็นแค่อดีตไม่ใช่หรือ อีกอย่าง เหมือนว่าเจ้าอยากยัดเยียดตำแหน่งชู้รักให้ข้าเสียจริงนะ” ชายหนุ่มเว้นช่วง แล้วก้าวขึ้นมายืนตรงหน้าเหอถิง ดวงตาสีดำสนิทจับจ้องคนตรงหน้าราวกับจะสูบวิญญาณ
เหอถิงผงะอึ้ง
กงเยียนซูกล่าวต่อ “เจ้าเข้าใจไม่ผิดหรอก ข้าชอบนาง แล้วเจ้าจะทำอะไรข้าได้ ข้าจะเตือนผู้ช่วยผู้ตรวจการเหอเป็นครั้งสุดท้าย…ไม่สิ เรียกเจ้าด้วยตำแหน่งนั้นไม่ได้แล้ว เพราะอีกเดี๋ยวเจ้าก็จะถูกปลดจากตำแหน่งนั้น”
“มะ...หมายความว่ายังไ…”
ก่อนที่เหอถิงจะถามจบประโยค จู่ๆ นางหอก็พุ่งพรวดพราดเข้ามาในร้านซินหลินในจังหวะที่เหมาะเหม็งเหมือนถูกจัดฉากเอาไว้
“อาถิง อาถิง แย่แล้ว!”
เหอถิงหยุดคำพูด แล้วหันไปถามมารดา “ท่านแม่ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ”
นางเหอแสดงความท่าทีร้อนรนขณะยื่นจดหมายให้กับลูกชาย
“จดหมายจากผู้ตรวจการจี๋ เจ้า…ไม่สิ พวกเราต้องกลับเมืองชิ่งกันเดี๋ยวนี้เลย!”
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 94 ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู
บทที่ 94ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู พอถึงเวลาที่ต้องกลับ เป่าเอ๋อร์ร้องไห้งอแง เฉิงเอ๋อร์น้ำตาคลอเบ้า เด็กทั้งสองกอดเอวลู่ซินฟาง บอกว่าอยากอยู่ที่แดนสวรรค์ต่อ ลู่ซินฟางต้องสัญญาว่าจะพามาเที่ยวอีก พวกเขาถึงยอมฟังแต่โดยดี ได้เที่ยวเล่นกันทั้งวัน พอกลับมาถึงคฤหาสน์ อาบน้ำและกินมื้อค่ำจนอิ่ม เด็กทั้งสองก็หลับปุ๋ยในทันที วันถัดมา หลางไป๋เดินทางมาที่โรงเตี๊ยมตระกูลกง แจ้งเรื่องที่ลู่ซินฟางตอบรับคำเชิญกินมื้อเย็น ทั้งยังบอกจำนวนคนที่จะมา หลักๆ คือลู่ซินฟางกับเจ้าแฝด หลางไป๋และซินหลิน ส่วนชุนกับคนอื่นๆ ไม่ได้มาด้วย พวกเขาให้เหตุผลว่าวางตัวไม่ถูกหากต้องร่วมโต๊ะกับคนสูงศักดิ์ ยามพลบค่ำ ทุกคนเตรียมตัวเสร็จแล้วก็นั่งรถม้ามายังคฤหาสน์ตระกูลกงตามเวลานัดหมาย กงเยียนซูออกมายืนรอหน้าคฤหาสน์ด้วยตัวเอง หลางไป๋ประสานมือโค้งศีรษะให้กับกงเยียนซู จากนั้นหลุบตามองพวกเด็กๆ เจ้าแฝดทั้งสอง รวมถึงซินหลินที่เห็นอย่างนั้น ก็ประสานมือบนหน้าอกแล้วโค้งศีรษะลง ทำแบบเดียวกันกับหลางไป๋ กงเยียนซูมองเด็กทั้งสามด้วยสา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 93 เที่ยวชมฟาร์ม
บทที่ 93เที่ยวชมฟาร์ม กินขนมอิ่มกันแล้ว หลินก็ถามเด็กน้อยทั้งสองว่า “พวกเจ้าอยากไปชมฟาร์มกันไหม?” “ไปขอรับ/เจ้าค่ะ” เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ตอบแบบไม่ต้องคิด เด็กน้อยคิดเหมือนว่า ฟาร์มในแดนสวรรค์กว้างขวางขนาดนี้ ต้องมีพืชผักที่ไม่เคยเห็นอีกเยอะแยะแน่ๆ ยิ่งคิดแล้วก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น พอช่วยกันเก็บโต๊ะเสร็จเรียบร้อย ทั้งสี่คนก็เดินมาที่ฟาร์มฟาร์มในมิติมีขนาดกว้างใหญ่กว่าฟาร์มตระกูลลู่ที่อยู่ในหมู่บ้านกว่างซูหลายเท่า เด็กทั้งสองยืนมองสวนผักผลไม้ด้วยความตื่นตาตื่นใจ “ท่านแม่ ผักผลไม้พวกนี้ใช่ที่ท่านเอาออกไปวางขายในร้านหรือไม่” เฉิงเอ๋อร์เป็นเด็กฉลาด เห็นผักผลไม้ปุบก็เข้าใจทันที ว่าเป็นสินค้าที่มารดาเอาออกไปวางขายในร้าน “เจ้าเข้าใจถูกแล้ว ผักผลไม้ในแดนสวรรค์ แม่แบ่งออกไปขายข้างนอก เพราะพืชในที่แห่งนี้เติบโตเร็วกว่าข้างนอกหลายเท่า” “เป็นแบบนี้เอง” ตอนนั้นเอง สัตว์อสูรในร่างจำแลงมนุษย์ที่กำลังทำสวนหันมาเห็นลู่ซินฟางกับภูตประจำมิติพอดี พวกเขาต่างโบกมือทักทาย “ท่
