ตอนที่ 5 พลาดรักฤทธิ์ยา NC

​ภาพตัดมาที่ ห้องพักส่วนตัวของวายุ ทั้งเมฆินทร์และจารวีต่างอยู่ในอาการมึนเมาจนแทบจะไม่ได้สติ พวกเขาเอนตัวพิงโซฟาหนังตัวยาว เขาที่เริ่มเมา แต่ที่แย่ยิ่งกว่าเขากลับมีบางอย่างในร่างกาย ที่เขาไม่สารถควบคุมได้

เขาเงยหน้ามองหญิงสาวด้วยความอ่อนโยนของเธอคือทางออกที่เขากำลังต้องการ มือหนาที่สั่นเทาคว้าท้ายทอยของเธอเข้ามาอย่างรุนแรง และประกบริมฝีปากลงไปทันที! เป็นจูบที่กระหายและเอาแต่ใจ

จารวีตอบรับจูบนั้นอย่างรวดเร็วและร้อนแรงยิ่งกว่า... เธอตอบกลับด้วยความปรารถนาที่เก็บกดในร่างกาย มือของเธอสอดประสานเข้ากับเส้นผมของเขา... ทั้งสองต่างดูดดื่มริมฝีปากของกันและกัน รสชาติของแอลกอฮอล์ปะปนไปกับความเร่าร้อน

เสียงทุ้มต่ำติดแหบพร่า... กระซิบแนบชิดกับริมฝีปากของจารวี "เธอ... อย่าปฏิเสธพี่... เหมือนกับคนอื่นนะ..." (คนอื่นในที่นี้หมายถึงจีน่าคนที่เขาเคยชอบ) 

เธอตอบด้วยเสียงครางกระเส่า ไม่ได้ตอบคำถาม แต่เป็นการยอมจำนน "อื้อ... พี่เมฆ... มากกว่านี้...ก็ได้...ถ้าพี่ต้องการ..."

เขาไม่รอช้ารีบกระชากเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกด้วยความบ้าคลั่ง! ด้วยแรงปรารถนาที่ไม่สามารถยับยั้งได้ เขาดันหญิงสาวลงไปบนโซฟาหนังเย็นเฉียบ... เธอไม่ได้ปฏิเสธ... มือเรียวใช้เล็บจิกลงไปที่แผ่นหลังที่กำยำของเขาอย่างลืมตัว ความสัมพันธ์ของ 'พี่ที่สนิท' ได้ถูกทำลายลงในเสี้ยววินาที

ชายหนุ่มโน้มตัวลงดูดดึงและจุมพิตอย่างร้อนแรงตามซอกคอและไหปลาร้าของหญิงสาวจนเกิดรอยแดงขึ้น... เธอร้องครางเสียงดังขึ้นอีกเล็กน้อย เสียงหายใจของทั้งคู่ดังประสานกันอย่างหอบกระเส่า

หญิงสาวพยายามหอบหายใจ... แล้วกระซิบข้างหูเขา "พี่เมฆ... ตรงนี้...จี๊ด... ไม่ไหวแล้ว...~"

ชายหนุ่มตอบรับด้วยเสียงครางในลำคอ เขาตอบรับการเร้าโลมนั้นด้วยการช่วย ปลดเข็มขัดที่รัดกางเกงของเขาออกอย่างเร่งรีบ... ความกระหายที่ถูกจุดชนวนขึ้น... กำลังจะพาพวกเขาทั้งคู่ไปสู่จุดที่ไม่อาจย้อนกลับ

เขาใช้มือกดร่างกายของเธอให้จมลงบนโซฟา... ดวงตาของเขาจ้องมองเธอที่ใบหน้าแดงก่ำ... ความเมา... และแรงปรารถนาจากอะไรบางอย่างที่อยู่ในเหล้า... ทุกอย่างพุ่งเข้าใส่พวกเขาอย่างรุนแรง...

ความมัวเมาเข้าครอบงำทั้งบรรยากาศและจิตใจของหญิงสาวอารมณ์ที่เอ่อล้นบวกกับความปรารถนาที่ไม่อาจปฏิเสธได้ผลักดันให้ก้าวแรกแห่งความผิดพลาด ที่หอมหวานนี้เริ่มต้นขึ้น

"พี่ทำกับเธอแบบนี้ จริงๆ ได้ใช่ไหม!" เสียงทุ้มของชายหนุ่มเอ่ยถามพลางไล้มือไปตามแขนเรียวอย่างเชื่องช้า

ดวงตาของหญิงสาวเปล่งประกายยิ้มยั่ว พลางใช้คำถามเป็นคำตอบ "ถ้าบอกว่า ไม่ได้... แล้วจะพอแค่นี้หรือคะ?"

