Share

บทที่ 908

Author: ซินต้งหรูสุ่ย
เขาใช้แขนเสื้อเช็ดปากที่มันแผล็บ พร้อมพยักหน้าให้เจี่ยนอันอันแสดงความขอบคุณ

“ขอบคุณซาลาเปาของเจ้า ข้ากินอิ่มแล้ว”

เจี่ยนอันอันตอบรับว่า “อึม” หนึ่งคำ พลางแหวกผ้าม่านแล้วกล่าวต่อฉู่จวินสิง “ท่านพี่ เราพักผ่อนสักครู่แล้วค่อยเดินทางต่อเถอะ”

ฉู่จวินสิงนึกว่าเจี่ยนอันอันคงนั่งรถม้าจนรู้สึกเพลีย จึงรีบหยุดทันควัน

ฉู่เทียนหัวกระโดดลงจากรถม้า หลังจากยืดเส้นยืดสายแล้ว จึงได้มองดูรอบข้าง

ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ

เพราะห่างจากพวกเขาไม่ไกลนัก เห็นศพคนตายยี่สิบกว่าร่าง

เขารีบก้าวเดินไปดูใกล้ๆ จึงเห็นศพเหล่านั้นล้วนเป็นทหารที่เคยควบคุมตัวเขา

เจี่ยนอันอันถูกฉู่จวินสิงประคองลงจากรถม้าเช่นกัน

ทั้งคู่เดินตามฉู่เทียนหัวไป ก็เห็นศพคนตายยี่สิบกว่าร่างเช่นกัน

เจี่ยนอันอันรีบเดินไปใกล้ พลันเห็นฉู่เทียนหัวกำลังค้นศพทีละร่าง คล้ายกำลังหาสิ่งใดอยู่

“ท่านทำอะไรน่ะ”

ฉู่เทียนหัวกล่าวโดยไม่เงยหน้าขึ้น “เหล่านี้ล้วนเป็นทหารที่คุมตัวข้าไปเมืองอินเป่ย ในตัวพวกเขาต้องมีเงินแน่”

ไม่นานฉู่เทียนหัวก็ค้นเจอเศษเงินบางส่วน จากร่างทหารที่ตาย

เขานำเศษเงินใส่ไว้ในอกเสื้อ เผื่อไว้วันหน้าไปใช้จ่ายในเมืองอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 921

    ฉู่จวินสิงพยักหน้า ทั้งคู่จัดแจงเก็บของเรียบร้อย จึงนั่งอยู่บนเรือรอให้ฉู่เทียนหัวขึ้นจากน้ำมาสิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ ในขณะที่ฉู่เทียนหัวกำลังตามหาป้ายประกาศิตอยู่นั้น เนื่องจากการมองเห็นในน้ำไม่ถนัดชัดเจนศีรษะจึงไปชนเข้ากับหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งเข้าทำให้หน้าผากถลอกทันที และมีเลือดไหลออกมา แต่ถูกน้ำชะล้างไปฉู่เทียนหัวเอามือกุมหน้าผากที่เจ็บ คิดไปจากที่ตรงนั้นเสีย แต่กลับพบว่าบริเวณที่เหยียบอยู่ มีต้นไม้น้ำมาพันแข้งพันขาไว้ทำให้ฉู่เทียนหัวในยามนี้ รู้สึกว่าการกลั้นหายใจ เป็นเรื่องลำบากยากยิ่งหากไม่รีบขึ้นเหนือน้ำอีก เกรงว่าคงต้องสำลักน้ำเสียชีวิตเป็นแน่แท้เขาจึงรีบแกะต้นไม้น้ำที่มาพัวพันออก แต่ปรากฏว่ายิ่งรัดก็ยิ่งแน่นมากขึ้นขณะที่ฉู่เทียนหัวกำลังดิ้นรนอยู่นั้น ลมหายใจที่กลั้นอยู่ สุดท้ายก็ต้านการเคลื่อนไหวที่รุนแรงไม่ได้ จนต้องระบายออกมาเสียสิ้นและเมื่อขาดอากาศ เขาจึงกลืนกินน้ำเข้าไปแทนเป็นจำนวนมากรู้สึกว่าภายในอกเริ่มมีน้ำปริมาณมหาศาลไหลเข้าไปและยามนี้เขาเริ่มเกิดความหวาดกลัว แต่ยิ่งดิ้นรนเท่าใด ก็ยิ่งไม่อาจหลุดพ้นจากพันธนาการของต้นไม้น้ำได้ในท้องมีน้ำเข้าไปเป็น

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 920

    เจี่ยนอันอันและฉู่จวินสิงต่างสบตากัน พร้อมแหวกว่ายไปตามทิศทางที่จุดสีแดงบอกไว้อาศัยแสงสว่างจากไฟส่องทางใต้น้ำ ไม่นานทั้งคู่จึงเห็นกล่องไม้ใบหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล แต่ถูกดินปกคลุมไว้อยู่คาดว่าน่าจะเป็นกล่องไม้ที่บรรจุป้ายประกาศิตอย่างแน่นอนทั้งคู่แอบดีใจเงียบๆ พลางรีบว่ายไปที่กล่องไม้นั้น หลังจากปัดเอาเศษดินออกไป จึงเห็นกล่องไม้นั้นยังมีโซ่เหล็กผูกไว้อีกชั้นพร้อมกุญแจที่ล่ามสิ่งของในนั้นไว้เจี่ยนอันอันหยิบเข็มเงินออกมาจากห้วงมิติ พร้อมสอดเข้าไปในแม่กุญแจแล้วขยับเล็กน้อยไม่นานก็สามารถไขกุญแจออกเจี่ยนอันอันเปิดฝากล่องออก ในที่สุดก็เห็นป้ายแผ่นหนึ่งที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์บนป้ายนั้นสลักอักษรตัวใหญ่ว่า ‘ป้ายประกาศิตสวรรค์’ภายใต้ชื่อนั้นยังมีอักษรสลักอีกหนึ่งแถวเจี่ยนอันอันมองดูอักษรแถวนั้น พลางคิดในใจว่าไฉนดูแล้วจึงคล้ายพยัญชนะภาษาอังกฤษ?นางลองสะกดดู พลันนัยน์ตาเบิกโพลงขึ้นเป็นอักษรภาษาอังกฤษจริงๆแต่ในยุคโบราณนี้จะมีภาษาอังกฤษได้อย่างไร หรือว่าผู้ที่เคยครอบครองป้ายประกาศิตนี้ ก็ได้ทะลุมิติมาเช่นกัน?แต่ยามนี้ไม่มีเวลาคิดมากความ เจี่ยนอันอันรีบนำกล่องไม้และป้าย

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 919

    เพียงไม่นานในมือเจี่ยนอันอัน ก็มีเครื่องตรวจจับเพิ่มมาหนึ่งเครื่องนางเปิดปุ่มทำงาน พลันมีเสียงติ๊ดๆ ดังขึ้นปรากฏแสงสีเขียวแสดงการเคลื่อนไหวคล้ายใบพัดฉู่จวินสิงมองดูเครื่องตรวจจับนั้น ไม่เข้าใจว่าของสิ่งนี้คืออะไรเขาคิดจะถามเจี่ยนอันอัน ว่าไปนำของสิ่งนี้มาได้อย่างไรแต่เพียงไม่นานก็นึกได้ ว่านางมีห้วงมิติอยู่เมื่อสามารถนำอุปกรณ์ดำน้ำออกมาได้ หากจะมีของแปลกประหลาดยิ่งกว่านี้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอันใดทั้งคู่ยังคงแหวกว่ายขึ้นหน้าต่อไป เจี่ยนอันอันคอยเหลือบดูเครื่องตรวจจับเป็นระยะเสียงติ๊ดที่หน้าปัดส่งสัญญาณเชื่องช้า หลายนาทีจึงจะดังขึ้นสักหนึ่งครั้งว่ายต่อไปอีกไม่นาน ในที่สุดเครื่องตรวจจับก็ได้ส่งเสียงขึ้นอย่างเร็วรี่พร้อมหน้าปัดยังปรากฏจุดสีแดงเล็กๆ ขึ้นสองจุด เจี่ยนอันอันขมวดคิ้วเล็กน้อย ตามที่ฉู่เทียนหัวกล่าวมา ป้ายประกาศิตสวรรค์ถูกเขาวางอยู่ในกล่องไม้กล่องหนึ่งแต่เหตุใดเครื่องตรวจจับจึงปรากฏจุดสีแดงขึ้นมาสองจุดได้?ไม่ทันได้คิดมากความ เจี่ยนอันอันรีบดึงตัวฉู่จวินสิง แหวกว่ายไปตามจุดสีแดงที่เครื่องตรวจจับได้แสดงเอาไว้เดิมคิดว่าคงได้เห็นป้ายประกาศิตถูกสายน้ำพัดพา

