Share

บทที่ 51

Author: จี้เวยเวย
แต่ไหนแต่ไรมานางเป็นคนใจร้าย สำหรับคนที่ไม่ดีกับตน อย่าคิดฝันจะได้เอาเปรียบกันแม้แต่น้อย!

จนกระทั่งมาถึงร้าน ก็ได้ยินเสียงทะเลาะดังออกจากด้านใน

“พ่อบ้านหลิน หลายวันก่อนคุณหนูของข้าส่งคนมาแจ้งแล้ว นับแต่นี้ไปไม่เกี่ยวข้องอันใดกับจวนหลินโหวอีก ดังนั้นบัญชีเงินทั้งหมดล้วนส่งคืนให้สกุลซ่ง เจ้าอย่าว่าแต่เงินเลย แม้แต่เงินเชื่อก็ไม่ได้” ผู้จัดการร้านซ่งอวี้ปฏิเสธเสียงเฉียบ

“ผู้จัดการซ่ง บัญชีของร้านตลอดสองปีมานี้ส่งไปให้จวนของพวกเรามาโดยตลอด เรื่องจิปาถะเช่นนี้จะพูดให้ชัดเจนอย่างง่ายดายได้อย่างไร?”

“มิหนำซ้ำ เดิมทีร้านนี้ก็เป็นของจวนสกุลหลินของพวกเรา แม่นางซ่งเพียงให้เจ้ามาช่วยพวกเราดูแล บัดนี้นับว่าถอนหมั้นแล้ว ร้านก็เป็นของพวกเรา ที่สมควรไปก็คือพวกเจ้าต่างหาก!”

พ่อบ้านหลินโมโหกระทืบเท้าอย่างโอหังพลางชูคอขึ้น “พวกเจ้าจงไปเดี๋ยวนี้เลย ห้ามมิให้นำของทั้งหมดไป หาไม่แล้วก็คือขโมย!”

“สิ่งของเหล่านี้ทั้งหมดล้วนเป็นพวกเราสกุลซ่งนำมา พวกเจ้ายังคิดละโมบกระนั้นรึ? อย่าได้ทำเกินไปนัก!”

ซ่งอวี้โมโหจนสีหน้าแข็งทื่อดุจเหล็ก เมื่อแรกตอนพวกเขารับช่วงต่อร้านนี้ ภายในทั้งเก่าทั้งโทรม เพียงแต่ตกแต่งซ่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1218

    ซ่งปี้อวิ๋นเสียสติไปแล้ว ก่อนหน้านี้มารดาพูดว่าเสิ่นหวยอันไปมีคนอื่นอยู่ข้างนอก นางยังไม่เชื่อ จนกระทั่งได้มาเห็นด้วยตาตัวเอง นางจึงรู้ว่าทุกอย่างนี้เป็นความจริง!“ปิ่นในมือท่านคือสินเดิมของข้านะ!”ทันใดนั้น สายตาซ่งปี้อวิ๋นพลันแข็งทื่อ สังเกตว่าปิ่นที่เสิ่นหวยอันเตรียมมามอบให้หญิงอื่นนั้นคือปิ่นทองที่ดีที่สุดในกล่องเครื่องประดับของนาง!“ท่านยังเป็นคนอยู่หรือไม่ ถึงได้ขโมยปิ่นของข้าไปให้คนอื่น?”สีหน้าเสิ่นหวยอันเปลี่ยนไปเล็กน้อย นำสินเดิมของภรรยาไปเอาใจหญิงอื่น หากลือออกไปก็เป็นเรื่องขายหน้าโดยแท้“เจ้าพูดเหลวไหลอะไร? ปิ่นนี่ข้าซื้อมา เจ้าจะมาใส่ร้ายข้าเพราะความหึงหวงไม่ได้นะ!”“นั่นคือปิ่นทองของข้าชัดๆ ท่านแม่ยกให้ข้าโดยเฉพาะ ข้ายังจะจำไม่ได้อีกงั้นรึ?” ซ่งปี้อวิ๋นร้องเสียงดังเห็นซ่งปี้อวิ๋นไม่ยอมเลิกรา เสิ่นหวยอันจึงตัดสินใจพูดออกมาตรงๆ “ผู้ชายมีสามภรรยาสี่อนุเป็นเรื่องปกติ ท่านหมอบอกว่าตอนนี้เจ้ามีลูกไม่ได้แล้ว ข้ายังจะรับอนุไม่ได้อีกงั้นรึ?”เมื่อวาจานั้นดังขึ้น ผู้คนก็พลันส่งเสียงฮือฮา“ฮูหยินผู้นี้มีลูกไม่ได้ก็ไม่อาจขัดขวางไม่ให้สามีรับอนุนะ ไม่อย่างนั้นชั่วชีวิตนี้คงไ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1217

