ホーム / วัยรุ่น / มัดใจยัยร้อยเล่ห์ / ถ่ายทอดอารมณ์ผ่านบทเพลง

共有

ถ่ายทอดอารมณ์ผ่านบทเพลง

作者: Chalam whale
last update 最終更新日: 2025-02-10 12:18:09

มาคินที่รู้สึกเป็นห่วงว่าเธอไม่ออกมาจากห้องเลย เขาพอจะมีแบรนด์ดฺซุปไก่สกัด เขาหยิบออกมาพร้อมซาลาเปาหนึ่งลูกที่อุ่นด้วยไม่โครเวฟพอร้อน ๆ  เขาใส่ถุงหิ้วเอาไว้ห้อยที่หน้าประตูห้องแล้วเคาะเรียกเธออยู่สักพักจนมีเสียงคนเดินออกมาเปิดประตู แต่มาคินเดินไปหลบตรงมุม ซุ่มแอบมอง จนร้อยดาวเปิดประตูออกมาแต่ก็ไม่มีใครสักคน เธอจะปิดประตูกลับเข้าห้อง แต่ดันมีของมาขวางตรงลูกบิด

" ของใครกันหละ มาแขวนที่หน้าห้องเรา " ร้อยดาวเอ่ยด้วยความงุนงง แต่ก็ยอมหยิบเข้าไปด้วย คิดว่าต้องเป็นของคนในบ้าน

"ขอบคุณนะ" ร้อยดาวที่ตะโกนออกมาลอย ๆ แต่ใครอีกคนที่แอบมองอยู่กลับมีรอยยิ้ม 

ร้อยดาวหยิบของแล้วกลับเข้าไปในห้อง มาคินเดินออกมาจากมุมมานั่งที่โซฟาแทน อ๊อฟที่เห็นทุกอย่างเดินเข้ามาแซวพี่ชายตรงโซฟา

"จะดูแลเขา ก็ต้องหลบด้วยนะพี่ชายเรา" อ๊อฟเองเริ่มรู้สึกว่าพี่ชายแอบชอบพี่สาว

"อ๊อฟ เห็นหรอ " มาคินถึงกับสะดุ้งเมื่อโดนน้องชายแซว 

"เห็นตั้งแต่ พี่เวฟซาลาเปาแล้ว ผมแอบถ่ายพี่อยู่ยังลงคลิปในติ๊กต๊อกเลย" อ๊อฟเอ่ยออกมา ทำเอามาคินแทบอาย 

"ว่าอะไรนะ เอาลงติ๊กต๊อกด้วย อ๊อฟ เดี๋ยวร้อยดาวก็โดนอีกหรอก ทำอะไรไม่คิดก่อนเลย " มาคินที่พอรู้ก็ต่อว่าน้อง

"ผมถ่ายแค่พี่ทำซาลาเปา  ถือขวดแบรนด์ออกมาหยิบๆ อ่าน ๆ แค่นั้นเอง ไม่ได้ถ่ายตรงพี่ไปแขวนห้องพี่เขา" อ๊อฟเองก็ห่วงร้อยดาวกลัวโดนกระแสโจมตีอีก

"เออ แล้วไป ช่วงนี้ยังไม่ได้ปล่อยงาน ทำอะไรต้องดูด้วยนะ นายเองก็เหมือนกัน พี่จะดันน้อง ๆ เพื่อน ๆ เราทุกคนเลย"

****////****///***///***+++///***++////****///**

วันแรกของผลงานเพลงที่เปิดให้ทุกคนบนโลกออนไลน์ได้รับฟัง ครั้งแรกบนหน้าปัดวิทยุของค่าย G.Media  ทำเอาน้องสองคนต้องมาร่วมลุ้นกันในค่าย มาคินมานั่งเล่น นั่งคุยกับพี่ ๆ เพื่อน ๆ ในห้องดนตรี 

