Share

บทที่ 2833

Author: กานเฟย
ช่างเผิงยืนตะลึงงันไปในทันที โจวฮุยไปทำเรื่องราวมากมายขนาดนี้ภายใต้จมูกของเขาตั้งแต่เมื่อไรกัน?

เหตุใดเขาถึงมิระแคะระคายเลยแม้แต่น้อย?

“ช่างเผิง เมื่อครู่ข้ายังนึกสงสัยว่า เหตุใดท่านถึงมิเห็นแก่มิตรภาพพี่น้องที่มีต่อท่านแม่ทัพสวีและหยางหนาน หรือแม้แต่บุญคุณที่ใต้เท้าหยางเคยชุบเลี้ยง แต่กลับปักใจแน่วแน่ที่จะสนับสนุนหลงซู่ถึงเพียงนี้!”

“บัดนี้ ในที่สุดข้าก็กระจ่างแจ้งเสียที!”

โจวฮุยแสยะยิ้มเย็นชา “ที่แท้ท่านก็ทำเพื่อพระชายาอ๋องจิ้นนี่เอง!”

“ข้าน่าจะฉุกคิดได้ตั้งนานแล้ว หากรู้เร็วกว่านี้บุตรสาวของท่านก็คงมิต้องใช้ความตายเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนเอง!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ โจวฮุยก็ตะโกนถามออกไปด้านนอกเสียงดัง “แม่ทัพฟาง อาการของช่างเจวียนเป็นอย่างไรบ้าง?”

เวลานั้นหลิงอวี๋กำลังรักษาช่างเจวียนอยู่

เคราะห์ดีที่เมื่อครู่หลิงอวี๋ดึงรั้งไว้ได้ทัน กริชของช่างเจวียนจึงเพียงแค่บาดผิวเนื้อภายนอก มิได้แทงลึกเข้าไปถึงจุดสำคัญ

แม้จะมีเลือดไหลออกมาบ้างแต่ก็มิถึงแก่ชีวิต

ฟางเจ๋อตะโกนตอบกลับมาเสียงดัง “รองแม่ทัพโจว มีฮองเฮาหลิงอยู่ทั้งคน ช่างเจวียนมิตายหรอก!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจวฮุยก็โล่งอก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2838

    เมื่อเซียวหลินเทียนได้ฟังก็รู้สึกโล่งใจอยู่บ้าง ทว่าบัดนี้ความเป็นความตายของหลงซู่หาใช่สิ่งที่เขาใส่ใจไม่เมื่อเทียบกับเขาแล้ว สิ่งที่เซียวหลินเทียนใส่ใจยิ่งกว่าคือดวงตาของตนเมื่อครู่เขามองมิเห็นสิ่งใดเลย จึงได้ตื่นตระหนกขึ้นในทันทีในอดีตเมื่อครั้งอยู่สนามรบ ขาของเขาได้รับบาดเจ็บจนมิสามารถเดินได้ในยามนั้นเขาสิ้นหวังอย่างถึงที่สุด!ทว่าเมื่อเปรียบเทียบความรู้สึกสิ้นหวังในยามนั้นกับยามนี้ เขาจึงได้ค้นพบว่าการมองมิเห็นนั้นน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าแต่เมื่อนึกถึงว่าหลิงอวี๋มีวิชาแพทย์สูงส่ง เซียวหลินเทียนจึงมิได้ตื่นตระหนกนักยามนี้เขาฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่หลิงอวี๋หลิงอวี๋ย่อมเข้าใจดีว่า การมองมิเห็นนั้นมีความหมายเช่นไรต่อเซียวหลินเทียน นางจึงตรวจดูอาการอย่างละเอียดถี่ถ้วนแลดูนัยน์ตาของเซียวหลินเทียนแล้ว เหมือนจะมิได้มีความผิดปกติอันใด บริเวณตาขาวก็ไร้จุดดำหรือเส้นดำใด ๆ“หม่อมฉันจะเจาะเลือดท่านไปตรวจดูสักหน่อย!”หลิงอวี๋เจาะเลือดเขาแล้วก็รีบส่งเข้าไปตรวจในมิติลึกลับทันทีฟางเจ๋อได้สั่งให้ทหารของตนเฝ้าระวังโดยรอบไว้แล้ว เขาเดินเข้ามาใกล้ มองดูหลิงอวี๋ตรวจอาการเซียวหลินเทียนอ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2837

