ตอนได้เบอร์หนุ่มโฮสต์ว่าตื่นเต้น แต่ตอนที่กดโทรไปนัดให้หนุ่มโฮสต์มาหาตื่นเต้นกว่า สุดท้ายอัญชิสาก็โทรไป นัดกันดิบดีว่าจะให้เขามารอตรงล้อบบี้ของโรงแรม
~อีกยี่สิบนาทีเจอกัน!~
เน้นให้เขาใส่สูทให้เรียบร้อย เพราะห้องบอลรูมข้าง ๆ มีงานเลี้ยงบริษัทของเธอ ถ้าเกิดฟลุ๊คมีคนในบริษัทออกมาเจอ จะได้สร้างภาพให้ดูดีหน่อยว่าตัวเองได้ควงหนุ่มหล่อขั้นเทพ
ทันทีที่วางสาย อัญชิสายกมือกุมหัวใจไม่ให้สั่น แต่เอาเถอะ เธอตัดสินใจไปแล้วว่าตัวเองจะเป็นสาวมั่น ต้องก็มั่นให้มันสุด!
….
ที่ล้อบบี้
หนุ่มหล่อร่างสูงในชุดสูทสีเข้มราวกับเป็นพระเอกมาเฟียหลุดออกมาจากซีรีส์ เดินออกมาจากในลิฟต์ พร้อมกับชายหนุ่มอีกคนที่หล่อไม่แพ้กันซึ่งเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ชื่อพาทิศ หรือ ไทเกอร์
ด้านหลังของหนุ่มหล่อทั้งสอง มีบอดี้การ์ดสองคนเดินคุ้มกันด้านหลัง ส่วนด้านข้างและเยื้องไปด้านหน้ามีคอยคุ้มกันอีกสี่คน ผู้คนที่พบเห็นต่างพากันเดินหลีกทางเดินข้างหน้าไปอย่างอัตโนมัติ รังสีความเป็นมาเฟียเปล่งออร่าแค่เดินผ่านคนก็เกรง
“คริสนี่มันดึกมากแล้ว ทำไมนายไม่ค้างที่นี่วะ”
“ไม่ดีกว่า กูไม่ชอบค้างที่อื่น” มาเฟียหนุ่มบอกปัดเพื่อนรักอย่าง พาทิศ ที่เป็นเจ้าของโรงแรมนี้ เขาแค่ต้องการมาคุยกับเพื่อนสนิทเรื่องรวมหุ้นกันทำธุรกิจคาสิโนบนเรือสำราญลำใหม่ที่คิดจะหุ้นทำด้วยกันก็เท่านั้น
“ที่อื่นเหี้ยไร โรงแรมกู แต่ถ้ามึงต้องการความเป็นส่วนตัว กูปิดฟอร์ชั้นบนสุดตรงข้ามกับเพนเฮาส์ของกูในโรงแรมให้มึงยังได้”
“…”
“หรือมึงอยากจะนอนกับสาว ๆ กูก็จัดให้ได้อีกเหมือนกัน”
“กูไม่ชอบ” เขาส่ายหน้า คนอย่างคริส-คริสโตเฟอร์ ถ้าจะนอนกับผู้หญิงสักคนก็ต้องเลือก เพราะเขาไม่ชอบนอนซ้ำร่างกายกับคนอื่น แต่ถ้าของสดและใหม่จริงก็ไม่แน่!