"มากันแล้ว คู่จิ้นแห่งค่าย G " เสียงแซวของเพื่อน ๆ น้อง ๆ 

"คู่จิ้นอะไรกัน แค่ร้องเพลงทำเพลงเอง" ร้อยดาวที่ยังไม่ได้เข้าไปในโลกออนไลน์เลย

"ก็ช่วงนี้เธอและมาคิน อยู่ในช่วงที่ใคร ๆ จับตามองนะสิ " ก๊อปเปอร์บอกเธอ

"คู่จิ้น จับจิ้นให้เป็นแฟนกันนะพี่ก็อปเปอร์ " อ๊อฟเอ่ยออกมา

"ไม่ต้องคิดไปไกลเลย แค่ร่วมงานกันธรรมดา ยังไม่ได้คิดอะไร" มาตินเองรีบแก้ต่่างให้ กลัวใครมองร้อยดาวไม่ดี แต่ร้อยดาวกลับคิดถึงในคำพูดที่เขาสื่อออกมา

"ใช่ เราแค่เพื่อนร่วมงานกัน...ก็เท่านั้น" ร้อยดาวตอบ

โปเต้ที่ขึ้นไปประชุมงานเรื่องโปรเจคคู่ของสองคนแล้วลงมาพูดคุยเรื่องการถ่ายทำเอ็มวี มิวสิควิดีโอ ที่จะต้องเร่งถ่ายทำ เพราะกระแสตอบรับจากเอฟซี เริ่มมีค่อนข้างมาก จากเพลงที่ลงไปเปิดให้ฟังทุกชั่วโมง ปล่อยเสียงร้องในแอพสีแดงแอพหนึ่ง ได้รับทั้งคำชมและคำวิพากษ์วิจารณ์ในเรื่องเสียงของร้อยดาว บางคนว่าเสียงใส ถ้าได้ฝึกก็จะดี บางคนใช้คำพูดถ้อยคำด่าทอรุนแรง  แต่แรงรักที่มีของเอฟซีกับน้องทั้งสองคน ที่ติดตามจากคลิปตลกๆ ไลฟ์สด ดีเจ ที่มีมากพอสมควร จนเฮียครามเรียกขึ้นไปคุยทำเอ็มวี 

ห้องประชุมของเฮียคราม ที่ตอนนี้มีการเรียกเข้าร่วมประชุม และจิดต่อนางเอกมาแคสเอาไว้ สองสามคนด้วยกัน หนึ่งในนั้นมียิปซี ซึ่งเฮียได้ติดต่อเอาไว้ก่อนแล้วเมื่อสองวันที่แล้ว 

(ย้อนไปนิดนึง)

"คุณน้องค่ะ มีงานจากเฮียครามคุณน้องจะรับไหมคะ" ผู้จัดการของยิปซีที่ได้รับการติดต่อมา สะกิิดบอกดาราสาว เพราะทั้งสองคนตัวแทบจะติดกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

"งานอะไรคะ "

"เล่นมิวสิควิดีโอนะคะ เขาน่าจะหานางเอก เพลงใหม่ศิลปินใหม่"

"ใครกันค่ะ"

" คู่จิ้นที่กำลังมาของค่ายไงคะคุณน้อง เด็กที่เคยมีเรื่องน้องกำลังดัง มาคินเองก็หล่อเชียว "ผู้จัดการส่วนตัวเหมือนอยากให้เธอจับน้อง เพราะจะได้มีผลต่องานของเธอ

เพียงไม่นานนัก นักแสดงก็มารอกันที่ในห้องประชุม เพราะในห้องมีทีมงานเบื้องหน้า วางคิว คอสตูมต่าง ๆ จนเฮียคราม พี่โปเต้ มาคินกับร้อยดาวเข้ามาพร้อมหน้าพร้อมตากัน เสียงกระแสของเพลงที่มี ทำให้มีการตัดสินใจแยกออกเป็นสองฝั่ง 

"ผมว่าเพลงนี้เป็นเพลงแรก ของน้อง ๆ คนดูอยากจะดูเอ็มวีที่ถ่ายทอดด้วยน้องทั้งสองคน" โปเต้ที่อยากให้น้องเล่นด้วยกัน 

