로그인공유
ตอนที่80กล่องเก็บความลับ
최신 업데이트:
2025-06-09 18:07:11
최신 챕터
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่143 โชคของหยางชินอวี้
ห้องของหยางลี่ถูกปกคลุมด้วยแสงไฟอบอุ่นจากตะเกียงขนาดเล็ก กลิ่นหอมจางๆ ของเครื่องเทศและอาหารยังกระจายอยู่ในอากาศหยางชินอวี้ยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้อง ดวงตาพราวประกายในชุดเก่งอันงดงาม หญิงสาวที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ แม้จะมีพิซซ่าที่ดูแปลกตาอยู่ในมือ ซึ่งไม่เหมือนพิซซ่าที่ทุกคนคุ้นเคย แป้งบิดเบี้ยว ขอบไหม้เกรียมแผ่นบางในบางจุดไม่สุกบ้าง และเครื่องหน้าที่เกือบจะเละจากการพยายามทำมันขึ้นมาอย่างเต็มที่แต่หยางชินอวี้ก้าวไปอย่างมั่นใจ สะบัดชายแขนเสื้อที่พลิ้วไหวให้ดูสง่างาม แม้กระทั่งในยามนี้ ที่รู้ว่าพิซซ่าในมือไม่สมบูรณ์แบบเลยสักนิด“ฝ่าบาท... ข้านำพิซซ่าของข้ามาถวายเพคะ” เสียงหยางชินอวี้แผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นหยางลี่เงยหน้ามองจากจานพิซซ่าของเซียหยาที่กำลังกินอยู่ หันกลับมามองขันทีกวงซุนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ด้วยท่าทีที่คลุมเครือ ก่อนจะยิ้มมุมปากนิดๆ พลางพูดขึ้นว่า“ใครกันที่นำเรื่องที่ข้าอยากจะกินพิซซ่าไปบอกเจ้า”ขันทีกวงซุนที่ยืนอยู่ข้างๆ ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ รู้ดีว่าคำถามนี้เป็นการจับผิดอย่างแยบยลจากฝ่าบาท แต่ก็ยังไม่อาจหลบหลีกได้หยางชินอวี้ที่ได้ยินคำถามนั้นรู้สึกถึงความตึงเค
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่142คิดถึงคนทำ
ภายในตำหนักหลวงยามค่ำกลิ่นหอมของชีสละลายผสานกับเครื่องเทศอบอวลไปทั่วห้อง เหนือถาดที่วางพิซซ่าชิ้นร้อน กลิ่นออริกาโน่อ่อนๆ ลอยขึ้นมาปะทะปลายจมูกหยางลี่ก้มหน้าลง สูดลมหายใจอย่างช้าๆ ดวงตาคมกริบปิดลงราวกับปล่อยให้ความหอมละมุนพาเขากลับไปยังคืนเก่าคืนหนึ่งในห้องครัวที่มีรอยยิ้มสดใสของใครคนหนึ่งประดับอยู่ตรงข้ามโต๊ะไม้เก่าหยางลี่ลืมตาขึ้นช้าๆ จ้องมองพิซซ่าตรงหน้าพลางเผยรอยยิ้มอ่อนๆ บนใบหน้าเข้มขรึมของตน ตงเจี้ยนที่ยืนอยู่ด้านข้าง สังเกตสีหน้าของหยางลี่ได้ทันที จึงยิ้มกว้างพลางเอ่ยเสียงสดใสว่า“สมใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ หอมเหมือนพิซซ่าที่เสี่ยวหนี่ทำไม่มีผิด แบบนี้อีกหน่อยฝ่าบาทต้องโปรดพิซซ่าเป็นประจำแน่นอน”หยางลี่เหลือบตามองตงเจี้ยนครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวช้าๆ“ข้าคิดว่า…นำตัวเสี่ยวหนี่กลับมาทำให้ข้ากินดีกว่าจะได้กินเมื่อไหร่ก็ได้ทุกเวลา”คำพูดนั้นเรียบง่ายแต่แววตาที่สะท้อนกลับซับซ้อนนัก…เต็มไปด้วยความโหยหา ความคิดถึงและความรู้สึกที่ไม่เคยจางลงเลย ตงเจี้ยนหัวเราะเบาๆ พยักหน้าอย่างรู้ทัน“อยากกินขนมหรือคิดถึงคนทำกันแน่พ่ะย่ะค่ะ”หยางลี่ไม่ได้ตอบอะไร เพียงยิ้มมุมปากบางๆ พลางจ้องพิซซ่าตรงหน้า…แต่หัวใ
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่141มันไม่ง่าย
ภายในห้องเครื่องตำหนักองค์ชายรอง นางกำนัลหลายคนกำลังตระเตรียมวัตถุดิบอย่างขะมักเขม้นหยุดนิ่ง เสียงขันทีกวงซุนที่อ่านพระบัญชาดังขึ้น กึกก้องและชัดถ้อยชัดคำ“ฝ่าบาทมีพระราชประสงค์ให้ นางกำนัลเซียหยา เป็นผู้ปรุงพิชซ่าถวายในคืนนี้”เซียหยาประสานมือแล้วย่อกายลงรับบัญชา ดวงหน้าขาวนวลเปื้อนรอยยิ้มน้อยๆ ที่อาบแววซึ้งทันที“หลิงเซียหยารับบัญชาฝ่าบาทเพคะ…”เงยหน้าช้าๆ ดวงตาไหววูบบางเบา เงียบงันเพียงครู่หนึ่งก่อนจะพึมพำกับตนเอง“หากเสี่ยวหนี่อยู่ที่นี่…ฝ่าบาทคงไม่ต้องมีบัญชาถึงข้า…สินะ”เสียงแผ่วเบาดั่งลมหายใจ หลุบตาลงมองมือที่กำลังจะนวดแป้ง แววคิดถึงเอ่อล้นขึ้นในดวงตาใส“เฮ้อ…เสี่ยวหนี่…เมื่อไหร่เจ้าจะกลับมา…ข้าเองก็คิดถึงเจ้านะ…”ปลายนิ้วของเซียหยาวางลงบนแป้งอย่างเบามือพร้อมกับยิ้มบางๆ กับตัวเอง ราวกับเห็นร่างที่คุ้นเคยที่เคยยืนอยู่ตรงนี้ กำลังหัวเราะเฮฮา ทำอาหารอย่างคล่องแคล่ว“แต่ข้าสัญญา…ข้าจะทำให้สุดฝีมือ...ให้สมกับที่มีเจ้าเป็นครู พิชซ่านี้…จะต้องอร่อยที่สุดเพื่อให้ฝ่าบาท...คิดถึงเจ้า...มากขึ้นอีกหน่อย” เสียงเซียหยาแน่นหนักขึ้นเล็กน้อยแล้วเริ่มลงมือทำพิชซ่าภายในห้องเครื่องตำหนักหยางชินอว
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่140พิชซ่า
หยางชินอวี้นิ่งงัน ดวงหน้าเรียบเฉย หากในดวงตาค่อยๆ ฉายแววตระหนัก หยางชินอวี้พยักหน้าช้าๆ ก่อนจะวางพัดลงบนถาด แล้วลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม“ก็ได้…เจ้าน่ะพูดถูก ถึงเวลาแล้วที่ข้าควรจะไปแสดงตัวให้ชัดเจนเสียทีว่าใครคือคนที่ควรอยู่ข้างฝ่าบาท…” แววตาของ หยางชินอวี้แปรเปลี่ยนแข็งกร้าวอย่างเงียบงัน ภายในตำหนักหยางลี่ทอดมองออกไปยังลานกว้างนอกหน้าต่างที่เต็มไปด้วยหิมะขาวสะอาด ตงเจี้ยนยืนกอดกระบี่อยู่ข้างๆ“…ข้าอยากกินพิชซ่าสูตรของเสี่ยวหนี่” พูดขึ้นลอยๆ ราวกับเป็นคำรำพึงที่เล็ดลอดออกจากใจตงเจี้ยนขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตอบขึ้นหลังคิดอยู่ครู่หนึ่ง“พิชซ่าหรือพ่ะย่ะค่ะ”“อืม…แผ่นแป้งกรอบนอกนุ่มใน กลิ่นหอมอบอวล น้ำซอสเข้มข้น…มีชีสที่เยิ้มยืดดั่งหยาดไหม…” หยางลี่พยักหน้าช้าๆ ตงเจี้ยนหัวเราะเบาๆ “ฝ่าบาทพรรณนาราวกับกวีเชียวพ่ะย่ะค่ะ ข้าน้อยเองก็ยังจำรสชาติของพิชซ่าได้แม่น…ยำรสอาหารที่ต่างออกไกลิ่นสมุนไพรชิดหนึ่งที่หอมบนแป้งที่อบจนเกรียม” ตงเจี้ยนชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะตบมือเบาๆ “ข้าน้อยลืมไปเสียสนิท…ตอนนั้นในงานเทศกาลเหมันต์คนที่ปรุงพิชซ่าในห้องเครื่องไม่ใช่เสี่ยวหนี่ แต่เป็น เซียหยานางในห้องเครื่องท
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่139หยางชินอวี้