“โอเค งั้นก็ได้” พาทิศไม่เซ้าซี้เพราะยื่นข้อเสนอดี ๆ ไปให้แล้ว
“ส่วนมึงมาส่งกูแค่นี้พอ ไปทำธุระของมึงต่อเถอะ”
“เค ๆ ตามสบาย คิดว่าโรงแรมนี้ก็เป็นของมึง ติดอะไรบอกกู” พาทิศตบบ่าคริสโตเฟอร์ก่อนจะเดินออกไป
เหล่าบอดี้การ์ดรู้หน้าที่มองหน้ากัน หัวหน้าสุดออกคำสั่ง เมื่อเห็นพาทิศเดินจากไป
“ไปเตรียมรถให้นาย”
บอดี้การ์ดสี่คนโค้งน้อมรับคำสั่ง ส่วนที่เหลืออีกสองคนคือมือขวาและมือซ้าย ผายมือเชิญเจ้านายให้นั่งรอที่โซฟาขนาดใหญ่ตรงใจกลางของล็อบบี้ ก่อนที่ทั้งคู่จะถอยห่างออกมายืนอยู่ข้าง ๆ เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนความเป็นส่วนตัวของนาย
คริสโตเฟอร์ยกขาขึ้นไขว่ห้าง ท่าทางของเขาน่าเกรงขามไม่ต่างอะไรกับราชสีห์ ทว่า…พลันสายตาของเขากลับสะดุดกับหญิงสาวที่สวยในชุดแซกรัดรูปสีแดง ความสวยเด่นของเธอเรียกความสนใจของมาเฟียหนุ่มตั้งแต่เห็น
และ…เธอกำลังเดินตรงมาในทิศทางที่เขาเพิ่งนั่งลง
เสียงส้นสูงกระทบพื้นก้าวเข้าใกล้ ในขณะที่บอดี้การ์ดทั้งสองขยับตัวอย่างรู้งาน มาเฟียหนุ่มยกมือซ้ายขึ้นเป็นสัญลักษณ์ให้บอดี้การ์ดให้ห่างออกไป และเมื่อเธอใกล้เข้ามา เขาเลยขยับปลายมือไปด้านหลังเล็กน้อย เพื่อส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดถอยออก
รองเท้าส้นสูงก้าวฉับมาหยุดอยู่ตรงหน้า มาเฟียยังคงนั่งนิ่งด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทว่าสายตายังคงเอาแต่จ้องมองใบหน้าสวยหวานรูปไข่
แววตาคมกริบที่มองอยู่ ทำเอาหญิงสาวใจวูบวาบ ใบหน้าขาวร้อนผะผ่าว เธออายแหละ…แต่ใจสู้ บอกตัวเองว่าตัดสินใจมาดิบดีแล้ว งานนี้ไม่มีถอย
แต่…คนตรงหน้าของเธอสิ จะรู้บ้างไหมว่าเธอต้องรวบรวมความกล้าเป็นอย่างมาก สำหรับการตัดสินใจเดินมาหาผู้ชายก่อน ที่สำคัญเธอไม่คิดด้วยว่าหนุ่มโฮสต์ที่นัดไว้เมื่อครู่ จะมาไวถึงล็อบบี้โรงแรมไวขนาดนี้
เขาใส่สูท ดูหล่อ และดูเด่น ทั้งกลางล็อบบี้มีเขาเป็นหนุ่มหล่อที่เด่นสะดุดตานั่งทำท่าหล่ออยู่คนเดียว และที่เธอคิดว่าเขาเป็นหนุ่มโฮสต์เพราะเหตุนี้
ถ้าไม่ใช่ผู้ชายหน้าหล่อจัดคนนี้ ก็คงไม่มีใคร!
“เท่าไหร่”
เสียงหวานใสของหญิงสาว เอ่ยตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม
คริสโตเฟอร์เลิกคิ้วมองหญิงสาวในชุดแดงรัดรูปที่อยู่ตรงหน้า ใบหน้าหวานรูปไข่ ปากนิด จมูกหน่อย แต่ดวงตาฉายแววรั้นเอาเรื่องอยู่นิด ๆ กำลังจ้องสบตาเขา
“อะไรคือเท่าไหร่”
“ที่เราดีลกันไว้ตอนโทรคุยกันเมื่อกี้” อัญชิสาเม้มริมฝีปาก มือเรียวกำจิกเนื้อตัวเองพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้สั่น
เขาแสยะยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก เลื่อนสายตาที่มองจากใบหน้า ไต่ระดับลงไปที่หน้าอก ก่อนจะไล่ไปที่เอวคอด ไปจนถึงสะโพกผายที่กลมมน และต่ำไปตรงนั้น
อืม…หุ่นน่า…
น่าสนใจ?