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 92 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง)
บทที่ 92พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง) ใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้กับสวนดอกไม้ข้างบ้านทรงตะวันตกจะมีโต๊ะกลมสีขาวหนึ่งชุด ไม่ไกลจากสวนดอกไม้ มองไปก็จะเห็นฟาร์มอันกว้างขวาง หลังจากตัดสินใจว่าจะนั่งเล่นกันที่ใต้ร่มไม้ เด็กน้อยทั้งสองก็ปีนขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้สีขาว เตะขาเล่นในขณะที่รอคอยขนมอร่อยๆ สักครู่หนึ่ง ชุนก็ยกเค้กสตอเบอรี่กับนมอุ่นๆ มาวางบนโต๊ะ ส่วนถาดที่อยู่ในมือของลู่ซินฟางคือชากุหลาบกลิ่นหอมกลมกล่อมกับคุกกี้เนยสด “ท่านแม่ ข้าไม่เคยเห็นของพวกนี้มาก่อนเลย” เฉิงเอ๋อร์บอกด้วยสีหน้าตื่นเต้น ดวงตากลมโตเปล่งประกายขณะกวาดตามองขนมบนโต๊ะ “น่ากินทุกอย่างเลย ขะ…ข้ากินได้หรือไม่” เป่าเอ๋อร์พูดจบก็กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ “กินกันตามสบายเลยนะจ๊ะ” ลู่ซินฟางบอกพลางลูบศีรษะเล็กๆ ของลูกน้อยทั้งสอง เจ้าแฝดตัวน้อย รวมถึงภูตน้อยหลิน หยิบส้อมขึ้นมาตักเค้กสตอเบอรี่ส่งเข้าปาก ทันทีที่ได้กินของหวานแสนอร่อย รอยยิ้มสดใสปรากฏบนใบหน้าของทั้งสามคน แก้มขาวแดงระเรื่ออย่างน่าเอ็นดู ทำเอาลู่ซินฟางกับชุนถึงกับยิ้มตาม “อร
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 91 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก)
บทที่ 91พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก) พอก้าวข้ามประตูมิติ โลกอันงดงามก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน ทุ่งข้าวสีทอง สวนผักผลไม้ ป่าไพรอันสีเขียวขจี และไหนจะธารน้ำอันสดชื่น ดวงตาใสแป๋วของเด็กน้อยทั้งสองเบิกโตด้วยความตื่นเต้น ขณะที่มองไปรอบๆ “แดนสวรรค์สวยจังเลย!” “อื้อ สวยมากๆ” “ยังมีสถานที่ที่สวยกว่านี้อีกนะ” ลู่ซินฟางบอกลูกๆ “อยากเห็นจังเลย ท่านแม่” เฉิงเอ๋อร์ตื่นเต้นมาก รีบร้องบอกท่านแม่ “ข้าก็ด้วย!” เป่าเอ๋อร์พยักหน้ารัวๆ ระหว่างที่เด็กน้อยทั้งสองกำลังตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมอันงดงามที่อยู่ตรงหน้า เสียงเล็กน่ารักพลันดังขึ้น “งั้นข้าจะเป็นคนนำเที่ยวให้เอง ฮิๆๆ” สิ้นเสียงนั้น ภูตน้อยหลินก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ปีกน้อยขยับไปมาพร้อมกับละอองที่มีเปล่งประกายสีทองวิบวับ เจ้าแฝดเบิกตาโตพร้อมกับร้อง “ว้าว” “พวกเขาคือเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์สินะ”หลังบินวนรอบๆ เด็กน้อยทั้งสอง หลินก็กลับมานั่งบนไหล่ของลู่ซินฟาง หญิงสาวยิ้มแล้วพยักหน้าให้ก