    เหยาซื่อไม่ได้รั้งอยู่นาน หลังพูดทุกอย่างจบก็จากไปพร้อมกับน้องสะใภ้ทั้งสองความจริงน้องสะใภ้ทั้งสองรู้สึกไม่พอใจ พวกนางหวังว่าซ่งปี้อวิ๋นจะเลิกราโดยเร็ว รีบจบเรื่องวุ่นวายนี้ลงเสียที ลูกๆ ของพวกนางจะได้รับผลกระทบน้อยลงบ้างดูจากการกระทำในช่วงที่ผ่านมาของเสิ่นหวยอันก็เดาได้ไม่ยากเลยว่าหากทั้งสองไม่หย่าก็ไม่มีทางดีกันได้ มีแต่จะทำให้เกิดปัญหาตามมามากกว่าเดิม!น่าเสียดาย ยามนี้ซ่งปี้อวิ๋นไม่ยินดี กู้หรูเยียนไม่มีทางออกหน้าจึงได้แต่กลับไปด้วยความผิดหวังเห็นว่าคนของบ้านใหญ่จากไปแล้ว กู้หรูเยียนก็อดจะทอดถอนใจมิได้ “พี่สะใภ้ผู้นี้เมื่อก่อนทะนงตนยิ่งนัก ตอนนั้นที่ข้าเพิ่งแต่งงานยังดูแคลนที่ข้าเคยถูกรังแกตอนอยู่ในสกุลหลิ่ว”“คิดไม่ถึงเลยว่าบัดนี้เพื่อปี้อวิ๋นแล้ว สามารถละวางความถือดีในอดีตลงได้โดยสิ้นเชิง น่าเสียดายที่ปี้อวิ๋นไม่เห็นค่า”“แต่ละคนล้วนมีวาสนาของตัวเอง เส้นทางเป็นสิ่งที่ตัวเองเลือก ในเมื่อนางยึดมั่นถือมั่นไม่ยอมวาง คนอื่นคิดเผื่อไปก็ไร้ประโยชน์เจ้าค่ะ”ซ่งรั่วเจินสีหน้าเรียบเฉย หลายปีมานี้ เรื่องที่นางได้พบพานมีมากมายเหลือเกินไม่ใช่ทุกคนที่ควรค่าแก่การช่วยเหลือ คนเรามักช