"แต่เราอยากได้ดารา ชายหญิงแสดงดีไหม" เฮียครามเอ่ยไปทางน้อง ๆ นางเอกที่มานั่งรวมถึงพระเอกเอ็มวีที่คุ้นเคยที่จูงใจ

"เฮียลองอ่านกระแสคนฟังสิ เอฟซีน้อง ๆ เริ่มมีบ้างแล้ว ้ขาเป็นคนสนับสนุน เราต้องฟังคนที่เขาซัพพอร์ตเราด้วย" โปเต้เอ่ยออกมาจนเฮียครามเองต้องตัดสินใจ 

"อ้าว เฮียค่ะ พวกหนู" ยิปซีที่เอ่ยออกมาเสียงหวาน

"ต๊อกแต๊ก เธอเอาค่าเสียเวลาให้เด็ก ๆ นะ ทางเราทำให้เสียเวลา" เฮียครามบอกเลขาให้จ่ายค่าตัวที่ทำให้เด็ก ๆ ที่มาแคสแต่ไม่ได้งาน 

"เดี๋ยวแต๊กเคลียร์ให้ค่ะเฮีย" 

"อะ มาทีนี้ว่าด้วยเรื่องของเรา มาคินกับร้อยดาวต้องเล่นเอ็มวีด้วยกันนะ เพลงแรกของพวกเธอ กระแสกำลังมาอยากให้เธอทั้งสองคนเล่นเอ็มวี อย่าทำให้เฮียผิดหวังหละ" เฮียคราม

"ครับเฮีย" มาคินตอบด้วยความกลัวพลาดงาน

"อ้าว แล้วทีมงานวางพล็อตดี ๆ อย่าให้มันล่อแหลมมากเกินไป เอาแบบเพื่อนรัก เดินเล่นในบ้าน ช่วยเหลือกัน เล่นกีตาร์ด้วยกันบนโซฟาบรรยากาศสนามหญ้าอะไรแบบนี้ ขอแบบเพื่อนรัก"

"เพื่อนรักหรือครับ" ทีมกองถ่ายจดบรีฟงานแบบที่เฮียเสนอ ร้อยดาวนั่งฟังแล้วคิดหนัก เพราะนี่เป็นงานการแสดงครั้งแรก

"เป็นอะไรหละเธอ นั่งเงียบเลย มีอะไรจะออกความเห็นไหม" เฮียครามหันมาถามร้อยดาว

"ไม่มีค่ะเฮีย เอาตามนี้ก็ได้ค่ะ" ร้อยดาวตอบอึกอึกอักอัก

"แล้วนี่แผลหายหรือยังจะถ่ายเอ็มวีแล้ว" เฮียครามเอ่ยปากถามเด็กสาว จนยิปซีที่นั่งอยู่ทำตาขวางใส่ 

"ถ้าน้องคนนี้ยังไม่หายดี ยิปซีเป็นนางเอกเอ็มวีแทนน้องเขาก็ได้นะคะ" ยิปซีที่เดินมาแตะที่บ่าของร้อยดาว แต่แรงที่แตะบนบ่ามันเหมือนบีบ จนร้อยดา่วต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ

"เป็นอะไรร้อยดาว" 

"คือเขาบะ..."

"ไม่ได้มีอะไรคะ ยิปซีแค่เป็นห่วงเป็นใยน้องนะคะ เพิ่งจะเจ็บตัวแท้ ๆ ยังต้องมาแสดงในวันพรุ่งนี้ ยิปแค่กลัวว่าถ้ามือใหม่ผิดพลาดจะทำให้งานเฮียพังนะคะ" ยิปซีทำทีเอ็นดูร้อยดาว แต่ในใจลึก ๆ แอบอิจฉาที่เธอทั้งเด็กกว่า ทั้งน่ารักกว่ายังใหม่มาก

"เธอกลับไปทำงานของเธอ ยิปซีไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายในงานที่เธอเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง"

