แชร์

บทที่ 720

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
“ข้าคิดไว้ดีตั้งแต่แรกแล้ว นับตั้งแต่วันที่ติดตามท่านแม่ออกจากสกุลอวิ๋น ข้าก็ไม่คิดกลับไปอีก”

พูดไป อวิ๋นเนี่ยนชูก็เหลือบมองอวิ๋นเฉิงเจ๋อแวบหนึ่ง พูดว่า “ภายภาคหน้าไม่ว่าข้าแต่งกับใคร ต่อให้เป็นเพียงสามัญชนคนหนึ่ง ข้าก็ยินดี”

อย่างไรเสีย ชาตินี้หากไม่สามารถแต่งงานกับคนที่รักได้ ไม่ว่าแต่งกับใครก็ล้วนเหมือนกัน

เมื่อแรกท่านแม่แต่งงานกับท่านพ่อ ทุกคนล้วนพูดว่าแต่งได้ดี แต่สุดท้ายได้รับอะไรเล่า?

อวิ๋นเฉิงเจ๋อได้ยินว่าอวิ๋นเนี่ยนชูจะแต่งงานกับสามัญชน ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว นิ้วมือภายในแขนเสื้อกำแน่น ภายในก้นบึ้งของสายตาซับซ้อน

“เจ้า ดีนักนะ!” อวิ๋นหงหล่างโมโหจนหัวเราะออกมา “ถึงตอนนั้นเจ้าหาทางออกไปได้ อย่ามาขอข้าให้ช่วยเจ้าก็แล้วกัน!”

“ข้าไม่มีวันทำเช่นนั้น ตรงข้ามกันภายในหัวใจท่านพ่อ ซีหว่านล้วนสำคัญที่สุดมาโดยตลอด”

“นางทำผิดมากเพียงใดล้วนไม่เป็นไร ข้าเพียงทำผิดเล็กน้อยก็ถูกลงโทษ หากข้าตามท่านกลับไป ภายภาคหน้าบ้านหลังนี้มีอนุอวิ๋นดูแล ข้ายังจะมีชีวิตที่ดีอีกหรือ?”

อวิ๋นเนี่ยนชูคิดตกแล้ว เดิมทีอนุอวิ๋นก็โหดเหี้ยมอำมหิต พวกเขาล้วนมองออก มีเพียงบิดาที่มองไม่ออก

บางที...บิดาอาจไม่ยอมมอง
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1230

    เดิมทีคิดว่าหลังแต่งงานแล้วจะสงบเสงี่ยมขึ้นบ้าง คิดไม่ถึงวันนี้จะถูกโบยส่งกลับมา นี่ไปทำความผิดอันใดไว้เล่า?“ไม่ ไม่ใช่”ลู่หวยอันเผยสีหน้าอึดอัดใจฮูหยินใหญ่ถอนหายใจโล่งอก คนอื่นภายในจวนเองก็เร่งตามมา ทายาทสายตรงของสกุลลู่ขมวดคิ้วแน่น “ตกลงเจ้าถูกใครโบยมา?”พวกเขาสกุลลู่มีหน้ามีตาอยู่ในเมืองหลวง ปกติคนทั่วไปไม่กล้าโบยลู่หวยอัน ในเมื่อไม่ใช่ทางการ นั่นก็ต้องเป็นคนมีตำแหน่งสูงศักดิ์ลู่หวยอันหยุดพูด เขาไม่กล้าพูดฮูหยินใหญ่มองปราดเดียวก็รู้มีปัญหา ตวาดเสียงเฉียบ “ยังไม่รีบพูดอีก!”“เป็นพระชายาฉู่อ๋อง”ทุกคนได้ยินว่าพระชายาฉู่อ๋องสามคำนี้ ภายในใจหนักอึ้ง บัดนี้ผู้ที่โด่งดังที่สุดภายในเมืองหลวงก็คือพระชายาฉู่อ๋องและฉู่อ๋อง!บัดนี้หลิงไท่ซือจบสิ้นแล้ว พัวพันกับขุนนางกลุ่มหนึ่ง ฉู่อ๋องกำลังตรวจสอบ ไม่รู้ชีวิตคนมากน้อยเพียงใดตกอยู่ในเงื้อมมือของเขาพระชายาฉู่อ๋องสร้างผลงาน ฮ่องเต้กล่าวชื่นชมในท้องพระโรง ขอเพียงสืบคดีนี้จบก็จะได้รับรางวัลหลายวันมานี้ใต้เท้าลู่ร้อนใจมาโดยตลอด เขาและหลิงไท่ซือเองก็เคยติดต่อกัน ก่อนหน้านี้อยากประจบเอาใจหลิงไท่ซือเพื่อลงเรือลำใหญ่นี้ แต่น่าเสียดายหลิ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1229

