MasukShare
บทที่ 46 คิดถึงจูบของพี่หรือไม่
Terakhir Diperbarui:
2025-05-20 16:28:14
Bab terbaru
พระชายาตำหนักร้างรัก บทส่งท้าย
เจ็ดปีผ่านไป...น้ำเสียงออดอ้อนของพระชายาคนงามสอบถามบุรุษที่นางรักอย่างเอาใจ ว่าเหตุใดวันนี้จึงไม่ยิ้มแย้มให้อย่างที่เคย ทั้งยังทำหน้าบูดบึ้งมิยอมให้เข้าใกล้ ถามอันใดก็มิค่อยยอมตอบ เดาได้ลำบากว่ามีเรื่องอันใดรบกวนสมองอันชาญฉลาดของเขาอยู่แน่“ท่านพี่...”“พี่ไม่อยากพูด ขอทำใจสักครู่แล้วจึงจะอารมณ์ดีได้”“เกิดเรื่องยุ่งยากที่ค่ายทหารหรือเจ้าคะ”เสวียนซือชิงยังคงไม่ย่อท้อ พยายามหลอกถามเอาความจริงที่ทำให้ตวนอ๋องอารมณ์ดีถึงกับยิ้มไม่ออก เขาเพิ่งกลับจากค่ายทหารนอกเมืองในช่วงสาย เป็นไปได้ว่าอาจอารมณ์เสียมาจากที่นั่น หรือว่าเพราะเห็นนางเพิ่งกลับมาจากร้านค้าสกุลหลี่ที่พี่ชายบุญธรรมยกให้ดูแลไม่สิ ร้านค้านั้นเป็นของนาง เพราะตวนอ๋องเฉินฟาหยางมีนิสัยไม่ชอบติดค้างผู้ใด ที่มิชอบมากกว่านั้นคือให้พระชายาติดค้างผู้ใด เขาจึงยอมเสียเงินเล็กน้อยเพื่อซื้อกิจการของคุณชายหลี่จินหมิงเพื่อตัดปัญหา ในเมื่อนางเป็นเจ้าของแล้วแวะเวียนไปดูร้านบ้างก็นับว่าเหมาะสมมิใช่หรือ“ท่านพี่...”“ที่ค่ายทหารปกติดี อวิ๋นฝูแวะมาดูการฝึกทหารก็กลับไปแล้ว จินหมิงเองก็เช่นกัน เขาฝากขอโทษที่มิได้มาเยี่ยมเจ้าด้วยตนเองเพราะติดธุระเร่งด
พระชายาตำหนักร้างรัก บทที่ 55 จดหมายรัก
สามวันแล้วที่ตวนอ๋องเฉินฟาหยางนอนพักรักษาตัวอยู่บนเตียง โดยมีพระชายาคนงามนั่งเฝ้าอยู่ไม่ห่าง นางค่อย ๆ หยอดน้ำข้าวต้มและป้อนยาบำรุง พยายามอย่างยิ่งยวดที่จะไม่ถูกเนื้อต้องตัวเพราะเขามักปัดมือออกเบา ๆ นิ่วหน้าคล้ายรังเกียจสัมผัสจากนางก็ไม่ผิดนัก‘หนูสกปรก!’‘เหม็น!’‘อย่าถูกตัวเรา!’นอกจากตวนอ๋องจะไม่สบายเพราะต้องทนอยู่ในคุกน้ำนานหลายวัน เขายังสะเทือนใจกับความสกปรกที่ต้องพบเจอ ดูท่าเรื่องที่ฮ่องเต้เหวินจวินเล่าให้ฟังจะมิใช่เรื่องล้อเล่น เห็นได้ชัดจากการปัดป่ายยามมีอะไรถูกตัว รวมถึงเรื่องบ่นพึมพำว่าเหม็นหรือไม่ก็ทำท่าหงุดหงิดทั้ง ๆ ที่ยังหลับอยู่บ่อยครั้งเสวียนซือชิงทำอันใดมิได้นอกจากนั่งเฝ้า ในระหว่างนั้นก็หยิบจดหมายที่เขาเคยส่งให้มาอ่านดู ว่ามีเนื้อความสำคัญอันใดที่นางควรรู้บ้าง ปรากฏว่าข้อความที่ได้อ่านทำให้นางปวดร้าวไปทั้งหัวใจมิใช่เสวียนซือชิงคนเดียวที่เสียใจ ตวนอ๋องเฉินฟาหยางก็ทรมานไม่แพ้กัน‘ชิงชิงยอดรัก ทราบดีว่าเจ้าคงไม่อยากพบหน้า แต่พี่ก็ยังค้นหาราวกับคนเสียสติ กินไม่ได้นอนไม่หลับ ตายก็ตายไม่ได้เพราะกลัวว่าจะไม่ได้เจอเจ้าอีก ยามนี้พี่อยู่ได้ด้วยความหวังว่าสักวันเจ้าจะแวะมาเยี
พระชายาตำหนักร้างรัก บทที่ 54 ศาลาชมนก