"เห็นว่าที่นี่กำลังจะ " ยิปซีกำลังจะหลุดปาก

"คุณน้องค่ะ ไม่เอาค่ะ ดูสิคะเฮียครามไม่พอใจแล้ว " ผู้จัดการของเธอเข้ามาเอามือปิดปาก 

"ขอตัวก่อนนะคะเฮีย" ผู้จัดการ ล็อกตัวของยิปซีเอาไว้แล้วพากันออกจากห้องประชุม

เมื่อทุกคนพูดคุยเรื่องเอ็มวีที่จะถ่ายทอดแล้ว ต่างพากันแยกย้าย จนวันที่ถ่ายเอ็มวีวันแรกก็มาถึง วันนี้ ทุก ๆ คน ต่างมาให้กำลังใจ เด็กทั้งสองคน โดยมีครอบครัวของมาคิน  ครอบครัวของร้อยดาว   ที่มาครั้งแรกร้อยดาวที่ีออกมาจากห้องแต่งตัวเห็นแม่ที่กำลังนั่งคุยกับบ้านของมาคิน

"แม่ แม่จ๋า มายังไง" ร้อยดาวที่ออกมาเจอแม่ของเธอ 

"สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า" ร้อยดาวสวัสดีพ่อแม่ของมาคิน

" ดีใจด้วยนะหนู  คิดเอาไว้ไม่มีผิดเลยว่าหนูต้องมาทำงานคู่กับลูกชายป้า"

"ขอบคุณค่ะ คุณป้า" 

"เอาเด็กๆ พร้อมกันยังไปสแตนด์บายหน้ากล้องเลย เราดูพล็อตแรกไปเลยนะคะ" ผู้กำกับที่เรียกทั้งสองคน 

ฉากแรกคือเด็ก ๆ ต้องเดินมาคู่กัน เดินเล่นหยอกล้อกันแบบเพื่อน อาจจะมีพูดคุยหยอกล้อกันได้ เพื่อให้อารมณ์ของบทที่แสดงออกมาดีที่สุด พวกพี่ตัดเสียงออกใส่เพลงอยู่ดี

"ครับพี่เกลือ" มาคินตอบ ก่อนจะเดินแแกไปยังจุดที่เขาเตรียม พร้อมกับร้อยดาว

"เป็นอะไรไหม ไม่ต้องกลัวนะ นี่ก็ครั้งแรกเอ็มวีแรกของเราเหมือนกัน"

"โอ๊ยนี่ก็นึกว่ามีประสบการณ์ทางการแสดงนะมาคิน"  ทั้งสองคนก็ต้องปรับโหมดตัวเองออกมาเพื่อนรักที่รักกัน

เด็กสองคนเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม มาคินเริ่มหยอกล้อร้อยดาว เอามือไปปัดผมของเธอ จนเธอคว้ามือของเขาเอาไว้กลายเป็นร้อยดาวกุมมือมาคินเดินไปในสวนสาธารณะ สายตาที่มาคินมองร้อยดาวมันไม่เหมือนกับที่มองเพื่อน

"พี่เกลือ มองเพื่อน หรือ น้องมันจะกินเพื่อนวะพี่" ตากล้องบอกพี่เกลือ

"พี่ว่ามันดูเป็นธรรมชาติดีนะ ไม่เฟคแบบนี้มันซื้อใจคนดู" เกลือมองรอบ ๆ  สังคัท 

 เกลือจัดม้านั่งในสวน เอาไว้ให้น้องทั้งสองคนเซ็ทไปอีกฉาก มาคินคิดว่าตัวเองอยากเล่นกีตาร์ตรงม้านั่ง ให้ร้อยดาวนั่งหลังเอนพิงเข้าหาตนเอง เขาจึงนำเสนอพี่เกลือ ให้ไปบรีฟร้อยดาว ถ้ามาคินบอกเองร้อยดาวอาจจะไม่ทำ 

"นี่เพลงของเพื่อนแน่นะเว้ย มาคิน พี่ว่ามันเริ่มออกคู่รักอะ" 

