Share

บทที่ 42

Author: กานเฟย
เซียวหลินเทียนสงบลงทันที

เพราะว่าเขาเคยเป็นผู้บัญชาการกองทัพมาก่อน เขารู้ว่าเมื่อกองทัพสองฝ่ายต่อสู้กัน สิ่งต้องห้ามที่สุดคือ ความใจร้อน

ความโกรธและการใช้กำลังไม่ได้แก้ปัญหาได้จริง ๆ !

เขามองหลิงอวี๋ที่อยู่ข้างล่าง!

นางกล้าที่จะสู้สายตา!

นางกล้าที่จะท้าทายการต่อสู้ระหว่างแม่นมกับหลิงผิง!

นางกล้ากระทั่งยกดาบขึ้นมาทำให้เขาพินาศไปด้วยกัน!

หลิงอวี๋ผู้นี้ ไม่ใช่ผู้หญิงคนที่โง่เขลาที่คิดหาทุกวิถีทางเพื่อเอาใจเขาอีกต่อไปแล้ว!

จู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็พบว่า...

เขาหาความชื่นชมตัวเองในแววตาของหลิงอวี๋ไม่เจอแม้เพียงสักนิดแล้ว

สายตาที่หลงใหลในตัวเขาของหลิงอวี๋ ดูเหมือนว่าจะหายไปหลังจากที่นางถูกโบย!

หลิงอวี๋...

คนที่กล้าจ่อมีดกับตัวเขา!

นางไม่ได้มีเขาอยู่สายตาอีกต่อไปแล้ว!

นางกล้าที่พาคนของนางออกจากเรือนหลานย่วน มิใช่เรื่องง่ายที่จะส่งตัวเองมาถึงที่เพื่อให้โดนสังหาร!

เซียวหลินเทียนน่าจะคิดถึงจุดนี้นานแล้ว เพียงแต่ก่อนหน้านี้เข้าใจหลิงอวี๋ผิดไป!

เขาก็เหมือนกับทุก ๆ คน ไม่ได้สนใจความเปลี่ยนแปลงของหลิงอวี๋!

ดังนั้นชิวเฮ่าถึงได้เสียเปรียบเช่นนี้!

เขาถึงได้ประมาทแล้วตกลงในหลุมพรางของนาง!

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (3)
goodnovel comment avatar
อี๊ด ชมพูนุท
อฝเนื้อเรื่องน่าติดตาม
goodnovel comment avatar
Ray Ray
สะใจมาก ชอบอ่ะ เสียดายติดเหรียญ
goodnovel comment avatar
eyre
สนุกจ้า ขอเยอะๆหน่อยได้ไหม
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2652

    นายทหารผู้หนึ่งเดินลงมาต้อนรับ เมื่อเห็นหลิงอวี๋ก็เอ่ยขึ้นว่า “ปลดอาวุธ!”หลิงอวี๋ถึงกับพูดมิออก นางแบมือทั้งสองข้างพลางกล่าวว่า “ข้าเป็นเพียงหมอผู้หนึ่ง มิได้ใช้กระบี่!”นายทหารกวาดตามองหลิงอวี๋รอบหนึ่ง เมื่อเห็นว่านางมิได้พกอาวุธมาจริง ๆ จึงเอ่ยขึ้นว่า “ตามข้ามา!”เขาเป็นผู้นำทางอยู่ด้านหน้า ส่วนหลิงอวี๋ก็ขี่ม้าตามหลังไปอาจเป็นเพราะเมืองทางฝั่งนี้ตั้งอยู่บนที่สูงจึงมีน้ำท่วมขังอยู่ตามท้องถนนเพียงเล็กน้อยเท่านั้นตลอดเส้นทางจากประตูเมืองจนถึงศาลาว่าการ แม้จะมีบ้านเรือนและร้านรวงนับมิถ้วน แต่ทุกครัวเรือนกลับปิดประตูหน้าต่างสนิทจนแทบจะไร้ซึ่งแสงไฟหรือไออุ่นของผู้คน“ท่านแม่ทัพน้อยแซ่อะไรหรือ?”หลิงอวี๋ชวนคุย“ข้าแซ่หลิน!”นายทหารตอบกลับสั้น ๆหลิงอวี๋ยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าวว่า “ระหว่างทางที่พวกข้าผ่านมา หมู่บ้านนับมิถ้วนต่างจมอยู่ใต้น้ำ นับเป็นโชคดีอย่างยิ่งที่เมืองจงโจวยังรอดพ้นมาได้!”“พี่หลิน ไร่นาและหมู่บ้านในแถบนี้ล้วนถูกน้ำท่วม ท่านข้าหลวงได้ส่งทหารออกไปช่วยเหลือพวกเขาบ้างหรือไม่?”นายทหารหลินแค่นเสียงหัวเราะ “ส่งทหารรึ? เจ้าฝันกลางวันอยู่หรือไร?”“ครั้นเจ้าสารเลวนั่นเห็

