Share

บทที่ 279

Author: ฉินอันอัน
เมื่อเหยื่อและนักล่าต้องสลับบทบาทกัน ตำแหน่งรุกและรับก็เปลี่ยนไปทันที

อ๋องฉีโกรธจนแทบคลั่ง ความโกรธดุจไฟที่แผดเผา จากอกจนลามไปถึงศีรษะ เขามองไปยังชีหยวน ดวงตาเต็มไปด้วยเพลิงแห่งความอาฆาต

ทั้งหมดเป็นความผิดของเขาเอง เขาไม่ควรมีความหวังใดๆ กับผู้หญิงคนนี้เลย

นางก็แค่จิ้งจอกไร้หัวใจ ต่อให้ปฏิบัติกับนางดีแค่ไหน นางก็ยังคอยมองหาโอกาสจะกัดเจ้าให้ได้

ไป๋หู่เริ่มร้อนใจ รีบยื่นมือไปดึงตัวอ๋องฉีออกมา เวลานี้เขาไม่สนเรื่องลำดับชั้นอีกแล้ว

ทหารของทางการที่นี่ไม่รู้จักอ๋องฉี กลับมองพวกเขาเป็นเพียงแค่โจร

มันช่างมีอันตรายรอบด้าน!

หากพวกเขาพลาดแม้แต่นิดเดียว ก็อาจต้องตายอย่างไร้ร่องรอยที่นี่!

อ๋องฉียังพอมีสติอยู่บ้าง แม้จะโกรธจนแทบเสียสติ แต่เขาก็ยังตัดสินใจอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ไป๋หู่กับชิงหลงลากตัวเขาถอยหนีไป

เหล่าองครักษ์ลับได้รับการฝึกฝนอย่างโหดเหี้ยม พวกเขาแข็งแกร่งกว่าทหารของทางการเป็นธรรมดา แม้ช่วงแรกจะตื่นตระหนกไปบ้าง แต่เพียงไม่นานก็กลับมาตั้งหลักได้ และช่วยกันคุ้มกันอ๋องฉีถอยร่นออกไป

ในขณะเดียวกัน…

ฮูหยินโจวหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจ แต่ยังรีบวิ่งไปหาเหล่าสตรีของตระกูลเซี่ย

ทันทีที่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 659  

    ฮองเฮาเฝิงคราวนี้มิได้กำลังฝึกคัดอักษรพู่กัน นางกำลังมองดูปลาทองในอ่างหินที่ตนเองเลี้ยงไว้อยู่กลางลานภายในตำหนัก ภายในอ่างหินใบใหญ่ยามนี้มีน้ำใสแจ๋วจนเห็นถึงก้นอ่าง ด้านล่างมีใบบัวขนาดเท่าเหรียญทองแดงที่ผลิออกจากเมล็ดบัวที่ผ่าไว้ ส่วนปลาทองหลากสายพันธุ์ต่างก็กำลังแหวกว่ายไปมาอย่างสบายใจในน้ำฮองเฮาเฝิงโปรยอาหารปลาลงไป เห็นปลาตัวหนึ่งว่ายพุ่งขึ้นมาแย่งอาหารปลาไปจนหมด ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ จากนั้นค่อยยื่นอาหารปลาในมือส่งให้นางกำนัลที่คอยรับใช้อยู่ข้างกาย ก่อนจะเหลียวศีรษะกลับไปมองเซียวอวิ๋นถิง “เจ้ามาแล้วหรือ?” เซียวอวิ๋นถิงผงกศีรษะ “เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ เดาว่าเจ้าคงทราบกระจ่างทั้งหมดแล้วกระมัง?” ฮองเฮาเฝิงกล่าวอย่างตรงประเด็น ไม่คิดปิดบังซ่อนเร้น “หลี่ฉางชิงคนผู้นั้น เจ้าทราบดีว่าเขามีอิทธิพลต่อเสด็จปู่ของเจ้าแค่ไหน วาจาที่เขากล่าวออกมา เสด็จปู่ของเจ้าล้วนเชื่อถือ ดังนั้น…” “ในเมื่อเสด็จย่าตรัสเองว่า วาจาของเขาเสด็จปู่ทรงไว้เนื้อเชื่อพระทัย เช่นนั้นก็หมายความว่า เสด็จย่าคงไม่เชื่อ ใช่หรือไม่ขอรับ?” เซียวอวิ๋นถิงเองก็ไม่ปิดซ่อนทัศนคติของตนเองเช่นกัน “เสด็จย่า สกุลเฝิงไปสมคบก

