เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 13 คำสารภาพ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-12 13:23:29ในห้องนั่งเล่น
ข้าวหอมเปิดประตูบ้าน ค่อย ๆ หันกลับไปมองเขาอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มบาง ๆ แล้วผลักบานประตูให้เปิดออกช้า ๆ
“เข้ามาก่อนสิคะ”
เธอพูดเบา ๆ โดยไม่ต้องเอ่ยคำเชื้อเชิญยืดยาว เขาเดินตามเข้าไปโดยไม่ลังเล ก่อนประตูปิดลงอย่างเงียบงัน ทิ้งความวุ่นวายไว้ด้านนอก
แสงไฟอุ่นในห้องนั่งเล่นค่อย ๆ ไล่ความเย็นชาในใจของทั้งสอง และ...ค่ำคืนนี้ ก็เพิ่งจะเริ่มต้น
เขานั่งบนโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง หันไปมองเธอเดินเข้าไปในครัว ก่อนจะกลับออกมาพร้อมแก้วน้ำอุ่นผสมน้ำผึ้งมะนาว 2 แก้ว
“เห็นคุณดื่มไปเยอะในงาน เลยทำอันนี้มาให้ค่ะ”
เธอยื่นให้ เขารับไว้เงียบ ๆ ก่อนดื่มช้า ๆ สายตายังไม่ละไปจากเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว
“คุณเห็นด้วยใช่ไหม?”
เขาเอ่ยขึ้นช้า ๆ พร้อมขยับตัวเข้ามาใกล้… ใกล้จนเธอได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง
“หะ…เห็นอะไรคะ?”
“ว่า…คืนนี้ผมอยากอยู่กับคุณ...แค่สองคน”
เขากระซิบเบา ๆ พร้อมกลิ่นหอมอ่อนจากลมหายใจที่ทำให้เธอเคลิ้ม
“ตะ...ตัวคุณหอมจัง” ‘โอ้ยยยย ยัยข้าว พูดอะไรออกไปเนี่ย!’
เขาหัวเราะเบา ๆ สบตาเธอ
“ชอบเหรอ หึ...”
‘ชอบค่ะ ชอบมากเลย!’ แต่เธอกลับแค่ยิ้ม...แล้วหลบตา
เขาไม่พูดอะไรอีก เพียงแต่นั่งนิ่ง ๆ อยู่ตรงนั้น เหมือนจะรอให้เธอเป็นคนเปิดใจ...อีกนิด
“มาทำอะไรที่เกาหลี แล้ววันนั้นที่บอกจะคอลหาผม...มีอะไรหรือเปล่า”
เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยน ขณะมองเธอด้วยแววตาอ่อนแสง ราวกับกลัวว่าเธอจะตกใจมากกว่าที่เป็นอยู่แล้ว
เธอก้มหน้าหลบสายตาคมนั้น แก้มใสขึ้นสีระเรื่อ ก่อนเสียงเล็กจะตอบเบาๆ
“ไม่มีอะไรค่ะ...แค่...คิดถึง”
คำสุดท้ายหลุดออกมาราวกับลมหายใจ เบาจนแทบไม่ได้ยิน แต่กลับดังชัดเจนในใจของเขา
ไดออนชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่รอยยิ้มจะค่อยๆ คลี่บนใบหน้าแบบห้ามไม่อยู่ รอยยิ้มที่ทั้งขี้แกล้ง ขี้เล่น และ...ตกหลุมรักเธอหมดหัวใจ
“คิดถึงผม?”
คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อยอย่างแกล้ง ๆ ใบหน้าหล่อนแดงซ่านจนถึงใบหู ไม่รู้จะแก้ตัวยังไงดี ได้แต่นั่งเม้มปาก แอบหลบสายตาเขาอย่างน่ารัก
“ขอโทษนะครับ...” เขาเปลี่ยนจากโหมดกวนมาเป็นจริงจัง
“วันนั้นผมอยู่กองถ่าย กำลังจะเข้าฉากพอดี...ผมเลยไม่ได้รับสายคุณ แต่ผมโทรกลับนะ ทั้งโทรทั้งไลน์...”
“ฉันต้องขึ้นเครื่องพอดีค่ะ จะตอบได้ยังไงละ”
เธอว่า พร้อมโยค้อนเล็กๆให้เขาอย่างน่ารัก เขาหัวเราะเบา ๆ กับท่าทีของเธอ
“แล้ววันนี้...ทำไมถึงไปอยู่ในงานวันเกิดของพัคจองฮุนได้?”
น้ำเสียงเขาอ่อนลง แต่สายตายังคงไม่ละจากเธอ...เต็มไปด้วยคำถาม และความไม่พอใจบางอย่าง
“ฉันไปกับมินยง เรากำลังจะขยายแบรนด์ที่เกาหลี งานนั้นเลยเป็นโอกาสดีที่จะได้เจอคนในวงการมากขึ้นค่ะ”
เธออธิบายอย่างตรงไปตรงมา
“แต่คุณดูสนิทกันมากกว่าคนที่เพิ่งเจอกันนะ…”
เธอถอนหายใจเบา ๆ ก่อนเลิกแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นผ้าพันแผลที่พันรอบแขนเรียว
“มันทำอะไรคุณ?”
เสียงเขาเข้มขึ้นทันที ร่างกายขยับเข้ามาใกล้ ดวงตาคมกริบจ้องแขนของเธอราวกับจะฆ่าคนได้
“ใจเย็นก่อนค่ะ เขาไม่ได้ทำอะไรฉันเลย”
เธอรีบบอก ก่อนจะค่อยๆ เล่าให้ฟังถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
“ตอนเช้าฉันออกไปวิ่ง แล้วเจอแมวติดอยู่บนต้นไม้ ฉันเลยปีนขึ้นไปช่วย...แล้วก็...”
“อย่าบอกนะว่าคุณตกลงมา แผลนี่ก็คือผลของความ ‘ซน’ ใช่ไหม”
เขาหยิบแขนเธอขึ้นมาวางไว้บนตักเบาๆ นิ้วโป้งลูบผ่านผ้าพันแผลด้วยความอ่อนโยน
“ไม่เจ็บเหรอ…” เขาถามเสียงเบา
“เจ็บมากเลยค่ะ” เธอทำหน้าหงอยทันที เหมือนจะร้องไห้ออกมาเสียให้ได้
“อย่าซนแบบนี้อีก...รู้ไหม หึ”
เขาขยับตัวเข้ามาใกล้ ลูบศีรษะเธอเบา ๆ อย่างปลอบใจ ราวกับเจ้าหญิงตัวน้อยที่เขาหวงแหน
หญิงสาวสะบัดหน้าหนีเบา ๆ ก่อนจะบ่นงุ้งงิ้ง
“ข้าวไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ อย่ามาหาว่าข้าวซนสิ”
“ผมชอบจังเลย...” เขาหัวเราะเสียงต่ำ
“เวลาคุณเรียกตัวเองว่า ‘ข้าว’...น่ารักชะมัดเลยครับ น้องข้าวของผม”
เธอเบิกตาโพลง รีบหันมามองหน้าเขา แต่สิ่งที่เจอกลับเป็นรอยยิ้มละมุนที่เต็มไปด้วยความรู้สึกดี ๆ จนเธอพูดอะไรไม่ออก
หัวใจดวงเล็กของเธอ...กำลังเริ่มถูกครอบครองทีละนิด ด้วยผู้ชายคนนี้...ที่หวงเธอ รักเธอ และ...ไม่เคยยอมให้ใครเข้ามาแทนที่เธอในใจได้เลย
“ฉัน...” ร่างบางลุกขึ้นยืน ก่อนจะหันกลับไปหยิบของบางอย่างจากกระเป๋าสะพายใบเล็ก
“เอาแขนมาสิ”
เธอเอ่ยเสียงเบา ใบหน้าแดงเรื่อ ขณะทำท่าจะสวมกำไลให้เขา ชายหนุ่มมองหน้าเธอนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นแขนออกไปอย่างว่าง่าย ดวงตาจับจ้องเธอไม่วาง รอคอยสิ่งที่เธอจะทำต่อ
“เรียบร้อยแล้ว... คุณชอบไหม?”
