ฉันกับคุณทศมาถึงร้านได้ประมาณ 30 นาที แล้ว ฉันนั่งอยู่ข้างๆคุณทศได้แต่เงียบไม่กล้าพูดอะไร คุณทศสั่งน้ำผมไม้มาให้ฉันระหว่างที่นั่งรออยู่ ฉันก็เห็นว่ามีผู้หญิงกับผู้ชายคู่หนึ่งเดินตรงมาที่โต๊ะของพวกเราเมื่อพวกเขาเดินมาถึงคุณทศกับฉันก็รีบยืนขึ้นทันที
"สวัสดีค่ะคุณทศราชรอนานไหมคะ" คุณลดาถาม "สวัสดีครับคุณลดา คุณเอกภพ รอไม่นานเลยครับพวกเราเองก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน เชิญนั่งก่อนสิครับ" คุณทศพูดด้วยคำสุภาพน้ำเสียงทุ้มน่าฟังสุดๆ แต่เดี๋ยวนะรอไม่นานอะไรละนี่มันตั้งครึ่งชั่วโมงเลยนะ "คุณลดากับคุณเอกภพสั่งอะไรก่อนดีไหมครับ" "ไม่ดีกว่าครับพวกเราทานมาแล้ว" "เอ่อ! นี่คือคุณดวงดาวเลขาของผมครับ" ฉันรีบก้มหัวเพื่อแสดงความเคารพและกล่าวแนะนำตัวอย่างมีมารยาท "งั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ" พอคุณทศเริ่มพูดฉันก็หยิบแผนโครงการออกมาส่งให้คุณลดากับคุณเอกภพทันที "โครงการนี้คาดว่าจะเปิดพร้อมเข้าอาศัยประมาณสิ้นปีนี้ครับ จะมีบ้านทั้งโครงการทั้งหมด 25 หลังใหญ่ 10 หลังและบ้านขนาดกลาง 15 หลังครับ ทางเราคาดการงบของโครงการประมาณไว้ไม่เกินหนึ่งพันล้านบาทครับ ตอนนี้จากการคำนวณของทางบริษัทบ้านหลังใหญ่เราจะได้กำไรอยู่ 35% ส่วนขนาดกลางเราจะได้กำไร 20 % ของเงินลงทุน โดยคำนวณเงินลงทุนคร่าว ๆ อยู่ 995 ล้านบาทกำไรโดยประมาณจะอยู่ที่ 335 ล้านบาทโดยยอดนี้ได้มีการหักค่าใช้จ่ายทั้งสิ้นหมดแล้วครับ" คุณทศอธิบายรายละเอียดโครงการคร่าวๆ ให้คุณลดากับคุณเอกภพฟัง คุณลดากับคุณเอกภพเองก็นั่งเปิดดูรายเอียดเอกสารไปด้วย "แล้วโครงการของคุณทศราชมีอะไรพิเศษบ้างครับ" "โครงการของเราได้ทีมออกแบบไฟแรงทีมใหม่เสนอมาค่ะ ค่อยข้างน่าสนใจมากค่ะเป็นบ้าน Colonial Style (บ้านสไตล์โคโรเนียล) ให้ฟิลเหมือนอยู่ยุโรปทั้งการตกแต่งและวัสดุที่ใช้ในการก่อสร้างรวมถึงเฟอร์เจอร์ต่างเป็นสินค้านำเข้ามาจากยุโรปทั้งหมดเลยค่ะ บ้านทุกหลังจะมีสนามหญ้าข้างใหญ่และพื้นที่ใช้สอยในบ้านค่อนข้างมาก เราจะเพิ่มพื้นที่ครัวไทยเข้าไปให้ด้วยเป็นการเสริมเพิ่มเติมเผื่อสำหรับลูกค้าที่ต้องลูกค้าที่ต้องการ บ้านขนาดใหญ่จะมีสระว่ายน้ำส่วนตัวให้ทุกหลังค่ะผนังหนาก่อฉาบอย่างดี วัสดุแข็งแรงทนทานการันตรีโดยทีมช่างที่ดีที่สุดของบริษัทเราเพื่อป้องกันเสียงรบกวนจากในและนอกบ้าน ส่วนบ้านหลังเล็กเราจะมีสระว่ายน้ำให้เหมือนกันแต่ขนาดอย่างจะเล็กลงมาหน่อยการตกแต่งและวัสดุใช้แบบประเภทเดียวกันทั้งค่ะ ต่างกันแค่ขนาดของบ้าน จำนวนของห้องและพื้นที่ใช้สอยเทคโนโลยีที่นำมาใช้ในบ้านก็ถือว่าค่อนข้างล้ำ บ้านทุกหลังในโครงการระบบทุกอย่างล้วนทันสมัยและสั่งการได้ด้วยมือถือ ตู้เย็นที่แค่สัมผัสก็สามารถรู้ว่ามีวัตถุอะไรบ้างในตู้เย็นรวมถึงวันหมดอายุมีให้บ้านละ 2 หลังเตาแก๊สอย่างดีพร้อมกับเครื่องดูดควัน ม่านและระบบไฟทั้งหลังสามารถสั่งการได้ด้วยมือถือ รีโมทและเสียงพูด ทุกห้องในบ้านรวมถึงโถงทางเดินเรามีการติดตั้งเครื่องปรับอากาศให้ทั้งหมดบ้านหลังนึงก็ติดอยู่ที่ประมาณ 8-13 ตัว มีถังเก็บน้ำขนาดใหญ่ให้บ้านทุกหลังรวมถึงพื้นที่ข้างหลังบ้านสำหรับทำเป็นครัวไทยเสริม สโมสรกลางหมู่ที่ไว้ให้ลูกบ้านทำกิจกรรม มีทั้งหมดสมุด ห้องคอมพิวเตอร์ โรงยิมขนาดใหญ่พร้อมเครื่องออกกำลังกายแบบครบครัน มีห้องสำหรับเด็กพร้อมของเล่นมากมายไว้ให้สำหรับครอบครองที่อยากพาลูกมาทำกิจกรรมกับเพื่อนบ้าน ห้องกิจกรรมปีนผาไต่เชือกที่มีความปลอดภัยและเซฟตี้อย่างดี สระว่ายน้ำขนาดใหญ่สำหรับผู้ใหญ่และสระเด็กที่มีเครื่องเล่นประกอบด้วยจำนวน 4 สระ พื้นที่สนามหญ้าไว้สำหรับเดินเล่นและวิ่งจ๊อกกิ้ง มินิมาร์ทที่ขายทั้งของใช้ ของแห้งและของสดอยู่ในโครงการซึ่งทั้งหมดนี้จะเเป็นของทางโครงการเราดูแลเองทั้งหมดจะโดยทางบริษัทจะมีการจ้างพนักงานของดูแลในส่วนนี้เองซึึ่งทางเราคิดว่ามินิมาร์ทนี้จะสามารถต่อยอดกำไรระยะยาวได้ค่ะ" ฉันตอบตามแบบแผนที่ได้อ่านมาตอนที่นั่งรอเวลานัดที่อยู่บริษัท คุณทศหันมามองฉัน ก่อนที่จะเบะปากล่างพยักหน้าเบาๆ เหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะสามารถอธิบายออกมาได้ทั้งหมดโดยไม่ติดขัดอะไร "น่าสนใจดีนะคะ" คุณลดายกขาขึ้นมานั่งท่าไขว้ห้างแล้ววางเอกสารรายละเอียดลงบนโต๊ะแต่คุณทศจะให้เปอร์เซ็นต์ลดายังไงหรอคะ" คุณลดาถาม "ก็ตามที่ตกลงกันไว้น่ะครับถ้าคุณลดาอยากจะลงทุนกับผมด้วยที่ดินแปลงนี้ ผมจะให้คุณลดา 30 เปอร์เซ็นต์ของกำไรทั้งหมด" คุณลดาหัวเราะเบาๆ "คุณทศราชว่ามันไม่น้อยไปหน่อยหรอคะ"คุณลดาถาม "ไม่น้อยไปหรอกครับ คุณลดาแค่เอาที่ดินมาให้ผมแต่ทีมของผมต้องทั้งคิดแบบ ก่อสร้าง โปรโมทโฆษณาประชาสัมพันธ์ ทำสัญญากับลูกค้า ไหนเวลาสร้างเสร็จทั้งนิติ ทั้งเจ้าหน้ารักษาความปลอดภัย แม่บ้าน ผมก็เป็นคนหามาทั้งนั้นแถมคนที่จ่ายเงินเดือนให้พวกเขาก็มีแค่ผมคนเดียว คุณลดาแค่อยู่เฉยๆ ก็ได้รับเงินแล้วแบบนั้นผมว่าก็มากพอแล้วนะครับแถมผมยังจะให้ดอกเบี้ยคุณลดาอีก 