공유

บทที่ 1579  

작가: จี้เวยเวย
ฉู่จวินถิงแววตาเคร่งขรึม สบตากับซ่งรั่วเจิน สองคนต่างผุดความคิดแบบเดียวกันขึ้นในใจ

ก่อนหน้านี้ก็กู้ฮวนเอ๋อร์ ต่อมาก็ท่านพ่อ ชัดเจนยิ่งนักว่าพวกมันพุ่งเป้ามาที่พวกเขา

“ข้าจะจัดการให้คนไปสืบเช่นกัน ขอเพียงมีเงื่อนงำเบาะแสเพียงเล็กน้อย ข้าก็จะต้องลากตัวมันออกมาให้ได้!”

แม่ทัพไป๋สีหน้าเขียวคล้ำ อีกฝ่ายเกือบพรากชีวิตของบิดาตนเองไปแล้ว ครั้งนี้ไม่สำเร็จ ใครจะรู้อาจจะยังมีครั้งหน้าอีกก็เป็นไปได้

มีแต่เป็นโจรพันวัน ไหนเลยป้องกันโจรได้ทั้งพันวัน หากไม่กระชากตัวคนร้ายออกมา เกรงว่าชีวิตนี้คงกินไม่ได้นอนไม่หลับแน่!

“ซ่งหลิน เจ้าต้องระวังตัวให้ดีอย่าได้ประมาท พวกเราอยู่อย่างเปิดเผยแต่อีกฝ่ายซ่อนตัวในเงามืด ในเมื่อมันมีเจตนาจะพรากชีวิตเจ้าไป ครั้งแรกไม่สำเร็จจะต้องมีครั้งต่อไปแน่”

ฮูหยินผู้เฒ่าไป๋มองซ่งหลินด้วยความกังวล เพียงรู้สึกว่าเขาเองก็ไม่ง่ายเลยจริง ๆ ก่อนหน้านี้ก็ต้องเผชิญอันตรายในสมรภูมิรบ หวิดจะสิ้นชีพไปแล้ว

บัดนี้อุตส่าห์กลับเมืองหลวงมาได้ด้วยความยากลำบาก อีกทั้งสกุลหลิงเองก็พังพินาศไปแล้ว แต่กลับยังมีผู้ไม่หวังดีจ้องจะลอบทำร้ายเขาอีก สถานการณ์ตอนนี้อันตรายเหลือเกิน

ซ่งหลิ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1594

    “เสด็จพ่อ กระหม่อมขอกล่าวโทษเหลียงอ๋องว่าประพฤติผิดศีลธรรม โดยที่ยังมิได้แต่งงานกับบุตรีอัครเสนาบดี กลับมีสัมพันธ์อันไม่ควร และลอบคบหากันอย่างลับ ๆ!”เมื่อกล่าวคำพูดนี้ออกมา ผู้คนในห้องทรงพระอักษรก็เบิกตาโพลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อแม้แต่อวิ๋นอ๋องที่มาด้วยกันในเวลานี้ก็มีสีหน้าตกตะลึง เขารู้ดีว่าเสด็จพี่สามเข้าพระราชวังมาหาจังหวะเพื่อสร้างเรื่อง แต่เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะเริ่มต้นด้วยคำพูดที่รุนแรงเช่นนี้มีสัมพันธ์อันไม่ควร ลอบคบหากันอย่างลับ ๆ!เรื่องราวเช่นนี้แม้จะเกิดขึ้นกับชาวบ้านธรรมดามันก็น่าขายหน้าอย่างยิ่ง นับประสาอะไรกับการเกิดขึ้นกับท่านอ๋องและบุตรีอัครเสนาบดีเล่าหากข่าวรั่วไหลออกไป นั่นจะกลายเป็นเรื่องอื้อฉาวอย่างแท้จริง เพียงพอที่จะทำให้ชาวบ้านในเมืองหลวงพูดถึงกันไปสามวันสามคืนเลย!“เจ้าพูดอะไรกัน?” ฮ่องเต้ตรัสอย่างตกตะลึง“เสด็จพ่อ ที่กระหม่อมกล่าวมาทุกคำล้วนเป็นความจริงทั้งสิ้น!”ฉู่จวินถิงมิปล่อยเวลาให้คลี่คลาย เขานำหลักฐานออกมาทันที“นับตั้งแต่กลับมาจากเมืองฉีหยาง สุภาพร่างกายของพระชายาเหลียงอ๋องก็มิสู้ดีนัก แต่เหลียงอ๋องหาได้อยู่ดูแลนางที่จวนไม่ กลับ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1593