เธอเงยหน้ามองเขา ยิ้มเขิน กำไลเรียบหรูประดับเพชรเม็ดเล็กฝังอยู่ด้านใน เป็นข้อความที่เธอตั้งใจออกแบบมาเองกับมือ
“ฉัน... ฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่า ฉัน...”
เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอ สายตานุ่มลึก รอฟังถ้อยคำที่อยากได้ยินจากปากของเธอมานานแสนนาน
ตึกตัก... ตึกตัก... หัวใจของทั้งคู่เต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ
“เราเป็นแฟนกันนะ”
บทล่าสุด
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 69 บทส่งท้าย
ค่ำคืนงานเลี้ยงเล็ก ๆ หลังพิธีแต่งงานที่มิลาน สวนดาดฟ้าถูกแต่งแต้มด้วยไฟประดับสีอุ่น แสงจากโคมไฟระย้าสะท้อนแก้วแชมเปญบนโต๊ะกลม เสียงดนตรีแจ๊สคลอเบา ๆ เคล้ากับเสียงหัวเราะของแขกผู้ร่วมงานในบรรยากาศที่อบอวลด้วยความสุขข้าวหอมในชุดเดรสผ้าซาตินสีงาช้าง สะบัดชายกระโปรงเบา ๆ เดินออกมายังระเบียงที่ตกแต่งด้วยไม้เลื้อยและเทียนหอม ลมเย็นพัดปะทะใบหน้าเบา ๆ พร้อมกลิ่นดอกมะลิจากกระถางใกล้ตัวเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ข้อความใหม่เพิ่งถูกส่งเข้ามาไม่กี่นาที“พี่ขอโทษที่ไม่ได้ไปงานของน้อง...แต่เจี่ยเจียสัญญาว่า จะกลับไปมองรอยยิ้มที่สดใสของเธอในเร็วๆนี้นะ”ข้าวหอมอ่านจบก็เงียบงันไปครู่หนึ่ง ดวงตาเริ่มรื้นน้ำใส ๆ โดยไม่รู้ตัว เธอยิ้มบาง ๆ เหมือนต้องการซ่อนความรู้สึกไว้เพียงคนเดียว‘เจี่ยเจีย’ — สวีอิงหราน พี่สาวต่างแม่ของเธอ ผู้หญิงที่เคยทำให้เธอร้องไห้มากที่สุด…แต่ก็เป็นคนเดียวที่พร้อมเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องเธอที่สุดเช่นกันเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นด้านหลัง ก่อนที่วงแขนอบอุ่นจะโอบเอวเธอไว้แน่น กลิ่นโคโลญจ์อ่อน ๆ แบบเฉพาะของเขาแตะจมูกในทันที“พี่สาว...ส่งข้อความมาเหรอ?”เสียงทุ้มนุ่มของไดออนกระซิบถามเบา ๆ ใ
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 68 "ไม่ว่าโลกจะหมุนไปถึงไหน…ก็ยังไงก็ต้องเป็นเธอ”