    ทหารตัวสั่นเทิ้มหวาดหวั่นพูดด้วยเสียงอันสั่นเครือว่า “พวกข้าเป็นลูกน้องของแม่ทัพวาง ได้รับพระบัญชาจากอ๋องซู่ให้มาจับตัวใต้เท้าหยาง!”“แต่สุดท้ายระหว่างทางพวกข้าถูกซุ่มโจมตี แม่ทัพวางถูกคนของศัตรูที่มีนามว่าเซียวหลินเทียนยิงธนูปลิดชีพ พวกข้าก็ถูกตีจนทัพแตกกระเจิง!”เซียวหลินเทียน?หลิงอวี๋รีบไถ่ถามต่อว่า “แล้วเซียวหลินเทียนอยู่ที่ใด? แล้วหลงซู่เล่า?”ทหารส่ายหน้า “เซียวหลินเทียนผู้นั้นฝีมือร้ายกาจ สู้กับอ๋องซู่ได้อยู่ครู่หนึ่ง อ๋องซู่เห็นท่ามิดี จึงหลบหนีไปแล้ว!”“เซียวหลินเทียนกับพวกพ้องไล่ตามหลงซู่ไปแล้ว!”หลิงอวี๋ถามอีกว่า “พวกเขามุ่งหน้าไปยังทิศทางใดเล่า?”ทหารชี้มือไปทางทิศตะวันออกทางนั้นมิใช่เส้นทางสู่เกาหลิ่ง แต่เป็นทางมุ่งสู่เมืองหลวงแดนเทพหลิงอวี๋ครุ่นคิดว่า เจี่ยงชิงที่หนีไปได้นั้นจะกลับมาสมทบกับหลงซู่หรือไม่เซียวหลินเทียนต่อสู้ตัวต่อตัว คงมิพ่ายแพ้แก่หลงซู่ แต่หากเจี่ยงชิงกับหลงซู่ร่วมมือกัน โอกาสที่เซียวหลินเทียนจักมีชัยก็ย่อมก็อาจลำบากแล้วหลิงอวี๋จึงรีบนำคนมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกฟางเจ๋อกับหลิงอวี๋ขี่ม้าเคียงกันไป เมื่อเขาแลเห็นหลิงอวี๋ร้อนใจ จึงเอ่ยปลอบนาง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2836

    ช่างเผิงโน้มศีรษะลง มือทั้งสองกำแน่นเป็นหมัดถ้าเขาเป็นคนหน้าด้านไร้ยางอายก็แล้วไปเถิด แต่ช่างเผิงถึงกับสามารถได้รับการยอมรับจากแม่ทัพสวีและหยางหนาน ย่อมต้องมีข้อดีบางอย่างก่อนหน้านี้เขายังมีความหวังลม ๆ แล้ง ๆ เพียงคิดว่าจะไม่มีผู้ใดล่วงรู้ในสิ่งที่เขากระทำบัดนี้ความจริงทุกประการประจักษ์ชัด ทุกสิ่งที่เขาทำล้วนมิอาจปกปิดได้อีกช่างเผิงรู้สึกละอายอย่างยิ่ง รู้สึกราวกับตกสู่ก้นเหวชีวิตนี้ของเขาจบสิ้นแล้ว!แม้หลงซู่จะมาช่วยพวกเขาออกไปแล้ว แต่เขาจะเอาหน้าที่ไหนไปเผชิญหน้ากับผู้คน จะไปเผชิญหน้ากับสายตาดูถูกเหล่านั้นได้อย่างไร?“ผิดที่ข้าเอง!” ช่างเผิงพึมพำเขาคุกเข่าลงไปหนึ่งข้าง“แม่ทัพสวี เรื่องนี้ข้าเป็นคนทำเอง ข้าจะรับผิดชอบเอง!”“ข้าเป็นคนวางยาพิษกับพานเหมยเอง!”“และยังเป็นข้าที่บีบบังคับพระชายาอ๋องจิ้นจนทำให้นางตั้งครรภ์ลูกของข้า!”“ข้าสารภาพทุกสิ่งแล้ว หวังเพียงพวกท่านเมตตา เห็นแก่เด็กในท้องที่มิรู้อีโหน่อีเหน่ ปล่อยนางไปเถิด…”กล่าวจบ ช่างเผิงก็ยกมือขึ้นตบลงบนกระหม่อมของตัวเองหนึ่งฝ่ามือฝ่ามือนี้ของเขารวบรวมกำลังภายในทั่วสรรพางค์กาย จึงทำให้กระหม่อมของเขาแตกละเอียด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2835

