共有

บทที่ 1569

作者: จี้เวยเวย
“ข้าคงไม่ถึงกับใจคอคับแคบขนาดนั้น เรื่องการตั้งครรภ์ของเจ้านับว่าเป็นความน่ายินดีที่สุดของพวกเราทุกคน”

ซ่งรั่วเจินอมยิ้ม บอกให้กู้ฮวนเอ๋อร์วางใจ และกล่าวกำชับอีกครั้ง

“หลังจากตั้งครรภ์สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีความสุข ขอเพียงเจ้ามีความสุข ลูกจึงจะเจริญเติบโตได้ดี และเมื่อเติบโตขึ้นก็จะมีนิสัยมั่นคง”

กู้ฮวนเอ๋อร์แปลกใจเล็กน้อย “มีแนวคิดเช่นนี้ด้วยหรือ?”

“มีแน่นอน ในช่วงตั้งครรภ์เด็กจะรับรู้ถึงโลกใบนี้ผ่านร่างแม่ หากเจ้ามีความสุขในทุก ๆ วัน เด็กก็จะสัมผัสได้ และมีความสุขไปด้วย”

“หากอารมณ์ไม่ดีในช่วงตั้งครรภ์ เด็กคลอดออกมาก็จะรู้สึกไม่ปลอดภัย จะร้องไห้ได้ง่าย” ซ่งรั่วเจินกล่าว

“ญาติผู้พี่ ไม่คิดเลยว่าท่านจะรู้เรื่องเหล่านี้ด้วย ท่านแม่ของข้าก็บอกข้าว่าอย่าคิดมาก และดูแลลูกในครรภ์ให้ดีก็พอ”

ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วขึ้น “เจ้าไม่คิดหรือว่าข้าทำงานอะไร ย่อมเข้าใจสิ่งเหล่านี้อยู่บ้าง และข้ายังมียาบำรุงสำหรับการตั้งครรภ์อยู่อีกมาก อีกเดี๋ยวข้าจะให้คนจัดเตรียมเพื่อให้เจ้านำกลับไปด้วย”

“ไม่ต้องหรอก ในจวนของเราก็มีอยู่มาก หลังจากที่เสด็จแม่ทราบว่าข้าตั้งครรภ์ก็ส่งมาให้เป็นพิเศษด้วยเช่นกัน เ
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1570

    ฉู่จวินถิง “ที่เจ้าพูด็มีเหตุผล!” เมื่อกู้ฮวนเอ๋อร์กับซ่งรั่วเจินออกมาจากในห้อง ก็เห็นอวิ๋นอ๋องกำลังเลือกของดีออกมาจากห้องเก็บของ ก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงตาค้าง“ท่านอ๋อง นี่ท่าน...” อวิ๋นอ๋องเห็นว่ากู้ฮวนเอ๋อร์ออกมาแล้ว จึงกวักมือเรียกอย่างดีอกดีใจ “ฮวนเอ๋อร์ เจ้ารีบมาดูสิ ของเหล่านี้ล้วนเป็นของขวัญที่เสด็จพี่จะมอบให้ลูกของเรา” กู้ฮวนเอ๋อร์ “...” นางอดไม่ได้ที่จะหันไปมองญาติผู้พี่ของตนเอง เมื่อครู่ตอนอยู่ในห้อง นางยังบอกว่าไม่ต้องการสิ่งใด ใครจะคิดว่าท่านอ๋องจะนำสิ่งของออกมามากมายถึงเพียงนี้? ซ่งรั่วเจินอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา ความสัมพันธ์ของฉู่อ๋องกับอวิ๋นอ๋องนั้นแน่นแฟ้นเพียงใด ก็สามารถมองได้จากสิ่งเหล่านี้กู้ฮวนเอ๋อร์รีบเดินไปข้าง ๆ อวิ๋นอ๋อง และกล่าวว่า “ท่านอ๋อง เหตุใดท่านจึงเอาของออกมามากมายเพียงนี้?” “ไม่ต้องเกรงใจไปหรอก เสด็จพี่เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของข้า หลายปีมานี้เขาสร้างคุณงามความดีมานับไม่ถ้วน ของดี ๆ ในห้องเก็บของมีมากมายกว่าที่จวนอ๋องของเราเสียอีก!”“โดยปกติแล้วไม่โอกาสเลย หากไม่ฉกฉวยโอกาสในตอนนี้ ยังจะหาได้อีกเมื่อไหร่กัน?”กู้ฮวนเอ๋อร์ “...” และในเวลาเดียวกัน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1569

