นอนร่วมห้อง

สายลมที่พัดแผ่วเบาเย็นสบาย แผ่นฟ้าที่ถูกเเต่งแต้มด้วยสีดำประดับประดาด้วยดวงดาวนับล้านเปล่งประกายระยิบระยับพร่างพราว หนึ่งบุรุษหนึ่งสตรียืนเคียงคู่กันบนยอดเขา ไป๋เยี่ยน หลงยังคงโอบกอดซินเยว่อยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อย นางก็ไม่ได้ขัดขืนอันใดทำเพียงถลึงตาใส่ในการกระทำอันอุกอาจของเขา

"เจ้าทำเช่นนี้ในภายภาคหน้าจะมีบุรุษคนใดกล้าแต่งข้าเข้าสกุล"

ซินเยว่เอ่ยกับบุรุษผมสีเงินคล้ายต่อว่าในสิ่งที่เขาทำแต่ใบหน้าของนางยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้ม ไป๋เยี่ยนหลงเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งส่งสายตาดุไปให้นางหนึ่งที

"เจ้ายังคิดจะแต่งให้ผู้อื่นอยู่อีกหรือหากมีบุรุษใดกล้ามาขอเจ้าแต่งงานข้าก็จะสังหารเขา เสียดูซิว่าจะยังมีใครกล้ามาสู่ขอเจ้าอีกหรือไม่"

ซินเยว่ถลึงตาใส่ไป๋เยี่ยนหลงอีกครั้งในความบ้าพลังของเขา แม้นางรู้ว่าเขาเพียงพูดเล่นแต่ถ้าหากเป็นเรื่องจริงก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะบุรุษผู้นี้สามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่เขาปรารถนาอยู่แล้ว

ซินเยว่เอียงตัวซบไปที่อกกว้างอันแข็งแกร่งของไป๋เยี่ยน หลงอยางคลายกังวล ทุกครั้งที่นางอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขา นางจะรู้สึกปลอดภัยและไร้กังวล

"ที่นี่ช่างสวยงามยิ่งนักมองเห็นดวงดาวบนท