    แม้ความสัมพันธ์ระหว่างพระชายาอ๋องจิ้นกับช่างเผิงจะเป็นเรื่องที่มิอาจเปิดเผย ต้องคอยหลบ ๆ ซ่อน ๆ มาโดยตลอดแต่ทว่านางมีใจรักมั่นต่อช่างเผิงอย่างแท้จริงช่างเผิงเป็นคนเที่ยงธรรม อีกทั้งยังขยันหมั่นเพียร ครองคู่กันมานานเพียงนี้ พระชายาอ๋องจิ้นย่อมรู้นิสัยใจคอของเขาดี เมื่อเห็นเช่นนั้นนางก็ตระหนักได้ว่าจิตใจของช่างเผิงเริ่มสั่นคลอนเสียแล้วจะยอมให้เป็นเช่นนั้นมิได้!ขอเพียงพวกนางยืนกรานว่าไม่มีความสัมพันธ์ต่อกัน แม่ทัพสวีและคนอื่น ๆ ก็มิอาจทำให้ทุกคนปักใจเชื่อเรื่องการคบชู้ได้เช่นนั้นชื่อเสียงของหลงซู่ก็จะมิย่อยยับป่นปี้!พระชายาอ๋องจิ้นถลึงตาจ้องมองไปที่พานเหมยอย่างเคียดแค้น ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความผิดของสตรีนางนี้หากมิใช่เพราะนางกับช่างเจวียนออกมาแฉเรื่องราว เหล่าทหารใต้บังคับบัญชาของช่างเผิงก็คงไม่มีทางสงสัยในตัวเขาพระชายาอ๋องจิ้นตะคอกใส่พานเหมยด้วยโทสะ “พานเหมย เจ้ายังมียางอายอยู่หรือไม่?”“สามีเจ้ากับข้ามิได้มีเรื่องอันใดต่อกัน แต่เจ้ากลับจงใจสาดโคลนใส่พวกเรา!”“เจ้าต้องเกลียดชังช่างเผิงและลูกชายทั้งสองของเจ้ามากเพียงใดกัน ถึงได้จงใจทำลายชีวิตพวกเขาจนพังพินาศเช่นนี้?”“หญิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2834

