ตอนที่ 22 หาดลับNC

"แวะพักตรงนี้ก่อนไหม" เมฆินทร์เสนอ "ดูเหมือนจะเป็นหาดลับ"

จารวีพยักหน้าอย่างตื่นเต้นกับความสวยงามที่ซ่อนอยู่ เมฆินทร์จูงมอเตอร์ไซค์ที่หมดน้ำมันไปจอดพิงต้นมะพร้าวที่อยู่ห่างจากหาดพอสมควร จากนั้นก็เดินนำเธอไปยังผืนทราย

เมื่อเดินมาถึงหาดลับยามโพล้เพล้ จารวีรู้สึกถึงความสวยงามที่เงียบสงบ แต่ความรู้สึกสงบนั้นอยู่ได้ไม่นาน ก็ถูกแทนที่ด้วยความทรมานทางร่างกาย

เธอรู้สึกปวดห้องน้ำอย่างรุนแรง เพราะทั้งดื่มน้ำและทานขนมมาอย่างต่อเนื่อง ความเร่งรีบในการเดินทางทำให้เธอไม่ทันได้ปลดปล่อยเสียก่อน ตอนนี้มองซ้ายมองขวาไปทั่วก็มีเพียงแนวป่าทึบกับโขดหินใหญ่เท่านั้น

หญิงสาวยืนบิดตัวไปมาอย่างกระสับกระส่าย ขณะที่เมฆินทร์เดินไปสำรวจบริเวณแนวพุ่มไม้ที่อยู่ไกลออกไปหน่อย และหายลับตาไปในที่สุด

"โอ้ย!... ผู้ชายนี่ดีจริงๆ ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรทั้งนั้น" เธอบ่นในใจด้วยความริษยา

เธอพยายามหาทางออกให้กับตัวเอง มองไปยังโขดหินขนาดใหญ่ที่สูงเกือบเท่าตัวคน ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหลบ แล้วค่อย ๆ ถอดเสื้อลายดอกและกางเกงลายช้างออก แล้วเปลี่ยนชุดกระโปรงยาวสีขาวเนื้อบางเบาแบบสายเดี่ยวที่เธอใส่มาตอนแรก ซึ่งเป็นชุดที่เหมาะกับการลงน้ำอย่างยิ่งที่จะ....

เธอเดินลุยน้ำทะเลลงไปอย่างรวดเร็ว

<สาด...!>

น้ำทะเลอุ่น ๆ ยามเย็นทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายในทันที เธอถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกและหลับตาลงอย่างสบายใจ

"ลูกขอขมาด้วยนะเจ้าคะ พระแม่คงคาเจ้าขา ลูกไม่ไหวแล้วจริง ๆ" เธอพึมพำขอขมาเบาๆ ก่อนจะลืมตาขึ้นมองวิว

"เฮ้ยยย...สวยจัง" เธอสูดหายใจเข้าเต็มปอด ชมความงามของดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้า

"ลงไปทำไมจี๊ด! "

เสียงทุ้มที่คุ้นเคยดังขึ้นด้านหลัง ทำให้หญงสาวสะดุ้งสุดตัว เธอรีบหันไปมอง เมฆินทร์ที่กลับมาแล้ว และกำลังยืนเท้าสะเอวอยู่บนผืนทราย จ้องมองเธอที่ยืนอยู่กลางน้ำ

(...!...)

"เอออ...พอดีจี๊ดร้อนค่ะ เลยอยากเล่นน้ำ" เธอแก้ตัวติด ๆ ขัด ๆ พร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำด้วยความเขินอายที่กลัวถูกจับได้ในสถานการณ์อันน่าอับอายนี้

เมฆินทร์จ้องหญิงสาวในชุดพริ้วสีขาวสายเดี่ยวที่เปียกแนบเนื้อ... ทุกส่วนโค้งเว้าชัดเจนเกินไป ยามคลื่นซัด เสื้อผ้าก็ยิ่งลู่แนบ... สายตาเขาลุ่มลึก... มันคือความอยากดิบๆ...