เมฆินทร์ไม่รอช้าโน้มตัวลงบดขยี้ริมฝีปากเธอด้วยจูบที่ร้อนแรงกว่าเดิมเร่าร้อนจนเธอสะท้านไปทั้งร่างเมื่อปลายลิ้นที่อุ่นร้อนสัมผัสกันฝ่ามือของเธออดไม่ได้ที่จะโอบรัดซอกคอของเขาดึงรั้งให้เข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้น 

เขาประคองใบหน้าเล็กด้วยฝ่ามือหนาเชยคาง ให้เธอแหงนรับจูบจากเขาอย่างถนัดบนโซฟาหนังที่เย็นเฉียบเป็นพยานถึงความเร่าร้อนนี้

"อื้อ~!"

เมื่ออากาศเริ่มขาดห้วงเธอจึงผลักไสเขาเบาๆ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างหนักหน่วง เขาไม่ปล่อยให้ช่องว่างเกิดขึ้นนาน โถมตัวจูบซ้ำบดขยี้ริมฝีปากอย่างดุดัน 

ลิ้นสากสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเกี่ยวตวัดกับลิ้นเปียกชื้นของเธอ ทั้งคู่เคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่เผ็ดร้อนจนลืมสิ้นซึ่งเรื่องราวและผลที่จะตามมาหลังค่ำคืนนี้

"อื้อ~...อ้า~"

ฝ่ามือใหญ่สอดแทรกเข้าไปทางแผ่นหลังโอบรัดให้ร่างของเธออ่อนระทวยเข้าหาในจังหวะที่ปลายมือแตะลงบนซิปชุดเดรส เขาปลดมันออกอย่างรวดเร็วก่อนจะ กระชากส่วนที่เหลือจากร่างของเธอ เผยให้เห็นเรือนร่างอันเปลือยเปล่า 

"สวยจัง...~"

เมฆินทร์จ้องมองร่างงามนั้นอย่างหิวกระหายก่อนจะ ก้มลงซุกไซ้เนินอกของเธออย่างรุนแรง

"อ๊ะ!" 

เสียงอุทานหลุดออกมาเสียงหลงเมื่อริมฝีปากเขา ครอบครองยอดอกที่ชูชัน ปลายลิ้นที่เปียกชื้น ดูดดึง ยอดปรารถนาอย่างหนักหน่วง แรงดูดดึงที่รุนแรง ทำให้เธอครางเสียงหวานปนเสียวซ่าน ฝ่ามือของเธอ กำแน่นไปบนแผ่นหลังของเขา จิกลงไปด้วยความวาบหวาม

“อื้อ~” 

"พะ....พี่เมฆ~"

เสียงครางกระเส่าดังขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาแตะปลายนิ้ว ลงบนจุดเร้นลับของเธอก่อนจะเริ่มกรีดกรายไล้นิ้วไปมาอย่างแผ่วเบาสลับกับความหนักหน่วงที่รุกเร้า

"อื้อออ"

ความเสียวซ่าน พุ่งขึ้นสูงจนเธอต้องกัดริมฝีปากล่างข่มเสียงครางกลืนความรู้สึกเอาไว้ ปลายนิ้วที่ซุกซนรุกล้ำไปทั่วช่องทางที่ฉ่ำชื้น ทำให้เธอต้องเอื้อมมือไปคว้ามือของเขาไว้ แต่เรี่ยวแรงของหญิงสาวจะสู้แรงเขาได้อย่างไร? 

ยิ่งห้ามปรามก็เหมือนยิ่งกระตุ้นแรงปรารถนา ความคับแน่น ที่ถูกยั่วยวนทำให้เธอต้อง กัดริมฝีปากไว้เพื่อข่มความเสียวที่กำลังแผ่ซ่าน

"พะ...พี่...พี่เมฆ...จะ...จะ...เจ็บ..."

