Masuk“ถ้ายังไม่หยุดจูบพี่แบบนี้ พี่จะหยุดไม่ได้แล้วนะครับแคนดี้” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากพร้อมกับจับต้นแขนของเธอไว้ทั้งสองข้างในท่านั่ง
“พี่ทันจะหยุดอะไรคะ” หญิงสาวชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ๆ ชายหนุ่มที่อยู่ในเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงยีนขายาว
“แกล้งพี่เหรอยัยตัวแสบ” เขารู้ดีว่าหญิงสาวกำลังยั่วเขาอยู่
“ก็พี่ทันน่าแกล้งนี่คะ คนอะไรชอบทำหน้านิ่วคิ้วขมวดตลอด” หญิงสาวเอามือถูหว่างคิ้วเข้มของชายหนุ่มอย่างเอ็นดู
“เดี๋ยวจะโดนพี่ตีนะ” ชายหนุ่มพูดเสียงทุ้มแหบพร่าราวกับกำลังซ่อนความรู้สึกบางอย่างอยู่ภายใน
“จะใช้อะไรตีคะ” แคนดี้ใช้นิ้วเรียวสัมผัสเบาๆ ที่ริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างถือดี เธอคงไม่รู้สินะว่าหลังจากนี้อะไรจะเกิดขึ้น ชายหนุ่มไม่อาจทนเป็นสุภาพบุรุษได้อีกต่อไป ฝ่ามือหนาถอดเสื้อกล้ามของตัวเองและดันตัวหญิงสาวที่กำลังท้าทายเขาให้นอนราบไปบนโซฟา พร้อมกับยกขาของเธอทั้งสองข้างชันขึ้นจนกระโปรงทรงเอของเธอถูกเริกขึ้นไปจนถึงเอวคอดของร่างแบบบาง เธอรับการถาโถมจากท่อนล่างของเขาที่มันแข็งจนดันเป้ากางเกงออกมาถูกับของสงวนของหญิงสาว ริมฝีปากของเขาก้มลงบดขยี้กับริมฝีปากอวบอิ่มอย่างแผ่วเบาและเนิ่นนานหญิงสาวเองก็จูบตอบเขาเช่นเดียวกัน
ฝ่ามือหนาเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ด ๆ ๆ จนมันหลุดออกจากกันทำให้เห็นเนินขาวอวบอยู่ในบาเซียร์ที่เขากำลังจะปลดตะขออย่างช้าๆ ด้วยมือที่สั่นเทา
“พี่ทัน” หญิงสาวจับข้อมือของเขาเอาไว้ ทันศิลาจึงหยุดแล้วลุกขึ้นมานั่ง
“พี่ขอโทษครับ” เขาส่งเสื้อนักศึกษาให้เธอแล้วหันไปทางอื่น
“คือ พี่ทันมีถุงยางไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความเขินอายพร้อมกลับก้มมองหันหน้าไปทางอื่น
ซึ่งทำเอาคนที่ถูกถามถึงกับหน้าแดง เขาไม่ตอบ กลับค่อยๆ พยุงหญิงสาวลุกขึ้นแล้วจูบเธออีกครั้งอย่างหิวกระหายและรุนแรง ฝ่ามือหนาเกาะกุมอกใหญ่ทั้งสองข้างอย่างเต็มมือและหายใจหอบถี่แรงเพราะประหม่าแต่เขายังคงตัวสั่นเทา จนในที่สุดทั้งเขาและเธอต่างก็ช่วยกันถอดเสื้อผ้าจนไม่เหลือติดกายสักชิ้นเขานัวเนียหญิงสาวไม่หยุดจนเธอครางออกมาไม่ขาดสายเพราะสิ่งที่เธอได้เจออยู่นี้
