Share
บทที่ 284
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 285
“นายน้อยฮาร์วีย์ใช่ไหม? ‘เฟนด์กล้าฆ่าฉันเหรอ?’ ตอนนี้แกคิดยังไงกับประโยคนี้?”รอยยิ้มเย็นฉายปรากฎบนใบหน้าของเฟนด์เขาพูดว่า “ถ้าแกคืนเงิน 3.8 ล้านเหรียญให้ฉันตั้งแต่ตอนที่ฉันถามครั้งแรก แต่ตอนนี้…”“ฉ-ฉันจะให้แก! โปรดไว้ชีวิตฉัน! ฉันขอร้องล่ะ!”รูเบนคุกเข่าต่อหน้าเฟนด์และร้องขอชีวิตที่น่าสมเพชของเขา ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเขาโง่แค่ไหนที่ยั่วยุทหารผ่านศึกที่เคยผ่านประสบการณ์ที่โหดร้ายมาก่อน“ก็ได้ ฉันจะไว้ชีวิตแก แต่โทรหาพ่อสุดที่รักของแกและขอให้เขาส่งเงิน 3.8 ล้านเหรียญมาตอนนี้ ฉันต้องได้เห็นเงิน 3.8 ล้านเหรียญ ไม่น้อยไปกว่านี้!”“ฉันจะให้โอกาสแก แต่ฉันขอเตือนก่อนดีกว่าว่าแกไม่ควรเล่นอุบายสกปรกใด ๆ! เพราะมันไม่มีประโยชน์เลย ถ้าแกไม่อยากให้พรรคเทพเจ้าแห่งมังกรต้องตกที่นั่งลำบาก!”เฟนด์พูดต่อด้วยน้ำเสียงเกียจคร้าน ต้นขาของรูเบนมีบาดแผลฉกรรจ์ เลือดไหลทะลักออกมาจากแผลที่เกิดจากกระสุนปืนเขาเดินไปที่ต้นไม้ใหญ่และยืนอยู่ใต้ต้นไม้นั้นจุดบุหรี่สูบอย่างสบาย ๆและผ่อนคลายเขาจะไม่เมตตากับคนที่สมควรตายความหวังและความสุขลึก ๆ จุดประกายภายในใจของรูเบนขณะที่เขามองเฟนด์เดินจากไป เขาได้รับโอกา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 286
“นายน้อยรูเบน คุยนานขนาดนี้คืออะไร? ตอนนี้แกคงไม่ได้พยายามจะทำอะไรใช่ไหม? ฉันบอกให้แกเอาเงินสด 3.8 ล้านเหรียญมาให้ฉัน แกไม่ได้โทรขอความช่วยเหลือใช่ไหม?”เฟนด์สังเกตเห็นว่าเขาใช้โทรศัพท์ต่ออีกสักพักก่อนที่จะวางสายไป จึงถาม“ฉันจะทำอย่างนั้นได้ยังไง? ฉันสั่งให้พวกเขาช่วยจัดการเงิน 3.8 ล้านเหรียญให้แกก็แค่นั้น ไม่ต้องห่วงพวกเขาจะมาถึงในไม่ช้า!”รูเบนตอบทันทีด้วยความตกใจ“จริง ๆเหรอ? ฉันจะแสดงให้แกเห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าแกโกหกฉัน!”หลังจากที่เฟนด์พูดอย่างเย็นชาเขาก็โยนปืนไปที่นายน้อยรูเบน“โอ๊ย!”ปืนกระแทกเข้าที่ต้นขาของรูเบนทำให้เขาโกรธ เขาหยิบปืนขึ้นมาทันทีและกำลังจะโยนมันกลับไป “ไอเ-ี้ยเอ๊ย แกไม่กล้าฆ่า…”รูเบนหยุดพูดไปชั่วคราวขณะก่อนจะรู้ตัวว่าที่สิ่งเฟนด์โยนมาให้เขาคือปืน“ฮ่าฮ่า แกนี่คงอยากตายจริงๆ แกโยนปืนให้ฉันจริงเหรอ?”รูเบนรู้สึกปลาบปลื้ม ดูเหมือนว่าเฟนด์ไม่ได้สนใจมากนักเมื่อเขาหยิบปืนขึ้นมาเขาเล็งปืนไปที่เฟนด์ทันทีแล้วพูดว่า “อย่าขยับ อย่าคิดที่จะหยิบก้อนหินขึ้นมา ถ้าแกกล้าขยับฉันจะฆ่าแก ฮ่าฮ่า!”เฟนด์หัวเราะเมื่อเขาเห็นท่าทีของรูเบนจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน“ตายซะ!