เธอส่ายหน้าไปมาจนเส้นผมกระจายไปทั่วโซฟา เรียวขาสั่นระริกเพราะแรงกระแทกของปลายนิ้วที่ ตวัด ไปมาขึ้นลง เข้าออกอย่างรัวเร้าท้องน้อยของเธอ เกร็ง ไปเป็นพักๆ ปลายเท้าจิกลงบนโซฟาจนแทบจะชา

“อ๊ะ... อา... มัน! อื้อ... มันเร็วเกินไปแล้ว อ๊ะ!” 

เสียงครางหวานหูจนแทบไม่เป็นภาษา ช่องทางรัก บีบรัดนิ้วเขาซ้ำๆ จนแทบขาดใจ

ในที่สุดเธอก็ปล่อยกายไปกับแรงปรารถนา น้ำรัก เอ่อล้นออกมาเปียกเป็นวงกว้างบนโซฟา เธอรู้สึกเขินอายแต่ในส่วนลึกของใจก็เต็มใจที่จะให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไป...

"ของจริงกำลังจะเริ่มแล้วนะ..." เมฆินทร์กระซิบชิดใบหูพลางกำมือของเธอแล้วนำทางให้เลื่อนต่ำลงไปใต้ขอบกางเกงซับใน มือของเธอสัมผัสได้ถึง ความร้อน และความคับแน่นที่ไม่เคยเจอ เมื่อนิ้วเรียวโอบรัด แก่นกายที่ผงาดแข็งขืน ใบหน้าของเธอเม้มปากกัดมุมปากล่างอย่างยั่วยวนพลางจ้องมองความใหญ่โต ที่ถูกปลดปล่อยออกมาตรงหน้า

ดวงตาเธอบอกเบิกกว้างด้วยความตระลึง "กลัวเหรอ...ฮื้อ~...?" เขาถามด้วยเสียงพร่า แต่ไม่รอคำตอบ ก้มลงซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น ร่างแกร่งกระตุกยิ้มพลาง ถูไถแก่นกายที่แข็งขืนไปตามกลีบเนื้อสาวอย่าง เชื่องช้า จนหยาดน้ำใสเคลือบมันไว้จนเปียกชุ่มไปหมด เขายังคงยั่วยวน ไม่ยอมสอดใส่ปลายหยักงัดลงบนปุ่มเนื้ออ่อนไหวจนเธอสะดุ้งตัวเพราะความเสียวซ่านที่เสียดแทง

"ยัดเข้ามาเลยได้ไหม!" เธอร้องขอด้วยเสียงที่แหบพร่าไม่อาจทนต่อความโหยหาที่ทุรนทุรายอยู่ในอกได้อีกแล้ว

ดวงตาเขามืดดำด้วยความมัวเมา และอารมณ์ที่ พลุกพล่าน "งั้นพี่ไม่ปรานีแล้วนะ" ใบหูเธอได้ยินเสียง แกะซองอะไรบางอย่าง ก่อนที่มือเขาจะเลื่อนต่ำลงไป สวมเกราะป้องกัน

เขาบดขยี้ริมฝีปากเธอด้วยจูบที่คุกรุ่น เธอตอบรับด้วยการโอบรัดรสจูบเขาไว้อย่าง เร่าร้อน

และในวินาทีนั้นเองเขากดหัวหยักเบียดแทรกเข้าสู่ช่องทางที่ฉ่ำชื้นก่อนจะผลักดันตัวตนทั้งหมดเข้าไปภายในอย่างเชื่องช้าแต่มั่นคง

<"กึ๊ก!">

"พะ...พะ...พี่เมฆ... เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ฝ่ามือเรียวเอื้อมมาดันหน้าท้องเขาออกเล็กน้อย

"นี่เป็นครั้งแรกของเธอเหรอ?" เมฆินทร์ถามกลับด้วยความตกใจ

หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก มือเธอค่อย ๆ ละจากแผงอกโอบกอดเอวเขาไว้แน่น แล้ว ดึงรั้ง ให้เข้ามาหาตัวเองอีกครั้งแม้จะรู้สึกจุกและเจ็บร้าว เหมือนร่างกายจะฉีกขาดแต่มันคือความเต็มใจ และความต้องการของเธอ

"อย่าเกร็งครับ...เดี๋ยวมันจะเจ็บ" เสียงแหบพร่าดังขึ้นพลางเลื่อนมือข้างหนึ่งลงไปลูบวนปุ่มเนื้อที่บวมเป่ง ของเธออย่างแผ่วเบาเพื่อคลายความตึงเครียด