เธอไม่รู้มาก่อนว่ามันจะวิเศษขนาดนี้แล้วยิ่งเป็นผู้ชายที่ชื่อทันศิลาด้วยแล้ว เธอจึงยอมเขาจนหมดทั้งตัวและหัวใจอย่างไม่มีข้อแม้ พร้อมกันนั้นเธอก็อยากจะเป็นเจ้าของเขาทั้งตัวและหัวใจเช่นเดียวใครจะว่าเธอใจง่ายก็ไม่สน
เหมือนกับตอนนี้ที่เขาใช้มือหนาจับจ่อแท่งเนื้อของตัวเองไปที่ช่องทางรักของหญิงสาวมันเจ็บและคับแน่นมาก เธอจึงค่อยๆ ถางขาออกเพื่อให้เขาสอดใส่ได้ง่ายขึ้นและเธอจะได้ไม่เจ็บด้วยแต่มันก็ทำเหมือนไม่เจ็บไม่ได้ เธอเจ็บและตึงแน่นอยู่ภายในมากเมื่อเธอเงยหน้ามามองเขาที่กำลังใส่เข้าออกอยู่อย่างนั้นจนน้ำเชื่อมของเธอไหลออกมาจำนวนมาก
“เจ็บมากไหมครับ” เขาถามเสียงแหบพร่า
“เพื่อพี่ทัน แคนดี้ไม่เป็นอะไรค่ะ” หญิงสาวจับไหล่กว้างของเขาลูบไล้ไปจนถึงท้องน้อยที่มีแต่กล้ามเนื้อแน่นและเหงื่อผุด ทั้งที่เขาก็เปิดแอร์จนเย็นขนาดนี้แต่เขายังคงมีเหงื่อออกมาตลอด และความปรารถนาของทั้งคู่ยังคงมีมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขาก้มลงไปดูดยอดบัวทั้งสองข้างอีกครั้งสลับกันไปมา หญิงสาวกลับแอ่นอกให้เขาดูดอย่างไม่อายเพราะอยากจะปรนเปรอให้เขามีความสุขเต็มที่
เธอตั้งใจจะยอมเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้วถึงใครจะว่าเธอใจง่ายก็ไม่สน เพราะคนแรกของเธอต้องเป็นพี่ทันศิลาคนเดียวเท่านั้น จนเขาค่อยๆ ดันเข้าไปจนสุดลำหญิงสาวตัวสะดุ้งโหยง ให้ตายเถอะข้างในของเธอจะฉีกสักแค่ไหน ไม่คิดว่ามันจะจุกขนาดนี้เวลาเขาเอาเข้าออกแต่มันก็สุขสมไม่น้อย ชายหนุ่มหายใจหอบถี่และตัวสั่นเทาเสียงครางต่ำปนกับเสียงครางของหญิงสาวที่กำลังแอ่นกายให้เขาให้เขาเชยชมอยู่นั้นถึงกับจิกเล็บลงบนไหล่กว้างของเขา เขายิ่งขยับเข้าออกไม่หยุด จนทั้งคู่ก็เสร็จสมพร้อมกัน ทันศิลายอมรับว่าเขาไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนข้างในของเธอมันนุ่มนิ่มซะเหลือเกินจนเขาไม่อยากจะถอดแกนกายออกจากเธอเลย
หญิงสาวคนนี้เชื่อใจเขาขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่และดูเหมือนว่าเธอไม่ค่อยประสีประสาเรื่องแบบนี้ด้วยทุกอย่างเขาเป็นฝ่ายเริ่มเองหมด แม้แต่จับแท่งเนื้อของเขาเธอยังไม่กล้าเลย เขาไม่อยากจะคิดว่านี่จะเป็นครั้งแรกของเธอหรือเปล่า แต่เธอดูถึงเนื้อถึงตัวเขามากและไม่กลัวเขาเลยสักนิดตั้งแต่แรกเจอ กลับเป็นฝ่ายเข้าหาเขาเองด้วยซ้ำ ชายหนุ่มค่อยๆ ถอดถุงยางออกแล้วโยนทิ้งไปข้างเตียง พร้อมกับดึงร่างแบบบางเข้ามากอดไว้ เธอรีบเอาใบหน้าซุกกับอกกว้างอย่างเขินอายเพราะเมื่อกี้อารมณ์ของเธอก็เตลิดไม่แพ้เขาแถมยังถามหาถุงยางอนามัยกับเขาอีก