3% ต่อปีอีกด้วย" "แต่คุณทศราชอย่าลืมนะครับว่าที่ดินแปลงนี้ราคาสูงขนาดไหนด้านหน้าติดทะเลห่างออกไปแค่ 500 เมตรก็มีร้านสะดวกซื้อห่างออกไปอีก 1 กิโลก็มีห้างสรรพสินค้า แถมด้านหลังยังติดกับขนส่งอีกที่ดินแบบนี้มีแต่นักลงทุนอยากได้กันทั้งนั้นพวกเราปฏิเสธไปทั้งหมดเพราะเห็นว่าบริษัทของคุณทศราชกำลังมาแรงก็เลยอยากจะลองร่วมลงทุนด้วย" คุณเอกภพพูด "มันก็ใช่ครับแต่พวกคุณลองคิดดูดีๆ สิครับ ถ้าผมใช้เงินสดซื้อที่ดินของพวกกับผมให้กำไรปันผล 30% กับพวกคุณอันไหนมันคุ้มกว่ากัน ไหนผมจะให้ดอกเบี้ยคุณอีก 3% ต่อปีมันจะมีใครให้คุณได้ขนาดนี้อีก หรือถ้าพวกคุณยังไม่พอใจผมก็ไม่ว่าอะไรครับเพราะตอนที่ผมขับรถมารอพวกคุณที่ ผมเห็นเหมือนมีป้ายประกาศขายที่ดินอยู่ขนาดก็พอๆกับคุณอาจจะทำเลไม่ดีเท่าที่กันแต่เท่าที่คนของผมได้ลองคุยราคาก็ถูกกว่ากันมาก พวกคุณคิดว่ามันไม่น่าสนใจหรอครับ" ฉันอึ้งกับสกิลการเจรจาของคุณทศมากฟังดูเหมือนไม่มีอะไรแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้เลยเหมือนกัน "เอายังไงครับผมเพิ่มให้พวกคุณได้แค่อีก 2% เท่านั้นถ้าพวกคุณไม่สนใจผมก็ขอบายครับ" คุณทศจ้องไปที่คุณลดากับคุณเอกภพ "ฮึๆๆ ใจร้อนจังเลยนะคะ ดิฉันแค่ถามเอง" คุณลดาหัวเหราะออกมาเบาๆ "โอเคค่ะ 30% ก็ 30% ฉันเห็นถึงความตั้งใจของคุณเลยไม่อยากขัดหวังว่าที่ฉันยอมเสียที่ดินพื้นนี้ไปฉันจะไม่เสียเปล่านะคะ" "แน่นอนครับคุณลดา" คุณทศพูดตอบแล้วหันหน้ามาหาฉันเป็นสัญญานบอกให้ฉันทำอะไรต่อฉันเลยรีบหยิบหนังสือสัญญาขึ้นมาแล้วยื่นให้คุณลดาเซ็นต์ พอคุณลดากับคุณเอกภพอ่านรายละเอียดสัญญาดีแล้วคุณลดาก็ตกลงเซ็นต์ทันที "งั้นถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วฉันกับสามีขอตัวกลับก่อนนะคะ" ฉันกับคุณทศยืนขึ้นเพื่อส่งคุณลดากับเอกภพ "อ่อ! แล้วก็อย่าลืมพิมพ์ดอกเบี้ยที่ฉันต้องได้เพิ่มลงในสัญญาด้วยนะคะ ฉันจะรอสัญญาฉบับสมบูรณ์ก่อนแล้วถึงจะดำเนินการเรื่องที่ดินให้ทีหลังนะคะ" คุณลดาหันกลับมาพูด คุณทศยิ้มตอบที่มุมปากแล้วจากนั้นคุณลดากับสามีก็เดินออกไป ฉันเก็บเอกสารสัญญาใส่แฟ้มโดยมีคุณทศยืนมองดูอยู่ตลอด พอเก็บเสร็จฉันก็เตรียมจะเดินออกไปรอคุณทศที่รถทันทีแต่เดินออกมาได้ 2 ก้าวคุณทศก็นั่งลงเหมือนเดิมซะงั้น "เดี๋ยว! คุณจะไปไหน" ฉันหันหน้ากลับไปหาเขา "กลับบริษัทไงคะ" "นั่งลง"1 