รอให้เบื่อ NC++

หลังจากลงมาจากเรือนใหญ่ หญิงสาวก็ตรงดิ่งเข้ามาในบ้านพักของตัวเอง ความปวดหนึบตรงข้างขมับทำให้ต้องเปลี่ยนจากสถานที่ในไร่มาเป็นนอนบนเตียงแทน นาราหลับตาลง เธอขอพักผ่อนนิดหน่อยแล้วค่อยไป อย่างน้อยก็ขอหลีกหนีจากเรื่องราวทั้งหมดเพียงชั่วครู่ก็ยังดี

            ภายในห้องที่เงียบเชียบไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหวนั้น มือหนาไขประตูเข้ามา พอเปิดเข้าไปในห้องขนาดเล็กได้ ก็จัดการลงกลอนด้วยความรวดเร็ว ฝีเท้าหนักๆย่างเข้าไปหาคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียง ก่อนจะทิ้งตัวลงไปกอดหญิงสาว ตามด้วยประทับจูบลงบนหน้าผากมน

            ความรู้สึกถูกรัดปลุกนาราขึ้นมา แล้วเธอก็ต้องตกใจเพราะคนที่กำลังกอดเธออยู่นั้นคือสิงหราช นายหัวใหญ่ของไร่แห่งนี้

            “ตกใจอะไร นึกว่าฉันเป็นคนในฝันของเธอรึไง” มือหนาบีบปลายคางเล็ก นาราเจ็บแปลบไปทั่วสันกราม เขายังเป็นแบบนี้เสมอ ใช้กำลังบังคับเธอ

            “แล้วทำไม ทำไมฉันจะตกใจไม่ได้ คุณไม่ได้เป็นคนที่ฉันอยากเจอนี่จะผิดหวังก็คงไม่แปลก” ตอกคืนอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน เตรียมพร้อมกวาดมองรอบๆห้องเพื่อหาอาวุธมาทำร้ายเขา ไม่รู้ทำไมว่าต้องโกรธขนาดนี้เหมือนกัน แต่เมื่อนึกถึงภาพของเขาอยู่กับผู้หญิงอีกคน เธอก็คิดว่าแค่โดนไม้หน้าสามฟาดลงยังกลางหัวยังน้อยไปด้วยซ้ำ

            “ปากดี อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะปากดีได้สักแค่ไหน”

            ทว่าความใจกล้าและโกรธเกรี้ยวก็แสดงได้ไม่นาน เมื่อร่างสูงบดบี้ริมฝีปากคนตัวเล็กด้วยความโกรธ

โกรธจนอยากจะกระทืบใครสักคน ส่วนใครที่ว่านั่นก็คงเป็นไอ้คนที่นาราอยากแต่งงานด้วย แต่ลองสิ ลองเธอสวมชุดเจ้าสาวแต่งกับใครสักคนสิ เขานี่แหละจะเป็นคนไปถล่มงานแต่งให้ย่อยยับ!

            “อื้อ อ่อย(ปล่อย)” มือน้อยผลักไหล่กว้างออก นารารู้สึกเหมือนจะตายเลย ช่วงปอดของเธอคล้ายขาดอากาศหายใจอย่างหนัก ทว่าต่อต้านมากเท่าไหร่ เขายิ่งบดเบียดกายแกร่งใส่เธอเท่านั้น

            “ไอ้เลว ปล่อย”  ยามใบหน้าหล่อเหลาผละออกมาได้ เธอก็ทุบตีเขาไม่ยั้ง น้ำจากดวงตาไหลออกมาจนแสบยิบ ทั้งโกรธ น้อยใจ โมโหทุกอย่างปนเปกันไปหมด

            “ทำไม เธอจะเก็บไว้ให้ใครรึไง” สิงหราชตอบโต้ด้วยความเกรี้ยวกราดเช่นกัน ความโกรธยิ่งทวีคูณเข้าไปอีกเมื่อหญิงสาวตอบว่า

            “ใช่! ฉันจะเก็บไว้ให้ใครก็ได้ที่ไม่ใช่คุณ  คอยดูนะ ฉันจะเอากับเขาทุกท่าเลย เอาให้ลืมไปเลยว่าครั้งหนึ่งเคยมีอะไรกับคุณ”

            “นารา!” สิงหราชกระชากเสียงใส่ด้วยความโมโห บอกตามตรงว่าคำพูดของเธอปลุกเร้าอารมณ์โทสะของเขาจนอยากจะฆ่าใครสักคน เมื่อกี้พูดว่ายังไงนะ จะนอนกับคนอื่นงั้นเหรอ จะลืมที่เคยมีความสัมพันธ์กับเขางั้นเหรอ ได้ วันนี้เขาจะทำให้เธอรู้ว่าเขามีความสามารถมากพอทำให้เธอลืมไม่ลง