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 287
เหตุผลหลักที่ทำไมพรรคเทพเจ้าแห่งมังกรถึงมีอิทธิพลอย่างมากในภาคกลางได้นั่นก็เป็นเพราะว่าคนที่มีพลังไม่กี่คนเหล่านี้“ไอเด็กเหลือขอ แกช่างกล้าจริง ๆ ที่ลักพาตัวนายน้อยของเรา ฮ่า ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นใครบางคนที่กล้าขนาดนี้ในช่วงหลายปีที่ฉันอาศัยอยู่ภาคกลาง!”ชายหัวโล้นคนหนึ่งหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็มองไปที่กองศพบนพื้นและพูดว่า “ ดูเหมือนว่าทักษะการต่อสู้ของแกจะไม่แย่นัก อย่างไรก็ตามสิ่งที่แกจัดการไปเป็นเพียงแค่ขยะของพรรคเทพจ้าแห่งมังกร แกจะต้องตายเมื่อเจอคนที่ทรงพลังจริง ๆ”เฟนด์หัวเราะเบา ๆ และก้าวไปข้างหน้า“เฮ้ ตอนนี้พวกแกคงไม่อยากฆ่าฉันหรอกใช่ไหม?”เมื่อเขาเห็นว่าเฟนด์กำลังเข้าไปใกล้รูเบนมากขึ้น สีหน้าของเขาก็ซีดลงทันทีถึงแม้ว่าพวกเขาจะทรงพลังและรวดเร็วมาก แต่ระยะห่างของพวกเขายังค่อนข้างไกลจากเฟนด์ ยิ่งไปกว่านั้นเฟนด์ยังเป็นทหารผ่านศึกที่เกษียณแล้วและถ้าเขาสามารถอยู่รอดได้ห้าปีในสนามรบ คาดว่าเขาคงจะมีทักษะบางอย่างที่น่าทึ่งแน่ดังนั้นพวกเขาเชื่อว่าด้วยความสามารถของเฟนด์ เมื่อพวกเขาเข้าไปถึง เฟนด์คงจะสามารถสังหารนายน้อยรูเบนได้ในพริบตาไม่ต้องพูดถึงนายน้อยรูเบน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 288
“มันทรงพลังมาก!”ชายคนหนึ่งที่มีอาการดีขึ้นเล็กน้อยลุกขึ้นจากพื้นทันทีพร้อมกับจ้องเฟนด์ด้วยสายตาที่จริงจังชายสามคนที่เหลือล้อมเฟนด์ไว้ทันที เฟนด์จึงถูกล้อมด้วยชายทั้งห้าคนอย่างสมบูรณ์แบบนายน้อยรูเบนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเขาเห็นเฟนด์ถูกล้อม เขาอุทานว่า “พวกคุณอย่าฆ่ามันในทันที เอาชนะมันให้ได้และอย่าให้มันตายเร็วเกินไปเพราะมันจะไม่เจ็บปวด”ชายหัวโล้นคนนั้นหัวเราะอย่างขมขื่นก่อนจะพูดว่า “นายน้อยรูเบนไอ้เด็กนี่ไม่ใช่คนที่จะเอาชนะได้ง่าย ๆ แม้ว่าเราจะฆ่าเขาได้แต่มันก็เป็นสิ่งที่ยากมาก!”หลังจากที่นายน้อยรูเบนได้ยินเขาก็อ้าปากค้างและพูดว่า “ไม่มีทาง ไม่จริงใช่ไหม? พวกคุณเป็นห้าพยัคฆ์ของพรรคเทพเจ้าแห่งมังกร แม้ว่าในตอนแรกพวกคุณจะมีหกคน โชคร้ายที่สการ์ถูกฆ่า แต่เห็นได้ชัดว่าพรรคเทพเจ้าแห่งมังกรของเราไม่จำเป็นต้องอ้อนข้อตามความการของพรรคอื่นๆ”“ไอ้เด็กนี่เป็นทหารมาห้าปีแล้ว และใครก็ตามที่สามารถอยู่รอดในสนามรบได้เป็นเวลาห้าปีก็คงยากที่จะเอาชนะได้ ดูเหมือนว่าจะมีโอกาสหนึ่งในล้านที่จะได้เจอผู้ชายแบบนี้!”ชายที่มีเคราเล็ก ๆ พูดหลังจากที่พูดจบเขาก็พลิกฝ่ามือและคว้ามีดสั้นเล่มเดิมจากก
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 289