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 918

    ตรงข้ามกับฉู่จวินสิง นี่เป็นครั้งแรกที่แบกชุดดำน้ำเช่นนี้ทุกครั้งที่หายใจ จะต้องดึงเอาออกซิเจนในถังมาใช้รู้สึกไม่สู้คุ้นชินนักแต่เพียงไม่นานก็ปรับตัวได้ ขณะแหวกว่ายไปพร้อมกับเจี่ยนอันอัน จึงรู้สึกคล่องแคล่วมากขึ้นทั้งคู่แหวกว่ายไปในละแวกน่านน้ำที่ใกล้เคียง ก็ยังไม่พบกล่องใส่ป้ายประกาศิตสวรรค์แต่อย่างใดจึงลองว่ายไปยิ่งไกลมากขึ้นหลังจากฉู่เทียนหัวลงน้ำ ก็เริ่มมองหาป้ายประกาศิตเช่นกัน ต้องยอมรับว่าเขาว่ายน้ำแข็งมาก เพียงแต่ชั่วขณะที่กระโดดลงน้ำนั้น เขาได้กลั้นลมหายใจไว้เต็มและหลังจากลงน้ำไปแล้ว เขาก็ไม่ได้โผล่ขึ้นเหนือน้ำเพื่อหายใจอีกเขาลืมตาขึ้น แม้ว่าอยู่ใต้น้ำอาจทำให้แสบตาบ้าง แต่ก็ไม่มีผลต่อการมองในระยะสองเมตรของเขาเพียงแต่เมื่อดิ่งไปถึงก้นบึ้ง เขาเริ่มมองเห็นทัศนียภาพเบื้องหน้าไม่ชัดเจนมาถึงเวลานี้ ฉู่เทียนหัวจึงได้ตระหนักว่า อุปกรณ์ดำน้ำที่เจี่ยนอันอันนำมานั้นมีประโยชน์เพียงใดเขาเริ่มนึกเสียใจ ที่ไม่ได้บอกให้เจี่ยนอันอันเตรียมอุปกรณ์มาให้เขาอีกหนึ่งชุดแต่ตอนนี้ทุกอย่างก็สายเกินแก้แล้วในเมื่อลั่นวาจาออกไป ก็ย่อมไม่อาจถอยหลังได้อีกเขาอยู่ในน้ำราวกับคนตาบอ