"ไม่หรอกพี่ ผมคิดว่าผมหยุดอาการได้ ผมคิดว่าเอฟซีน่าจะชอบแบบนี้นะพี่" มาคินยิ้มอย่างมีความสุขนิด ๆ 

และก็เป็นไปในแบบที่มาคินขอ คนแสดงคู่เริ่มคิดหนักว่ามันงานเพื่อนรักยังไง ร้อยดาวที่ไม่กล้าเอ่ยปากจนถ่ายทำเอ็มวีจนครบทุกฉาก ก็ปาเข้าไปเย็นมากๆ  พ่อแม่ของมาคินที่ไม่สามารถอยู่รอได้ก็กลับก่อน เหลือแค่คุณแม่ของร้อยดาว

"เสร็จแล้วใช่ไหมลูก วันนี้กลับบ้านไปนอนบ้านบ้างแม่ไม่เจอหน้าตั้งหลายวันแล้วร้อยดาว"

"เอ่อ เดี๋ยวหนูถามมาคินก่อนค่ะว่ามีงานอะไรอีกไหม" ร้อยดาวเองต้องถามเพื่อนร่วมงานอย่างมาคิน

"มาคิน มีอะไรต้องถ่ายอีกไหมวันนี้ แม่ชวนกลับบ้าน" ร้อยดาวเดินมาแตะแขนของมาคินเบา ๆ 

"อ้าวแล้วจะกลับยังไง" 

"แท็กซี่ไงเยอะแยะ" 

"มันจะเย็นแล้ว เราไปส่งเธอที่บ้าน" มาคินอาสาอยากจะไปส่งเธอ

"ไม่ต้องเลยมาคิน เรากลับกับแม่ เธอนี่" 

"คุณน้าครับ เดี๋ยวผมไปส่งนะครับ เย็นแล้วกลับกันเองมันอันตราย รอผมเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ รอผมก่อนนะ" 

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード

最新チャプター

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   เก็บหมอกใส่หัวใจ (ตอนจบ)

    ร้อยดาวยังลูบหัวเจ้ามะยมกับเจ้าก้อนทองที่กระโดดไปกระโดดมาบนเบาะหลังอยู่ไม่หยุด มาคินยื่นมือมาเปิดประตูรถฝั่งเธอ ลมหนาวตีเข้ามาทันทีจนเธอต้องห่อตัว ดึงผ้าพันคอคลุมแน่น“หนาว” เสียงเธอสั่น ๆ พอให้มาคินขำในลำคอมือหนายื่นมาโอบไหล่เธอไว้ ก่อนจะหยิบกระเป๋าเล็ก ๆ ของเธอสะพายเองแล้วพาก้าวลงจากรถทันทีที่เท้าเหยียบพื้นดินบนลานจอดบ้านพัก เสียงกรวดกรอบ ๆ ใต้รองเท้าฟังดูสงบกว่าทุกวัน เจ้าก้อนทองกับเจ้ามะยมกระโดดลงมาก่อน วิ่งดมดิน ดมต้นหญ้า หมอกบาง ๆ ลอยผ่านขนหมาจนเปียกเป็นหย่อม ๆบ้านพักไม้สองชั้นทรงเรียบ แต่มีระเบียงกว้างทอดออกไปด้านหลัง มองเห็นเนินเขาลูกแล้วลูกเล่า ปลายไม้ระเบียงมีละอองน้ำเกาะพราวเป็นหยด ยามแสงแดดอ่อน ๆ ของเช้าเริ่มส่องลอดกลุ่มหมอก ก็ดูเหมือนเกล็ดเพชรระยิบระยับ“สวยจนเหมือนฝันเลยนะ” ร้อยดาวพึมพำออกมาเบา ๆ เธอเกาะแขนเขาแน่น มาคินหันมามอง ยิ้มบางอย่างใจดี“ไม่ใช่ฝันหรอก วันนี้ของจริงแล้ว” เขาดันประตูบ้านพักออกไปเบา ๆ กลิ่นไม้สนหอมอ่อน ๆ ลอยออกมาต้อนรับภายในบ้านมีเตาผิงเล็ก ๆ มุมหนึ่ง แต่สองคนไม่สนใจอะไรในบ้านเลย เพราะข้างนอกนั่นกำลังเรียกพวกเขาออกไปหามาคินวางกระเป๋า แล้วจับมือ