อย่างไรก็ตามชายหัวโล้นก็ยังมีแรงเหลือ เขาดึงมีดออกจากต้นขาทันที ขณะที่ดึงออกเลือดสดก็พุ่งทะลักออกมาเหมือนกับน้ำพุ จากนั้นเขาก็หยิบมีดแล้วลงมือจู่โจมเฟนด์เขาแสยะยิ้มและพุ่งเข้าโจมตีพร้อมกับมีดของเขา นั่นเป็นเพราะการโจมตีของชายอีกสามคนมาจากทิศทางที่แตกต่างกันชายสี่คนยกเว้นชายมีเคราที่แขนหัก เข้าโจมตีเฟนด์จากสี่ทิศทางที่แตกต่างกัน ศัตรูที่ทรงพลังทั้งสี่เข้าล้อมเฟนด์ไว้ที่มุมทั้งสี่ด้านของการโจมตีซึ่งคงไม่มีใครที่จะหลุดออกไปได้ชายอีกสามคนนั้นรู้สึกว่าในครั้งนี้เฟนด์จะไม่มีทางหนีรอดไปได้แน่แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นในตอนนั้นกลับพร่ามัว ด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียวซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วมากของเฟนด์ เขาเปลี่ยนไปอยู่ในตำแหน่งที่แปลกและหลีกเลี่ยงการโจมตีของพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์ จากนั้นเขาก็เข้ามาทางด้านหลังของชายคนหนึ่งในนั้นและเตะอย่างรุนแรงจนทำให้ชายคนนั้นล้มลงบนพื้น“ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ!”เมื่อชายอีกสามคนรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ การโจมตีของเฟนด์ก็เริ่มขึ้นแล้ว เพียงเวลาไม่นานชายสามคนนั้นก็ล้มลงบนพื้นมีดอีกเล่มที่อยู่ในมือของเฟนด์มีรูปมังกรโบราณสลักอยู่บนตัวของมีด มีดของเขาคมเกินกว่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 290
รูเบนคิดมาตลอดว่าตัวเองฉลาด ดังนั้นถ้าเฟนด์ไม่ใช่จอมพลเขาก็คงจะเป็นราชาแห่งสงครามเนื่องจากมีเพียงแค่เหตุผลนี้เท่านั้นที่ใครสักคนจะฆ่าคนทั้งห้าที่มีพลังมากจากพรรคเทพเจ้าแห่งมังกรได้ตำแหน่งที่เหนือกว่าราชาแห่งสงครามก็คือเก้าเทพแห่งสงคราม ซึ่งตัวตนของพวกเขาทั้งหมดได้เผยแพร่ทางทีวีไปแล้ว ดังนั้นทุกคนจึงรู้ว่าพวกเขาเป็นใครแต่ในบรรดาเก้าคนนั้นไม่มีใครชื่อเฟนด์ มันทำให้เขาสังสัยมากขึ้นไปอีก?“ไม่มีทาง? จะมีเทพเจ้าแห่งสงครามคนที่สิบได้ยังไง? ไม่ได้เปิดเผยตัวต่อสาธารณะงั้นหมอนี่เหรอ?”รูเบนขมวดคิ้ว เขารู้ว่าเขาจะต้องตายในไม่ช้าเพราะเฟนด์จะไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่ อย่างไรก็ตามเขาอยากรู้ว่าหมอนี่เป็นใครกันแน่ทันใดนั้นเขาก็อ้าปากค้างก่อนจะพูดว่า “แก แกคือนักรบสูงสุด! จะต้องเป็นอย่างนั้นแน่ เพราะแต่เดิมนักรบสูงสุดมีแผนที่จะเปิดเผยตัวต่อสาธารณะ แต่ก็ถูกยกเลิกในนาทีสุดท้าย ดังนั้นตัวตนของนักรบสูงสุดจึงกลายเป็นปริศนา!”ด้วยความคิดนั้นหัวใจของรู้เบนก็ตกใจมาก ไม่คิดว่าเขาจะอยากฆ่านักรบสูงสุดเพียงเพราะเงิน 3.8 ล้านเหรียญ การดำรงอยู่ของนักรบสุงสุดคือจุดสูงสุดของแคทธีเซีย ผู้ที่สามารถเรียกลมและฝนได
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 291
