บทที่ 8 ราชโองการหย่าร้างมาถึง

หลายวันต่อมา มีราชโองการมาที่จวนเฉินมอบให้เฉินหลี่หมิง เนื้อความในนั้นแจ้งว่าท่านแม่ทัพตงเหวินไปรบที่ชายแดนชนะศัตรูที่รุกรานเมื่อใกล้ๆชายแดนมาเป็นระยะเวลาหลายปี มีความดีความชอบเป็นอย่างมากและได้ขอพระราชทานราชโองการหย่าร้าง ให้กับเฉินหลี่หมิงขุนนางระดับสาม กับจงเพ่ยอิง จากนี้ทั้งสองจบสิ้นความสัมพันธ์การเป็นสามีภรรยากันนับจากนี้ เมื่ออ่านราชโองการจบขันทีก็ขอตัวลากลับไป

เฉินหลี่หมิที่รับราชโองการแล้วนั้น ก็ครุ่นคิดว่าเมื่อยามนางรักเขา ก็ขอราชโองการเพื่อตบแต่งกับเขา

แต่เมื่ออยากจะเลิกรากับเขาก็ขอราชโองการเพื่อหย่าร้างกับเขาอีก โดยไม่ได้ถามเขาเลยสักนิดว่าอยากจะหย่ากับนางหรือเปล่า แล้วอีกอย่างคนที่ขอพระราชทานราชโองการนี้ เป็นใครกันทำไมจึงใช้ความดีความชอบ ใหญ่หลวงนี้ขอพระราชทานการหย่าให้กับนางแสดงว่านางมีความสำคัญต่อแม่ทัพคนนี้มาก ความดีความชอบใหญ่หลวงเช่นนี้ หากเป็นผู้อื่นคงจะขอทรัพย์สินเงินทอง หรือจวนขนาดใหญ่ได้เลยด้วยซ้ำ

เขาจะต้องสืบรู้ให้ได้ว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์กันอย่างไร เฉินหลี่หมิงคิดโดยลืมไปว่าเค้าได้หย่าขาดจากนางแล้ว ตอนนี้นางเป็นอิสระจะคบหากับใครก็ได้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรก