ตัวตนที่แท้จริง

หนึ่งหนุ่มกับสาวอีกคนนั่งมองหน้ากันในห้องชมรมละคร หลังจากนักศึกษาในชมรมนี้ออกไปไปหมดแล้ว เจนนี่ผู้กำกับสาวนั่งนิ่งมองหน้ายิวอยู่พักหนึ่ง ซึ่งในช่วงเวลาที่มองอยู่นั้น ได้เห็นแววตาอันเปลื่ยนแปลงไป เพราะมีความสู้คนและเปิดเผยออกมาอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด

“วันนี้น้องกัสเป็นอะไรไปหรือเปล่า ทำไมการแสดงของน้องแปลกไป และไม่เข้ากับบมที่ได้รับ”

“เปล่าครับ ผมก็ยังเป็นเหมือนเดิมทุกอย่าง”

“พี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องนะ แต่พี่อยากบอกว่าอย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับการแสดงให้มาก คือเมื่อก่อนกัสอินกับละครจนไม่สามารถที่จะออกจากบทนั้นได้ แต่ทำไมตอนนี้กัสไม่อินเหมือนเดิมกลับกันเป็นคนละคนเลย”

ยิวอยากจะเถียงแต่เขาก็ต้องเก็บกลั้นอามรมณ์นั้นไว้ เพราะในตอนนี้เขาได้เขามาอยู่ในร่างของกัน ซึ่งจากการคาดคะเนของยิวนั้น กัสน่าจะมีนิสัยที่แตกต่างจากเขาอย่างมาก

“ครับ” ยิวรับคำแต่โดยดีและไม่พูดสิ่งใดออกมา

“ดีแล้ว พี่จะให้กัสพักสองวันนะเพื่อลองทบทวนอะไรบางอย่าง กลับได้แล้วเดี๋ยวมืดค่ำจะอันตราย”

“ขอบคุณพี่มากครับ” ยิวยกมือไหว้พร้อมกับศีรษะให้เจนนี่ หลังจากนั้นเขาก็เดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว และไม่หันหรือหยุถเดินแต่อย่างใด เพราะตอนนี้เขาต้องการอยากจะไปจากที่นี้โดยเร็วที่สุด

ยิวเดินอย่างเร่งรีบเพราะเป็กนั้นได้รอเขาอยู่หน้าห้องชมรมละคร เมื่อยิวเดินมาถึงสายตารีบมองหาเป็กทันที ซึ่งสิ่งที่ได้เห็นนั้นเป็กยังนั่งคอยเขาอยู่เหมือนเดิม ในทีแรกกัสคิดว่าเป็กอาจจะหนีกลับไปแล้วก็ได้

“เราก็นึกว่านายจะกลับไปแล้วซะอีก เพราะรอเราไม่ไหวเราถูกอบรมนิดหน่อย” เสียงถอดทอนหายใจดังอยู่หลายครั้งต่อหน้าเป็ก

“เรื่องอะไรบอกเราได้นะ” สายตาของเป็กมองไปยังเรือนร่างอันบอบบางน่าทะนุถนอม

“พี่เจนนี่เขาบอกให้เราแยกเรื่องส่วนตัวกับเรื่องการแสดงออกจากกัน แต่เราว่าไม่เห็นมีอะไรเลยเราก็ไมได้นำมาปะปนกันซะหน่อย”

“แต่เราไม่เชื่อนาย เพราะปกติเราจะเห็นนายไปไหนกับเพื่อนคนนั้นไม่ใช่เหรอ เราเห็นเขาเดินไปกับพระเอกของเรื่องใช่ไหม เรื่องนี้หรือเปล่านะที่ทำให้มีปัญหากันเลยส่งผลต่อการแสดง” เป็กอมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

“นายไม่ต้องมารู้ดีเลย” สายตาของยิวค้อนอย่างไม่แยแส

“มองค้อนเราอีก นายนี่แปลกไปเยอะ แต่เราว่าแบบนี้นายมีเสน่หดีนะ ไม่เหมือนเมื่อก่อนจืดชืด ไม่สนโลกชอบอยู่คนเดียว”

“เราเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ” ยิวมีท่าทีตกใจ

“ตัวนายเองนี่ นายเป็นอะไรมากหรือเปล่า” เป็กลุกขึ้นยืนมองใบหน้าอันขาวใสเนียนจนเขาอยากสัมผัส

“เอ่อ คงงั้นกลับก่อนเถอะ ว่าแต่นายมารถอะไรล่ะ”

“ถามแปลกอีกแล้วเราก็เอารถยนต์มาสิ”

“ดี เราจะได้กลับด้วยขี้เกียจขึ้นรถเมล์”