[เช้าวันต่อมา]แสงแดดยามเช้าเกลี่ยตัวบนผ้าห่มสีอุ่น อากาศในห้องไม่ได้หนาว แต่หัวใจสองดวงที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าห่มนั้น…ร้อนกว่าอะไรทั้งหมดข้าวหอมค่อย ๆ ลืมตา เปลือกตาเธอกะพริบช้า ๆ รับกับแสงธรรมชาติที่สาดผ่านผ้าม่านเข้ามาอย่างนุ่มนวล เธอรู้สึกถึงไออุ่นจากคนที่อยู่ข้างหลัง วงแขนแข็งแรงที่กอดเธอไว้แน่นไม่ปล่อย ผิวของเขาแนบชิดหลังเธออย่างไม่มีช่องว่าง เสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอ ขับกล่อมให้หัวใจเธอสงบราวกับบทเพลงกล่อมนอนเธอยิ้มบาง ๆ พลางขยับตัวเล็กน้อย แต่ยังไม่ทันขยับได้เต็มที่ เสียงทุ้มแหบจากด้านหลังก็ดังขึ้นอย่างแผ่วเบา"อย่าขยับสิคะ..."เสียงนั้นทำให้เธอชะงัก หัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างเขินอาย “ข้าวจะปลุกเฮีย…”"เมื่อคืนเฮียยังไม่พอเลย..."คำพูดที่ดังเบาข้างหูทำให้ใบหน้าข้าวหอมแดงก่ำ เธอพยายามขยับหนีด้วยความเขิน แต่ยิ่งเธอขยับ วงแขนของเขาก็ยิ่งกระชับแน่น"เฮีย…" เธอเรียกเสียงเบา"ข้าวเจ็บนะคะ..."เสียงหัวเราะต่ำ ๆ ดังจากลำคอของเขา กึ่งเอ็นดูกึ่งขี้เล่น เขาเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ กระซิบที่ข้างหูเธออย่างนุ่มนวลแต่ลึกซึ้ง"แล้วเมื่อคืนร้องทำไมคะ..."คำถามที่ไม่มีเจตนาเย้าแหย่ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึก
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 67 เรือนหอชั่วคราว
[หน้าห้องพักโรงแรม ที่จัดเป็นเรือนหอชั่วคราว– มิลาน เวลา 20:45 น.]ไดออนเปิดประตูห้องพักหรูบนชั้นดาดฟ้า ข้าวหอมในชุดเดรสยาวหลังเปลี่ยนออกจากชุดเจ้าสาวเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง“คืนนี้…” เธอพูดเสียงเบา“ไม่ต้องมีอะไรหวานมากก็ได้นะคะ แค่เราอยู่ด้วยกันก็พอแล้ว”ไดออนยิ้มบาง“ถ้าเฮียบอกว่าเตรียมเทียน หอม กลีบกุหลาบ และไวน์ไว้หมดแล้วล่ะ…”“เฮีย—!” ข้าวหอมเขินจนหูแดง แต่ยังไม่ทันได้ดุจริง ๆ —ตึง! ตึง! ตึง!เสียงเคาะประตูดังลั่น พร้อมเสียงเจื้อยแจ้วโหวกเหวกคุ้นหู“เปิดเร็ว! เพื่อนเจ้าสาวขอเข้าตรวจห้อง!”“แค่มาเช็คว่าไม่มีพิธีแปลก ๆ แบบคล้องประตูอะไรเท่านั้นเอง!”“เฮียไดออนซ่อนกุหลาบใต้เตียงรึเปล่า เราขอดู!”ข้าวหอมเบิกตากว้าง ไดออนถอนหายใจแล้วหันไปกระซิบ“…ดวงใจกับมินยงมาแน่”ประตูเปิดออก —ดวงใจ, มินยง, และ คิมโฮ ยืนถือกล่องของขวัญ กับไวน์คนละขวด เดินเข้ามาแบบไม่รอเชิญ“อ๊ะ! บรรยากาศดีอยู่นะ” ดวงใจ หันไปรอบ ๆ“เฮียจัดได้มินิมอล ไม่เว่อร์นะ…ไม่เหมือนตอนขอแต่งงาน!”คิมโฮ ยกไวน์ขึ้นมา“เราเอาแชมเปญมาฉลองให้คืนแรกครับ!”“เฮียไดออน คนป๊อปปูลาร์อันดับหนึ่ง…ผู้ไม่เคยเป็นสามีใครมาก่อน!”ข้าวหอมเอามื