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   สองคน สองหมา

    ไฟห้องนั่งเล่นเปิดสลัว ๆ มีเพียงเสียงหมาน้อยสองตัวที่วิ่งไล่กันอยู่บนพื้นไม้ เสียงกรงเล็บเล็กกระทบพื้นดังกิ๊ก ๆ สลับกับเสียงเห่าเถียงของเจ้าก้อนทองกับเจ้ามะยมมาคินนั่งพิงโซฟา ยื่นขาถอดรองเท้าออกวางบนพรม ร้อยดาวเพิ่งเดินออกจากครัวพร้อมถ้วยโกโก้อุ่นในมือสองใบ กลิ่นนมสดกับผงโกโก้แท้ลอยคลุ้งไปทั่วบ้าน เธอวางแก้วใบหนึ่งลงตรงหน้ามาคิน แล้วทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ มืออุ่นของเธอเลื่อนมาลูบหัวเจ้าก้อนทองที่กระโดดขึ้นมาตักคืนนี้ไม่มีแสงสปอร์ตไลท์ ไม่มีเสียงแฟนคลับกรี๊ด ไม่มีไฟเวทีพร่างตา มีเพียงลมหายใจของสองคน ที่กำลังจะออกเดินทางไปหาหมอกขาวบนดอยในวันรุ่งเช้า เสียงหรีดหริ่งเรไรข้างบ้านดังลอดหน้าต่าง ครู่หนึ่งร้อยดาวหันมามองคนข้างกาย“นี่ คิดดีแล้วใช่มั้ย จะพาฉันกับหมาสองตัวไปหนาวบนดอยด้วยเนี่ย" มาคินอมยิ้ม หันมาจับแก้มเธอเบา ๆ ปลายนิ้วเย็นนิดหน่อเพราะเพิ่งแตะแก้วโกโก้“คิดดีแล้วครับคุณแฟน เพราะไม่มีเธอ ฉันก็หนาวแย่สิ”ร้อยดาวตีแขนเขาเบา ๆ แต่ก็ยอมเอนหัวซบไหล่เหมือนเด็กขี้อ แสงไฟสีอุ่นในห้องนั่งเล่นตกกระทบเสี้ยวหน้าเธอ ดวงตาเป็นประกายระยิบเหมือนเด็กที่กำลังเฝ้ารออะไรสักอย่างด้วยใจเต้นแรงเจ้ามะยมกร

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   After Party

    AFTER PARTY ก้าวต่อไปหลังไฟสปอร์ตไลท์ดับค่ำคืนนั้นหลังเวทีใหญ่ปิดฉาก เสียงปรบมือยังแว่วอยู่ในหัว ร้อยดาวกับมาคินเพิ่งเปลี่ยนชุดเป็นชุดสบาย ๆ เดินออกจากห้องแต่งตัวด้วยใบหน้ายังแดงระเรื่อจากไฟบนเวทีในห้องพักหลังคอนเสิร์ต ทีมงานทุกคนรออยู่แล้ว โปเต้เดินถือขนมกล่องใหญ่กับเครื่องดื่มในมือ สงครามยืนพิงกำแพงรอ ส่วนอ๊อฟกับก็อปเปอร์นั่งกอดหมอนบนโซฟายาว สภาพทุกคนดูอ่อนล้าแต่ตากลับเปล่งประกายเหมือนเพิ่งได้รับพลังใหม่บนโต๊ะกลางมีเค้กเล็ก ๆ ปักเทียน “1 Year Anniversary” ที่โปเต้สั่งให้ บรรยากาศไม่มีเสียงกรี๊ด ไม่มีใครถือแท่งไฟ มีแต่เสียงหัวเราะเบา ๆ ของคนที่เป็นเหมือนครอบครัวจริง ๆ โปเต้วางกล่องขนมลงโต๊ะ“เอ้า นี่ของขวัญวันครบรอบหนึ่งปีของเด็กคู่นี้… พี่สั่งมากับมือ ไม่ได้ให้เอฟซีนะ พี่ให้เอง” โปเ้เองพอใจในน้อง ๆ สังกัดตนเองทุกคน“ขอบคุณพี่โปเต้มากครับ พี่นี่แหละคนดันเรามาตลอด”“เฮีย ถ้าไม่มีเฮีย หนูคงไม่มีวันนี้จริง ๆ ค่ะ” ร้อยดาวขอบคุณสงคราม“ถ้าเธอสองคนไม่อดทน ก็คงไม่มีวันนี้เหมือนกัน จำเอาไว้ ทุกเทคที่ซ้อมกันยันเช้า ไม่เสียเปล่าเลย” สงครามพยักหน้านิ่งก็อปเปอร์ลุกมาดึงทั้งคู่มานั่งรวมวงบนพื