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1216

    “ในความเห็นข้า นางกับเสิ่นหวยอันเหมาะสมกันมากจริงๆ ถึงอย่างไรอนุหลี่ก็ถูกตีไปแล้ว ไม่แน่ว่าถึงตอนนั้นแม่สามีลูกสะใภ้คู่นี้ตีกันอีกสักหลายรอบ ตีกันให้รู้ผลแพ้ชนะไปเลยได้ก็ยิ่งดี” ซ่งจิ่งเซินเอ่ยเย้าซ่งจืออวี้เหลือบมองซ่งจิ่งเซินแวบหนึ่งแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่อยู่ “เจ้าว่าท่าทางสมองมีปัญหาแบบนางออกจะคล้ายกับเจ้าที่ดื้อรั้นไม่ฟังใครเมื่อก่อนนี้หรือเปล่า?”ซ่งจิ่งเซิน “...เจ้าหุบปากเสียดีกว่า!”ซ่งรั่วเจินนึกถึงเจ้าของร่างเดิมในอดีต แต่ละบ้านมีความลำบากของตัวเองจริงๆ โชคดีที่นางทะลุมิติมาทันเวลาก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป!มิฉะนั้นถ้ากราบไหว้ฟ้าดินกันไปแล้ว เกรงว่านางคงได้กลายเป็นคนที่หย่าเร็วที่สุดผู้นั้นแล้ว!“น้องสะใภ้ ข้ามาวันนี้ก็เพราะอยากขอให้เจ้าช่วยเหลือ”“เจ้าเองก็รู้ว่าตอนนี้บ้านใหญ่อย่างพวกเราทำอาชีพค้าขาย แต่ใต้เท้าเสิ่นผู้นั้นเป็นขุนนาง ยามอยู่ต่อหน้าเขา คำพูดของพวกข้าไม่มีน้ำหนักเลยสักนิด”“ดังนั้น...ข้าจึงอยากขอให้พวกเจ้าออกหน้า เวลาเจรจาเรื่องหย่าจะได้คุมสถานการณ์ได้บ้าง”ในที่สุดเหยาซื่อก็กล่าวจุดประสงค์การมาออกมา ดวงตาเต็มไปด้วยความหวัง เพียงหวังว่ากู้หรูเยีย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1215

    น้องสะใภ้สองคนของบ้านใหญ่สกุลซ่งเห็นท่าทางเช่นนั้นของซ่งปี้อวิ๋นแล้วก็สุดจะทนดูต่อไปได้พี่สะใภ้มีลูกสาวคนเดียว เอาใจใส่ไปเสียทุกอย่างมาตั้งแต่เล็ก ใครเลยจะคิดว่าโตมาแล้วกลับไม่เชื่อฟังเลยสักนิด ลักลอบมีสัมพันธ์กับชายนอกจนตั้งครรภ์โดยพลการ ทำให้ทั้งครอบครัวต้องอับอายขายหน้าความจริงพวกนางเก็บงำโทสะเอาไว้ในใจ สกุลซ่งแยกบ้านตั้งแต่รุ่นพ่อสามีของพวกนาง หากยังไม่ได้แยกบ้าน พวกตนยังสามารถใกล้ชิดกับครอบครัวของซ่งหลินได้ยามนั้นพ่อสามีคิดว่าค้าขายดีกว่า แต่บิดาของซ่งหลินกลับรู้สึกว่าต้นไม้ใหญ่มักถูกลมโค่น กิจการสกุลซ่งยิ่งรุ่งเรือง คนที่จับจ้องก็ยิ่งมีมากหากไม่คิดหาวิธีเป็นขุนนางเกรงว่าคงปกป้องสกุลซ่งไว้ไม่ได้ความจริงในสายตาพวกนาง นี่เดิมก็เป็นเรื่องอันประเสริฐ แต่ตอนนั้นพ่อสามีกลับไม่เห็นดีเห็นงาม ทะเลาะกันจนแตกหักจึงแยกบ้านมาตั้งแต่นั้นปรากฏว่านายท่านผู้เฒ่าบ้านรองของสกุลซ่งเข้าร่วมกองทัพแล้วกลายเป็นแม่ทัพ แม้แต่ซ่งหลินบุตรชายที่ให้กำเนิดมาก็ยังมีอนาคตสดใส บัดนี้ตำแหน่งในราชสำนักมั่นคง กิจการก็ดีวันดีคืนหันกลับมามองพวกตน เรียกได้ว่าดิ่งลงเหว ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ พวกนางก็รู้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1214