เหล่าภมรและดอกไม้นานาพรรณที่ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนยามนี้กลับมิอยู่ในสายพระเนตรของฮ่องเต้เหวินจวิน เดิมทีเขาก็มิได้ชื่นชอบการออกนอกวังหลวง แต่เพราะต้องการให้ฮองเฮาและบรรดาพระสนม รวมถึงเหล่าองค์ชายได้มีโอกาสใกล้ชิด สร้างความปรองดอง ไม่แตกแยกเหมือนบรรดาพระเชษฐาและพระอนุชาร่วมบิดา งานน่าเบื่อหน่ายจึงถูกจัดขึ้นในทุก ๆ ปี แต่จะให้มีเพียงเหล่าองค์ชายองค์หญิงก็คงไม่สนุก เหล่าลูกหลานขุนนางชั้นสูงจึงได้รับเทียบเชิญให้มาร่วมงานนึกไม่ถึงว่าพระชายาคนงามตวนอ๋องก็มาด้วยหัตถ์หนาโบกไล่ข้าราชบริพารไปให้พ้นจากบริเวณ มิลืมกำชับองค์ชาย รัชทายาทที่เพิ่งจะถูกสตรีร่างเล็กกล่าวโทษให้พาฮองเฮาไปเดินเล่นเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ ส่วนบุตรชายคนเล็กของเสนาบดีหลี่ แม้ได้รับคำสั่งเช่นเดียวกัน แต่ก็ยังเดินวนเวียนอยู่มิไกลนัก“มินึกว่าจะได้เจอตัวจริงของเจ้า นับว่าฟาหยางเลือกพระชายาได้ดี นอกจากจะงดงามอย่างมากแล้ว วาจายังเชือดเฉือนดุจคมมีด สมแล้วที่ทำให้น้องชายของเราพ่ายแพ้จนสิ้นท่า”“ฝ่าบาท...ท่านอ๋องมิได้เลือกหม่อมฉันนะเพคะ ทุกอย่างล้วนเป็นท่านพ่อที่จัดการ”“เรื่องนั้นเราย่อมรู้ดี จำได้เสียด้วยซ้ำว่าตวนอ๋องทำหน้าตาคล้ายจะอาเจี
พระชายาตำหนักร้างรัก บทที่ 53 งานชมบุปผา
นับได้ตั้งแต่รับเถ้ากระดูกของบิดา เสวียนซือชิงก็ตกอยู่สภาวะอารมณ์แปรปรวน พริบตาหนึ่งมีความสุขแทบหุบยิ้มไม่ได้ อยากให้พ่อบ้านชราจัด เตรียมรถม้าเดินทางออกนอกเมือง เลือกหน้าผาสูงชันสักแห่งตามความฝันที่ผู้ให้กำเนิดปรารถนา แต่พอนึกได้ว่าบุรุษที่ทำเรื่องนี้ให้เป็นความจริงยังไม่หวนคืนกลับมา นางกลับทุกข์ใจจนต้องแอบร้องไห้ตามลำพังในยามค่ำคืนเก้าวันแล้วที่ตวนอ๋องเฉินฟาหยางไม่โผล่มาให้เห็นหน้า มิแน่ใจว่าติด ราชกิจในวังหลวงหรือว่าพบเจอเรื่องอันตรายอื่นใด นางร้อนใจจึงขอให้พ่อบ้านชราสอบถามไปทางองค์ชายรัชทายาทเหวินอวิ๋นฝู แต่คำตอบที่ได้กลับมามีเพียงว่าเสด็จอามีธุระสำคัญต้องจัดการ“เหตุใดการรอคอยจึงทำให้รู้สึกแย่นัก”เสวียนซือชิงตระหนักดีว่าการรอคอยนั้นเป็นเรื่องทรมานอย่างมาก ยามเริ่มรักและรอให้คุณชายเฉินหยางกลับมายังตำหนักเยว่ฉีว่าทุกข์ใจอย่างที่สุดแล้ว แต่กลับเทียบไม่ได้กับการรอคอยให้ตวนอ๋องเฉินฟาหยางกลับออกมาจากวังหลวงที่นางจำได้ดีว่ามิใช่สถานที่ที่เขาได้รับอนุญาตให้เข้าไปโดยง่าย‘...หลังจากสูญเสียสององค์ชาย เขาก็มิได้รับอนุญาตให้เข้าไปในวังหลวงอีก แม้มิใช่ผู้ที่ตัดสินใจผิดพลาด แต่องค์ฮ่องเต้ปัจจ
พระชายาตำหนักร้างรัก บทที่ 52 จองจำ