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   เวทีใหญ่ที่ภาคภูมิใจ

    เสียงกรี๊ดต้อนรับดังลั่นจนเกือบกลบเสียงพิธีกรบนเวทีในฮอลล์คอนเสิร์ตใหญ่ที่ถูกตกแต่งด้วยไฟเวทีสีทองนวล พร็อพดอกไม้หลากสีและแบนเนอร์คู่จิ้น ร้อยดาว × มาคินทุกเก้าอี้ถูกจับจองแน่นขนัด แท่งไฟนับพันกวาดแสงไปมาเป็นคลื่นเหมือนท้องทะเลเรืองแสงเสียงเพลงอินโทรเปิดตัวเริ่มขึ้นพร้อมแสงไฟไล่ไปตามแนวเวที เมื่อเงาสองคนก้าวออกมาจากด้านหลัง ม่านไฟพุ่งขึ้นต้อนรับ เสียงกรี๊ดก็ดังสนั่นราวกับฮอลล์จะสั่นสะเทือนร้อยดาวยืนข้างมาคิน มือเล็กกำไมค์ไว้แน่นเพราะหัวใจเต้นแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา แววตาของเธอวาววับ มองแฟนเพลงกว่าพันชีวิตที่โบกแท่งไฟรออยู่"สวัสดีครับ โอ้โห ผมคิดว่าจะไม่มีคนมาดูพวกเราสองคนเสียอีกครับ" เสียงมาคินทักทายเรียกเสียงกรี๊ดดังสนั่นลั่นฮอลล์“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่วันนี้ทุกคนมาชาร์จพลังให้พวกเราจริง ๆ ”เสียงเธอสั่นหน่อย ๆ ก่อนจะหัวเราะเบาเมื่อมาคินโอบไหล่ให้กำลังใจข้าง ไฟสปอร์ตไลท์สาดลงบนสองคนที่ยืนเคียงกันเหมือนคู่พระนางในนิทานช่วงกลางคอนเสิร์ต หลังจากเพลงซึ้งจบไปสามสี่เพลงพิธีกรเซอร์ไพรส์ด้วยการเชิญ “แขกรับเชิญพิเศษ” ของสองคนขึ้นมาบนเวทีเสียงกรี๊ดรอบใหม่ดังขึ้นทันที เมื่อเห็นพ่อกับแม่