สัปดาห์ต่อมาฉัันยังคงมาทำงานตามปกติเหมือนทุกวันแต่ที่ดูจะมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้างก็คือการทำงานของฉันดูราบลื่นขึ้นมากและได้รับคำชมจากเพื่อนร่วมงานอยู่บ่อยๆ แถมพนักงานหลายๆ คนก็เริ่มให้ความการเคารพฉันในฐานะเลขาของคุณทศบ้างแล้วจากที่ตอนแรกดูจะตึงๆ และไม่ชอบฉันอย่างเห็นได้ชัด"คุณดาวหลังจากที่ทีมการตลาดได้โฆษณาออกไปผลตอบรับของโครงการหมู่บ้านที่พัทยาเป็นยังบ้าง" คุณทศถาม"ดีมากเลยค่ะคุณทศ ตอนนี้ลูกค้ากำลังให้ความสนใจโครงการของเราเป็นอย่างมากแล้วก็มีสปอนเซอร์รายใหญ่ติดต่อมาหลายบริษัทเลยค่ะ" "งั้นก็ดีแล้ว คุณไปทำงานต่อเถอะ" คุณทศพูดจบฉันก็เดินออกจากห้องทำงานของเขาแล้วมานั่งทำงานของตัวเองต่อเหมือนเดิม พอใกล้ถึงเวลาอาหารกลางวันฉันก็กดสั่งอาหารมาไว้ให้เขาตามปกติก่อนจะลงไปทานมื้อกลางวันของตัวเองที่โรงอาหารโรงอาหารทุกคนนั่งทานอาหารกลางวันและพูดคุยกันถึงปัญหาต่างๆ ในแต่ละวันกันอย่างสนุกสนานมีทั้งเรื่องรถติดบ้าง ทะเลาะกับสามีบ้าง มีปัญหาหากับเพื่อนร่วมงานบ้าง"น้องดาวเย็นนี้ว่างไหมจ๊ะ" พี่เจนถามก็ว่างนะคะพี่เจน พอดีดาวไม่ได้มีงานด่วนอะไรด้วย" ฉันตอบงั้นน้องดาวไปกับพวกเราไหม" พี่เจนถาม"พวกพี
"อะไรนะ!!" เสียงของอนุวัฒน์ดังขึ้นเมื่อลูกน้องคนสนิทมารายงานข่าวเรื่องที่ดิน ที่เขาเคยยื่นขอเสนอไปแต่ก็ถูกตัดหน้าไปก่อนอย่างหน้าเสียดาย"คึ...คือคุณลดาเธอบอกว่าเธอนำที่ดินไปลงทุนกับบริษัท KTK แล้วครับ" ดนัยตอบ (ลูกน้องของอนุวัฒน์)"เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน ก็ในเมื่อเราติดต่อพูดคุยกับคุณลดาไว้ตั้งแต่หลายเดือนแล้วนิว่าเราจะขอซื้อที่ดินตรงนั้นของเธอด้วยเงินสด ทำไมเธอถึงยังปฎิเสธเราได้อีก นี่แกประสานงานยังไงกันแน่ว่ะ" อนุวัฒน์ถามด้วยความโมโห"คือผมทำตามที่คุณอนุวัฒน์สั่งจริงๆ นะครับแต่ผมทราบมาว่าคุณทศราชผู้บริหารคนใหม่ของทางบริษัท KTK ได้ยื่นขอเสนอให้คุณลดาเป็นหุ้นส่วนโครงการใหม่ที่ทางบริษัทนั่นกำลังจะทำขึ้นในอีกไม่ช้าแถมยังให้เปอร์เซ็นที่สูงอีกด้วย เธอก็เลยเกิดลังเลกับข้อเสนอของเราแล้วตกลงเซ็นต์สัญญากับทางนู้นครับ" ดนัยตอบ อนุวัฒน์รู้สึกโกรธยิ่งขึ้นอีกเมื่อรู้ว่าเด็กรุ่นใหม่ที่พึ่งจะก้าวเข้าวงการของธุรกิจอย่างทศราชมาชิงตัดหน้าเขาไป เขาติดต่อกับคุณลดามาเป็นเวลานานมากกว่าคุณลดาจะยอมเปิดใจอ่านสัญญาซื้อขายกับเขา เสียทั้งเงินทั้งเวลทไปก็ไม่ใช้น้อยเพื่อซื้อใจฝั่งนั้นแต่กลับมารู้ทีหลังว่าสิ่งที่เ