    “ข้าคงไม่ถึงกับใจคอคับแคบขนาดนั้น เรื่องการตั้งครรภ์ของเจ้านับว่าเป็นความน่ายินดีที่สุดของพวกเราทุกคน” ซ่งรั่วเจินอมยิ้ม บอกให้กู้ฮวนเอ๋อร์วางใจ และกล่าวกำชับอีกครั้ง “หลังจากตั้งครรภ์สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีความสุข ขอเพียงเจ้ามีความสุข ลูกจึงจะเจริญเติบโตได้ดี และเมื่อเติบโตขึ้นก็จะมีนิสัยมั่นคง” กู้ฮวนเอ๋อร์แปลกใจเล็กน้อย “มีแนวคิดเช่นนี้ด้วยหรือ?” “มีแน่นอน ในช่วงตั้งครรภ์เด็กจะรับรู้ถึงโลกใบนี้ผ่านร่างแม่ หากเจ้ามีความสุขในทุก ๆ วัน เด็กก็จะสัมผัสได้ และมีความสุขไปด้วย”“หากอารมณ์ไม่ดีในช่วงตั้งครรภ์ เด็กคลอดออกมาก็จะรู้สึกไม่ปลอดภัย จะร้องไห้ได้ง่าย” ซ่งรั่วเจินกล่าว “ญาติผู้พี่ ไม่คิดเลยว่าท่านจะรู้เรื่องเหล่านี้ด้วย ท่านแม่ของข้าก็บอกข้าว่าอย่าคิดมาก และดูแลลูกในครรภ์ให้ดีก็พอ” ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วขึ้น “เจ้าไม่คิดหรือว่าข้าทำงานอะไร ย่อมเข้าใจสิ่งเหล่านี้อยู่บ้าง และข้ายังมียาบำรุงสำหรับการตั้งครรภ์อยู่อีกมาก อีกเดี๋ยวข้าจะให้คนจัดเตรียมเพื่อให้เจ้านำกลับไปด้วย” “ไม่ต้องหรอก ในจวนของเราก็มีอยู่มาก หลังจากที่เสด็จแม่ทราบว่าข้าตั้งครรภ์ก็ส่งมาให้เป็นพิเศษด้วยเช่นกัน เ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1568