    หลังจากที่อัครเสนาบดีพูดคำนี้จบ ฮ่องเต้ก็เพียงแค่ปรายพระเนตรมองเขาอย่างเย็นชา ในพระราชหฤทัยก็ทรงนึกถึงฎีกาที่ฉู่อ๋องส่งมาเมื่อวันก่อนเขาไม่คาดคิดเลยว่าอัครเสนาบดีถังที่เขาไว้วางใจมานานหลายปีเช่นนี้ จนคิดว่าเขาเป็นอัครเสนาบดีผู้ทุ่มเทเพื่อราษฎรแท้จริง ทว่าเบื้องหลังกลับซ่อนเรื่องราวเอาไว้อีกมากมายซ่อนไว้ลึกเสียจนแทบมองไม่เห็นและบังเอิญว่าตอนนี้ถังเสวี่ยหนิงก็ได้กระทำเรื่องเช่นนี้อีก ซึ่งนี่มิใช่ครั้งแรกที่นางทำผิด หากมิใช่มุ่งเป้าไปที่ฉู่อ๋องก็ย่อมเป็นอวิ๋นอ๋องเป็นแน่ครั้งเดียวก็อาจกล่าวได้ว่าเป็นความบังเอิญ แต่เมื่อเรื่องราวมันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากอัครเสนาบดีมีความตั้งใจที่จะเอาใจใส่จริง ๆ เขาก็มิอาจเชื่อว่าบุตรสาวเพียงคนเดียวจะสามารถก่อเรื่องใหญ่โตถึงเพียงนี้ได้อย่างไรก็ตาม หากมิใช่เพราะมีบุตรสาวอันโง่เขลาเช่นถังเสวี่ยหนิง เรื่องราวเหล่านี้ของอัครเสนาบดีก็คงจะไม่ถูกเปิดโปงได้โดยง่ายแต่ทว่า สำหรับอัครเสนาบดีถังแล้วความเงียบของฮ่องเต้นั้น มันเปรียบเสมือนดาบที่พาดอยู่บนลำคอ ทำให้หลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อโดยไม่รู้ตัวที่เขารีบเข้าพระราชวังทันที ก็เพื่อเร่งดำเนินการก่อนท

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1592

    เหยาอวี้จือโบกมือเล็กน้อย “แค่เจ้าปลอดภัยดีก็ดีแล้ว ข้าเนื้อหนังหยาบหนามิเป็นอันใดหรอก มิต้องเป็นกังวล”ในเวลานี้สิ่งที่นางโล่งใจที่สุดก็คือฮวนเอ๋อร์ปลอดภัย มิเช่นนั้นนางคงรู้สึกผิดเป็นอย่างยิ่ง ส่วนเรื่องการถูกตบนั้น...ก็มิใช่เรื่องใหญ่โตอันใดซ่งรั่วเจิน ฉู่จวินถิงและฉู่อวิ๋นกุยสบตากัน พวกเขาต่างก็รู้อยู่แก่ใจร่างกายของฮวนเอ๋อร์ในตอนนี้ยังมิมีอาการผิดปกติใด ๆ แต่เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง เกรงว่านางคงจะเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติของร่างกายบัดนี้เมื่อเห็นนางที่ยังคงมีท่าทีไร้เดียงสาและเบิกบานใจ ทุกคนต่างก็รู้สึกซับซ้อนจนเกินคำบรรยาย และหวังเพียงว่าจะสามารถตามหาคนนั้นเจอโดยเร็ว เพื่อที่จะสามารถทำให้ฮวนเอ๋อร์ได้มีความสุขไร้ซึ่งความกังวลต่อไป......ณ พระราชวัง“ท่านอ๋อง แย่แล้วขอรับ พระชายาถูกส่งตัวเข้าคุกหลวงไปแล้วขอรับ!”เมื่อเหลียงอ๋องได้ฟังคำรายงานอันรีบร้อนจากผู้ใต้บังคับบัญชา สีหน้าก็พลันหม่นหมองลงทันที“เจ้าว่าอย่างไรนะ? อยู่ดี ๆ พระชายาจะถูกส่งเข้าคุกหลวงได้อย่างไรกัน?”“วันนี้ตอนที่พระชายากำลังช่วยคุณหนูถังเลือกผ้าอยู่ในร้าน บังเอิญได้พบกับพระชายาอวิ๋นอ๋อง หลังจากที่เกิ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1591

    เพียงทุกคนได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นประหลาดใจขึ้นมาทันทีอัครเสนาบดีมักจะเอ่ยอยู่เสมอว่าถังเสวี่ยหนิงยังเด็กไม่รู้ความ ทว่าการที่นางก่อเรื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากเป็นเพราะไม่รู้ความจริง ๆ ก็จะต้องมีผู้บงการอยู่เบื้องหลังเป็นแน่เช่นนี้แล้ว ผู้ที่บงการคงจะหนีไม่พ้นอัครเสนาบดีและอัครเสนาบดีที่มักมุ่งเป้าเล่นงานซ่งรั่วเจิน ก็เท่ากับเล่นงานฉู่อ๋อง ซึ่งทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าเบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาอะไรซ่อนอยู่กันแน่สีหน้าของอัครเสนาบดีเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดว่าซ่งรั่วเจินจะขุดหลุมให้เขามาติดกับเช่นนี้ จึงทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก“เรื่องนี้ต้องสืบสวนให้ชัดเจน บุตรีจวนอัครเสนาบดีนั้นแตกต่างจากสตรีธรรมดาทั่วไป ก่อนหน้านี้นางเล่นงานเจินเอ๋อร์ ต่อมาก็คิดปองร้ายบุตรที่ยังมิกำเนิดของอวิ๋นอ๋องอีก”“อัครเสนาบดี ไม่ว่าจะเป็นจวนอัครมหาเสนาบดีหรือจวนเหลียงอ๋องล้วนต้องให้คำชี้แจงต่อเรื่องนี้!”ฉู่จวินถิงกวาดสายตามองไปด้านนอก ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็นว่า “โบยต่อไป!”เมื่อคนที่อยู่ด้านนอกได้ยินคำสั่งของฉู่จวินถิง ในชั่วพริบตาก็โบยไม้ลงไปอีกครั้ง ทำให้ถังเสวี่ยหน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1590