ฉันค่อยๆ นั่งลงตามที่คุณทศสั่ง"คุณทศจะไม่กลับบริษัทหรอคะ" ฉันถาม"ผมหิวข้าวน่ะ" คุณทศตอบ ฉันตกใจรีบยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาทันทีถึงได้รู้ว่านี่มันเลยเวลาอาหารกลางวันของคุณทศมานานแล้ว"โอ้! จริงด้วย ดาวขอโทษนะคะที่ไม่ได้สั่งอาหารกลางวันมาให้คุณทศ" ฉันพูด"เราอยู่กันที่ร้านอาหารนะไม่ใช่บริษัท ถึงคุณจะสั่งอะไรมาให้ผมผมก็กินไม่ได้อยู่แล้วป่ะ" คุณทศตอบ"ดาวขอโทษค่ะ" ฉันมัวแต่ลนจนทำขายหน้าคุณทศอีกแล้ว"อยู่กับผม คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไรที่ไม่ได้ทำผิด เข้าใจไหม! ได้ยินทีไรล่ะรู้สึกหงุดหงิดทุกที" คุณทศพูด"ขอโท- " ฉันกำลังจะเผลอพูดคำนั้นออกมาอีกครั้งแล้วแต่ก็เจอเข้ากับสายตาที่มองมาอย่างดุๆ ก็เลยชะงักไปก่อน"เอ่อ~...รับทราบค่ะ" ฉันตอบ"แล้วนี่คุณไม่หิวหรือไง" คุณทศถาม"ดาวว่าจะกลับไปทานที่บริษัทค่ะ" ฉันตอบ"นี่มันจะบ่ายสองแล้วกว่าจะไปถึงบริษัทก็เกือบเลิกงานพอดี ผมทนไม่ไหวหรอกนะ" คุณทศตอบแล้วยกมือเรียกให้พนักงานมารับออร์เดอร์"คุณอยากกินอะไรก็สั่งเลยนะเดี๋ยวผมเลี้ยงเอง" คุณทศพูดแล้วลงไปดูเมนูอาหาร ฉันรับเมนูจากพนักงานมาเปิดดูก็ถึงกับอึ้งไปเลย ไม่รู้ทำไมอาหารทุกอย่างมันถึงได้แพงขนาดนี้ ราคาอาหาร
ฉันกับคุณทศมาถึงร้านได้ประมาณ 30 นาที แล้ว ฉันนั่งอยู่ข้างๆคุณทศได้แต่เงียบไม่กล้าพูดอะไร คุณทศสั่งน้ำผมไม้มาให้ฉันระหว่างที่นั่งรออยู่ ฉันก็เห็นว่ามีผู้หญิงกับผู้ชายคู่หนึ่งเดินตรงมาที่โต๊ะของพวกเราเมื่อพวกเขาเดินมาถึงคุณทศกับฉันก็รีบยืนขึ้นทันที "สวัสดีค่ะคุณทศราชรอนานไหมคะ" คุณลดาถาม "สวัสดีครับคุณลดา คุณเอกภพ รอไม่นานเลยครับพวกเราเองก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน เชิญนั่งก่อนสิครับ" คุณทศพูดด้วยคำสุภาพน้ำเสียงทุ้มน่าฟังสุดๆ แต่เดี๋ยวนะรอไม่นานอะไรละนี่มันตั้งครึ่งชั่วโมงเลยนะ"คุณลดากับคุณเอกภพสั่งอะไรก่อนดีไหมครับ" "ไม่ดีกว่าครับพวกเราทานมาแล้ว" "เอ่อ! นี่คือคุณดวงดาวเลขาของผมครับ" ฉันรีบก้มหัวเพื่อแสดงความเคารพและกล่าวแนะนำตัวอย่างมีมารยาท "งั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ" พอคุณทศเริ่มพูดฉันก็หยิบแผนโครงการออกมาส่งให้คุณลดากับคุณเอกภพทันที "โครงการนี้คาดว่าจะเปิดพร้อมเข้าอาศัยประมาณสิ้นปีนี้ครับ จะมีบ้านทั้งโครงการทั้งหมด 25 หลังใหญ่ 10 หลังและบ้านขนาดกลาง 15 หลังครับ ทางเราคาดการงบของโครงการประมาณไว้ไม่เกินหนึ่งพันล้านบาทครับ ตอนนี้จากการคำนวณของทางบริษัทบ้านหลังใหญ่เราจะได้กำไร