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 658  

    ชีหยวนกลับไม่รู้สึกว่ามีสิ่งใดยากลำบาก ถึงอย่างไรชาติก่อนหลี่ฉางชิงเองก็ตายด้วยฝีมือของนาง เขาในตอนนั้นคิดจะช่วยเป่าหรง จึงไปบอกกับอ๋องฉีว่านางเป็นนางจิ้งจอกปีศาจกลับชาติมาเกิด เป็นสมุนรับใช้ของนางสนมต๋าจี่ซึ่งเป็นจิ้งจอกเก้าหาง เตือนให้อ๋องฉีอย่าได้หลงกลมนต์เสน่ห์ของนางปีศาจอย่างนาง และหลังจากนั้น เขาก็ตาย ชีหยวนกระตุกมุมปากอย่างดูแคลน “ข้ามิได้รีบร้อนด่วนใจ แต่ข้าจะขอเก็บดอกก่อน” ชีเจิ้นรู้สึกกระวนกระวายจิตใจไม่สงบอยู่บ้าง สาวเท้าเดินตามชีหยวนไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เห็นชีหยวนเดินเร็วมาก ก็ได้แต่ตะโกนออกไปว่า “เช่นนั้นเจ้าต้องระวังตัวให้ดี! อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด!” ชีหยวนโบกมือโดยไม่แม้แต่หันศีรษะกลับมามอง ฮูหยินผู้เฒ่าชีตอนนี้เองถึงจะหันมองโหวผู้เฒ่าชีและชีเจิ้นด้วยใบหน้าซีดเผือด “เรื่องนี้ ต้องทูลแจ้งพระนัดดารัชทายาทสักคำหรือไม่?” ชีเจิ้นกดเสียงเอ่ยว่า “ลูกจะให้คนไปส่งข่าว…” ทว่าเขาเองก็ไม่คาดหวังมากเกินไปนัก ในเมื่อหลี่ฉางชิงพูดออกไปแล้วว่าเฝิงไฉ่เวยมีชะตาสูงล้ำมิอาจบรรยาย อีกทั้งยังบอกว่าชีหยวนเป็นดาวหายนะที่ร่วงลงมาจากฟ้า เกรงว่าชีวิตของเซียวอวิ๋นถิงจะมิได้ราบรื่

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 657  

    ชีหยวนกระตุกมุมปาก “ไม่เป็นไร” ...... ชีเจิ้นคิดว่าบุตรีของตนเองอาจจะโมโหจนสติเลอะเลือนไปนิดหน่อยแล้ว ใครเล่าจะไปคาดคิด พระราชนัดดาองค์โตเป็นฝ่ายเข้ามาอ้อนวอนขอให้ชีหยวนไปเป็นชายาพระนัดดาเองแท้ ๆ ทุกคนล้วนแต่คิดว่าเรื่องลงตัวไปเก้าในสิบส่วนแล้ว ใครเล่าจะคิดว่าอยู่ดี ๆ หลี่ฉางชิงก็โผล่มากลางอากาศ มิหนำซ้ำยังพูดพล่อย ๆ ว่าชีหยวนเป็นดาวหายนะ เท่านั้นไม่พอยังหันไปยกยอปอปั้นเฝิงไฉ่เวยอีก? แม้ภายในใจชีเจิ้นจะเดือดดาลจนแทบคลั่งตาย แต่ในเวลานี้เขายังพอมีสติอยู่บ้าง “แม่หนูหยวน เจ้าระงับโทสะก่อนเถิด พวกเราค่อย ๆ หารือแผนรับมือกันก็ย่อมได้” “ค่อยๆ หารือ?” ชีหยวนแค่นหัวเราะออกมาคำหนึ่ง แววตาพลันสะท้อนประกายสังหารวาบออกมา “ค่อยๆ หารือมิใช่วิสัยของข้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไร ข้าคงมิได้คร่าชีวิตคนมานานเกินไปแล้วกระมัง พวกมันถึงได้เข้าใจผิดว่าข้าเป็นเสือเฒ่าถูกถอนเขี้ยวไปแล้ว” ในเมื่ออยากจะลองลูบหลังเสืออย่างนาง เช่นนั้นก็ดี นางจะเล่นด้วยให้ถึงที่สุดไปเลย! ? ชีเจิ้นเกาหัวแกรกๆ ไม่ได้ฆ่าคนมานานเกินไป? ไม่เห็นจะนานเท่าใดเลย? ก็ไม่นานมานี้ ออกไปข้างนอกหนก่อนนางเพิ่งจะย่างสดเฝิงจวิ้นกับเว่ยช