“พี่ทันคะ” เธอเรียกชายหนุ่มที่เธอกำลังนอนหนุนแขนของเขาอยู่ในขณะที่เขาเองก็กำลังลูบหัวของเธอเบาๆ เช่นเดียวกัน
“หือ” เขาขานลำคอเสียงทุ้มต่ำ
“หนูรักพี่ทันค่ะ” เธอพูดออกมาพร้อมกับเงยหน้ามองเขาที่กำลังยิ้มหวานอยู่ เขายิ้มสวยจริงๆ ไม่คิดว่าคนที่ชอบทำหน้าบึ้งจะยิ้มสวยขนาดนี้ เวลาทำหน้าบึ้งก็ดูเท่ แต่เวลายิ้มนี่ก็อีกเรื่องเลยนะไม่อยากให้เขายิ้มกับผู้หญิงคนไหนเลยแถมจมูกเขายังโด่งสวยอีก เธอมองพินิจเขาในขณะที่ร่างกายของทั้งคู่ยังเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน หญิงสาวเอามือเอื้อมไปกอดเขาแล้วลูบไล้แผ่นหลังกว้างที่มีรอยสักรูปลายมังกร เธอลากนิ้วของเธอจนมาสะดุดกับรอยแผลเป็นที่เป็นทางยาวอย่างช้าๆ และลากลงมาเรื่อย ๆ จนเลยกลางหลังลงมานิดหน่อย ชายหนุ่มตกใจเพราะไม่คิดว่าเธอจะลูบรอยแผลเป็นของเขาแบบนี้ จึงจับมือของหญิงสาวมากุมไว้
“เห็นรอยแผลเป็นพี่ด้วยเหรอ อุตส่าห์สักปิดไว้แล้วเชียว” เขาจับมือของเธอมาหอมแล้วเอามาแตะแก้มของเขา
“เห็นสิคะ เพราะหนูน่ะมองสำรวจหุ่นพี่จนหมดแล้วค่ะ” หญิงสาวเอานิ้วแตะจมูกของเขาเล่นพร้อมกับวางมือที่แก้มของเขาตามเดิม
“ทะลึ่งเหมือนกันนะเราน่ะ แบบนี้พี่ก็เสียเปรียบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอแล้วมั้งเนี่ย” เขาพูดพลางหัวเราะ
“พี่จำได้ด้วยเหรอคะ” หญิงสาวทำสีหน้าตกใจ
“จำได้สิ ก็ลูกค้าคนเนี้ยเอาแต่รถมาให้พี่ซ่อมร้านยังไม่ทันเปิดก็มาเคาะเรียกแต่เช้า แถมค่าแรงพี่ก็ได้เท่าเดิมอีก” ชายหนุ่มอมยิ้มและหญิงสาวเองก็โล่งอกที่เขาจำเธอไม่ได้ ใครจะไปรู้บางทีเธออาจจะเป็นฝันร้ายของเขาก็ได้ เดี๋ยวค่อยๆ หาทางบอกทีหลังแล้วกัน
“งั้นหนูขอกอดพี่ทันจากข้างหลังได้ไหมคะ อยากเห็นรอยสักชัดๆ” หญิงสาวไม่รอให้เขาตอบกลับรีบคลานขึ้นไปบนตัวของเขาแล้วพลิกหันใบหน้าสวยของเธอแนบกับแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มอย่างคลั่งไคล้
“ไม่รังเกียจรอยแผลพี่เหรอ”
“ไม่รังเกียจค่ะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับค่อยๆ พรมจูบไปตามรอยแผลเป็นของเขาอย่างแผ่วเบาจนเขาสั่นสะท้าน
“แล้วไม่ถามพี่เหรอว่าทำไม พี่ถึงได้รอยแผลนี้มา”
“ไม่ถามค่ะ แค่ตอนนี้พี่ทันไม่เป็นอะไรแล้วหนูก็ไม่อยากรู้ค่ะ หนูสงสารแล้วก็เป็นห่วงพี่มากๆ นะคะ” เธอพูดไปก็พรมจูบไปจนมาสิ้นสุดที่กลางหลังแกร่งของเขา ชายหนุ่มเลยพลิกตัวหันหน้ามาหาหญิงสาวที่น้ำตาไหลนองหน้า
“แคนดี้ร้องไห้ทำไมครับ พี่ทำเธอเจ็บเหรอ เจ็บตรงไหนบอกพี่มาสิ” ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นมานั่งแล้วประคองหญิงสาวให้นั่งลง มือก็ดึงผ้าห่มมาปิดสองเต้าของเธอไว้อีกมือหนึ่งก็พลางเช็ดน้ำตาให้เธอไม่หยุด
“หนูเจ็บที่ใจค่ะ พี่คงจะเจ็บมาก” ชายหนุ่มได้ฟังถึงกับยิ้มออกมา
“แผลมันนานมาแล้วไม่เจ็บแล้ว พี่ไม่เป็นไรแล้ว” เขาหัวเราะปนเอ็นดูหญิงสาวพร้อมกับสวมกอดเธอเอาไว้จนแน่น
“พี่ทันรู้ไหมคะ หนูเก็บครั้งแรกของหนูไว้ให้พี่ พี่คือคนแรกของหนู” หญิงสาวพูดพร้อมกับขยับสะโพกขึ้นไปนั่งบนตักของเขาแล้วเกี่ยวขาเรียวไว้กับเอวของชายหนุ่ม ส่วนสองแขนก็โอบต้นคอของเขาไว้อย่างหลวมๆ ทันศิลากลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อหญิงสาวดึงผ้าห่มที่ปิดหน้าอกของเธอออกพร้อมกับยื่นหน้าไปจูบเขาอย่างดูดดื่ม วินาทีนี้มีหรือที่ทันศิลาจะอยู่เฉย เขาจูบตอบกลับในทันที พร้อมกับจับแท่งแกนกลางกายที่มันแข็งเต็มที่ตั้งแต่ที่เธอจูบแผ่นหลังของเขาแล้วเสียบเข้าไปภายในของเธออีกครั้ง
เธอเริ่มขยับสะโพกเข้าออกให้เขาอย่างเก้ ๆ กังๆ นั่นมันก็ทำให้เขาเสียวมากแล้ว ทั้งเธอและเขาต่างก็พร่ำรักบอกกันไม่หยุด และเธอคงไม่รู้ว่านี่ก็เป็นครั้งแรกของเขาเช่นเดียวกัน
“นั่นใครน่ะ มายืนกอดกัน” รุ่นพี่สองคนเดินฉายไฟมาทางที่ทันศิลาและแคนดี้ยืนกอดกันทำให้ทั้งสองคนรีบหันไปมองต้นเสียงแล้วผงะออกจากกัน“พี่บอกว่ายังไงครับรุ่นน้อง ถ้าเที่ยงคืนใครไม่เข้านอนจะถูกทำโทษ รุ่นพี่พูดพร้อมกับเดินเข้ามาหาทั้งคู่และฉายไฟไปที่ใบหน้าของทันศิลาที่ยืนขมวดคิ้วแววตาดุดันอยู่“เอ่อ ถ้างั้นพี่ทันก็ลงโทษรุ่นน้องของผมเลยละกัน ผมขอไปรายงานพี่เพชรก่อน ไปแล้วนะครับ” แล้วรุ่นพี่ทั้งสองก็พากันรีบเดินออกไป“ทำไมเขาต้องรายงานพี่เพชรคะ” หญิงสาวถาม“ก็พี่ขอให้น้องชายของเพชรจัดกิจกรรมนี้ขึ้นมา” ทันศิลาเกาท้ายทอยแก้เขิน“แผนเด็กน้อยมากค่ะพี่ทัน” หญิงสาวหัวเราะเพราะไม่คิดว่าเขาจะทำเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย“ก็มาง้อเด็กน้อยของพี่เนอะ ก็ต้องใช้แผนแบบนี้แหละ” ชายหนุ่มหัวเราะ“พี่ทันทำอะไรที่หนูคาดไม่ถึงเยอะมากเลยนะคะ”“แล้วรักไหมล่ะ’ เขากระซิบถาม“อือ รักมั้งคะ” หญิงสาวพยักหน้าแล้วส่งยิ้มให้เขา“งั้นคืนนี้ไปนอนเต็นท์ของพี่ไหม” ทันศิลาเอ่ยชวนพลางมองท้องฟ้ามองต้นไม้ไปทั่ว“คิดอะไรไหมคะ”“คิดสิ”“ถ้างั้นหนูไม่ไปค่ะ ฝันดีนะคะ” ว่าแล้วหญิงสาวก็รีบเดินจะกลับเต็นท์แต่ก็โดนชายหนุ่มอุ้มจนตัวลอยแล้วดันหญิง
สามวันต่อมามีกิจกรรมอาสาปลูกป่าของคณะที่แคนดี้เรียนและกินเลี้ยงเล็กๆ น้อยๆ ในตอนกลางคืนด้วยเช่นกัน “แคนดี้ มานี่เร็ว” หญิงสาวเดินไปหาเจ้าของเสียงคือมิ้นต์ที่เรียกเธอให้มาถ่ายรูป เธอจึงรีบวิ่งเข้าไปในกลุ่มนักศึกษาที่กำลังรวมกลุ่มกันถ่ายรูปอยู่“เหนื่อยไหมแคนดี้ดูเธอหน้าซีดๆ นะ ไม่สบายหรือเปล่า” นนท์ถามพร้อมกับเอามือแตะหน้าผากของเธออย่างห่วงใย“ไม่เป็นไรหรอก แค่แดดมันร้อนน่ะแล้วอีกอย่างก็เพิ่งปลูกป่ากันเสร็จด้วยเหนื่อยเหมือนกัน” หญิงสาวพูดพลางยิ้มให้เพื่อนชายตรงหน้าที่เธอเริ่มจะรู้แล้วว่านนท์มีใจให้เธอนั่นเองแล้วก็ได้เวลาเที่ยงที่พวกนักศึกษาเริ่มทานข้าวกลางกัน นนท์จึงไปหยิบข้าวกล่องที่พวกรุ่นพี่เอามาแจกแต่ก็เจอกับผู้ชายที่เขาไม่อยากเจอเลยสักนิด“ทันศิลา” นนท์เลิกคิ้วทำหน้าแปลกใจที่อยู่ ๆ ไอ้เจ้าของผับบ้านั่นกลายมาเป็นคนส่งข้าวให้นักศึกษา ป่านี้ก็ใช่จะเดินทางมาสะดวกสบายขนาดนั้นยังถ่อมาถึงที่นี่อีก นนท์ยืนมองชายหนุ่มที่กำลังขนข้าวกล่องลงมาจากรถออฟโรดคันใหญ่สีดำสลับกับมองหน้าของหญิงสาวที่เขาแอบชอบกำลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่“ไม่คิดว่าพี่จะเป็นคนขายข้าวด้วยเหมือนกัน คิดว่าจะขายเหล้าอย่างเด
“ผู้หญิงอะไรมือหนักจริงๆ ทุบตีมาไม่ยั้งดูสิร่างกายบอบบางของพี่บวมช้ำหมดแล้ว” ชายหนุ่มถอดเสื้อแล้วมองดูร่างกายของตัวเองในกระจกที่มีรอยฟกช้ำหน่อยๆ ตรงต้นแขนเพราะเธอใช้ด้ามร่มที่อยู่หน้าห้องสมุดมาตีเขาราวกับไล่ตีหมา‘คงกะจะตีให้ตายเลยสิยัยเด็กแสบ’ เขาบ่นอุบอิบพร้อมกับทายาที่ต้นแขนและช่วงหัวไหล่พร้อมกับสำรวจแผ่นหลังกว้างผ่านกระจก“โชคดีหน่อยที่หน้าไม่เป็นอะไร