ฉันมาถึงบริษัทตั้งแต่เช้าและตอนนี้ก็กำลังนั่งคุณทศอยู่ที่ล็อบบี้ ฉันคิดมาตลอดทางว่าฉันจะทำทุกอย่างที่คุณชัชเคยทำให้ดีที่สุดเพื่อไม่ให้ผิดต่อความตั้งใจของเขา พอรถของคุณทศมาจอดที่ประตูหน้าบริษัทฉันก็รีบเดินไปรอรับเขา ตอนแรกฉันกะว่าจะช่วยเปิดประตูรถให้แต่ก็เข้าไปไม่ทันพี่รปภ.ที่ยืนรออยู่ ฉันเลยได้แต่ยืนมองดูด้วยความเสียดาย ทันทีที่คุณทศลงจากรถฉันก็ยื่นมืือไปขอกระเป๋าและเอกสารในมือเขาทันที คุณทศมองหน้าฉันแปปนึงก่อนที่จะส่งของทั้งหมดมาให้ ฉันรับมันแล้วเดินตามหลังคุณทศไปติดๆ ฉันเห็นคุณทศเหล่มองมาที่ฉันหลายครั้งสงสัยคงยังไม่ชินละมั้ง พอประตูลิฟต์เปิดออกฉันก็รีบเดินตามเข้าไปจนเผลอชนเข้ากับหลังของเขาจังๆ "ขอโทษค่ะ" ฉันพูดแล้วรีบถอยตัวหนีทันที"เอกสารที่ให้เตรียมพร้อมหรือยัง" คุณทศถาม"เรียบร้อยแล้วค่ะ" ฉันตอบ ฉันพูดจบคุณทศเดินออกไปเลย เขาเป็นคนที่เดินเร็วมากไม่รู้ว่าเป็นเพราะขายาวด้วยหรือเปล่าทำเอาฉันที่สับแทบตายก็ยังตามไม่ทันบวกกับมีรองเท้าส้นสูงด้วยแล้วนี่ยิ่งไปกันใหญ่"เดี๋ยวคุณเข้าไปคุยกับผมในห้องด้วยนะ" คุณทศพูดแล้วเปิดประตูเข้าไปห้อง ฉันวางของของคุณทศลงบนโต๊ะทำงานของตัวเองแล้วเดินอ้อมไป
หลังจากเลิกงานฉันก็ออกมานั่งรอแท็กซี่อยู่ที่หน้าบริษัท"ไปไหนครับ" พี่คนขับถาม"ไปตลาดคุ้มฟ้าค่ะ" ฉันตอบ "ได้ครับ" เค้าตอบฉันแล้วกดมิเตอร์ทันที พอมาถึงตลาดฉันก็รีบหยิบเงินส่งให้พี่คนขับแล้วลงจากรถเพื่อไปหาแม่กับป้าน้อยในตลาด ปกติหนึ่งวันของบ้านเราช่วงเช้้าแม่กับป้าน้อยจะทำขนมออกมาขายด้วยกัน พอสายๆ หน่อยคนเริ่มซาแล้วป้าน้อยก็จะเดินไปซื้อพวกของสดในตลาดเพื่อมาเตรียมไว้ทำพวกข้าวแกงมาขายตอนเย็น โชคดีที่ตลาดที่นี่ติดกับโรงงาน โรงเรียน วัดและก็ศาลเจ้าเลยทำให้มีคนเดินพลุกพล่านอยู่ตลอดเวลา ยิ่งถ้าเป็นวันพระพวกเราก็จะทำขนมและกับข้าวถุงมาแต่เช้าเลย ถึงอย่างนั้นก็ยังขายหมดเร็วมาก ส่วนตอนเย็นก็จะเน้นขายไปที่พนักงานโรงงานที่เลิกค่ำๆ หน่อยเพราะตลาดคุ้มฟ้าของเราจะเปิดตั้งแต่ตี 5 ครึ่งถึง 3 ทุ่มเลย ฉันเดินเข้าที่แผงของเราก็เห็นคนกำลังมาต่อคิวซื้อกับข้าวของเราเต็มเลย แม่ฉันจะคอยหยิบกับข้าวใส่ถุง รับเงินทอนเงินส่วนป้าน้อยก็ตักกับข้าวใส่ถุงมัดยางวางใส่ถาดไว้ให้แม่ ตอนนี้ทั้งสองคนดูยุ่งมากเลยฉันก็เลยรีบเข้าไปช่วยทันที"มาเลยจ้าๆ อร่อยทุกอย่างเลยนะคะ" ฉันพูดพร้อมกับเอากระเป๋าไปวางไว้ข้างหลังแผง "อ้าว เล