    พระชายาอ๋องจิ้นเผลอยกมือขึ้นปิดหน้าท้องของตนโดยมิรู้ตัวทว่ากิริยาท่าทางที่ยิ่งปิดก็ยิ่งเผยพิรุธ กลับยิ่งเป็นการยืนยันว่าสิ่งที่หลิงอวี๋พูดนั้นเป็นความจริงพระชายาอ๋องจิ้นตะโกนก้องด้วยความอับอายระคนโทสะ “หลิงอวี๋ เจ้าอย่ามากล่าวหาคนอื่นพล่อย ๆ ข้ามิได้ตั้งครรภ์!”นางคิดว่าขอเพียงตนปฏิเสธเสียงแข็ง มิว่าคนพวกนี้จะพูดอย่างไร นางก็สามารถบ่ายเบี่ยงได้ว่าพวกเขาจงใจใส่ร้ายนางฮูหยินหยางปรายตามองพระชายาอ๋องจิ้นแวบหนึ่ง ก่อนจะแค่นหัวเราะอย่างดูแคลน “ข้ายืนยันได้ว่าสิ่งที่ฮองเฮาหลิงพูดนั้นเป็นความจริง พระชายาอ๋องจิ้นตั้งครรภ์ได้ราวสามเดือนแล้ว!”ฮูหยินหยางและหลิงอวี๋ต่างเป็นผู้เชี่ยวชาญวิชาแพทย์ เพียงมองรูปร่างของพระชายาอ๋องจิ้นปราดเดียว ก็รู้ได้ทันทีว่านางกำลังตั้งครรภ์ทว่าพระชายาอ๋องจิ้นยังคงปฏิเสธคำยืนยันของฮูหยินหยาง “ฮูหยินหยาง เพื่อจะทำลายชื่อเสียงของข้า เจ้ากับหลิงอวี๋ช่างลงแรงเสียจริง!”พานเหมยที่คอยดูแลช่างเจวียนอยู่อีกด้านหนึ่งพลันตาสว่างขึ้นมาทันที เดิมทีนางนึกว่าเพราะพระชายาอ๋องจิ้นริษยามิอาจทนเห็นหน้าตนได้ จึงวางยาพิษหมายจะกำจัดตนเสียที่แท้นั่นเป็นเพียงสาเหตุหนึ่ง เหตุผลที

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2833

    ช่างเผิงยืนตะลึงงันไปในทันที โจวฮุยไปทำเรื่องราวมากมายขนาดนี้ภายใต้จมูกของเขาตั้งแต่เมื่อไรกัน?เหตุใดเขาถึงมิระแคะระคายเลยแม้แต่น้อย?“ช่างเผิง เมื่อครู่ข้ายังนึกสงสัยว่า เหตุใดท่านถึงมิเห็นแก่มิตรภาพพี่น้องที่มีต่อท่านแม่ทัพสวีและหยางหนาน หรือแม้แต่บุญคุณที่ใต้เท้าหยางเคยชุบเลี้ยง แต่กลับปักใจแน่วแน่ที่จะสนับสนุนหลงซู่ถึงเพียงนี้!”“บัดนี้ ในที่สุดข้าก็กระจ่างแจ้งเสียที!”โจวฮุยแสยะยิ้มเย็นชา “ที่แท้ท่านก็ทำเพื่อพระชายาอ๋องจิ้นนี่เอง!”“ข้าน่าจะฉุกคิดได้ตั้งนานแล้ว หากรู้เร็วกว่านี้บุตรสาวของท่านก็คงมิต้องใช้ความตายเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนเอง!”เมื่อพูดถึงตรงนี้ โจวฮุยก็ตะโกนถามออกไปด้านนอกเสียงดัง “แม่ทัพฟาง อาการของช่างเจวียนเป็นอย่างไรบ้าง?”เวลานั้นหลิงอวี๋กำลังรักษาช่างเจวียนอยู่เคราะห์ดีที่เมื่อครู่หลิงอวี๋ดึงรั้งไว้ได้ทัน กริชของช่างเจวียนจึงเพียงแค่บาดผิวเนื้อภายนอก มิได้แทงลึกเข้าไปถึงจุดสำคัญแม้จะมีเลือดไหลออกมาบ้างแต่ก็มิถึงแก่ชีวิตฟางเจ๋อตะโกนตอบกลับมาเสียงดัง “รองแม่ทัพโจว มีฮองเฮาหลิงอยู่ทั้งคน ช่างเจวียนมิตายหรอก!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจวฮุยก็โล่งอก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status