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 66 งานแต่ง
[โบสถ์หินเก่ากลางมิลาน – เวลา 11:11 น.]ไม่มีพรมแดง ไม่มีสื่อ ไม่มีเวทีระดับโลก มีแค่ห้องโถงแคบ ๆ ที่ประดับด้วยดอกลาเวนเดอร์แห้งบนแท่นไม้เรียงราย ผ้าม่านสีขาวบางปลิวเบา ๆ ตามแรงลมจากช่องหน้าต่าง เสียงเปียโนบรรเลงคลอด้วยท่วงทำนองเรียบง่าย แต่ทุกโน้ตชัดเจนราวกับสะท้อนอารมณ์ของวันพิเศษนี้หน้าประตูโบสถ์ —“ข้าวหอม…อย่าพึ่งเดินเข้าพิธีนะยะ!!”เสียงแหลมตื่นของหญิงสาวคนหนึ่งดังมาก่อนตัวจะปรากฏ ดวงใจในชุดเดรสโทนชมพูนู้ดวิ่งจ้ำพรวดมาด้วยรองเท้าส้นสูง กระแทกพื้นหินตึก ๆ จนแขกบางคนหันมามองเธอพุ่งเข้าประตูโดยไม่ทันชะลอ—โครม!“ว้าย!”ร่างของเธอกระแทกเข้ากับชายหนุ่มร่างสูงในสูทดำสนิทเต็มแรง จนถุงของฝากในมือกระเด็นหล่นพื้น ขนมกล่องเล็ก ๆ กลิ้งออกมาอย่างอนาถ“ขอโทษค่ะ! ขอโทษจริง ๆ!” ดวงใจรีบย่อตัวลงเก็บของก่อนจะเงยหน้าขึ้น…แล้วก็ชะงักใบหน้าที่เธอเห็นคือ คริส — หนุ่มมาดนิ่งแห่ง BBOOM Entertainment ผู้มีออร่าระยะห่างแบบคนที่ไม่เคยมีใครเข้าถึงง่ายเขาแค่ก้มเก็บของให้เธออย่างนิ่ง ๆ แล้วเอ่ยเบา ๆ น้ำเสียงต่ำ เรียบ ไม่เร่งเร้า“...รีบเหรอ”“ค่ะ รีบ…แต่ตอนนี้รีบเขินมากกว่า…” ดวงใจหลบสายตาทันที เสียงเธอเบา
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 65 SHE SAID YES.
[หน้าห้องพักผู้ป่วย – เวลา 10:10 น. วันถัดมา]เสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมเสียงเจื้อยแจ้วที่แค่ได้ยินก็น่าปวดหัว“เปิดเร็วๆ แม่หญิงฟ่านเฉียน! นี่ข้าหอบของกินมาจากร้านดังนะยะ!”ไดออนสะดุ้งเฮือกจากที่กำลังหั่นแอปเปิล ข้าวหอมที่นั่งกินข้าวต้มอยู่บนเตียงถึงกับยิ้มกลั้นหัวเราะ“เสียงแบบนี้…ไม่ต้องเดาเลยว่าใคร”ประตูเปิดออก—ปรากฏร่าง เพื่อนสาวตัวแสบประจำแก๊ง Rice Design Group ใส่แว่นกันแดดตัวใหญ่ กระเป๋าสะพายสองใบ มือหิ้วถุงอาหารเกือบสิบถุงเหมือนจะมาปิกนิก“แก๊สสส! ยัยข้าว! ทำไมโทรหาแกไม่ได้เลยยะ!”เพื่อนเดินเข้ามาจุ๊บหน้าผากข้าวหอมแรงจนเธอเซไปข้าง“แม่! แกผอมไปนะ ห้ามอดข้าวอดน้ำเข้าใจมั้ย ช่วงนี้แฟนดารากำลังแรง อย่าเพิ่งอกหัก!”