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2651

    นายทหารชูคบเพลิงขึ้นส่องดูหลิงอวี๋แล้วร้องถามว่า “เจ้าเป็นหมอจริง ๆ หรือ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าเป็นหมอจริง ๆ”นายทหารมองไปยังเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ อีกครั้ง ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “พวกเจ้ารอก่อน ข้าจะไปรายงานสักครู่!”เมื่อนายทหารจากไป เซียวหลินเทียนก็ขมวดคิ้วพลางกล่าว “มิรู้ว่าเมืองจงโจวแห่งนี้เป็นเขตอิทธิพลของผู้ใด แล้วตอนนี้ใครเป็นผู้กุมอำนาจอยู่ในเมืองกันแน่?”“ทุกคนเตรียมพร้อมไว้ก่อน หากเป็นศัตรู พวกเราจะได้พลิกแพลงตามสถานการณ์!”ลู่ปินนำคำสั่งไปถ่ายทอดต่อ เฉาจือที่ลู่ปินจัดเข้าหน่วยได้วิ่งเข้ามาข้างหน้ารายงานว่า “ท่านแม่ทัพลู่ ข้ารู้ว่าเจ้าเมืองจงโจวผู้นี้คือใคร เขาคือเก๋อเหลียง ลูกพี่ลูกน้องของพระชายาเจ้าแห่งทะเลขอรับ!”เมื่อลู่ปินได้ยินดังนั้น ก็รีบพาเฉาจือมาอยู่เบื้องหน้าเซียวหลินเทียนเมื่อเฉาจือเห็นเซียวหลินเทียนก็เล่าเรื่องราวซ้ำอีกครั้ง เซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋จึงสบตากันเจ้าแห่งทะเลและชายาเจ้าแห่งทะเลล้วนเป็นศัตรูของหลิงอวี๋ มิคาดคิดว่าพวกเขาจะมาเจอกับญาติฝ่ายแม่ของชายาเจ้าแห่งทะเลเข้าหลิงอวี๋จึงเอ่ยถามขึ้นมาลอย ๆ ว่า “แล้วข้าหลวงเก๋อผู้นี้มีชื่อเ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2650