    ฉู่จวินถิงเห็นฮูหยินของตัวเองมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง จึงสั่งให้คนไปเตรียมอาหารและเหล้าที่นางชอบมาคนทั้งสองดื่มภายใต้แสงจันทร์ด้วยความรื่นรมย์วันรุ่งขึ้น ซ่งรั่วเจินเพิ่งตื่นได้ไม่นานก็เห็นกู้ฮวนเอ๋อร์รีบมาหานางด้วยความตื่นเต้นดีใจ“ญาติผู้พี่ ข้ามีข่าวดีจะแจ้งท่าน!” กู้ฮวนเอ๋อร์กล่าวอย่างมีลับลมคมในซ่งรั่วเจินเห็นท่าทีของนางที่ดีใจจนล้นปรี่ มุมปากก็ยกยิ้มโดยไม่รู้ตัว และอารมณ์ของนางก็พลอยดีตามไปด้วย“ข่าวดีอะไรหรือ?”เมื่อเห็นซ่งรั่วเจินที่ทำท่าไม่รู้เรื่อง กู้ฮวนเอ๋อร์จึงรู้สึกประหลาดใจ “ญาติผู้พี่ ปกติแทบจะมิมีสิ่งใดที่ท่านคาดเดาไม่ได้ คาดไม่ถึงว่าท่านจะไม่รู้จริงหรือ?”“ในเมื่อเจ้ามาบอกข้าด้วยตัวเอง เหตุใดข้าจะต้องคาดเดาเอาเองด้วยเล่า? หากจะต้องคาดเดาไปเสียทุกเรื่อง จะมิทำให้ขาดความสนุกไปหรอกหรือ?”กู้ฮวนเอ๋อร์เข้าใจในทันที “พูดเช่นนี้ก็มีเหตุผล หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ก็คงจะขาดความสนุกไปมากจริง ๆ”“ญาติผู้พี่ ข้ากำลังตั้งครรภ์แล้ว”กู้ฮวนเอ๋อร์พูดจบก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้นมา บนใบหน้าเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข“อันที่จริงหลังจากที่แต่งงานกับท่านอ๋องได้ไม่นาน ข้าก็มีลาง

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1567

    ฉู่มู่เหยากะพริบตาปริบ ๆ ปกติแล้วเมื่อนางอยู่กับซ่งจิ่งเซินก็มักจะหยอกล้อกันอยู่เสมอ จู่ ๆ ตอนนี้ต้องเผชิญกับสีหน้าจริงจังเช่นนี้ของเขา นางก็พลันรู้สึกไม่แน่ใจขึ้นมา“ความหมายที่เจ้าพูด...ใช่สิ่งที่ข้าคิดอยู่หรือไม่?”ซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้วด้วยความสงสัย “นอกเสียจากความหมายนี้แล้ว คำพูดนี้ยังมีคำอธิบายอื่นอีกหรือ?”หัวใจของฉู่มู่เหยาเต้นระรัวขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว รู้สึกเพียงว่ากำแพงบาง ๆ ที่กั้นอยู่ระหว่างคนทั้งสองนั้นถูกเจาะทะลุโดยสิ้นเชิง นี่มันเหมือนกำลังสารภาพรักกับนางอยู่ใช่หรือไม่?“ข้าไม่เข้าใจ” ฉู่มู่เหยาเคลื่อนสายตามองไปอีกด้านหนึ่ง พลางบ่นพึมพำว่า “ตกลงเจ้าหมายความว่าอะไรกันแน่?”ซ่งจิ่งเซินมองนางที่หันตัวไปพิงกับราวสะพาน และจ้องไปยังผิวน้ำอันวิบวับ เขาแอบเห็นมุมปากของนางที่โค้งขึ้นจากด้านข้าง ซึ่งทำให้หัวใจของเขายิ่งรื่นรมย์“กระหม่อมหมายความว่า...”ซ่งจิ่งเซินเอ่ยปากขึ้นอีกครั้งฉู่มู่เหยาเงี่ยหูฟังอย่างจริงจัง แต่เมื่อพบว่าเสียงนั้นพลันหายไป จึงอดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปมอง “เจ้าว่ายังไงล่ะ?”เมื่อซ่งจิ่งเซินเห็นฉู่มู่เหยาหันมา จึงจับมือของนางเอาไว้ และจ้องตานางอย่างจริงจังพ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1566

