ลงโทษเด็ก NC++

คนในชุดดำถอนหายใจออกมา คนหลับไปแล้วคงไม่รู้ว่าตอนนี้มือใหญ่สั่นขนาดไหน  ทว่าเจ้าของไร่ธรภูมิก็ยังประคองสติได้ดี สองขายาวพาคนหมดสติเดินไปที่รถกระทะเก่าๆที่ตอนนี้ยับเยินเพราะถูกชน มันยังคงใช้การได้ รถคันนี้เป็นรถที่สิงหราชรักมากที่สุด แต่ตอนนี้กลับพังซะแล้ว...

            นาราสลบไปไม่ถึงชั่วโมงหญิงสาวก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาใหม่ เพียงจำได้ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเธอนั่นเลวร้ายขนาดไหนคนตัวเล็กก็ถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แต่ก่อนที่จะร้องไห้ เธอสังเกตว่าห้องที่เธออยู่ตอนนี้คุ้นเคยเพียงหลับตาก็รู้ มันเป็นห้องของสิงหราช เธอมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง

            หญิงสาวนิ่วหน้าเมื่อยังรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ยังอยู่ภายใน ถึงจะลดน้อยลงไปบ้าง ทว่าฤทธิ์ยาเหล่านั้นก็ยังทรมานเธออยู่ดี นารารู้ว่าถ้าเธอยังอยู่ตรงนี้ สิงหราชจะตามมาลงโทษเธออย่างแน่นอน เพราะแบบนั้นคนตัวเล็กจึงขยับกายลงจากเตียง ดีที่ตอนนี้ร่างกายเธอไม่ได้ถูกพันธนาการไว้แล้ว

            ทว่าลงมาได้เพียงก้าวเดียวนารากลับต้องตกใจและกลับขึ้นไปบนเตียงใหม่เมื่อประตูถูกเปิดออก ปรากฏร่างใหญ่ผู้เป็นที่เกรงขามของไร่แห่งนี้ หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ความกลัวเทียบไม่ได้จากตอนที่โดนจับตัวไปเลย

            “ไง คนเก่ง ไปเที่ยวสนุกมั้ย” สิงหราชมองมาด้วยสายตาว่างเปล่า พลันทำใจนาราเจ็บแปลบด้วยความเจ็บปวด เธอไม่รู้ว่ามาถึงที่นี่ได้ยังไง ทว่าตรงกลางกายนั้นยังรู้สึกปกติดี มันบอกว่าเธอไม่ได้ถูกขมขื่น และเขาอาจเป็นคนช่วยเธอกลับมา แต่มันจะบังเอิญขนาดนั้นเชียวหรือ อาจเป็นคนอื่นก็ได้ที่เขารู้จักเธอ

            นาราไม่ตอบเดินไปที่ประตูแทน ทว่าเป็นอย่างที่เธอคิดเขาไม่ยอมปล่อยเธอไป

            “เก่งขนาดเดินหนีฉันเลย แล้วตอนที่กำลังจะโดนไอ้นั่นข่มขืนไม่เห็นเก่งแบบนี้บ้าง”

            “คุณสิง!” เขาจะพูดจาทำร้ายจิตใจเธอไปถึงเมื่อไหร่กัน เขารู้บ้างมั้ยว่าเธอไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น เธอไม่อยู่ดึกด้วยซ้ำ ทว่าโดนยาปลุกเซ็กเลยต้องมีสภาพแบบนี้ แต่ใช่สิ คนอย่างเขาจะรู้อะไรนอกจากทับถมเธอไปวันๆ

            “ถ้าคุณจะพูดเรื่องนี้ ก็ให้มันเป็นเรื่องของนาคเถอะค่ะ นาคพลาดเอง และนาคก็เกือบโดนข่มขืนเอง” ประโยคสุดท้ายเสียงของนาราต่ำลง

            “ไม่เกี่ยวกับคุณ”

            “ปากดี”  สิงหราชกระชากคนตัวเล็กเข้าไปใกล้ มองคนที่เตี้ยกว่า โกรธมากจริงๆ ที่ไปเที่ยวไม่ระวังตัว แถมยังพูดจาอวดดีใส่เขาอีก ถ้าไม่ไปช่วยปานนี้จะเป็นยังไง ผู้ชายมันไว้ใจไม่ได้ ไม่ว่าใครทั้งนั้น

            “ถ้าเธอโดนมันข่มขืนก็ชอบใช่มั้ย” ดวงตาเรียวคมกดมองราวกับจะฉีกกระชากหญิงสาวออกเป็นชิ้นๆ คนตัวเล็กขนลุกวาบ ทว่าก็ยังปากดี

            “ใช่ นาคชอบ” ปากดีทั้งที่ยังมีอารมณ์อยู่ อยากตีตัวเองนักที่ไม่รีบหนีออกไป แต่ยังต่อปากต่อคำกับเขา

            “ดี” สิงหราชกระตุกยิ้ม “งั้นเธอลองนอนกับฉันดูมั้ย จะได้เปรียบเทียบกับมันว่าชอบใครมากกว่ากัน”       