แต่เขาก็อดอมยิ้มกับท่าทางของเธอที่รีบวิ่งลงน้ำไป จากที่เขามองมาจากไกล ๆ ... เมื่อสักครู่ อย่างรู้ทัน

"งั้นพี่เล่นเป็นเพื่อน"

เขาพูดพร้อม ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกจากตัว โยนทิ้งลงบนทราย... เผยแผงอกเปลือยกระแทกสายตาและกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง...

เขาเดินลุยน้ำไปหาเธออย่างช้า ๆ ... น้ำทะเลสูงระดับเอว... ความเย็นของน้ำไม่ได้ช่วยอะไร... ไฟในตัวเขาโหมหนักกว่าเดิม... หญิงสาวยืนหันหลังให้โขดหิน... แต่ตอนนี้ไม่มีทางหนีอีกแล้ว

"มาแอบเล่นน้ำคนเดียวแบบนี้... ไม่ดีเลยนะครับ"

เมฆินทร์พูดปนกับกลั้นหัวเราะ เพราะรู้ว่าเธอคงสุดที่ทนไหวเลยวิ่งลงน้ำมาแบบนี้... พร้อมกับมือหนาที่วักน้ำสาดใส่เธอเบา ๆ...

เขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ แล้วหยุด... ดวงตาคมกริบจับจ้องร่างเธอไม่วาง

แสงสีส้มสุดท้ายสาดกระทบผิวน้ำ... ชุดเปียก ๆ นั่นมันไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรเลย!... เนินอกอวบอิ่มชัดเจน... เอว สะโพก ทุกส่วนล่อตาล่อใจ...

ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอึกใหญ่... ลำคอเขากระตุก... ไอความอยากพุ่งขึ้นมาจนแทบจะระเบิด... เกินที่เขาอดทน!

หญิงสาวรู้สึกถึงบรรยากาศที่เปลี่ยนไป... เธอพยายามจะถอย... แต่คลื่นทำให้เธอเซ... เมฆินทร์ก้าวเข้าประชิด... เขาดึงเธอเข้าหาทันที!...

ผิวสัมผัสเย็นจากน้ำทะเลกระตุ้นความปวดหนึบ... ไฟปรารถนาแล่นพล่าน... มือแกร่งเขาบีบกระชับเอวบาง... รั้งร่างเธอจนแนบชิด...

"พี่เมฆ..." เธอเรียกชื่อเขาเบา ๆ ... ใบหน้าเธอเห่อร้อน...

เขาก้าวเข้าไปใกล้ ๆ โน้มใบหน้าของเขาเพื่อประทับจูบ ริมฝีปากหนาบดขยี้ลงมาทันที!... ไม่ใช่จูบแผ่วเบา แต่เป็นการช่วงชิงและดูดดื่มอย่างหื่นกระหาย...

"พี่เมฆคะ อย่าค่ะ!"

เสียงหวานปนหอบพยายามร้องห้าม... เขาไม่ฟัง! และยังคงประทับจูบที่ดุดันจนเธอแทบยืนไม่อยู่

"จะให้พี่หยุดได้ยังไง... ตอนนี้พี่ห้ามใจตัวเองไม่ไหวแล้วหนิ"

เสียงแหบพร่ากระซิบ... เต็มไปด้วยความต้องการ

ร่างหนากดจูบหนักหน่วง... ดันเธอถอยร่นจนแผ่นหลังแนบชิดโขดหินที่อยู่ใกล้... มือแกร่งตรึงร่างเธอไว้...

"อย่าค่ะ... อย่า...!"

คำร้องขอขาดห้วง เมื่อสองแขนเรียวกลับโอบรัดรอบคอเขาอย่างยอมจำนน... ริมฝีปากเปลี่ยนมาซุกไซร้ที่ซอกคอหอมกรุ่น

"ใครใช้ให้ทำหน้ายั่วยวนพี่ล่ะ...ฮื้ม~"

เขาช้อนตัวเธอขึ้นลอย... มือหนาปลดรั้งชุดลงจากบ่าให้พ้นทางพร้อมกับใช้มือล้วงดึงกางในตัวจิ๋วลงพร้อมกับใช้ท้าเหยียบลงให้หลุดออกอย่างไม่รีรอ...