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 917

    ดีที่กู้มั่วหลีแค่ยืนอยู่ที่ดาดฟ้าเรือ หันหน้าไปทางสายน้ำ แทบไม่ชายตามองดูเขาแม้แต่น้อยฉู่เทียนหัวแอบคิดในใจ ป้ายประกาศิตนั้นเป็นสิ่งของที่อดีตฮ่องเต้ทรงประทานให้แก่เขาถ้าเจี่ยนอันอันสามารถงมขึ้นมาได้จริง เขาก็ย่อมต้องดูแลเอง ไม่มอบให้ผู้อื่นโดยเด็ดขาดแต่ฉู่เทียนหัวไม่รู้ว่า เจี่ยนอันอันก็มีความคิดเช่นเดียวกับเขานางดูออกนานแล้วว่า วรยุทธ์ของฉู่เทียนหัวเทียบกับฉู่จวินสิงแล้ว ต่างกันราวฟ้ากับดินหากนางต้องการจะได้ป้ายประกาศิตสวรรค์ ก็แค่ให้ฉู่จวินสิงมารับมือก็เพียงพออีกทั้งปัจจุบันฉู่เทียนหัวเป็นรัชทายาทที่ถูกถอดถอนแล้ว ไม่มีอำนาจทางทหารอีกหากมอบป้ายประกาศิตให้เขาไป ไม่แน่เขาอาจรวบรวมไพร่พลในแคว้นหนิงชวนได้อย่างรวดเร็ว แล้วกลับไปก่อกบฏที่เมืองจิงโจวถึงตอนนั้นเมื่อใด ประโยชน์ของป้ายประกาศิตสวรรค์ก็จะลดน้อยลงไปมากอย่าว่าแต่โค่นล้มราชวงศ์ของฉู่ชางเหยียนเลย แม้แต่เจ้าตัวฉู่เทียนหัวเอง ก็อาจถูกจับไปจองจำอีกครั้งก็เป็นได้เจี่ยนอันอันไม่ต้องการให้ฉู่เทียนหัวทำเรื่องโง่ๆ เช่นนี้นางกับฉู่จวินสิงจึงวางแผนไว้แต่แรก ว่าจะต้องเอาป้ายประกาศิตนี้มาให้จงได้มีแต่อยู่ในมือพวกเขาเท่า

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 916

    เพียงแต่การเปลี่ยนแปลงเร็วกว่าแผนที่วางไว้ ในเมื่อเจี่ยนอันอันมาถึง เขาก็ควรต้องต้อนรับให้ดี“เจี่ยนอันอัน ข้าเคยบอกแล้วว่า เรื่องป้ายประกาศิตจะนำไปมอบให้แก่เจ้าเอง เหตุใดยังมาถึงที่นี่อีก”กู้มั่วหลีเสแสร้งทำเป็นไม่รู้ความ ริมฝีปากเหยียดขึ้นเล็กน้อยพองามเจี่ยนอันอันทำตาขวางใส่เขา “ข้ากลัวเจ้าจะฆ่ารัชทายาทเสียก่อน แล้วฮุบเอาป้ายประกาศิตไปเสียเอง”กู้มั่วหลีหาได้โกรธเคืองคำพูดของนางไม่ กลับมองว่าการยอกย้อนของเจี่ยนอันอัน เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งมากกว่าแต่ในเมื่อเจี่ยนอันอันและฉู่จวินสิงออกจากเมืองอินเป่ยมาได้ เกรงว่าทหารเฝ้าเมืองเหล่านั้น อาจถูกพิษของเขาจนเสียชีวิตไปหมดแล้วกู้มั่วหลีหารู้ไม่ว่า เจี่ยนอันอันได้รักษาทหารเหล่านั้นจนหายดีแล้วต่างหากอีกทั้งได้รับความเคารพจากเหล่าทหาร ที่นางกับฉู่จวินสิงออกมาได้ ก็เพราะเหล่าทหารต่างยินยอมพร้อมใจที่จะเปิดประตูเมืองให้แก่พวกเขาฉู่จวินสิงมิได้สนใจกู้มั่วหลี กลับกล่าวต่อฉู่เทียนหัว “รัชทายาท ป้ายประกาศิตของท่านทิ้งไปในแม่น้ำสายนี้ใช่หรือไม่?”มองดูสายน้ำที่ไหลเชี่ยว ฉู่เทียนหัวพยักหน้า “ถูกต้อง ก็คือแม่น้ำสายนี้”ฉู่จวินสิงมองไปยังสายน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status