    เบื้องหน้าลู่หวยอันมืดสนิท โบยสามสิบไม้เมื่อครู่เกือบฆ่าเขาตายไปแล้ว อีกสิบวันยังต้องถูกโบยอีกสามสิบไม้!ถึงตอนนั้นร่างกายของเขาจะยังสามารถทนไหวหรือ?ซ่งปี้อวิ๋นตกตะลึงอย่างอดไม่ได้ หลังครั้งก่อนลู่หวยอันถูกโบยสามสิบไม้ คล้ายทำร้ายพื้นฐานร่างกายไปแล้ว แม้แต่เรื่องบนเตียงก็ไม่อาจเทียบในอดีตได้บัดนี้ถูกโบยสามสิบไม้ หากภายภาคหน้ายังถูกโบยอีกสามสิบไม้ นั่นจะเป็นเช่นไร?หลังเกิดความคิดนี้ขึ้นมา สีหน้านางก็แปลกไป ต่อให้นางไม่เข้าใจความเกี่ยวข้องกันของทั้งสองอย่างนี้ แต่นางคิดว่าหากยังโบยอีกสามสิบไม้จะต้องทำลายรากฐานจนสิ้นแน่ น่ากลัวว่าใช้การไม่ได้จริงๆหากภายภาคหน้าด้านนั้นของลู่หวยอันไม่อาจใช้งานได้ เช่นนั้นนางก็ไม่สามารถคลอดลูกได้ นี่จะไม่เป็นปัญหาหรือ?ถึงตอนนั้นต่อให้เขารับอนุเพิ่มอีกคนก็เปล่าประโยชน์ มีแต่ถูกหัวเราะเยาะว่าเขาใช้การไม่ได้“เจ้ามัวคิดอันใด? ยังไม่รีบประคองข้ากลับไปอีก!”ลู่หวยอันเห็นท่านเจ้าเมืองจากไปแล้ว ซ่งปี้อวิ๋นยังยืนเหม่อลอยอยู่ที่เดิม ตะโกนออกมาด้วยความโมโหหากไม่ใช่เพราะดาวหายนะคนนี้ ตนเองก็คงไม่ตกลำบากถึงขั้นนี้!ซ่งปี้อวิ๋นสั่งคนไปแจ้งสกุลลู่ หลังรถม้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1228