เขารีบปลดกระดุมกางเกงออกอย่างไม่รีรอ... งัดแก่นกายร้อนผ่าวที่แข็งขึงภายใต้น้ำออกมาเบียดเสียดกับกลีบอ่อนนุ่ม...

"พี่เมฆ! อ๊ะ... อย่าค่ะ... นี่มันในน้ำนะ"

เสียงครางหวานถูกกลืนด้วยสายน้ำ... เนื้อแน่น ๆ ถูกดันเข้ามาจนสุด...

<'กึ๊ก!'>

"ซี้ดดดด!..."

"อ้าาา!..."

เอวสอบเริ่มโยกคลึงอย่างเนิบนาบแต่เปี่ยมด้วยแรงปรารถนาที่แท้จริง...

"รู้สึกมั้ย... ชอบมั้ย...หืมม์..." เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหู...

"ไม่...พี่เมฆ... จี๊ด...กลัว...!"

"ไม่เอาค่ะ!...ที่นี่มัน...ในน้ำนะคะ"

เขาอุ้มร่างเธอขึ้นจากน้ำ... จุดเชื่อมยังคงตรึงแน่นไม่ถอน... จัดท่าให้เธอนั่งพร้อมจับสองขาเธอยกขึ้นบนโขดหินที่กำบัง... ร่องรักตอดรัดแน่นจนหายใจไม่ทั่วท้อง... เอวแกร่งเริ่มสาดใส่อย่างบ้าคลั่ง... เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้อง...ประทะกลับเสียงคลื่นทะเลที่ซัดสาด

< <ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!>>

"อื้ออ! อ๊าาา!..."

เธอซบหน้าลงขบกัดไหล่หนา...หวังจะกลั้นเสียงคราง...

"อ่าาา... ของจี๊ดมันแน่น...อ่ะ ตอดรัดพี่ไม่หยุดเลย... ซี้ดดดด!..."

"อ๊ะ! อ๊ะ!"

"พี่เมฆ...จี๊ดหายใจ...ไม่ทัน...อ่ะ"

เขาเปลี่ยนเป็นจังหวะหมุนควงที่เนิบนาบแต่ทิ่มแทงลึกสุด...

"อ๊าาา... พี่เสียวจะใจจะขาดแล้ว..."

"เรียกชื่อพี่สิ... เรียกอีก!" เขาเร่งจังหวะหนักขึ้น...

"อ้าาาา! พี่เมฆ!!!"

เขาสลับหมุนท่าให้เธออยู่ข้างบนตัก... มือหนากอบกุมเอวคอด... โยกเธอตามจังหวะที่เขาควบคุมอย่างบ้าคลั่ง... ริมฝีปากเปลี่ยนมาขบเม้มเนินอกอวบอิ่ม...

"อื้ออ! อ๊ะ!"

"พี่เมฆคะ... จี๊ด... อึก!..."

"มันใหญ่...จะ...จุก!..."

"แล้วชอบมั้ย... ติดใจพี่แล้วใช่มั้ยคนดี... เก็บไว้ให้พี่คนเดียวนะ... อื้ออ~..."

ใบหน้าสวยหวานแหงนเงย หมุนควงสะโพกด้วยท่วงท่าที่เซ็กซี่...ยั่วยวน เธอแอนกายพร้อมกับใช้มือค้ำยันที่ต้นขาแกร่งของเขา ทั้งกัดมุมปากด้วยความเสียวซ่าน เอวคอดหมุนควงสะโพกหลับตาปริ่ม ด้วยใบหน้าที่ดูยั่วยวน

เขามองเธออย่างไม่ละสายตา ใบหน้า ท่วงท่า และเรื่อนร่างนี้ มันช่างหอมหวานเหลือเกิน ...