“ฮ่า นายนี่เปลื่ยนไปเยอะ” เป็กถึงกับอ้าปากค้างด้วยความมึนงง

“ไม่ต้องมาสงสัยตะลึงหรอก ไปได้แล้วเสียเวลามานานมากแล้ว”

“เอ่อไปก็ไป”

ยิวนั้นเดินเคียงคู่กับเป็กจนไปถึงที่จอดรถ เมื่อไปถึงก็ต้องพบภาพที่ไม่อย่างเจอะเจอ นั่นเป็นภาพที่พีคและเขื่อนยืนเคียงคู่หันมามองในตัวของเขาเองกับเป็ก แต่ด้วยความมั่นและไม่สนใจใคร ยิวจึงทำเป็นเหมือนไม่รู้จักกันทำนิ่งเฉย

“กัส พี่เจนนี่ว่าไงบ้าง” พีคเป็นฝ่ายถามและอดเป็นห่วงกัสไมได้ แต่หางตายังไม่วายที่จะมองชายหนุ่มที่เดินเคียงคู่มากับกัส

“ไม่มีอะไรหรอกแค่แนะนำการแสดงนิดหน่อย”

“นิดหน่อยจริงเหรอ” เขื่อนเอ่ยขึ้นด้วยความหมั่นไส้ในท่าทีของยียวน เพราะแต่ก่อนหน้าภาพแบบนี้จะไม่ได้เห็นจากกัสอย่างแน่นอน

“ยุ่งอะไรด้วยตัวใครตัวมันไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน” ยิวพูดขึ้นโดยไม่สนใจมองใบหน้าเขื่อนแต่อย่างใด

“ตั้งแต่มีแฟนนี่ทำตัวกร่างใหญ่เหลือเกิน”

“ใช่ นายจะได้รู้ไว้ไงว่าเราใหญ่ ไปกันเถอะอย่าแย่งอากาศคนอื่นหายใจเลย” ยิวเปิดประตูรถเข้าไปในทันที ในขณะเดียวกันเป็กก็เปิดประตูฝั่งคนขับเข้าไปในรถ ปล่อยให้พีคและเขื่อนยืนงงและสับสนในความเปลื่ยนไปของกัสคนที่ทั้งสองนั้นได้รู้จัก

“กัสเปลื่ยนไปมากเลยนะ” พีคมีท่าทีสงสัยสายตาของเขากลิ้งกรอกมากรอกไปอย่างใคร่รู้

“อย่าพูดถึงเขาเลย” เขื่อนรู้สึกไม่ชอบกัสอยู่แล้ว เขาจึงไม่ใคร่สนใจอีกต่อไป ถึงแม้จะเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน

“วันนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันสองคนแล้วเนาะ” พีคยิ้มอย่างมีเลศนัย

“แล้วไง” เขื่อนรู้สึกเขินอายเล็กน้อย

“เดี๋ยวพี่จะไปบอกที่ห้องก็แล้วกัน”

พีคมาส่งเขื่อนยังห้องเช่าที่ค่อนข้างเก่าและดูไม่ค่อยงามตาอย่างเก่า เพราะเขาต้องเช่าอยุ่คนเดียว จึงจำเป็นต้องประหยัดค่าใช้จ่ายให้มากที่สุด

“ห้องเก่าหน่อยนะเล็กด้วย หวังว่าพี่พีคคงจะไม่รังเกียจ”

“พี่จะรังเกียจเขื่อนทำไมล่ะ เพราะพี่รักเขื่อนที่ตัวเขื่อนไม่ใช่รักอย่างอื่น” พีคนั่งลงบนเตียงแล้วมองหน้าเขื่อนในเชิงขอร้อง

“ทำไมพี่มองหน้าเขื่อนอย่างนั้น”

“ก็ไม่มีอะไรหรอก เราไม่ได้มีอะไรกันตั้งนานแล้ว พี่คิดถึงบรรยากาศอย่างนั้นจังเลย”

“พี่พีคเป็นอะไรทำไมถึงคิดแต่เรื่องนี้”

“พี่เป็นผู้ชายนะพี่ก็ต้องคิดเรื่องแบบนี้บ้างสิ เป็นแบบนี้กันทุกคนนั่นแหละ หรือว่าเขื่อนไม่คิดเลยเหรอ” สายตาของพีคนั้นประกายแวววาวส่องไปยังใบหน้าอันขาวใสของเขื่อน

“ทะลึ่งไม่พูดด้วยแล้ว”

พีคไม่ได้พูดอะไรต่อเขารีบถอดกางเกงและเสื้อออกทันที หลังจากนั้นเขาก็ขึ้นไปนอนบนเตียง ด้วยสภาพเปลือยเปล่าและท่อนเอ็นที่ตั้งชูชันพร้อมออกรบ