คอยดูนะถ้าพี่ง้อได้พี่จะทำให้เธอคลานลงจากเตียงเลยพี่สัญญา” ชายหนุ่มเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มเพราะเขาไม่เคยคิดว่าแคนดี้จะกล้าทุบตีเขาถึงขนาดนี้แบบนี้ทำร้ายร่างกายกันชัดๆ ยัยคุณหนูนักเลงน่าจะรับเข้ามาเป็นลูกน้องของเสี่ยบอมอีกคนจริงๆ ดุขนาดนี้มีหวังคุมคนได้หลายสิบคนแน่ ๆ ชายหนุ่มร่างสูงบ่นอุบอิบอยู่หน้ากระจกที่คอนโดหลังจากหนีหญิงสาวที่ใช้ด้ามร่มไล่ตีเขามาได้ที่ร้านอาหาร“สวัสดีค่ะคุณทันศิลา ห้องที่จองไว้เชิญทางนี้ค่ะ” พนักงานสาวเดินนำชายหนุ่มร่างสูงที่แต่งตัวใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมกับเซททรงผมอันเดอร์คัทเปิดข้างที่มีใบหน้ากังวลอยู่เข้ามาด้านในห้องที่จองไว้“เสี่ยบอมมาแล้วเหรอ” เขาถามพนักงานสาว“มาแล้วค่ะพร้อมกับลูกสาว” พอได้ยินพนักงานบอกว่า
หลังจากที่ทันศิลากลับมาจากส่งแคนดี้และพี่ชายของเธอเขาก็ตรงมาที่ผับทันทีและแน่นอนว่าเสี่ยบอมกำลังรอเขาอยู่ผัวะ! เสียงตบหน้าฉาดใหญ่ดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับเสี่ยบอมที่ไล่ลูกน้องออกไปจากห้องให้หมดเหลือไว้เพียงแค่เขากับชายหนุ่มที่เพิ่งถูกตบหน้าไปเท่านั้น“กูให้เกียรติมึงนะไอ้ทัน ที่กูไม่เอาตีนกระทืบมึงเพราะอะไรรู้ไหมมึงมันเรียนทนายมา มึงจะได้ออกไปใช้ชีวิตอาชีพทนายของมึงไง” เสี่ยบอมพูดพร้อมกับยืนหันหลังให้เขา“ผมขอโทษครับเสี่ย” ทันศิลายกมือไหว้“แต่ถ้านายอยากอยู่ทำงานที่นี่ต่อก็แต่งงานกับยัยเบลล์ลูกสาวของฉันนายถึงจะอยู่รอด” เสี่ยบอมพูดออกมาอย่างใจเย็นเมื่อเห็นว่าทันศิลารู้สึกผิดจริงๆ และเขาไม่เคยคิดจะงัดข้อกับเสี่ยเลยสักครั้ง“ผมไม่ได้ชอบเธอนี่ครับ” เขาตอบสั้นๆ“แต่เธอชอบนายมาก แล้วคืนนี้ก็ช่วยไปส่งเธอกลับบ้านด้วยล่ะเห็นเพชรมันว่ากำลังนั่งดื่มอยู่ในร้าน” เสี่ยบอมพูดพร้อมกับเดินออกมาทิ้งแต่ความกล้ำกลืนและลำบากใจให้ชายหนุ่มที่เขาแทบจะไม่มีทางเลือกอะไรเลย เพราะมันเดิมพันด้วยชีวิตของแคนดี้นั่นเองหนึ่งอาทิตย์ต่อมาที่บ้านของแคนดี้“แคนดี้ลงมาเร็วๆ เพื่อนมารับแล้ว” เสียงไทป์ตะโกนขึ้นไปเรียกน้อง