"อ้ะ...อ้ะ..อ้า ~"

"ซี๊ดดดดด"

เอวบางเริ่มหมุนควงเร็วขึ้นตามสัญชาตยาณ จนร่างกายเธอเกร็งกระตุกไปทั้งร่าง... เล็บจิกฝังลงบนต้นขาแกร่งเพื่อระบายความสุขสม...

"อ๊ะ...อ๊างงง...อ๊าาาา!!!..." เสียงกรีดครางบ่งบอกถึงการปลดปล่อย...

"ไม่รอพี่เลยนะ... คนใจร้าย!" เขาหัวเราะด้วยความพึงพอใจ... แขนแกร่งช้อนร่างบางขึ้นในท่าอุ้ม... แก่นกายยังคงฝังแน่นไม่ถอน...

เขาพาเธอเดินสู่หาดทราย... วางร่างเธอลง... กระแทกตัวลงซ้ำอย่างหนักหน่วง!

"อ๊ะ! อื้ออ!..." เธอต้องยกมือขึ้นปิดปากไว้ด้วยความกลัวว่าเสียงครางจะดังเกินไป

เขารั้งขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแกร่ง... ตอกแท่งรักเข้าใส่ซ้ำ ๆ อย่างถี่รัวบ้าคลั่งจนสะโพกลอยขึ้น... เสียงครางต่ำในลำคอคำราม... ใบหน้าคมเข้มบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านสูงสุด...

"อ่าาา... มันแน่นเหลือเกินคนดี... ตอดพี่...ดูดพี่...อ๊ะ...ไม่หยุด... ซี้ดดดด..."

"พะ... พี่เมฆ! อ๊ะ! แรง... แรงไปแล้ว!"

เสียงหวานปนสะอื้นยิ่งทำให้เขาคลั่ง...

"พี่... พี่ไม่ไหวแล้ว... !" เขาคำรามเสียงแหบพร่า... ตอกอัดเน้น ๆ ด้วยแรงทั้งหมดที่มี... ในจังหวะสุดท้าย เขากระชากแก่นกายออก! พร้อมกับแรงอุ่นร้อนที่พุ่งทะลักสู่ผืนทราย... เป็นหลักฐานแห่งความเร่าร้อน...

ร่างทั้งคู่เกร็งกระตุกเป็นครั้งสุดท้าย...

สองร่างหอบหายใจหนัก... แนบชิดกันบนผืนทรายเย็น...

"อ่าาา..." เขาล้มตัวลงนอนทับเธอ... ใบหน้าซบลงกับซอกคอ... จูบซับเหงื่อ...

"เหนื่อยไหม..." เขาถามเสียงแผ่วพร่า...

"ใจจะขาด..." เธอตอบอย่างซื่อตรง... กอดรัดแผ่นหลังแกร่งไว้แน่น

"ใจขาดเพราะพี่ใช่ไหม..." เขาขย้ำสะโพกเนียนเบา ๆ... "จำไว้ว่าเธอเป็นของพี่คนเดียว... ไม่มีใครจะกล้าแตะต้องของ ของพี่!..."

เขาถอนตัวออกจากร่างกายเธอช้าๆ ... ความเย็นของอากาศยามโพล้เพล้ทำให้จารวีรู้สึกหนาววาบทันที เธอรีบจัดชุดกระโปรงยาวสีขาวเนื้อบางเบาแบบสายเดี่ยวที่เปียกปอนและหลุดลุ่ย อย่างรีบร้อน เพื่อปกปิดร่างกายที่ยังเปียกชื้นอยู่ภายใต้ผืนผ้าบางเบา

เมฆินทร์สวมเสื้อเชิ้ตขาวของเขาคืน... ทั้งคู่รู้สึกเก้อเขินกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ต่างคนต่างนั่งอยู่บนพื้นทรายข้างกันอย่างเงียบงัน ไม่กล้าสบตากันตรง ๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยความอึดอัดและทำตัวไม่ถูก กับเหตุการณ์กลางแจ้งแบบนี้

ทันใดนั้น เสียงตะโกนก็ดังขึ้นมาจากทางแนวป่าทึบ!