    “เสวี่ยหนิงเป็นเพียงสตรีบอบบาง เรื่องวันนี้นางกระทำผิดจริง ๆ แต่ก็ถูกโบยไปแล้ว และถูกด่าทอไปแล้ว ความโกรธก็น่าจะทุเลาลงแล้วใช่หรือไม่?”“แทบเอาชีวิตไม่รอดแล้วอย่างไรเล่า? ฮูหยินของข้าถูกนางผลัก ไม่เพียงแค่ตนเองเป็นอันตรายเท่านั้น แม้แต่เด็กในครรภ์ก็เป็นอันตรายเช่นกัน”“หากมิใช่ว่านางมีจิตคิดร้าย และต้องการทำร้ายผู้อื่น นางจะลงเอยเช่นนี้ได้อย่างไร?”ฉู่อวิ๋นกุยหัวเราะเยาะ “ข้าก็ว่าอยู่ถังเสวี่ยหนิงยังมิได้ออกเรือน จะกระทำความผิดซ้ำซากเช่นนี้ได้อย่างไร ที่แท้ก็เป็นเพราะความปล่อยปละละเลยของถังฮูหยินนี่เอง!”“คิดปองร้ายทายาทเชื้อพระวงศ์ ถูกโบยสามสิบไม้ถือว่าเบาที่สุดแล้ว หากถังฮูหยินมิพอใจ เช่นนั้นให้พวกเราไปยังห้องทรงพระอักษรเพื่อกล่าวชี้แจงให้ชัดเจนดีหรือไม่”“ถึงเวลานั้น คุณหนูถังก็ไม่ต้องเข้าจวนเหลียงอ๋องอีกต่อไปแล้ว”แววตาของฉู่จวินถิงเย็นชา คล้ายกับว่าต้องการทำให้เรื่องราวบานปลายอัครเสนาบดีตระหนักได้ถึงท่าทีของฉู่จวินถิง หัวใจก็พลันเต้นระรัว ฉู่อ๋องผู้นี้เดิมทีจัดการได้ยากอยู่แล้ว ตอนนี้อีกฝ่ายยังจับจุดอ่อนได้อีก ถึงจะไม่เต็มใจเพียงใดก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีโบยสามสิบไม้...คงหลี

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1589

    “ซ่งรั่วเจิน เจ้าสาปแช่งข้ารึ?”ฉีชิงอีโกรธจนทำอะไรไม่ถูก นางแต่งงานกับเหลียงอ๋องมาหลายปี แต่ก็ยังมิได้ตั้งครรภ์ จึงถูกผู้คนประณามอยู่แล้วเพียงแต่ว่า เนื่องจากสุขภาพร่างกายของเหลียงอ๋องไม่แข็งแรง ทุก ๆ คนจึงมิได้โยนความรับผิดชอบทั้งหมดให้นางเสียทีเดียว ทว่าเมื่อซ่งรั่วเจินเอ่ยประโยคนี้ออกมา มิใช่ว่ามันกลายเป็นความรับผิดชอบของนางหรอกหรือ?“เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร มีสิทธิ์อันใดมาสาปแช่งข้า?”ซ่งรั่วเจินมีสีหน้าเมินเฉย “ข้าพยายามช่วยทำนายดวงชะตาให้แก่เจ้า ว่าชั่วชีวิตนี้เจ้ามิอาจมีบุตรได้ จะได้ช่วยเหลียงอ๋องรับอนุเสียแต่เนิ่น ๆ มิฉะนั้นเจ้าจะทำผิดต่อเหลียงอ๋องแล้วจริง ๆ”เมื่ออัครเสนาบดีและฮูหยินเข้ามาถึง เดิมทีทั้งสองคนกำลังโกรธ และร้อนใจแทนบุตรสาวแต่เผอิญได้ยินคำพูดนี้ ก็อดประหลาดใจมิได้นับตั้งแต่การแต่งงานของเสวี่ยหนิงถูกกำหนดขึ้น พวกเขาก็วางแผนไว้เพื่อบุตรสาวแล้ว การได้แต่งงานเข้าจวนเหลียงอ๋องนั้นถือว่าดีแล้ว แม้จะเป็นเพียงชายารอง แต่จนถึงบัดนี้เหลียงอ๋องก็ยังมิมีทายาทสืบสกุลเสวี่ยหนิงมีชาติตระกูลสูง ตราบใดที่มีทายาทสืบสกุลให้เหลียงอ๋องได้ก่อน ในอนาคตจะไม่มีโอกาสมาช่วงชิงกับพร

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status