หากมีเช้าใดที่หม่นหมองที่สุดในชีวิตของเสวียนซือชิง มันคงหนีไม่พ้นเช้านี้ที่ต้องตอบคำถามเจ้าก้อนแป้งว่าเหตุใดจึงต้องตระเตรียมข้าวของเพื่อออกเดินทางอีกครั้ง ทั้งยังตอบไม่ได้ว่าบิดาของนางจะร่วมเดินทางไปด้วยหรือไม่ และเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว มีหรือที่เสียงร้องไห้อย่างเอาแต่ใจจะไม่ดังลั่นจวน“เช่นนั้นรอหนิงเอ๋อร์คุยกับท่านอ๋องให้เข้าใจก่อน แล้วค่อยเก็บของต่อในภายหลังเถิด”เสวียนซือชิงออกคำสั่งต่อสาวใช้ให้พาเจ้าตัวน้อยไปเล่นในสวนอย่างที่นางชอบทำเป็นประจำ ส่วนตนเองก็นั่งรออย่างใจเย็นเพราะเห็นว่ายังเช้าอยู่มาก ตวนอ๋องเฉินฟาหยางเพิ่งได้รับมอบหมายงานใหม่ เรื่องนอนดึกตื่นสายจึงมิใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใดเขาเหนื่อยอย่างมากเรื่องนั้นนางย่อมรู้ดีที่สุด แม้ไม่เชี่ยวชาญในเรื่องการใช้ชีวิตคู่จนทุกอย่างพังทลาย แต่ปฏิเสธมิได้ว่าตวนอ๋องเฉินฟาหยางเป็นบุรุษที่มีความสามารถ เรื่องสำคัญที่ต้องใช้งบประมาณ ย่อมเป็นเขาที่ต้องคอยตรวจดูเพื่อมิให้มีข้อผิดพลาดอันใดเกิดขึ้นในภายหลังแน่นอนว่ามีคนไม่มากที่ทราบเรื่อง เรียกได้ว่าตวนอ๋องคือที่ปรึกษาลับขององค์ฮ่องเต้เหวินจวินก็มิผิดนัก หากจะมีเรื่องอันใดที่มองดูแล้วขัดตาไปบ้
พระชายาตำหนักร้างรัก บทที่ 51 หลอกลวง
เหตุใดเขาจึงหลอกลวงเก่งยิ่งนัก…เสวียนซือชิงหมดแรงแทบทรุด กว่าจะพาตนเองกลับขึ้นรถม้าได้ไหวก็ต้องใช้เวลาพอสมควร โชคยังดีที่เจ้าตัวน้อยผล็อยหลับไปในอ้อมกอดของคุณชายหลี่ได้สักพักแล้ว นางจึงมีเวลาได้พิจารณาทุกอย่างเงียบ ๆ ตามลำพัง‘เรื่องนี้เหล่าหมอหลวงล้วนทราบกันดี อาการแพ้ถั่วเหลืองของท่านอ๋องร้ายแรงมากก็จริง แต่ก็หายได้เองตามธรรมชาติ ไม่จำเป็นฝังเข็มหรือดื่มยา...’แม้ในใจนึกยินดีที่เสวียนหนิงอันมิต้องทรมานกับการรักษา แต่มีเรื่องหนึ่งที่นางขบคิดอย่างไรก็มิเข้าใจ เพราะเหตุผลอันใดเขาจึงไม่พูดความจริง“ไม่ได้ส่งท่านพี่หลี่ ซือชิงเสียมารยาทแล้ว”“ซือชิงอย่าลืมใจเย็นให้มาก เขารักเจ้านั้นเป็นเรื่องจริงที่สุด แม้แต่สวรรค์ก็ปฏิเสธไม่ได้ ส่วนเรื่อง…”“ท่านพี่หลี่ไม่ต้องพูดแทนหรอกนะเจ้าคะ ข้าจะไปคุยกับเขาเอง”นางออกคำสั่งให้สองสาวใช้ดูแลเสวียนหนิงอันให้ดี ก่อนหนีไปยืนสงบสติอารมณ์อยู่ในสวนพักใหญ่ห้ามตะคอก...อย่างไรเขาก็เป็นถึงตวนอ๋องเลื่องชื่อ ย่อมต้องระมัดระวังกิริยาให้มาก หากฟังคำอธิบายแล้วยังพอยอมรับได้ นางก็จะก้มหน้ายอมรับและไม่โกรธเคืองเขาให้เสียเวลาขอเพียงคำอธิบายที่สมเหตุสมผล นางขอเพียงเ
Anda juga akan menyukai
ทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.1K Dibacaแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม107.3K Dibacaเมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
หย่งเอ๋อร์9.4K Dibacaรักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า
ไห่ถาง7.6K Dibacaหญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ
บ้านเขมปัณณ์936 Dibacaเฮยจิวจู่ ดินแดนรักร้อนซ่อนแรงปรารถนา(Nc18+)
wan’an71 Dibacaพ่ายรักบุปผาพิษ
แซมมี่ซี1.8K Dibacaลิขิตรักเจ้าสาวเทพมังกรฟ้า
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ447 Dibaca