แต่…เธอเป็นผู้หญิงบริการเหรอ?
ไม่สิ ถ้าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงขายบริการคงไม่เอ่ยถามเขาว่าเท่าไหร่ งั้นหรือเธอคิดว่าเขาคือหนุ่มโฮสต์?
หึ…ระดับมาเฟียแบบเขาถูกมองเป็นหนุ่มโฮสต์!
“แล้วแต่คุณจะให้” เสียงทุ้มก้องกังวานแต่ฟังดูแล้วทรงอำนาจเอ่ยตอบ
“ฉันไม่เคยจ้างหนุ่มโฮสต์ นายคนแรก ไม่รู้ว่าต้องให้กันเท่าไหร่” หญิงสาวกัดริมฝีปาก แววตาเชื่อมั่นเมื่อครู่ฉายแววความกังวลใจเล็กน้อย
เธอกำลังเข้าใจผิดว่าเขาเป็นหนุ่มโฮสต์ ส่วนเขาก็กำลังนึกสนุกกับการที่ได้สวมรอยเป็นหนุ่มโฮสต์เพื่อกินของฟรี ที่สำคัญผู้หญิงตรงหน้าเธอสวยถูกสเปคเขามาก
“คนแรกหมายถึง?”
“ฉันยังไม่เคยนอนกับใคร”
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจมากสำหรับมาเฟียหนุ่ม
“และ…เออ…แต่ถ้านายทำให้ฉันลืมแฟนเก่าได้ฉันจะให้ทิปนายเพิ่มด้วยหนึ่งร้อย”
หนึ่งร้อย…หึ
ระดับมาเฟียคริสโตเฟอร์ เงินหนึ่งร้อยล้านเขาเอามาโปรยทิ้งลงจากยอดตึกยังได้เลย แต่ผู้หญิงคนนี้กล้ามากที่บอกจะให้เขาหนึ่งร้อยบาท
เธอกล้าหยาม เขาก็กล้าเย็x
“ได้! งั้นคุณก็อย่าร้องขอให้ผมหยุดกลางคันก็แล้วกัน”
💋💋💋
ครั้งแรกมีใครไม่กลัวบ้างสีหน้าตื่นตระหนกของอัญชิสาที่ถูกจับให้นอนหงาย เรียกรอยยิ้มที่มุมปากของมาเฟียหนุ่มเป็นอย่างดีไม่ใช่อะไร …หน้าตื่น ๆ แบบนี้ก็ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ ไหนจะท่าทางกัดริมฝีปากที่กำลังเหนียมอายนี่อีก มันดูยั่วยวนมากกว่าจะบอกว่าเธอเขิน“นะ ไหนว่าจะหยุดคะ?”“แค่เปลี่ยนท่า เผื่อคุณไม่ชอบท่านั้น”ฟังคำตอบแล้วอัญชิสาจะบ้าตาย อายมากที่ตอนนี้ เขากำลังสำรวจมองร่างกายเปลือยเปล่าของเธออย่างถือวิสาสะ ก่อนที่เขาจะไล่สายตาคม แล้วหยุดมองสบตานิ่งกับเธอคนถูกมองหัวใจสั่นจนไม่กล้าสบตาสู้ เธอเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่น แต่ก็ถูกฝ่ามือหนาเชยคางมนให้หันกลับมามองเขาตามเดิม“กลัวเหรอ?”“นะ…นิดหน่อยค่ะ”เธอตอบเสียงสั่น ก็นะ…ครั้งแรก มีใครไม่กลัวบ้าง“มันไม่ได้น่ากลัวหรอก แล้วคุณจะชอบมัน”มาเฟียหนุ่มยิ้มเล็กน้อย ในขณะที่มือหนาบีบขย้ำเฟ้นหน้าอกคู่สวยของเธอไปด้วย คนถูกกระตุ้นเม้มริมฝีปาก เมื่อปลายนิ้วเรียวของเขาเขี่ยติ่งเล็ก ๆ ของเธอจนเป็นไตอึก…อืม“ไม่ต้องกลั้นเสียง ถ้าเสียวก็แค่คราง”เขาบอกในขณะที่อัญชิสายกหลังมือมากัดนิ้วชี้ของตัวเอง แต่เขากลับเอื้อมมือไปดึงมือของเธอออก แล้วกดแนบไว้กับที่นอนอีกข้า
