แชร์

บทที่ 1807

ผู้เขียน: สายธารสะท้อนเงา
อวี้เอ๋อร์จูงมือเด็กน้อยที่ชอบฉกฉวยประโยชน์ แล้วไปจูงจีอู๋เยียนที่ใบหน้าดำทะมึนอีก

“เลิกวุ่นวายกันได้แล้ว เข้าไปกันเถอะ”

พวกเขามิได้เดินเข้าทางประตูหลัก แต่เข้าไปในตรอกแห่งหนึ่ง ก่อนเดินเข้าไปในประตูบานเล็กผ่านทางตรอกนั้นแทน

เด็กน้อยมองป้ายบนประตูหลักที่เขียนด้วยอักษรตัวใหญ่ไว้สามคำว่า “จวนหนิงอ๋อง”
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1810

    เด็กน้อยร้อง “อา” ออกมาหนึ่งคำ ตระหนักได้ถึงจุดที่ขัดแย้งกันเขาก็ไม่อยากอธิบายเพิ่มเติม กอดต้นขาของตงฟางหลีแน่น “ข้าไม่สน ถึงอย่างไรท่านก็เป็นท่านพ่อของข้า ข้าเดินตามพวกท่านมาตั้งแต่เช้า น่าเสียดายที่คลาดกันไปเสียได้ แต่โชคดีที่ข้าเจอกับคนโง่สองคนเสียก่อน การเข้าถ้ำเสือครั้งนี้ข้ามิได้เข้าไปเสียเปล

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1809

    งูเป็นสัตว์เลือดเย็น จึงมิอาจอาศัยอยู่ในสถานที่ที่หนาวเย็นเช่นนี้ได้ภายใต้การควบคุมโดยสัญชาตญาณของสัตว์ ตัวของงูทองจึงค่อย ๆ แข็งทื่ออย่างช้า ๆท้ายที่สุด ก็มิอาจขยับเขยื้อนได้แม้แต่น้อยเด็กน้อยร้อนรน นัยน์ตาแดงก่ำ “ท่านทำอะไรเสี่ยวจินน่ะ?”จีอู๋เยียนหยิบงูทองขึ้นมาโยนคืนเด็กน้อย “จำศีลแล้ว”“จำศี

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1808

    “เหมียว” หลังจากที่เฮยตั้นมองเห็นเด็กน้อย จู่ ๆ ก็ขนตั้งชันไปทั้งตัวมันกระโดดลงจากตั่งคนงาม มายืนขวางอยู่ตรงหน้าฉินเหยี่ยนเย่ว์ ก่อนแยกเขี้ยวยิงฟันใส่เด็กน้อย ราวกับว่ากำลังตักเตือนฉินเหยี่ยนเย่ว์มองเฮยตั้นที่ขนตั้งชัน ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเฮยตั้นมีความฉลาดทางสติปัญญาที่สูงมาก และไม่อยากสนใจผู้ค

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1807

    อวี้เอ๋อร์จูงมือเด็กน้อยที่ชอบฉกฉวยประโยชน์ แล้วไปจูงจีอู๋เยียนที่ใบหน้าดำทะมึนอีก“เลิกวุ่นวายกันได้แล้ว เข้าไปกันเถอะ”พวกเขามิได้เดินเข้าทางประตูหลัก แต่เข้าไปในตรอกแห่งหนึ่ง ก่อนเดินเข้าไปในประตูบานเล็กผ่านทางตรอกนั้นแทนเด็กน้อยมองป้ายบนประตูหลักที่เขียนด้วยอักษรตัวใหญ่ไว้สามคำว่า “จวนหนิงอ๋อง”

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1806

    จีอู๋เยียนเห็นว่าอวี้เอ๋อร์ใส่ใจเด็กน้อย จึงอิจฉาขึ้นมานิดหน่อย พลันฮึดฮัดออกมาแล้วหันหลังให้อวี้เอ๋อร์มองจีอู๋เยียนที่กำลังอารมณ์เสียอย่างเห็นได้ชัด หัวเราะเบา ๆ แล้วกอดเขาจากด้านหลังร่างกายของจีอู๋เยียนแข็งทื่อ ใบหน้าแดงก่ำ “อวี้เอ๋อร์ อย่าเล่น”“ไม่ได้เล่นสักหน่อย” อวี้เอ๋อร์เกยคางบนไหล่ของเขา

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1805

    “บอกว่าไปเยี่ยมเพื่อนเก่า มีแต่พวกคนแก่ ๆ ทั้งนั้น พวกคนแก่ ๆ ชอบมาหยิกแก้มข้ามาก เนื้อย้วย ๆ บนใบหน้าข้านั้น ทั้งหมดก็มาจากพวกเขาน่ะ น่ารำคาญจะตาย ข้าขี้เกียจเล่นกับพวกเขาเลยหนีออกมา” เด็กน้อยพูดพลางเหลือบมองไปรอบ ๆมองรอบ ๆ แล้วไม่เห็นว่ามีคนน่าสงสัย จึงถอนหายใจออกมา “ถ้าอาจารย์ปู่ของข้ารู้เข้าว่า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status