“ถูกต้อง ๆ นายพูดถูก!”ฟีโอน่าเก็บเงินของเธออย่างรีบเร่งและปิดกระเป๋าก่อนจะพูดว่า “ในที่สุดนายก็ทำสิ่งที่มีประโยชน์สักที นายใช้เวลาเพียงแค่วันหรือสองวันก็สามารถหาเงินที่ฉันเสียไปมาคืนได้ ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้ไร้ประโยชน์ไปซะทั้งหมด!”“นายไม่เพียงแค่มีประโยชน์เท่านั้น ฉันคิดว่าฉันเริ่มจะชอบนายแล้ว!”แอนดรูว์หัวเราะเบา ๆ และกระโดดสองครั้งต่อด้วยทำสควอตสองสามครั้ง จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ดูสิฟีโอน่าตอนนี้ผมสบายดีและหายเป็นปกติแล้ว ตอนนี้ผมสามารถวิ่งด้วยขานี้ได้แล้ว!”“ตอนนี้มันดีขึ้นแล้วจริง ๆ!”ฟีโอน่ารู้สึกประหลาดใจอยู่เหมือนกันเมื่อเฟนด์อ้างว่าเขาสามารถรักษามันได้ในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ เธอก็ไม่คิดว่ามันจะหายได้จริง มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากแต่ไม่ช้าเธอก็คิดถึงบางเรื่องขึ้นมาได้ขณะที่สีหน้าของเธอซีดลง ก่อนจะพูดว่า “มีความสุขเรื่องอะไรล่ะ? ตอนแรกขาของคุณปกติดีอยู่แล้วทั้งหมดนี้ต้องไปขอบคุณไอหนุ่มนี่ที่ทำให้ขาของคุณกลายเป็นแบบนั้น ตอนนี้คุณมีความสุขจริงเหรอ? ฮึ่ม ถ้ามันยังมีความเมตตาพอมันควรที่จะชดใช้ให้กับความสูญเสียนี้!”“แม่พูดถูก นี่เป็นความผิดของผม ผมควรชดใช้ให้ บอกผม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 292
“แต่งงาน?”เฟนด์ตะลึงก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมยังติดค้างงานแต่งกับเซเลน่า แต่ไม่ต้องห่วงหลังจากงานวันเกิดของนายใหญ่เทย์เลอร์ ผมจะจัดงานแต่งงานที่ดีที่สุดในชีวิตให้เธอ!”“นาย?”ฟิโอน่ามองเฟนด์ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงดูถูกเหยียดหยาม “นาย? นายคนเดียวเนี่ยนะที่จะจัดงานแต่งที่ดีที่สุดในชีวิตให้เซเลน่า? ใครจะเชื่อ? ฉันคิดว่ามันคงเป็นงานแต่งงานที่น่าอายมากกว่า!”“ฮ่า ๆ อย่าอวดดีไปหน่อยเลย เงินเพียงเล็กน้อยแค่นี้จะพอสำหรับจัดงานแต่งงานที่ดีที่สุดได้ยังไง? นายน่าประทับใจพอสมควรถ้าสามารถให้ของขวัญวันเกิดแก่นายใหญ่เทย์เลอร์ที่มีราคามากกว่า 10 ล้านเหรียญได้ แค่นั้นก็ทำให้ครอบครัวของเราภูมิใจแล้ว!”แอนดรูว์หัวเราะเบา ๆ แม้ว่างานแต่งในตอนนั้นจะจัดขึ้นอย่างไม่มีสง่าราศรี ทำเหมือนกับงานเลี้ยงอาหารค่ำสำหรับตระกูลเทย์เลอร์ซึ่งมันทำให้เซเลน่าอับอายจนลืมไม่ลงอย่างไรก็ตามนั่นก็เป็นเรื่องเมื่อห้าปีก่อน ตั้งแต่ลูกของเฟนด์และเซเลน่าเติบโตมา แอนดรูว์ก็ไม่ได้คิดเรื่องนี้จริงจังนักตอนนี้รายได้ต่อเดือนทั้งของเฟนด์และเซเลน่าก็ไม่ได้ต่ำและตราบใดที่พวกเขาทำงานได้ดีชีวิตของพวกเขาก็จะดีขึ้นกว่าเดิมมาก“ไม่ต้
Latest chapter