จะตายไหม ไล่สำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวจนหนำใจ มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบ เขาหยัดตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออก!คนไม่เคยผ่านมือชายอย่างอัญชิสา เผลอมองลำท่อนอย่างตกใจ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าขนาดไซซ์ของถุงยางในเมืองไทยขาย! ถึงไม่เคยรู้ขนาดของผู้ชายคนอื่น แต่เธอก็รู้ว่ามันใหญ่!จะตายคา…ไอนั่น! ของเขาไหมเอางี้ก่อน!ร่างบางพลิกตัวกลับเตรียมหนี ก่อนที่ชะตากีจะขาด แต่อาจเพราะว่าเธอคงคิดช้า พอ ๆ กับที่เขาคิดไว มือหนาเข้าคว้าที่ข้อเท้าเล็ก แล้วดึงกลับมาหาตัว“ผมบอกคุณก่อนเข้ามาในห้องแล้ว”เสียงกระซิบขู่ที่ข้างหู ย้ำประโยคที่เขาพูดก่อนหน้านี้ อัญชิสาขนลุกซู่ไปทั่วร่าง ประโยคตอกย้ำตอนดีลกันลอยเข้ามา!~คุณอย่าร้องขอให้ผมหยุดกลางคันก็แล้วกัน~“ชะ ใช่ไง ฉันรู้แล้ว ฉันแค่กำลังเตรียมใจ” เสียงหวานตอบตะกุกตะกัก ในขณะที่ร่างใหญ่เริ่มเข้ามาทาบทับจากด้านหลัง เขาก้มลงจูบที่แผ่นหลังขาวเนียนเธอเบา ๆ“ฉะ ฉันไม่เคย ครั้งแรก เลย เออะ… อาจจะกลัวนิดหน่อย” เธอบอกเขา พร้อม ๆ กับปลอบใจตัวเองที่สั่นระรัวไปพร้อมกัน“คุณ เออ…ชะ ช่วยอย่ารุนแรงนะคะฉันกลัวเจ็บ”หึ…เสียงแค่นหัวเราะคือคำตอบ เลยไ
สวยทั้งตัว ดีลจบแบบใจสั่น อัญชิสาเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อเธอเดินนำชายหนุ่มไปทางลิฟต์ บรรยากาศดูน่าตึงเครียดระดับสิบ โชคดีที่คนติดตามของเขาไม่ได้ตามมาให้เธอรู้สึกกลัวมากไปกว่านี้ ส่วนเธอก็ยังคงคิดว่าเขาคือหนุ่มโฮสต์ที่จ้างมาเมื่อครู่ทันทีที่ดีลจบ เขาก็ลุกขึ้นยืนพร้อมผายมือให้เธอได้เดินนำ อัญชิสาแทบจะก้มหน้าก้มตาเดิน ยอมรับว่าที่ตัดสินใจห่าม ๆ จ้างหนุ่มโฮสต์ก็ใจสั่นมากพออยู่แล้ว แต่ที่สั่นมากกว่าปกติ คือจำเป็นไหมที่หนุ่มโฮสต์ต้องหล่อและดูดีมากมายขนาดนี้คล้อยหลังที่อัญชิสาเดินนำไป มาเฟียหนุ่มก็พยักหน้าเรียกบอดี้การ์ดให้เข้าหา“ครับนาย”“เตรียมห้อง” เขาเอ่ยเสียงเรียบ และห้องที่ว่านั่นคือห้องระดับเพนเฮ้าส์ชั้นสูงสุดของโรงแรมที่เพื่อนของเขาเป็นเจ้าของ ซึ่งห้ามบุคคลภายนอกวุ่นวาย!