ไดออนสำลักน้ำอยู่ข้างเตียง ข้าวหอมหัวเราะกลั้นเสียง“ไม่มีอกหักค่ะ…แค่หัวใจบวมนิดหน่อย”“ว้ายยยยยยย!!!” เสียงเพื่อนแสบลากยาว “นี่ยังกล้าเล่นมุกอีกเหรอ!?”เธอวางถุงอาหารลงจนเต็มโต๊ะ “พวกเราเป็นห่วงจะตายห่า คิดว่าแกไปติดเกาะหรือโดนลักพาตัวไป!”ข้าวหอมกับไดออนสบตากันเงียบ ๆ ไม่ได้พูดอะไร…แค่ยิ้มจาง ๆ ที่มีความหมายเกินคำอธิบาย[อีกมุม – โทรศัพท์ของข้าวหอมสั่นเบา ๆ]เธอหย
ยังไงก็ต้องเป็นเธอ นิยายชุด Only One รักเดียว ตอนที่ 64 เฮียรู้
เสียงเคาะประตูเบา ๆ ดังขึ้นสองครั้ง ไดออนที่ยังยืนอยู่ใกล้เตียงข้าวหอม หันไปมอง ก่อนจะเดินไปเปิดประตูอย่างเงียบ ๆชายหนุ่มหน้าตาอ่อนโยนในเสื้อคลุมสีเทาเรียบ เดินเข้ามาหน้าตามีแววกังวล — แต่เมื่อก้าวพ้นประตูมาเพียงไม่ก้าวเดียว เขาก็ชะงักดวงตาของเขามองตรงไปที่เตียง เห็นร่างของข้าวหอมนอนพิงหมอนอยู่ เส้นผมยุ่งนิดหน่อยจากการนอนนาน แต่ใบหน้าอ่อนแรงนั้นกำลังยิ้มให้เขา“เก๊อ…เกอ…” เสียงเธอเบาเหมือนสายลม กระซิบแผ่วราวกับกลัวมันจะหายไปสวีเฉียนเกอไม่พูดอะไรในทันที แววตาเขาไหววูบ เหมือนภาพในอดีตไหลย้อนกลับมาพร้อมกัน — เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่เคยจับชายเสื้อเขาไว้แน่นในคืนที่ฝนตกแต่ที่ทำให้เขาชะงักจริง ๆ…ไม่ใช่แค่ข้าวหอมเขาหันไปมองผู้หญิงอีกคนที่นั่งหันหลังให้ข้างเตียง — ผมยาวรวบหลวมๆและไหล่ผอมบางนั้น ทำให้เขารู้สึกคุ้นอย่างประหลาด แม้จะมองไม่เห็นใบหน้า แต่ลางสังหรณ์บางอย่างกลับเต้นแรงขึ้นในใจเขาโดยไม่รู้สาเหตุ“…คุณคือ…” เขาถามออกมาเบา ๆ ด้วยความลังเลหญิงสาวคนนั้นค่อย ๆ หันหน้ากลับมาช้า ๆทันทีที่สายตาทั้งสองสบกัน — แม้จะไม่เหมือนในความทรงจำแม้จะไม่มีรอยยิ้มแบบที่เขาเคยจำได้แต่ดวงตาคู่นั้น…แวว
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn43.1K viewsครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree21.6K viewsคุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้200.2K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี59.2K viewsเพลิงพยัคฆ์ธารา
Cucumber90 viewsพายุแค้นซ่อนรัก
Yaygoh578 viewsForbidden Family - เสพต้องห้าม
ภูผาสีน้ำเงิน192 viewsReds love พิศวาสรักสัมพันธ์ร้าย
แมวดำขนฟู256 views