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 656  

    เจ้านักพรตบ้านั่น! กลัวสิ่งใดยิ่งต้องเจอสิ่งนั้น โลกภายนอกรับรู้ว่าชีอวิ๋นถิง ‘ตายไปแล้ว’ ส่วนนางหวังเองก็ป่วยหนักจนถึงขั้นต้องส่งตัวไปอยู่ที่อื่น ไม่เว้นแม้กระทั่งชีจิ่น ที่ถูกประกาศออกไปว่าถึงแก่ชีวิตด้วยอาการป่วยสาหัส! ปัจจัยสำคัญที่สุด ชีหยวนที่ไม่ว่าจะไปที่ใด ที่แห่งนั้นล้วนมีต้องมีคนถึงแก่ชีวิตทั้งสิ้น! ยิ่งเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็ยิ่งเข้าใจ หลี่ฉางชิงวางแผนไว้นานแล้ว! ชีเจิ้นเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “แม่หนูหยวน ฆ่ามันเลยได้หรือไม่?!” ไหนว่าเป็นดาวหายนะ? เช่นนั้นก็คร่าชีวิตเจ้าก่อนเลยเป็นอย่างไร! บัดซบ! แบบนี้รังแกกันเกินไปแล้ว ท่านโหวผู้เฒ่าชีพยักหน้า ก่อนจะขมวดคิ้วขึ้นอย่างอดไม่ได้ “เรื่องนี้เกรงจะยากนัก หลี่ฉางชิงผู้นี้ วรยุทธ์แกร่งกล้า ในอดีตมีชื่อเสียงขึ้นมาเพราะเขาเคยต่อสู้กับโจรกว่ายี่สิบคนด้วยตัวคนเดียว และยังรอดกลับมาได้อย่างปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน! ยิ่งไปกว่านั้น หากเขาที่เพิ่งทำนายชะตาชีวิตให้แม่หนูหยวนกลับตายไปกะทันหัน จะไม่ยิ่งตอกย้ำว่าแม่หนูหยวนเป็นดาวพิฆาตไปจริง ๆ หรือ?!” เขาอดไม่ไหวเหลือบสายตามองไปยังชีหยวนปราดหนึ่ง ในใจตอนนี้อดรู้สึกกังวลไม่ได้ ดูเหมือน