แล้วเขาก็ขยับกายออกก่อนจะโถมกายลงมาเต็มแรง จนร่างของเธอ ลอยสูงขึ้นตามแรงกระแทกที่รุนแรง โซฟาหนัง ขยับเลื่อนตามจังหวะของเขา

"อึก...!อ้าา~"

เธอจิกปลายนิ้วเท้าลงบนโซฟาหนัง ร่างกายบิดโค้ง อย่างทนไม่ไหวต่อความดิบและความใหญ่โตของเขา สายตาเธอพร่ามัวเลื่อนต่ำลงมองไปยังศูนย์รวมที่เชื่อมต่อกันในจังหวะที่เขากระแทกอย่างไม่ยั้ง 

เมฆินทร์สังเกตเห็นน้ำตาไหลนองบนใบหน้าสวย จึง ชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะใช้ปลายนิ้วแตะลงตรงจุดเชื่อม

"เลือดเหรอ...!" เขาอุทานด้วยความตกใจ นี่เป็นครั้งแรกของเธอจริง ๆ ด้วย ความรู้สึกผิดเริ่มเข้ามาในหัวของชายหนุ่ม แต่เธอไม่สนใจตอบสนองด้วยการดึงรั้ง ร่างเขาเข้ามาโอบรับให้เขากระทำต่อ

ความเป็นชายไม่อาจต้านทานได้ เขาถอนแก่นกายออกเกือบสุดก่อนจะค้างไว้แบบนั้นจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธอแล้วเอ่ยขึ้นอย่างดุดัน ว่า "นี่เธอยั่วยวนพี่เองนะ...อย่าโทษพี่ แล้วกัน!" สุภาพบุรุษที่เคยอบอุ่นได้กลายเป็นสัตว์ร้าย ที่หิวกระหายอย่างเต็มตัว

"อื้อ..." เธอครางเสียงหวานในลำคอเมื่อเขากระหน่ำแก่นกายเข้าหาอย่างดุดัน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นไปทั่วห้อง 

"ตับ ตับ ตับ!"

เธอร้อนรุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ เช่นเดียวกับเขาที่ แทบทับลงบนร่างจนไร้ช่องว่าง ยอดปทุมถันเสียดสีไปตามร่องอกจนเต็มคัด เสียงเสียดสีที่ดังขึ้นทุกจังหวะทำเขาเธอแทบคลั่ง

"อื้อ!"

เธอครางเสียงแผ่วเมื่อเขาขยับแก่นกายออกเกือบสุดก่อนจะกระแทกลงมาอย่างหนักหน่วงเน้นย้ำทุกดอกจนร่างกายสั่นไหว ช่องท้องรักเต้นตุบๆ เมฆินทร์ แข็งแกร่งและดุดันเกินกว่าที่เธอคาดคิด

ใบหน้าหล่อเงยแหงนมองเพดานขณะที่ฝ่ามือยังคง จับยึดเอวคอดของเธอไว้แน่น แล้วโถมกายลงไปอย่าง หนักหน่วงจนเธอต้องร้องอยู่ในลำคออย่างทนไม่ไหว

เสียงเฉอะแฉะของน้ำรักในกายเธอปนกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ ทำให้เธอหูอื้อพร่ามัวไปหมด แรงเสียดสีตรงกลางกายรุนแรง จนหน้าอกเธอกระเพื่อมไหว อย่างรุนแรงตามจังหวะพลันเธอถูกเขาหักพลิกคว่ำ ตามแรงกระทำสะโพกสวย ถูกฝ่ามือเขาจับให้คุกเข่า ในท่าดอกดี้

"เขาหื่น ขนาดนี้เลยเหรอ?" หญิงสาวคิดในใจ

ฝ่ามือเล็กจิกเกร็ง บนโซฟาหนังที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เมื่อเขากระแทกตัวตนของเขาเข้าทางด้านหลัง จนเธอ สั่นสะท้านและต้องร้องเสียงหลง เขาไม่รีรอตอกกาย ต่อเนื่องบนสะโพกที่เด้งสู้จนเนื้อสะโพกสั่นไหวไปตามแรงกระแทกกระทั้นของเขา

"อื้อ... พะ...พะ...พี่เมฆ!"

"เสียว...เสียวมาก...