ภายในตำหนักที่เงียบงัน เสียงกรีดร้องดังก้องสะท้อนราวกับเสียงวิญญาณถูกฉีกกระชาก กุ้ยเฟยชวีหยาทรุดกายลงกับพื้น ดวงตากลมโตแดงก่ำน้ำตาไหลพรากปะปนกับเครื่องสำอางที่ละลายกลายเป็นรอยเปื้อนเลอะใบหน้างาม เสียงแหลมสูงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกสั่นเครือ“ไม่จริง ไม่จริง พ่อข้า…ท่านพ่อ…เขาจะถูกประหารอย่างนั้นหรือ ข้าจะไปหาเขา ข้าจะไปหาฝ่าบาท ฝ่าบาทต้องฟังข้า”กุ้ยเฟยชวีหยาปัดมือสาวใช้ที่เข้ามาใกล้ออก ก่อนจะพยายามพยุงตนเองขึ้นด้วยแรงโกรธแค้นและหวาดกลัว แต่ยังไม่ทันก้าวพ้นธรณีประตูกลางตำหนัก หรูซินยืนขวางไว้เต็มตัว“กุ้ยเฟย อย่าแม้แต่คิดที่จะก้าวออกไป” หรูซินกล่าวเสียงเข้ม“หลีกไป” ซวีหยาตวาดลั่น ดวงตากร้าวจนแทบกลืนกินทุกอย่างหรูซินกระชากแขนกุ้ยเฟยชวีหยาอย่างไม่ไว้หน้า ดึงร่างที่พยายามจะดิ้นหลุดกลับเข้ามาภายในตำหนัก จากนั้นผลักนางให้นั่งลงกับเบาะอย่างแรงจนผมเผ้ากระเซอะกระเซิง“ท่านคิดหรือว่าการออกไปตอนนี้จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือ ตอนนี้ฝ่าบาท…มิได้เป็นของท่านอีกต่อไปแล้ว” หรูซินสบตาชวีหยาอย่างเฉียบขาด กุ้ยเฟยชวีหยาเบิกตากว้างร่างสั่นสะท้าน หรูซินยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ“
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่138เรียกวิญญาณ
แต่เสียงฟึ่บของสายลมดังฉับไว ดาบยาวของตงเจี้ยนสะบัดวูบเข้าขวางกั้นใต้เท้าจางโยว่เซียนที่พุ่งมาด้วยแรงทั้งหมด ถูกแรงผลักกลับอย่างแรงจากดาบยาวนั้นปะทะจนร่างกระเด็นล้มกลิ้งไปกลางห้อง เสียงกระแทกดังสนั่นพร้อมเสียงหอบหายใจแรงของใต้เท้าจางโยว่เซียน“อย่าให้กบฎตระกูลจางเข้าใกล้ฝ่าบาท”เฟิงอวี้เฉิงตะโกนก่อนจะก้าวแทรกบัง หันดาบออกเป็นแนวป้องกัน ข้างๆ กันหานเล่ยรีบพาหยางลี่ถอยห่างออกจากแนวการปะทะอย่างมีชั้นเชิง มืออีกข้างยังจับดาบเตรียมพร้อม“คุมตัวไว้รอฝ่าบาทตัดสินโทษ”ตงเจี้ยนตะโกน มือหมุนดาบกลับใช้ด้ามตวัดเข้ากระแทกข้อเท้าจางโหยว่เซียนอย่างแรง เสียงกระดูกดังกร๊อบ พร้อมร่างที่ทรุดฮวบลงอีกครั้งเจ็บจนร้องไม่ออกองครักษ์อีกสองนายจากกองเฉพาะกิจของตงเจี้ยนกรูเข้าไปจับแขนทั้งสองข้างของจางโหยว่เซียน กดร่างให้แนบกับพื้น เลือดไหลจากมุมปากของขุนนางใหญ่ที่เคยลอยสูงในราชสำนัก ดวงตาแข็งกร้าวของใต้เท้าจางโยว่เซียนยังไม่ยอมแพ้ แต่ร่างกายของเขาสั่นระริกไปทั้งร่างหยางลี่ที่ยืนอยู่นิ่งๆ กล่าวเพียงเสียงเบาแต่แหลมคมดั่งใบมีด“ไม่มีใครลอยอยู่เหนือกฎแผ่นดิน…แม้แต่เจ้าก็ตาม ใต้เท้าจาง”ขณะที่เหล่าทหารองครักษ์เข้าป
다른 추천
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี
ทองประกาย141.1K 조회수แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.1K 조회수ท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ118.6K 조회수องค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้131.6K 조회수ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว8.3K 조회수ตัวร้ายอย่างข้าต่อไปนี้จะเป็นคนดี
รอรีวัน139 조회수ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินของท่านโหวใจร้าย
อิ่น เยว่6.8K 조회수ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ
JAOTUNTEE2.5K 조회수