            “อยากไปจากฉันมากนักนี่ อยากรู้เหมือนกันว่าคืนนี้เธอจะมีปัญญาคลานลงจากเตียงมั้ย” ว่าจบชายหนุ่มก็ซุกไซ้ลำคอระหง นาราดิ้นอย่างสุดความสามารถ แต่ด้วยแรงกำลังที่มีไม่มีวันต่อกรกับสิงหราชได้เลย เขาเปรียบเสมือนราชสีห์ตัวใหญ่ เธอเหมือนหนูตัวจ้อย สู้ไปก็มีแต่แพ้

            “ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้อง ปล่อยฉันไปเถอะนะ” เพราะแบบนั้นจึงเปลี่ยนวิธีการใหม่ นารารับความเจ็บปวดไม่ไหว  เธออยากไปจากเขา อยากไปจากมัจจุราชตนนี้สักที

            “ปล่อยไปงั้นเหรอ” สิงหราชแสยะยิ้ม เขาไม่เคยเห็นนารากลัวตนขนาดนี้มาก่อน ชายหนุ่มรู้สึกปวดหนึบตรงหัวใจ สำหรับเธอ เขาคงเป็นคนใจร้าย ไม่อยากเข้าใกล้ อยากหนีไปให้พ้น

            “เธออยากไปจากฉันงั้นเหรอนารา” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงไปหาหญิงสาวตัวเล็ก บังคับปลายคางให้เธอหันมามองกัน ดวงตาของหญิงสาวสั่นระริก พอๆกับหัวใจที่สั่นไหวรอวันแตกสลาย

            “แล้วฉันจะอยู่ไปทำไม อยู่ไปก็มีแต่ถูกทำร้าย ขอร้องเถอะค่ะ ปล่อยนาคไปเถอะนะคะ” มือบางยกมือขึ้นขอร้อง ทว่าชายหนุ่มกลับยิ้ม เขาขยับใบหน้าเข้าหาเธอเรื่อยๆ

            “ได้ ไปได้...” มุมปากหยักแค่นหัวเราะด้วยความเหนือกว่า “แต่ไปขอแม่เธอที่ติดหนี้ฉันนะ ถ้าแม่ของเธอยอมเอาที่ดินมาคืนให้ฉันทั้งหมด ฉันถึงจะยอมปล่อยเธอไป”

            “คุณ!” ไม่มีครั้งไหนเลยที่นาราหมดหนทางเท่าครั้งนี้ เธอคงลืมไปว่าเธอเป็นหนี้เขาอยู่และชาตินี้ทั้งชาติไม่รู้เมื่อไหร่จะใช้หมด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังอยากขอร้องเขาอยู่ดี

            “งั้นรอให้คุณเบื่อได้มั้ยคะ” ดวงตากลมโตสบเข้ากับนัยน์ตาแข็งกระด้าง ขอร้อง เธอขอร้องเขาจริงๆ

            “ถ้าคุณเบื่อฉันแล้ว ฉันขอให้คุณปล่อยฉันกับครอบครัวไป เงินที่เหลือ ฉันจะหามาคืนคุณเอง นะคะ นะคะนายหัว”

            พรึ่บ

            ร่างของนาราถูกเปลี่ยนมานั่งบนตัวของสิงหราชด้วยความรวดเร็ว นายหัวหนุ่มมองเธอ ไล่ไปทั่วร่างกายให้หญิงสาวสะดุ้งเล่น ร่างสูงกล่าว

            “เธอก็ทำให้ฉันพอใจสิ ฉันจะรับข้อเสนอของเธอก็ได้ แต่ถ้าไม่ เธอต้องอยู่กับฉันไปตลอดชีวิต”

            ตลอดชีวิตเลยเหรอ นาราคิดอย่างปวดร้าว ถ้าเขารักเธอเธอคงอยากอยู่กับเขาเหมือนกัน แต่นี่สิงหราชไม่เคยรักเธอเลย เขาเห็นเธอเป็นแค่นางบำเรอบนเตียงคนหนึ่ง

            “ตกลงค่ะ” แต่เธอก็ตอบรับด้วยความขมขื่น คนตัวเล็กก้มลงไปจูบชายหนุ่ม สอดลิ้นเล็กเข้าไปในโพรงปาก ระหว่างนั้นมือน้อยก็ลูบไล้แผงอกเปลือยเปล่าไปด้วย

            “ฮึม” สิงหราชคำรามในลำคอ เพียงนาราสัมผัสโดนร่างกาย ความต้องการทั้งหมดก็ปะทุขึ้นมาอย่างง่ายดาย แท่งร้อนกลางกายปวดหนึบราวกับจะระเบิดออกมา