“พี่พีค” เขื่อนรู้สึกเขินและแปลกใจในพฤติกรรมของชายหนุ่มที่หลงรักมานาน

“พี่นอนรอแล้วนะเนี่ย” พีคไม่ได้นอนเปล่า เขาจับท่อนเอ็นเล่นไปพลางๆ เพื่อรอให้เขื่อนมาจัดการ

เขื่อนมองท่อนเอ็นอยู่พักหนึ่งแล้วเขาก็อดใจไม่ไหว ร่างอันบอบร่างจึงล้มตัวลงนอนข้างๆ และจับท่อนเอ็นอันให่ญ่ยาว ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่พีคได้ปล่อยท่อนเอ็นของเขาออกจากมือตัวเอง

เพียงริมฝีปากของเขื่อนได้สัมผัสท่อนเอ็นของพีค เขารู้สึกอุ่นและเสียวซ่านไปทั่วลำท่อนเอ็นทันที เขาหลับตาพริ้มยามที่เขื่อนใช้ริมฝีปากรูดท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง เมื่อเขื่อนทำความเร็วรูดขึ้นรูดลง สะโพกอันกลมกลึงต้องกระดกต้อนรับริมฝีปากอันอวบอิ่มเย้ายวนใจยิ่งหนัก

“พอได้แล้วเดี๋ยวพี่ทำให้เขื่อนบ้าง”

เมื่อเขื่อนถอดริมฝีปากออกจากท่อนเอ็นของชายหนุ่มอันเป็นที่รักแล้ว พีคจึงพยุงตัวลุกขึ้นนั่งและจับร่างของอันขาวนวลพลิกคว่ำ แล้วจับเอวดึงให้อยู่ในท่าโก้งโคงอย่างที่ใจของเขาปราถนา

บั้นท้ายอันขาวใสอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มที่มีความต้องการอย่างมาก ในช่วงเวลานี้พีคจึงไม่รอช้า จับท่อนเอ็นจ่อที่ช่องทางรักอย่างทันที แล้วค่อยๆ ดันเข้าไปทีละน้อยท้ายที่สุดเข้าจนมิดด้ามสุดโคน

พีคยังรู้สึกคับแน่นอยู่บ้าง เขาจึงค้างคาไว้อย่างนั้นอยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้นเขาจึงค่อยๆ ขยับท่อนเอ็นอย่างช้าๆ

“อือ อ่า อูว์” เขื่อนครางออกมาอย่างมีความสุขและสมหวังอย่างหาใดเปรียบในช่วงเวลานี้

เสียงครางของเขื่อนทำให้พีคนั้นหึกเหิมขึ้นมาทันที เขาจึงขยับสะโพกเร็วขึ้นและเน้นให้ลึกสุดโคนยิ่งกว่าเก่า บั้นท้ายของเขากระแทกไม่หยุดหย่อน ซอยถี่จนท่อนเอ็นผลุบโผล่ดังลูกสูบ ด้วยความเสียวซ่านและถึงใจอย่างมาก พีคจึงขยับท่อนเอ็นเข้าออกอย่างรวดเร็วมากขึ้นกว่าเดิม จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นห้อง

“ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ”

แรงกระแทกที่หนักหน่วงทำให้พีคเสียวท่อนเอ็นอย่างหาได้พานพบง่ายๆ เขาจึงกระแทกไม่ยั้งใส่ไม่หยุดรัวติดๆ จนไม่เป็นจังหวะ เพราะว่าในช่วงเวลานี้เขากำลังเมามันส์ในรสรักยิ่งนัก ยิ่งพีคกระแทกหนักเท่าไร จึงเป็นผลให้ท่อนเอ็นของพีคไปโดนติ่งสวาทอยู่ล่ำไป จึงทำให้เขื่อนนั้นได้สุขใจและรู้รสชาตแห่งรักมากขึ้น

หน้าตาของพีคนั้นบ่งบอกถึงความเสียวซ่าน ที่กำลังจะไหลรินออกมาอย่างต่อเนื่องและยาวนาน พีครู้สึกได้ว่าทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาจึงเร่งความเร็วกระแทกท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักอย่างรัวๆ

“โอ๊ย อ่า อูว์” พีคส่งเสียงออกมา พร้อมกับน้ำในกายที่ไหลพุ่งกระฉูด

มือของพีคได้มาจับทื่ท่อนเอ็นของเขื่อน พร้อมกับสาวขึ้นลงอย่างรวดเร็วและในเวลาไม่นานน้ำกายของเขื่อนก็หลั่งใหลออกมา เมื่อน้ำในกายไหลยออกจนหมดสิ้น พีคจึงล้มตัวลงนอนข้างๆ เขื่อน แล้วโอบกอดเขื่อนตรงเนินอกอย่างหลวมๆ