    ซ่งจิ่งเซินเห็นว่านางมิได้รับบาดเจ็บจริง ๆ จึงทอดถอนใจอย่างโล่งอก “ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว วันนี้ที่เทศกาลงานวัดผู้คนย่อมเยอะอยู่แล้ว ท่านอย่าวิ่งสุ่มสี่สุ่มห้าสิ โชคดีที่กระหม่อมรับไว้ทัน มิเช่นนั้นท่านก็คงจะได้รับบาดเจ็บไปแล้ว”ในตอนนี้ฉู่มู่เหยาหาได้สนใจฟังว่าซ่งจิ่งเซินกำลังพูดอะไรอยู่ไม่ เพราะว่านางเพิ่งได้พบว่าตนเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดของซ่งจิ่งเซินรอบกายอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของบุรุษ หากเป็นผู้อื่น นางก็คงจะรังเกียจไม่น้อย ทว่าในตอนนี้นางกลับไม่ต่อต้านแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามกลับทำให้นางรู้สึกสบายใจเป็นอย่างยิ่งหัวใจของนางเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว ภายใต้บรรยากาศอันครึกครื้นจ้อกแจ้กจอแจนี้ นางยังคงได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองอย่างชัดเจนซ่งจิ่งเซินเห็นฉู่มู่เหยาเงียบไม่พูดจา แต่ใบหน้ากลับยิ่งแดงมากขึ้นเรื่อย ๆ จึงขมวดคิ้วทันที“ท่านเป็นอะไรไป? หากไม่สบายต้องบอกข้านะ!”“ข้าไม่เป็นไรจริง ๆ”ฉู่มู่เหยาทำน้ำเสียงอ่อนลงด้วยจิตสำนึก น้ำเสียงอันนุ่มนวลแฝงไปด้วยการตำหนิเล็กน้อย "หากเจ้าไม่ไล่ตามข้า ข้าก็คงไม่ต้องวิ่งหรอก"“เดิมทีกระหม่อมคิดว่าคืนนี้จะจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จสิ้นเสียก่อนแล้วค่อยไปหาท

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1565

    “คุณชายซ่ง ไม่ทราบว่าท่าน...” “ข้ายังไม่มีคนในดวงใจ” ซ่งจืออวี้เผลอกล่าวออกมาโดยไม่รู้ตัว ฉู่ชิงหลีมองชายคนนั้นอย่างแปลกใจ และตั้งสติไม่ทันเป็นเวลาครู่หนึ่ง นาง...นางมิได้จะถามคำถามนี้! เพียงแต่ เมื่อได้ยินคำตอบนี้ ในใจนางยังรู้สึกดีใจอยู่เล็กน้อย “คุณชายซ่ง ท่านจะมีคนในดวงใจหรือไม่ แล้วมาบอกข้าทำไมกัน?” ฉู่ชิงหลีกล่าวพร้อมยิ้มจาง ๆเมื่อซ่งจืออวี้พูดออกไปก็พลันรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าฉู่ชิงหลีหาได้ขุ่นเคืองไม่ จึงเบาใจขึ้นมา และกล่าวว่า “ขอโทษนะ ข้าพูดไม่เก่งนัก อีกทั้งแทบไม่ได้คลุกคลีกับสตรีใด ชั่วขณะจึงพูดผิดไป หวังว่าเจ้าจะไม่โกรธนะ” ดวงหน้าที่งดงามของฉู่ชิงหลีแดงระเรื่อ นางรู้สึกว่าซ่งจืออวี้เป็นคนซื่อตรงไร้ซึ่งเล่ห์เหลี่ยม เดิมทีมิได้มีเจตนา และความซื่อตรงนี้กลับทำให้น่าเอ็นดูยิ่งนัก โดยเฉพาะใบหน้าที่ดูจริงใจขณะเอาใจนาง ยิ่งทำให้นางมิรู้จะเอ่ยสิ่งใดตอบกลับเลย “ข้าไม่โกรธหรอก” ฉู่ชิงหลีพูดแผ่วเบา ซ่งจืออวี้ยกยิ้มขึ้นมา มองดูแม่นางข้างกาย ในใจก็พลันรู้สึกปีติยิ่งนัก แม้แต่ถนนหนทางที่ทอดยาวก็คล้ายว่าสั้นลงไปถนัดตา หน้าประตูจวนกงชินอ๋อง “คุณชายซ่ง ข้ามาถ

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status