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 655

    แม้องค์หญิงใหญ่จะพูดเช่นนั้น แต่แท้จริงแล้วในใจของนางขุ่นมัวไม่น้อยนางตระหนักดีว่า ฮ่องเต้หย่งชางผู้นี้ หลายปีมานี้ทรงเลื่อมใสในลัทธิเต๋ายิ่งนัก ทั้งยังทรงปฏิบัติตามด้วยพระองค์เอง ทรงมักสวมชุดนักพรต และสวมเพียงมงกุฎของเต๋าเท่านั้นการที่หลี่ฉางชิงกล่าวถ้อยคำเช่นนี้ออกมาในยามนี้ ย่อมไม่ต่างอะไรกับการทำลายอนาคตทั้งหมดของชีหยวนอย่างสิ้นเชิงชั่วขณะหนึ่งนางก็เหม่อลอยไป ไม่ทันสังเกตอารมณ์ของชีหยวนมากนักกระทั่งมาถึงจวนหย่งผิงโหว รถม้าก็หยุดลงแล้ว องค์หญิงใหญ่จึงสร่างจากความคิด จับมือชีหยวนพลางเขย่าเบา ๆ “แม่หนูหยวน เจ้าอย่าได้เป็นกังวลไปเลยนะ”ชีหยวนมิได้รู้สึกกังวลแต่แรกอยู่แล้วนางกลับมาถึงเรือน ก็ประจวบเหมาะพอดีที่พบกับชีเจิ้นที่เพิ่งกลับมาทันทีที่เห็นนาง ชีเจิ้นก็ยิ้มกว้างอย่างอดไม่ได้ “แม่หนูหยวน มาเร็ว ดูสิว่าข้านำของขวัญอันใดมาให้เจ้า!”พักนี้เขาหมกมุ่นอยู่กับการหาของมาฝากชีหยวนอย่างมากชีหยวนกลับกล่าวเสียงหนักแน่นว่า “ข้ามีเรื่องอยากพูดกับท่านปู่และท่าน เราไปที่เรือนของท่านปู่กันก่อนเถอะเจ้าค่ะ”ชีเจิ้นเห็นสีหน้าที่เคร่งขรึมของนาง ก็รีบยื่นของในมือให้หลิวจงที่อยู่ข้าง ๆ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 654

    ช่างเป็นคำสาปที่ชั่วร้ายยิ่งนัก!สีพระพักตร์ของฮ่องเต้หย่งชางแปรเปลี่ยนไม่หยุดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะทรงกดเสียงต่ำถามหลี่ฉางชิงว่า “ท่านนักพรตมองพลาดไปกระมัง?”หลี่ฉางชิงส่ายหน้าพลางถอนใจยาว “ฝ่าบาท องค์ทรงทราบดีถึงตัวกระหม่อม กระหม่อมมิเคยกล่าววาจาเหลวไหล”ชีหยวนแค่นหัวเราะอย่างเย้ยหยันองค์หญิงใหญ่กุมมือนางไว้แน่น ส่ายศีรษะให้นางด้วยความกังวล เป็นการเชิงเตือนว่า หลี่ฉางชิงไม่ใช่คนธรรมดา ให้นางอย่าเพิ่งเอ่ยอะไรออกมาในตอนนี้ทว่าหลี่ฉางชิงกลับหันมามองชีหยวน สีหน้าเต็มไปด้วยความเวทนา “คิดว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลชีคงไม่ยินดียอมรับกระมัง?”ชีหยวนมองเขานิ่ง ๆ “ท่านนักพรตพูดถูก ข้าไม่เคยเชื่อเรื่องดาวมรณะที่ฟ้าส่งลงมาอันใด”หลี่ฉางชิงส่ายศีรษะพลางถอนหายใจ “คุณหนูใหญ่ตระกูลชีควรเชื่อถึงจะถูก เหตุใดเจ้าถึงได้เป็นดาวมรณะพยัคฆ์ขาวมาจุติ เจ้าก็คงรู้อยู่แก่ใจ ข้ามองไม่เห็นชะตาชีวิตจากบนศีรษะของเจ้า นั่นย่อมหมายความว่าเจ้าไม่ควรจะมีอยู่ในโลกนี้เลย”พระชายาหลิ่วรู้สึกเย็นเฉียบทั้งมือเท้า รีบตวาดลั่น “หยุดปากของเจ้าเดี๋ยวนี้!”นางตวาดอย่างโกรธเกรี้ยว “เจ้านักพรตชั่วที่ชอบพูดขู่ลวงให้กลัว!”หลี่ฉางช

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status