    “ไม่เพียงลงโทษให้ยืนทุกวัน แต่ยังให้นางคอยปรนนิบัติสารพัด แต่ละวันไม่มีแม้แต่เวลาจะพักผ่อน กระทั่งว่าป่วยแล้วก็ยังไม่เรียกหมอมาให้นาง เจ้าว่านี่เป็นเรื่องที่คนเราทำออกมาได้อย่างนั้นรึ?”เหยาซื่อกล่าวพลางเช็ดน้ำตาไปด้วย กระทั่งสิ่งที่เวลาปกติรู้สึกว่าชวนขายหน้า ชั่วขณะนี้ก็ยังพูดออกมาจนหมดกู้หรูเยียนรู้ว่าเหยาซื่อเป็นคนทะนงตนมาแต่ไหนแต่ไร ในอดีตยามอยู่ต่อหน้านางก็ไม่เคยยอมรับความพ่ายแพ้ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะตกอยู่ในสภาพนี้สำหรับเรื่องของซ่งปี้อวิ๋น นางก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน แม้จะแยกบ้านกันแล้ว แต่อย่างไรเสียก็เป็นญาติกัน ถึงนางจะไม่เคยถามไถ่ก็มีคนมาพูดให้ฟังอยู่ดี“เสิ่นหวยอันผู้นั้นไม่พูดอะไร ปล่อยให้แม่เล็กของเขาทำเช่นนี้งั้นหรือ?”“ก็ใช่น่ะสิ” เหยาซื่อเพียงเอ่ยถึงเสิ่นหวยอันก็มีน้ำโห “เจ้าหนุ่มนั้นไม่ใช่คนดีอันใดเลย ตนเองไร้ความสามารถ เอาแต่เพ้อพกอยากแต่งงานกับภรรยาดีๆ สักคน ได้ดีในก้าวเดียว!”“เจ้าไม่รู้หรอกว่าเมื่อก่อนเขายังคิดจะแต่งงานกับองค์หญิงมู่เหยา โชคดีที่องค์หญิงไม่ถูกเขาหลอกลวงเอาได้!”“เขาอยากแต่งงานกับองค์หญิงมู่เหยา?” ดวงตากู้หรูเยียนฉายแววประหลาดใจ มองไปทางซ่งจ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1213

    เห็นซ่งรั่วเจินไม่พูดอะไร ซ่งปี้อวิ๋นกลับมั่นใจนักหนาว่านางกำลังหัวเราะเยาะตนเองราวกับอยู่ดีๆ ก็ถูกยั่วโทสะกระนั้นคนสกุลซ่งมองหน้ากัน ต่างก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว สีหน้าหาได้อ่อนโยนเหมือนก่อนนี้ แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจนแม้สถานการณ์ในตอนนี้ของซ่งปี้อวิ๋นจะยากลำบาก แต่นี่ก็เป็นคนที่นางเลือกเอง ไม่เกี่ยวอันใดกับพวกเขา ทั้งที่มาขอความช่วยเหลือแท้ๆ แต่กลับทำราวกับว่าตัวเองเป็นเหยื่อ ใครย่อมไม่อยากไปสนใจเป็นธรรมดา“น้องหญิงห้าแต่ละวันยุ่งยิ่งนัก ไหนเลยจะมีอารมณ์ไปสนใจเรื่องคนอื่น?”ซ่งจืออวี้เอ่ยปากขึ้นก่อน ใครก็อย่าหวังว่าจะมารังแกน้องหญิงห้าต่อหน้าเขา ต่อให้เป็นญาติผู้น้องที่มีชีวิตชวนเวทนากว่านี้ก็ไม่ได้!“น้องหญิงปี้อวิ๋นช่างน่าสนใจจริงๆ พอมาถึงต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวยังไม่ทันบอกเล่าให้ชัดเจน อยู่ดีๆ ก็มาหาว่าน้องหญิงห้าทำผิดเสียอย่างนั้น อะไรกัน? วันนี้พวกท่านมาจวนพวกเราเพื่อกล่าวโทษเช่นนั้นหรือ?”ซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้วถาม เขารู้เรื่องราวในตอนนั้นชัดเจนยิ่งนัก ย่อมทราบว่าการกระทำของซ่งปี้อวิ๋นเดิมก็เป็นการหาเรื่องใส่ตัวทั้งสิ้น!บัดนี้คนสองคนมาพัวพันเข้าด้วยกันแล้ว จะโทษใค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status