    คำพูดของเซียวหลินเทียนมิใช่การขู่ตัวเองให้ตระหนก หลิงอวี๋เมื่อได้ฟังสีหน้าก็พลันเคร่งขรึมลงผู้คนในสี่แคว้นล้วนเป็นคนธรรมดาสามัญ ต่อให้มีวรยุทธ์ล้ำเลิศก็มิอาจต่อกรกับยอดฝีมือระดับดินแดนที่สามสี่ของแดนเทพได้!ยิ่งไปกว่านั้น ฝูไห่ได้บรรลุถึงขอบเขตดินแดนวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แล้วหากเขามีใจมักใหญ่ใฝ่สูง คิดจะไปตั้งตนเป็นจักรพรรดิในสี่แคว้นจริง ใครเล่าจะต้านทานได้?หลิงอวี๋รู้สึกถึงแรงกดดันอันมหาศาลในทันที ในเมื่อนางมีหยกหล้าสุขาวดีอยู่กับตัว ทั้งยังเป็นผู้ที่ถูกเลือกจากสวรรค์ซึ่งเย่ซงเฉิงฝากความหวังไว้หากนางไม่มีพลังพอที่จะหยุดยั้งฝูไห่ได้ เช่นนั้นแล้วพวกเขาทั้งหมดก็จะกลายเป็นทาสของฝูไห่และตงกู่อวี้“อาอวี๋ กลับไปแล้วเจ้าขึ้นครองราชย์เถิด!”เซียวหลินเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เจ้าเป็นคนของตระกูลหลง ต่อให้เจ้ามิเต็มใจจะแบกรับความรับผิดชอบนี้ ก็ใช่ว่าเจ้าจะเลี่ยงได้!”“ดูแดนเทพที่บอบช้ำไปทุกหย่อมหญ้านี้เถิด เหล่าราษฎรแห่งแดนเทพที่กำลังเผชิญกับภัยพิบัติเหล่านี้ ต้องการโครมนำทางสักดวง เพื่อนำพาพวกเขากลับสู่หนทางแห่งแสงสว่างอีกครั้ง!”“นอกเหนือจากเจ้าแล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถแบกรับภาระ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2649

    “หว่านเอ๋อร์ เจ้าดูสิ! ท่านแม่ทัพเผยและพวกพ้องปลอดภัยดี!”หลิงอวี๋ยื่นจดหมายให้แก่หลิงหว่านหลิงหว่านรับจดหมายมาด้วยความเขินอาย เมื่อได้เห็นลายมือของเผยอวี้ ในที่สุดหัวใจที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายของนางก็สงบลงได้นางตั้งใจอ่านจดหมายอย่างละเอียดทางด้านนี้ เซียวหลินเทียนอ่านจดหมายของหวงฝู่หลินจบแล้ว คิ้วของเขาขมวดแน่นก่อนจะยื่นจดหมายส่งให้หลิงอวี๋หลิงอวี๋คลี่จดหมายออกอ่าน จดหมายฉบับนี้ของหวงฝู่หลินเขียนมายืดยาว บอกเล่าถึงเหตุการณ์ที่ตงกู่อวี้ช่วยฝูไห่ออกมาได้เขาเขียนไว้ในจดหมายว่า “แผ่นดินไหวภูเขาสะเทือนเป็นเพียงสัญญาณเริ่มต้น ภูเขาหิมะถล่มทลายลงมาทำลายเทือกเขาทั้งหมด ทั้งยังทำลายเส้นชีพจรมังกรของแดนเทพ ตามคำทำนายของบรรพบุรุษข้า เกรงว่าภัยพิบัตินับมิถ้วนจะติดตามมา!”“ฝนตกหนัก ลูกเห็บ น้ำท่วม และโรคระบาดจะกลืนกินแดนเทพไปครึ่งค่อนดินแดน ราษฎรนับมิถ้วนจะต้องล้มตาย!”“สหายเซียว พวกข้าพยายามสุดความสามารถแล้ว แต่ก็มิอาจขัดขวางตงกู่อวี้ที่คิดจะชุบชีวิตฝูไห่ได้!”“ยามนี้พวกเราคลาดกับตงกู้อวี้และพวกของฝูไห่แล้ว ทั้งยังมิรู้ว่าพวกเขาเดินทางไปยังเมืองหลวงแดนเทพหรือไม่!”“ข้ากับพี่น้องหลงจิ้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2648