            “คุณสิง ไม่เอา อื้อ”

            เพียงสิ้นสุดคำนั้นร่างสูงลากเธอไปที่เตียง กดลงพร้อมกับคร่อมทับ นัยน์ตาสวยเบิกกว้าง พยายามผลักไหล่หนาออกไป ทว่าเขาไม่ยอมขยับเลย ใบหน้าสิงหราชเต็มไปด้วยความน่ากลัว

            “ไงนาค บอกฉันสิว่าเธอชอบใครมากกว่ากัน” มือใหญ่เลื่อนลงไปยังกางเกงนอนที่เปลี่ยนจากชุดเดิมก่อนไปผับ มายังโหนกนูนที่มีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่แล้ว นาราสะดุ้งโหยง บิดกายเร่าไปมา

            ความรู้เสียวสะท้านแล่นปลาบกลางกาย ยิ่งไม่ได้มาจากคนที่รังเกียจ นารายิ่งรู้สึกทรมานเจียนขาดใจ ร่างกายเธอยังเป็นเหมือนเดิม

            ตอบสนองเขา...

            “อ๊ะ อึก” พยายามกัดปาก สะกดกลั้นเสียงน่าอาย จะปล่อยให้เขาแตะต้องกายตอนนี้ไม่ได้ สิงหราชกำลังดูถูกเธอ “อึก ปล่อย ปล่อย” คนตัวเล็กดิ้น

            “ปล่อยทำไม เมื่อกี้ยังปากเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มกดทับลงมามากกว่าเดิม มวลกายเขาทำเธอขยับไม่ออก

            “อื้อ ไม่เกี่ยวกับคุณ ปล่อยนาคไป” ไม่อยากเป็นของเล่นเขาอีกแล้ว ไม่อยากให้เขาคิดว่าเพียงแตะต้องร่างกายเธอก็จะยอมพลีกายไปเสียทุกครั้ง เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงแบบนั้น ทว่าเมื่อโดนกระตุ้นตรงจุดกลางเสียว นาราก็ถึงกับตัวงอ ครวญครางอย่างไม่อยากเป็น

            “อ๊า อึก ปล่อย” เธอถอยร่างกายหนี ทว่าโดนลากมาที่เดิม ตอนนี้นิ้วของสิงหราชสอดเข้ามาด้านในแล้ว มันทั้งเจ็บทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน

            “เป็นไงดีใช่มั้ย” ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมาสบตาเธอ ก่อนจะเร่งจังหวะการเข้าออกตรงกลางใจร่างช้าๆ เนิบนาบก่อนถึงจังหวะถี่เร็ว

            “อะ ไม่ อื้อ” ร่างนาราสั่นไปทั้งกาย เธอกัดปากตัวเอง มองมือได้แต่ขยุ้มที่นอนไว้ ความเสียวแล่นพล่านตั้งแต่หัวจรดเท้า ราวกับจะปัสสาวะออกมา

            “ทำไม ไม่ดีเหรอ แต่ทำไมเธอครางดัง” ใบหน้าสิงหราชเต็มไปด้วยความยั่วเย้า เขาเอ่ยเสียงเยือกเย็นทว่าใบหน้ายังคงยิ้ม ไม่ได้ยิ้มเพราะความยินดี ทว่ายิ้มไปด้วยความโกรธ

            “ไม่ได้ครางปล่อยนะ อื้อ” นาราสะบัดหัว เธอต้องกรีดร้องเสียงดังกว่าเดิม เมื่อสิงหราชเลิกเสื้อยืดของเธอไปกองไว้ที่เนินอก เลิกเสื้อชั้นในลง ก่อนจะฝั่งใบหน้าลงมา ดูดเลียเม็ดเต่งตึงเข้าปากด้วยความหิวกระหาย

            “หวาน...” ซุกไซ้กระทั่งพอใจใบหน้าดูดีจึงผละออก เลียริมฝีปากตัวเอง มองไปที่คนใต้ร่างที่สั่นสะท้านจากน้ำมือของเขา ก่อนที่ใบหน้าคมคายจะก้มลงไปชิมดอกเกสรใหม่

            “ทำไมถึงหวานขนาดนี้” ครางเสียงต่ำในลำคอ

            “ปล่อย” วินาทีนั้นนาราแทบร้องไห้ เขาเห็นเธอเป็นอะไร นางบำเรอบนเตียงงั้นเหรอ อีตัวเหรอ ไม่ว่าโกรธเธอเมื่อไหร่เขาจะลากขึ้นเตียงเมื่อนั้น พอเธอโกรธ ได้นอนด้วยกันก็ทำเป็นหายกัน เธอคงเป็นได้แค่นั้น นารามองคนตรงหน้าทั้งน้ำตา แม้ร่างกายเธอจะตอบสนองเขาด้วยอะไรบางอย่าง อาจเป็นความผูกพันหรือความคุ้นชิน ทว่าตอนนี้เธอไม่ยอมอีกแล้ว