Share

ตอนที่184เกือบจะดีแล้วเชียว

last update Last Updated: 2025-08-26 16:30:11

ในห้องอาหารที่ประดับด้วยแสงเทียนส่องสว่างทั่วถึง กลิ่นหอมของอาหารลอยอบอวลในอากาศ ทำให้ทุกคนรู้สึกยินดีและอบอุ่นอยู่ท่ามกลางการเฉลิมฉลองที่เต็มไปด้วยความสุข

ไท่จือโจวชัวและองค์ชายรองอวี่หรงนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเดียวกันกับองค์หญิงสิบสี่อันหรูและอ๋องน้อยเฟยเทียน ทุกคนรอคอยการเสิร์ฟอาหารที่ปรุงโดยเสี่ยวหนี่ที่มีชื่อเสียงในเรื่องของอาหารแปลกใหม่ที่อร่อยที่ไม่เหมือนใคร

อาหารหวานมากมายถูกจัดวางไว้ตรงหน้าทุกคน ส่วนเป็ดอบน้ำผึ้งนั้นดูโดดเด่นที่สุดบนโต๊ะอาหารด้วยสีทองกรอบของเป็ดที่อบจนผิวหนังกรอบอย่างพอดี กลิ่นหอมของน้ำผึ้งอ่อนๆ ยั่วน้ำลาย

อ๋องน้อยเฟยเทียนมองเป็ดอบน้ำผึ้งด้วยดวงตาที่เป็นประกายความอยากทานปรากฏชัดเจนในท่าทางของนักกินตัวน้อย เสี่ยวหนี่เห็นท่าทางนั้นจึงรีบใช้มีดในมือแล่เป็ดย่างชิ้นหนึ่งวางลงตรงหน้าของเฟยเทียนก่อนใคร

"ถือว่างานนี้เป็นงานเลี้ยงส่งโจวชัวกับอันหรูดีไหม" อวี่หรงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกับมองไปที่โจวชัวและอันหรูที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

"ก็ไม่ขัดข้องอะไรนะขอรับ ข้าน่ะจะถูกใจมากเลย ถ้างานเลี้ยงส่งเต็มไปด้วยอาหารดีๆ รสเลิศของฮองเฮาเป็นการเลี้ยงส่ง ถือเป็นเกียรติมากเลยนะขอรับ"
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่186ไทเฮาต้องพิษ

    คำพูดนั้นทำให้ทุกคนในห้องต่างตื่นตกใจและมองหน้ากันในทันที บรรยากาศในห้องกลายเป็นอึดอัดและกดดันขณะที่เสียงกระซิบจากคนที่ยืนอยู่รอบข้างเริ่มดังขึ้น"ในอาหารมีพิษอย่างนั้นหรือ แย่แล้วในอาหารมีพิษพวกเราจะตายไหม" ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันแต่ละคำที่พูดออกมาทำให้บรรยากาศในห้องยิ่งตึงเครียดขึ้นอีกหลายเท่า ทุกคนต่างจ้องมองไปที่เสี่ยวหนี่ที่ตอนนี้ยืนอยู่ข้างๆ ไทเฮาที่กำลังทรุดลงไปหยางลี่ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ยังคงประคองไทเฮาอยู่หันไปมองเสี่ยวหนี่อย่างตกใจ เสี่ยวหนี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ หยางลี่รีบหันไปมองอาหารที่ยังเหลือบนโต๊ะ ขณะที่กำลังพยายามประมวลความคิด หยางลี่ยืนนิ่งในท่าทีที่ไม่มั่นใจเช่นเดียวกันภายในตำหนักพระพันปีทุกคนวิ่งวุ่นวายในขณะที่ความตึงเครียดรอบตัวทุกคน เสียงฝีเท้าของหยางลี่ดังขึ้นเรื่อยๆ เดินอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง กระทั่งถึงประตูห้องที่มีไทเฮานอนอยู่ มือของหยางลี่กำแน่นพร้อมกับสีหน้าที่เคร่งเครียดไม่เคยเห็นไทเฮามีอาการเช่นนี้มาก่อนเสี่ยวหนี่ที่ตามมาถึงห้องก็พบว่าไทเฮานอนนิ่งบนแท่นนอน บรรยากาศในห้องนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกหนักหน่วงกดดัน ทั้งหมอหลวงที่กำลังตรวจรักษาไทเฮาและเห

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่185แย่แล้ว

    ในตำหนักเหยียนหลิงที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของอาหารเลิศรส ทุกคนต่างยืนอยู่ในท่าทางพร้อมเพรียงเมื่อหยางลี่พยุงไทเฮาเดินเข้ามาในห้องเสวยสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ไทเฮาผู้สูงวัยผู้ยังคงรักษาท่าทีสง่างามเอาไว้แม้จะเดินด้วยความช้าแต่ท่วงท่าของท่านก็ยังคงมีความสง่าและคงเส้นคงวาเมื่อมาถึงกลางห้องทุกคนในงานก็พร้อมใจกันยืนขึ้นถวายบังคมและแสดงความเคารพต่อไทเฮาโดยหยางลี่ค่อยๆ พยุงไทเฮาเดินไปยังที่นั่งที่โต๊ะเครื่องเสวยเสี่ยวหนี่ที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะเครื่องเสวยรีบย่อกายลงอย่างนอบน้อมก่อนที่จะรีบยื่นมือไปช่วยพยุงไทเฮาอย่างระมัดระวัง ท่าทางของนางเต็มไปด้วยความเคารพและความห่วงใยอย่างที่สุด"เสด็จแม่ โปรดนั่งก่อนเพคะ" เสี่ยวหนี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและช่วยพยุง ไทเฮาให้ประทับนั่งบนที่นั่งประทับที่เตรียมไว้ให้ไทเฮามองเครื่องเสวยที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างพิถีพิถันบนโต๊ะด้วยสายตาที่สดใสหัวเราะเบาๆ ก่อนจะถามอวี่หรงนั่งอยู่"อาหารรสดีหรือไม่อ๋องน้อยของย่า"อ๋องน้อยเฟยเทียนที่ยืนอยู่ข้างๆ มองไปที่ไทเฮาด้วยความรักและเคารพก่อนจะยิ้มกว้างและวิ่งไปหาไทเฮาด้วยความตื่นเต้น"อร่อยที่สุดในโลกเลยขอรับ ฮองเฮาทำอาหารได้รสดี

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่184เกือบจะดีแล้วเชียว

    ในห้องอาหารที่ประดับด้วยแสงเทียนส่องสว่างทั่วถึง กลิ่นหอมของอาหารลอยอบอวลในอากาศ ทำให้ทุกคนรู้สึกยินดีและอบอุ่นอยู่ท่ามกลางการเฉลิมฉลองที่เต็มไปด้วยความสุขไท่จือโจวชัวและองค์ชายรองอวี่หรงนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเดียวกันกับองค์หญิงสิบสี่อันหรูและอ๋องน้อยเฟยเทียน ทุกคนรอคอยการเสิร์ฟอาหารที่ปรุงโดยเสี่ยวหนี่ที่มีชื่อเสียงในเรื่องของอาหารแปลกใหม่ที่อร่อยที่ไม่เหมือนใครอาหารหวานมากมายถูกจัดวางไว้ตรงหน้าทุกคน ส่วนเป็ดอบน้ำผึ้งนั้นดูโดดเด่นที่สุดบนโต๊ะอาหารด้วยสีทองกรอบของเป็ดที่อบจนผิวหนังกรอบอย่างพอดี กลิ่นหอมของน้ำผึ้งอ่อนๆ ยั่วน้ำลายอ๋องน้อยเฟยเทียนมองเป็ดอบน้ำผึ้งด้วยดวงตาที่เป็นประกายความอยากทานปรากฏชัดเจนในท่าทางของนักกินตัวน้อย เสี่ยวหนี่เห็นท่าทางนั้นจึงรีบใช้มีดในมือแล่เป็ดย่างชิ้นหนึ่งวางลงตรงหน้าของเฟยเทียนก่อนใคร "ถือว่างานนี้เป็นงานเลี้ยงส่งโจวชัวกับอันหรูดีไหม" อวี่หรงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกับมองไปที่โจวชัวและอันหรูที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"ก็ไม่ขัดข้องอะไรนะขอรับ ข้าน่ะจะถูกใจมากเลย ถ้างานเลี้ยงส่งเต็มไปด้วยอาหารดีๆ รสเลิศของฮองเฮาเป็นการเลี้ยงส่ง ถือเป็นเกียรติมากเลยนะขอรับ"

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่183กล้ำกลืน

    ในห้องทำงานของหยางลี่ ความเงียบสงบปกคลุมไปทั่ว เหล่าบ่าวของฝ่าบาทต่างยุ่งกับการรวบรวมฎีกาที่หยางลี่ได้อ่านเสร็จแล้ว ตงเจี้ยนและขันทีหลวงกวงซุนต่างช่วยกันเก็บรวบรวมเอกสารอย่างคล่องแคล่ว ในขณะที่ฝ่าบาทเริ่มยืนขึ้นจากโต๊ะ เริ่มแสดงท่าทางอยากจะไปไหนบางอย่างหยางลี่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะหันไปทางตงเจี้ยนและกวงซุน"ต้องไปแล้ว ข้าอยากจะรู้เต็มทีแล้วว่าฮองเฮาของข้าจะทำอาหารแบบไหนกันนะ..." หยางลี่พูดด้วยเสียงที่ตื่นเต้นและความคาดหวังตงเจี้ยนยิ้มออกมาเล็กน้อยค้อมศีรษะแล้วตอบด้วยน้ำเสียงเคารพ"ฮองเฮาตั้งใจจะทำอาหารให้กับฝ่าบาท ความสุขของฮองเฮาคือการทำอาหารตั้งแต่แต่ก่อนแล้ว เวลาที่นางอยู่หน้าเตานี่คือยามที่นางจริงจังและมีความสุขที่สุดฝ่าบาทน่าจะรู้ดี..."หยางลี่ฟังแล้วก็ยิ้มเล็กน้อยขณะเดียวกันก็คิดถึงภาพของเสี่ยวหนี่ที่มุ่งมั่นในการปรุงอาหารด้วยความรักและความใส่ใจ…เพื่อตนเอง คิดแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้"ใช่แล้ว นางยิ่งงดงามเปร่งประกายที่สุด...ยามที่ปรุงอาหาร ฮองเฮาของข้านางใส่ใจในการปรุงอย่างที่สุดแล้ว" หยางลี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน รอยยิ้มจากใบหน้าของหยางลี่ยังคงสดใ