    นางในฐานะพี่สาว ย่อมไม่หวังให้ครอบครัวหิวตาย นี่ถึงลงนามในสัญญาขายตัวเป็นทาส มอบเงินให้มารดาคิดไม่ถึงเลยว่าท่านแม่จะพูดว่ามีเงินแล้ว สามารถเอาชีวิตรอดต่อไปได้ ได้รู้ว่านางลงนามในสัญญาขายตัวเป็นทาสก็โมโหมาก รีบลากนางไปไถ่สัญญากลับมาแต่นางยังห้ามมารดา เพราะเดิมทีนางก็ไม่เชื่อว่ามารดามีเงินติดตัวจริงๆหวงชิงชิงคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวจื่ออี้จะช่วยพวกเขามากถึงเพียงนี้ รู้สึกซาบซึ้งใจอยู่ภายในใจ“แม้ว่าพวกเราล้วนเป็นคนชนบท แต่พวกเราเองก็รู้หลักการตอบแทนบุญคุณ หากตอนนั้นไม่ได้เงินช่วยชีวิตจากเจ้า พวกเราก็อาจอดทนจนผ่านพ้นปีนั้นไปไม่ได้”“เจ้าเป็นผู้มีบุญคุณต่อพวกเรา”นายท่านหวงและนายหญิงหวงมองทางจ้าวจื่ออี้ด้วยความซาบซึ้งใจ อันที่จริงหลังผ่านพ้นความลำบากไปได้ พวกเขาก็อยากไปขอบคุณ กลับพบว่าครอบครัวของผู้มีบุญคุณย้ายไปแล้วคิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะได้พบกัน แม้ว่าไม่แน่ใจว่าตกลงเกิดเองใดขึ้น แต่พวกเขาไม่มีเหตุผลให้รังเกียจ“ภายภาคหน้าเจ้าก็อยู่ที่นี่อย่างสบายใจเถอะ อยากอยู่นานเพียงใดก็ได้!”นายท่านหวงซาบซึ้งใจมาก ปีนั้นมีคนในหมู่บ้านมากมายทนไม่ไหว พวกเขาทั้งครอบครัวสามารถพูดได้ว่ามีวาสนาอย่า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1227

    “ท่านแม่ ท่านยังจำได้หรือไม่ว่าเขาเป็นใคร?” หวงชิงชิงเอ่ยถามเสียงเปี่ยมความคาดหวังนายหญิงหวงนึกสงสัยอย่างอดไม่ได้ นางมองอย่างละเอียดแวบหนึ่ง ถึงเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ “นี่ไม่ใช่คุณชายท่านนั้นที่เคยช่วยพวกเราหรอกหรือ?”หวงชิงชิงหัวเราะร่า “ข้าก็รู้ว่าท่านแม่จะต้องจำได้”“เหตุใดกลายเป็นเช่นนี้ไปได้?” นายหญิงหวงมองจ้าวจื่ออี้ด้วยความปวดใจ ร้องตะโกนเข้าไปภายใน “ท่านพี่ รีบไปต้มน้ำ ไปหาชุดดีๆ ออกมาให้ข้าสักชุด!”นายท่านหวงเดินออกมาด้วยความงุนงง หลังได้เห็นสถานการณ์ภายในลานบ้านแล้วกลับไม่ถามมาก เดินไปต้มน้ำ“ท่านแม่ วันนี้ข้าถูกหญิงบ้าคนหนึ่งผลักลงแม่น้ำ โชคดีพี่อี้ช่วยข้าเอาไว้ หาไม่แล้วน่ากลัวว่าข้าคงไม่มีชีวิตรอดกลับมา”หวงชิงชิงนึกถึงภาพตอนตกน้ำก่อนหน้านี้ ภายในใจยังมีความกลัวหลงเหลืออยู่ แม้ว่าตอนนั้นมีคนไม่น้อย กลับไม่มีคนช่วยนาง โชคดีพี่อี้ลงมาช่วยเหลือ“เจ้าเองก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ข้าจะไปต้มน้ำแกงขิง อย่าได้เป็นหวัดเป็นอันขาด!”นายหญิงหวงเผยสีหน้ากังวล อยากถามว่าตกลงเกิดเรื่องใดขึ้น แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ไม่ใช่โอกาสอันดีในการเอ่ยถาม“ข้าช่วยเอง” ชิงเถิงตามนายหญิงหวงเข้าไป