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 90 พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ
บทที่ 90พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ “ท่านจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่ขอรับ” ทันทีที่ลู่ซินฟางเปิดประตูเดินออกจากห้องทำงาน เสียงทุ้มของหลางไป๋ก็ดังขึ้น หญิงสาวหันมอง เห็นหมาป่าหนุ่มยืนกอดอกอยู่ข้างประตู เฮ้อ… ลู่ซินฟางถอนหายใจด้วยรู้สึกคิดไม่ตก ก่อนจะตอบกลับไป “ข้าในชาติก่อนไม่เคยสับสนกับเรื่องแบบนี้ ไม่รู้ว่าควรจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่” คำพูดของหญิงสาวทำเอาหมาป่าหนุ่มกระดกยิ้มตรงมุมปากอย่างขบขัน “ใครจะคิดว่านายหญิงที่คอยชี้นำเหล่าสัตว์อสูรจะเผชิญกับความสับสนเสียเอง” “ก็ข้าไม่เคยคิดนี่น่า คนที่มีศักดิ์ฐานะสูงส่งแบบกงเยียนซูจะมาสนใจหญิงหม้ายลูกติด” “นายหญิงขอรับ อย่างที่ท่านกงบอกนั่นละ การจะชอบใครสักคนทำไมต้องมีเหตุผล สำคัญกว่าฐานะ นายหญิงคิดเช่นไรกับเขาต่างหาก” ลู่ซินฟางคิดตาม ก็รู้สึกว่าหลางไป๋พูดถูก ปัญหาไม่ใช่เรื่องฐานะ สำคัญที่สุดคือลู่ซินฟางคิดกับกงเยียนซูอย่างไร? อย่างไรก็ตาม ลู่ซินฟางหรี่ดวงตาด้วยความสงสัยขณะจ้องมองหมาป่าหนุ่ม “เมื่อก่
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 89 ถูกสารภาพรักครั้งแรก
บทที่ 89ถูกสารภาพรักครั้งแรก หมายความว่ายังไง เขาไม่ได้โกหก เขาที่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่า ‘ชอบ’ นาง บอกว่าไม่ได้โกหก ลู่ซินฟางนั่งตัวแข็งทื่อ อึ้งจนทำอะไรไม่ถูกอยู่ชั่วขณะ ต่อมา หัวใจของนางก็เต้นอย่างรุนแรง ใบหน้าร้อนผ่าวและแดงระเรื่อ ในโลกก่อนและโลกนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่ซินฟางถูกชายหนุ่มสารภาพว่าชอบ นางจึงสับสนและรับมือกับอารมณ์ในตอนนี้ไม่ถูก ผ่านไปครู่หนึ่ง ดวงตาคู่สวยกะพริบมองชายหนุ่มอยู่หลายครั้ง กงเยียนซูเลิกคิ้วมองตอบลู่ซินฟาง ดวงตาของเขาแฝงด้วยความสงสัย ว่ากันตามจริง ลู่ซินฟางไม่ใช่สาวน้อยวัยแรกแย้ม ทำไมท่าทางเขินอายนั้นถึงทำให้รู้สึกราวกับว่านางเพิ่งถูกสารภาพรักครั้งแรก “ท่านไม่ได้เข้าใจอะไรผิดใช่หรือไม่” หลังจากเงียบอยู่สักพัก ในที่สุดลู่ซินฟางก็เอ่ยออกมา “ข้าไม่ได้เข้าใจผิด คิดมาดีแล้วถึงได้มาหาเจ้าวันนี้” “ถึงท่านจะพูดแบบนั้น แต่ข้ากลับนึกไม่อออก เหตุใดท่านถึงชอบข้า ทั้งฐานะของข้ากับท่านก็แตกต่างกันมาก” “จ
บางทีคุณอาจจะชอบ
องค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้131.6K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว169.1K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่63.5K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.7K viewsเจ้าสาวของท่านพี่
นักเขียนบ้านนา266 viewsเกิดใหม่อีกคราเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของมารดาที่บิดาไม่รัก!
ซีไซต์3.2K viewsข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก
เลี่ยงจิน282 viewsเจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย
จันทร์ส่องแสง1.3K views