    เมื่อหลิงอวี๋เห็นใบหน้างดงามของหลิงหว่านซีดเผือด นางจึงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าหลิงหว่านไม่มีวรยุทธ์ จึงแอบยื่นโอสถสร้างรากฐานปราณให้ขวดหนึ่งอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับกระซิบบอกวิธีการฝึกตนให้นางฟังหลิงหว่านรับมากลืนลงไปหนึ่งเม็ด แล้วปรับลมหายใจตามวิธีที่หลิงอวี๋สอน เพียงครู่เดียวอาการของนางก็ดีขึ้นมากเมื่อเข้าสู่แดนเทพ เซียวหลินเทียนเคยมาแล้วครั้งหนึ่งจึงมีประสบการณ์ เขาพาทุกคนมุ่งหน้าเดินทางฝ่าสายฝนทันทีตลอดเส้นทาง หลิงอวี๋เห็นเพียงท้องฟ้าที่มืดครึ้มไปหมดจนแยกมิออกว่าเป็นยามพลบค่ำหรือกลางวันท้องฟ้าราวกับมีรูรั่ว สายฝนอันไร้ที่สิ้นสุดเทกระหน่ำลงมามิขาดสายพวกเขาเดินทางไปหลายสิบลี้ก็พบหมู่บ้านแห่งหนึ่งถูกน้ำท่วมพัดทำลายจนสิ้นซาก บ้านเรือนจำนวนมากพังทลายลงและจมอยู่ในน้ำท่วมที่ยังมิลดระดับทั่วทุกสารทิศมีแต่ความรกร้างว่างเปล่า นอกจากน้ำก็มีเพียงน้ำ มองมิเห็นพื้นที่การเกษตรแม้แต่น้อยเทือกเขาที่อยู่ไกลออกไปก็จมอยู่ในม่านฝน มองไปเห็นเพียงภาพที่พร่าเลือนอยู่ในสายหมอกมิเพียงแต่หลิงหว่าน แม้แต่เหล่ากองทหารในขบวนที่เซียวหลินเทียนพามา เมื่อได้เห็นทิวทัศน์อันน่าสังเวชนี้ก็ต่างรู้สึกหนักอึ้งในใจ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2647

    หลิงอวี๋กล่าวมอบหมายภารกิจให้แก่เหล่ารองแม่ทัพทั้งหลายอย่างฉะฉานและมั่นใจ พลางสั่งให้นายทะเบียนจดบันทึกคำสั่งเหล่านี้เป็นราชสาส์น ท้ายที่สุดให้เซียวหลินเทียนประทับตราแผ่นดินหยกส่งไปยังราชสำนัก พร้อมทั้งแจกจ่ายไปยังทุกหัวเมืองและมณฑลหัวเมืองที่ยังไม่มีฝนตกต้องใส่ใจเก็บรักษาเสบียงอาหารไว้บนที่สูง เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายจากน้ำท่วมที่ดินรกร้างทุกแห่งต้องรีบทำการเพาะปลูกพืชผลให้ทันท่วงที มิอนุญาตให้มีที่ดินรกร้างว่างเปล่าเป็นอันขาดหลิงอวี๋ยังกำชับเป็นพิเศษว่า “เขียนข้อนี้เพิ่มเข้าไปด้วย ให้ส่งเสริมการบุกเบิกที่ดินรกร้าง ธัญพืชที่เพาะปลูกได้ ทางการจะรับผิดชอบในการรับซื้อทั้งหมด โดยจะให้ราคาสูงกว่าปีก่อน ๆ ถึงห้าส่วน!”เมื่อเหล่านายทะเบียนได้ฟังก็ถึงกับตกตะลึง การรับซื้อในราคาที่สูงขึ้นถึงห้าส่วนเช่นนี้ มิใช่เป็นการทำให้ราชสำนักต้องสิ้นเปลืองหรอกหรือ?นายทะเบียนผู้หนึ่งสุดจะทนไหวจึงโพล่งขึ้นมาว่า “ฮองเฮา ท่านมิเคยบริหารการคลังจึงมิทรงทราบว่าทุกสิ่งล้วนมีราคาค่างวดใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“การเพิ่มราคาขึ้นถึงห้าส่วน หากราษฎรเพาะปลูกธัญพืชได้มากเกินไป เงินคลังย่อมไม่มีปัญญาจะรับซื้อไห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status