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1226

    ซ่งปี้อวิ๋นครุ่นคิด ยังประคองเขาที่นอนบนพื้นขึ้นมาลู่หวยอันเห็นซ่งปี้อวิ๋นก็เกิดโทสะ หากไม่ใช่พราะนาง วันนี้ตนเองก็ไม่ต้องถูกโบย!ก็คือดาวหายนะคนหนึ่ง!“โบยสามสิบไม้แล้วหรือ?” ซ่งรั่วเจินยกมุมปาก “เด็กๆ ส่งคุณชายลู่ไปศาลาว่าการซุ่นเทียน จะต้องเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ทั้งหมดให้ใต้เท้าฟังอย่างชัดเจน ขอให้ใต้เท้าตัดสินคดี”“พ่ะย่ะค่ะ พระชายา”องครักษ์สองคนมาหามลู่หวยอันไปบัดนี้ลู่หวยอันเจ็บปวดไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย ไฉนเลยจะมีแรง?ทั้งสองคนสบตากันแวบหนึ่ง ยกลู่หวยอันขึ้นมาได้ก็ไป“ช้าก่อน พวกเจ้าทำเช่นนี้ได้อย่างไร?”ซ่งปี้อวิ๋นเห็นภาพนี้ก็โง่งมไป รีบไล่ตามไป ซ่งรั่วเจินอ้างฐานะพระชายากล้าโบยคนสามสิบไม้ ท่านเจ้าเมืองจะต้องมอบความยุติธรรมให้พวกเขาอย่างหนึ่งแน่!“คุณหนู คุณหนูปี้อวิ๋นโง่เขลาเบาปัญญาโดยแท้ อีกฝ่ายพูดว่านางสกปรกต้องการหย่า นางยังไล่ตามไป ในอดีตไม่เคยเห็นท่าทางรังแกง่ายเช่นนี้ของนางเลย!”เฉินเซียงไม่รู้ว่าสมควรพูดอันใดถึงจะดี นางเองก็เคยเห็นท่าทางเย่อหยิ่งโอหังของของซ่งปี้อวิ๋นมาไม่น้อย บัดนี้คล้ายเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เหลือจะเชื่อจริงๆ!“ที่ผ่านมาเพราะท่านลุงท่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1225    

    ชิงเถิงเห็นท่าทีเช่นนี้ของน้องสาวตน ใจก็พลันกระจ่างขึ้นมา นางรู้จักนิสัยของน้องสาวตนดีเกินไป ดูเหมือนอ่อนโยน ละมุนละไม แต่แท้จริงแล้วเป็นคนหัวแข็ง เรื่องที่ตัดสินใจไปแล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ก่อนหน้านี้ที่บิดามารดาจะจัดการหมั้นหมาย นางไม่เคยยินยอม มาโดยตลอด คงเป็นเพราะเฝ้ารอคุณชายผู้นี้อยู่ ในเมื่อตอนนี้เฝ้ารอจนได้พบแล้ว ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่มีทางยอมแพ้ ไป๋จื่อกับเฉินเซียงมองหน้ากัน รู้สึกว่านี่ช่างเป็นวาสนาที่ลิขิตจริง ๆ เพียงแต่บัดนี้เขาตกต่ำกลายเป็นขอทาน ก็ไม่รู้ว่าบิดามารดาของหวงชิงชิงจะยอมรับได้หรือไม่? ซ่งรั่วเจินนับนิ้วคำนวณครู่หนึ่ง ก็พบว่าทั้งสองคนนี้เป็นคู่ฟ้าลิขิต แววตาฉายรอยยิ้มออกมาแวบหนึ่ง อีกอย่างคุณชายที่ตระกูลล่มจมจนกลายเป็นขอทานผู้นี้ หาใช่ผู้มีชะตาต่ำต้อยไม่ ครอบครัวเขามั่งมีตั้งแต่เยาว์วัย แต่ตระกูลล่มจม หลังจากลำบากตรากตรำมามาก กลับยิ่งแข็งแกร่งแน่วแน่ เขาจะได้พบกับผู้เกื้อหนุน จากนั้นจะได้รับความสำเร็จในระดับหนึ่ง นางมองหวงชิงชิง พลางคิดถึงตนเอง บัดนี้คือช่วงพลิกผันแห่งชะตาชีวิตของเขาพอดี ดูท่า...บางทีตัวนางก็

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status