“กูบอกมึงว่าไงไอ้ทัน ว่าอย่าเอาปัญหาส่วนตัวมาทำให้ผับกูปิด กูบอกให้มึงเคลียร์ดีๆ แล้วไอ้นี่โผล่มายังไง” เสี่ยบอมชี้ไปที่ไทป์ที่นอนหมดสภาพอยู่ทันศิลาไม่พูดอะไรเพราะที่เสี่ยพูดมามันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด“คือเสี่ยครับ ไอ้นี่มันเอายามาซ่อนไว้ที่ผับครับ” เพชรรีบพูดขึ้นมา“มึงหุบปากไปไอ้เพชร กูอุตส่าห์ไว้ใจมึงให้ช่วยไอ้ทันดูผับ แล้วพอมีปัญหาใหญ่ขนาดนี้มึงกลับไม่บอกกูต้องให้กูรู้เองสินะ” เสี่ยบอมยืนชี้หน้าผู้ชายทั้งสองคนตรงหน้าที่กำลังยืนก้มหน้าอยู่“เสี่ยไม่ต้องไปว่าเพชรมันหรอก ผมผิดเองที่เคลียร์ปัญหาไม่จบสักที”“มึงเคลียร์ไม่จบหรือมันไม่จบ” เสี่ยพูดพร้อมกับชี้ไปที่ไทป์ที่นอนจมเลือดอยู่“พี่ทัน” เสียงที่เขาคุ้นเคยอย่างดีกำลังเรียกเขาอยู่หน้าประตู“แคนดี้มาได้ไง” ทันศิลารีบเดินไปหาหญิงสาวแล้วลูบแขนของเธออย่างห่วงใย“ฉันให้คนไปรับมา เธอจะได้พาพี่ชายกลับบ้าน มาสิมาเอาตัวพี่ชายเธอไป” เสี่ยบอมพูด“เสี่ย ไม่ได้นะ ผมไม่ให้แคนดี้ไปไหนทั้งนั้น” ทันศิลารีบเดินเข้ามาหาเสี่ยท่าทางขึงขัง“ทำไมจะไม่ได้ก็มันมาตามเอาน้องสาวมันกลับ ตั้งแต่ที่มหาลัยแล้วแต่มึงไม่ส่งคืนนี่หว่า”“เสี่ย นี่มันไม่ใช่แล้วเสี่ยดูไม
“พี่ทันไม่เห็นจะต้องดุขนาดนี้เลยคะ” แคนดี้จับต้นแขนของเขาเบาๆ ในขณะที่ชายหนุ่มขับรถอยู่“ก็ดูมันสิ ต่อยหน้าลูกน้องพี่แถมยังตามมาวอแวกับเธออีก” ชายหนุ่มที่หน้างออยู่แล้วยิ่งบึ้งตึงบอกบุญไม่รับไปกันใหญ่เพราะเขาไม่คิดเลยว่าไทป์จะมาหาแคนดี้เร็วถึงเพียงนี้ถ้าวันนี้เขามาไม่ทันไม่รู้ว่าหมอนั่นจะเอาเธอไปทำอะไรบ้างแถมเมื่อกี้ยังฉุดกระชากเธอแรงๆ อีก“หนูไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ต้องห่วงหนูนะคะ” หญิงสาวพูดเพื่อให้ชายหนุ่มเบาใจลงเพราะไม่อยากให้เขากังวลหรือเป็นห่วงเรื่องเธอเลย“ในแง่มุมของเธอ เธออาจจะคิดว่าพี่ดุไม่มีเหตุผลใช้ความรุนแรง แต่ในแง่มุมของพี่ที่มองดูอยู่พี่คิดว่าเธอไม่ปลอดภัยหากต้องไปกับพี่ชายของเธอจริงๆ” ทันศิลาจอดรถเข้าข้างทางแล้วหันมาพูดกับหญิงสาวที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่ เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ“ถึงขนาดต้องถอนหายใจให้หนูเลยเหรอคะ” หญิงสาวมองค้อนเขา“พี่ไม่อยากทะเลาะกับเธออีก แล้วเมื่อกี้พี่ขอโทษด้วยที่อารมณ์เสียใส่เธออาจเพราะว่าพี่เป็นห่วงเธอมากไปหน่อย” เขายิ้มมุมปากให้หญิงสาวแต่แววตายังคงเป็นกังวลอยู่ แม้ว่าทั้งไทป์และแคนดี้จะโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กแต่เขาเองไม่ไว้ใจพี่ชายของเธอเลยสักนิดเ