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   กำลังใจจากครอบครัว

    กำลังใจจากครอบครัวหลังจากนั่งพักได้ไม่นาน เสียงประตูข้างเวทีก็เปิดออกอย่างเบา ๆ แม่ของร้อยดาวเดินนำเข้ามาก่อน ตามด้วยพ่อแม่ของมาคิน ทุกคนยิ้มให้กันด้วยความเก้อเขินปนอบอุ่น“แม่” ร้อยดาวร้องเรียกเสียงเบา ลุกไปกอดแม่ตัวเองแน่น แม่ลูบหัวลูกสาวเบา ๆ เห็นใบหน้าเหนื่อยล้าก็ถอนหายใจอย่างโล่งใจ“ลูกทำได้ดีแล้วนะ แม่อยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้องกลัวแล้วนะ” มาคินเดินไปยกมือไหว้พ่อแม่ตัวเอง ก่อนจะหันมายกมือไหว้แม่ร้อยดาวด้วย ร้อยดาวยกมือไหว้พ่อแม่มาคินเช่นกัน“ขอบคุณนะคะ ที่มาดูพวกเราด้วยตัวเอง” ร้อยดาวก้มศีรษะบอกแม่มาคินด้วย รอยยิ้มบนหน้าทุกคนเหมือนเชื่อมกันไว้แน่นกว่าเดิมในอ้อมแขนพ่อของมาคินมี เจ้ามะยม หมาตัวน้อยหูตั้ง ๆ ใส่ผ้าพันคอสีเหลือง ส่วนเจ้าก้อนทองนั่งอยู่บนตักแม่ร้อยดาว ขนฟูจมอยู่ในตะกร้าใส่ของกิน พร้อมเสียงเห่าเมื่อเจอหน้าร้อยดาวทันที“ดูสิ ๆ พาเด็ก ๆ มาด้วย เผื่อจะให้กำลังใจพวกแก” แม่มาคินพูดขำ ๆ แล้วอุ้มเจ้ามะยมเดินวนไปรอบ ๆเจ้าก้อนทองกระโดดออกจากตะกร้า พุงเล็ก ๆ ชะโงกดมถุงขนมบนโต๊ะ ทำเอาอ๊อฟกับก๊อปเปอร์หัวเราะแล้วแหย่มันเล่น“โอ๊ย ก้อนทองนี่กินเก่งเหมือนแม่มันเลย" ก๊อปเปอร์แซวแล้วโดนร

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   วันแถลงข่าว (สถานะที่ต้องตอบ)

    วันแถลงข่าวเปิดตัว 1st Anniversary คู่วงจิ้น Kin&Daoจัดที่โถงใหญ่ของค่าย ศิลปินรุ่นพี่รุ่นน้องยืนออรอให้กำลังใจอยู่รอบนอกมาคินใส่สูทสีเบจ เนี้ยบแต่ดูอบอุ่น ร้อยดาวอยู่ในเดรสยาวลูกไม้สีขาวอมชมพู รวบผมหลวม ๆ ให้ดูน่ารักแต่สง่าสองคนเดินจับมือออกมาหน้าแบ็กดรอปพร้อมกัน ท่ามกลางแฟลชกล้องจากนักข่าวและเสียงกรี๊ดของเอฟซีที่ตามมาตั้งแต่เช้าหลังตอบคำถามเรื่องอัลบั้มใหม่ โปรเจกต์เพลง และเซอร์ไพรส์เวทีใหญ่ ร้อยดาวหันมามองกลุ่มแม่ ๆ เอฟซีที่ยืนรวมกันตรงแถวหน้า เธอจับไมค์แน่นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงชัดเจน สั่นนิด ๆ เพราะตื้นตัน“ขอบคุณนะคะ ที่รักกันมาตลอดปีที่ผ่านมา ขอบคุณที่อยู่ข้างเราตั้งแต่ตอนที่เรายังไม่มีอะไรเลย จนถึงวันที่มีเวทีเป็นของตัวเองแบบนี้” เธอยกมือไหว้แฟนคลับทุกบ้าน เสียงกล้องยังดังไม่หยุด แต่ทุกคนจะได้ยินถ้อยคำที่ออกจากใจเธอชัดเจน“หนูขออ้อนแม่ ๆ ทุกบ้านเลยนะคะ วันจริงอย่าลืมพากันมาดูพวกเราด้วยนะ มาเจอกันหน้างานอีกครั้ง จะมีที่ว่างตรงนี้ให้แม่ ๆ เสมอค่ะ” เสียงกรี๊ดแทบแตกฮอลล์ มาคินหันมามองแฟนสาวแล้วส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนหัวเราะออกมา“ถ้าใครไม่ได้มานะ ดาวจะน้อยใจจริง ๆ ด้วย”หลังจบช่วงตอบ

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status