ถึงหน้าลิฟต์อัญชิสาหยุดยืน และหันกลับมองมาเฟียหนุ่ม“ฉะ ฉันจ้องห้องพักโรงแรมเอาไว้แล้วชั้น 16” มือเรียวเอื้อมไปกดปุ่มเพื่อรอลิฟต์ แต่เขากลับจับปลายนิ้วของเธอออกแล้วปล่อย“ไปห้องผม ผมเปิดห้องส่วนตัวเอาไว้แล้ว”“คะ?”“ตามมา”คราวนี้เขาเดินนำเธอไปที่หน้าลิฟต์อีกตัวที่มีคนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยืนอยู่ อัญชิส
ดีลแรกตอนได้เบอร์หนุ่มโฮสต์ว่าตื่นเต้น แต่ตอนที่กดโทรไปนัดให้หนุ่มโฮสต์มาหาตื่นเต้นกว่า สุดท้ายอัญชิสาก็โทรไป นัดกันดิบดีว่าจะให้เขามารอตรงล้อบบี้ของโรงแรม~อีกยี่สิบนาทีเจอกัน!~เน้นให้เขาใส่สูทให้เรียบร้อย เพราะห้องบอลรูมข้าง ๆ มีงานเลี้ยงบริษัทของเธอ ถ้าเกิดฟลุ๊คมีคนในบริษัทออกมาเจอ จะได้สร้างภาพให้ดูดีหน่อยว่าตัวเองได้ควงหนุ่มหล่อขั้นเทพทันทีที่วางสาย อัญชิสายกมือกุมหัวใจไม่ให้สั่น แต่เอาเถอะ เธอตัดสินใจไปแล้วว่าตัวเองจะเป็นสาวมั่น ต้องก็มั่นให้มันสุด!….ที่ล้อบบี้หนุ่มหล่อร่างสูงในชุดสูทสีเข้มราวกับเป็นพระเอกมาเฟียหลุดออกมาจากซีรีส์ เดินออกมาจากในลิฟต์ พร้อมกับชายหนุ่มอีกคนที่หล่อไม่แพ้กันซึ่งเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ชื่อพาทิศ หรือ ไทเกอร์ด้านหลังของหนุ่มหล่อทั้งสอง มีบอดี้การ์ดสองคนเดินคุ้มกันด้านหลัง ส่วนด้านข้างและเยื้องไปด้านหน้ามีคอยคุ้มกันอีกสี่คน ผู้คนที่พบเห็นต่างพากันเดินหลีกทางเดินข้างหน้าไปอย่างอัตโนมัติ รังสีความเป็นมาเฟียเปล่งออร่าแค่เดินผ่านคนก็เกรง“คริสนี่มันดึกมากแล้ว ทำไมนายไม่ค้างที่นี่วะ”“ไม่ดีกว่า กูไม่ชอบค้างที่อื่น” มาเฟียหนุ่มบอกปัดเพื่อนรักอย่าง พาทิ
วันนี้เมื่อปีที่แล้ว บริษัทเอมม่าคอสเมติกส์ เป็นบริษัทเครื่องสำอางนำเข้าจากเกาหลีชื่อดังของประเทศไทย มีการจัดเลี้ยงเปิดสาขาที่เชียงใหม่ ซึ่งนั่นเป็นครั้งแรกที่อัญชิสาได้เจอกับ แทนไท แฟนหนุ่มคนปัจจุบันของเธอ แถมเขายังพ่วงดีกรีเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดสำนักงานใหญ่มาร่วมในงานเลี้ยงเขาปิ๊งเธอ-เธอปิ๊งเขาทุกอย่างดูลงตัวและก็น่าจะจบแบบหวานเจี๊ยบแต่ไม่ใช่ เพราะหลังจากโทรจีบกันได้กี่เดือน อัญชิสาตกลงยอมเลื่อนสถานะจากคนคุย มาเป็นแฟน แต่ทว่าที่ผ่านมาตอนคบกัน ส่วนใหญ่ถ้าไม่คุยกันทางมือถือ ไม่จะมีแค่วิดีโอคอลหากันบ้างตามประสาคู่รักที่อยู่ห่างไกลกันคนละจังหวัดแต่ในเมื่อโลกก็หมุนมาให้คนสองคนเจอกัน อัญชิสาเลยคิดว่าเหมือนโลกทั้งโลกเธอมีเขาแค่สองคนมือเคยจับ กอดเคยมี แต่ที่แน่ๆ เซ็กส์ยังไม่เคย เพราะอัญชิสาตั้งใจว่าแต่แรกถ้าคบกันถึงปีแล้วจะให้และเที่ยงคืนของวันคริสต์มาสนี้ก็ครบวันนั้น วันที่เธอตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์แล้วให้สิ่งที่หวงแหนกับแฟนหนุ่ม!อุตส่าห์ลงทุนไปขัดน้ำแร่แช่น้ำนม แว็กซ์ขนทุกส่วนสัดเนียนกริบ ทำทุกอย่างเพื่อคืนพิเศษในคืนนี้แต่ทุกอย่างพังไปหมด!เพราะภาพที่เห็นตรงหน้า!อัญชิสายืนกัดฟันกร
Intro - Christmas Day“เท่าไหร่” เสียงหวานใสของหญิงสาวในชุดรัดรูปสีแดง ผมหยักลอนนิด ๆ รับกับใบหน้าขาวสวย ปากนิด จมูกหน่อย ที่อยู่ ๆ เธอก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวของล็อบบี้ภายในโรงแรมหรูระดับห้าดาววันนี้บริษัทเอมม่าคอสเมติกส์ ซึ่งเป็นบริษัทเครื่องสำอางชื่อดังของประเทศไทย บริหารงานโดยนักธุรกิจม่ายสาวเอมม่า คามาส ประธานบริษัทและเป็นแม่งานในการจัดเลี้ยงให้กับพนักงานประจำปี โดยปีนี้ทางบริษัทจัดงานตรงกับวันคริสต์มาส เป็นการรวมตัวพนักงานของแต่ละสาขาทั่วประเทศเจอกันอัญชิสา พริมาวงศ์ (อัญ) เธอเป็นPr.ประจำสาขาเชียงใหม่ และเป็นเจ้าของเสียงเจ้าของหวานใส ที่เพิ่งเอ่ยถามชายหนุ่มแปลกหน้าว่า ‘เท่าไหร่’ ไปหมาด ๆสาวเจ้าอุตส่าห์ดั้งด้นบินลัดฟ้ามากรุงเทพเพื่อมาร่วมงานเลี้ยงที่สำนักงานใหญ่ที่จัดขึ้นประจำปีในวันนี้ เพียงเพราะตั้งใจมาเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่มที่เป็นถึงผู้จัดการใหญ่ฝ่ายการตลาด และทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน ที่สำคัญเธอกับเขาเพิ่งจะเป็นแฟนกันครบหนึ่งปีในวันนี้มาหมาด ๆ กะว่าจะมอบของขวัญสุดพิเศษให้เขา ซึ่งก็คือตัวเธอเพื่อเป็นของขวัญในวันนี้ทว่า…ดันเป็นโชคร้ายในความโชคดีของ