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่182อาหารฮีลใจ

    เสี่ยวหนี่ยิ้มและรวบแขนเสื้อขึ้นอย่างกระฉับกระเฉง ก่อนจะเริ่มเตรียมแป้งเปียก“ดีมากเสี่ยวอี้ เจ้าช่วยข้าไปเตรียมแป้งแห้งใส่ถอดคลุกให้เรียบร้อยก่อนนะ ส่วนข้าจะเตรียมแป้งเปียกเองมันต้องกะปริมาณน้ำดีๆ”เสี่ยวหนี่ผสมแป้งกับน้ำในถ้วยใหญ่ก่อนจะได้ผสมได้ดีกว่า จนได้แป้งเปียกที่มีความข้นพอดีจากนั้นจึงเทแป้งเปียกลงในถาดที่เตรียมไว้ ก่อนจะเริ่มนำวัตถุดิบต่างๆ ที่หั่นเตรียมไว้ลงไปชุบแป้งเปียกทีละชิ้น ชุบแป้งเปียกจนทั่วก่อนจะยกขึ้นวางในถาดแป้งแห้งให้เสี่ยวอี้เสี่ยวอี้ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ไม่รีรอรีบจัดการคลุกแป้งแห้งให้เข้ากับทุกชิ้นอย่างตั้งใจ มือจับชิ้นส่วนต่างๆ มาหมุนให้แป้งแห้งเกาะติดอย่างทั่วถึง“ต้องคลุกให้แป้งแน่นหนาแบบนี้ถึงจะกรอบดี ข้าน่ะชอบแป้งที่เกาะกรอบๆ มากเลย ถ้าบางไปก็ไม่อร่อย หนาไปก็ไม่ดี” เมื่อถึงคิวของสามชั้นเสี่ยวหนี่ก็หันมากำชับอีกว่า“สามชั้นนี่ต้องคลุกบางหน่อยเพราะต้องให้ด้านนอกถูกทอดเอง”เสี่ยวหนี่อธิบายพร้อมกับยิ้มให้เสี่ยวอี้ที่กำลังทำงานอย่างขยันขันแข็ง เสี่ยวอี้พยักหน้าจัดการตามอย่างแม่นยำทุกอย่างพร้อมเสี่ยวหนี่ก็จัดการทอดทุกอย่างในน้ำมันร้อนๆ จนได้รวมทอดที่มีทั้งหมึก ไก่

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่181พร้อม

    ท่านยมทูตยิ้มบางๆ เหมือนจะรับรู้ถึงความลังเลในใจของเสี่ยวหนี่ ก่อนที่จะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง“ข้าก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก หากเจ้าจะไปไม่ไป เพียงแต่ว่าข้าก็ต้องทำให้แน่ใจว่า…หากเจ้าอยากจะไป ข้าก็ต้องช่วยเหลือสุดกำลังจนกว่าเจ้าจะได้กลับบ้านเก่าของเจ้า” น้ำเสียงของท่านยมทูตช่างเมตตาเสี่ยวหนี่ถอนหายใจเบาๆ มองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ“ข้ากลับแน่นอน ท่านไม่ต้องห่วง อีกอย่างข้าเตรียมของทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว ท่านวางใจเถอะ” เสี่ยวหนี่ตอบกลับไปด้วยเสียงหนักแน่น ตั้งใจจริงๆ ที่จะกลับไปยังที่ที่เคยจากมาแม้ว่าจะมีความกังวลบางอย่างที่ค้างคาอยู่ในใจท่านยมทูตหัวเราะเบาๆ ที่ได้ยินคำตอบของเสี่ยวหนี่ ก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลาย“เจ้าไม่เสียดายหรือ เจ้ารู้ไหม โลกกว้างใหญ่ ผู้คนมากมาย...แต่เจ้าโชคดีอยู่นะ ข้ากลัวว่าเจ้ากลับไปแล้วจะเสียใจทีหลังที่ไม่เป็นตามที่คิด...” คำพูดของท่านยมทูตแฝงไปด้วยข้อคิดบางอย่างที่ทำให้เสี่ยวหนี่รู้สึกสงสัยเสี่ยวหนี่จ้องมองไปที่ท่านยมทูตด้วยสายตาที่แสดงถึงความระแวงและไม่ค่อยเข้าใจ ถามออกไปด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจว่า“ท่านพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกันแน่” เสี่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status