“ฉันสองคนหมายถึง งานที่ทำระหว่างรอพ่อของฉันกลับไปเอาเงินมาคืนคุณ พวกเราทำได้”
เมธิตาพูดตอบกลับมาเฟียหนุ่มออกไปเช่นกัน เธอต้องช่วยกัน ลำพังศลิษาคงพูดคนเดียวไม่ไหวแน่ มีแต่คนน่ากลัวทั้งนั้น รังสีอำมหิตแผ่ซ่านไปทั่วทั้งห้อง เกิดมาจนอายุ 22 ปีไม่มีอะไรที่จะน่ากลัวเท่าตอนนี้มาก่อนแล้ว
“แล้วงานบนเตียงล่ะ เธอทำได้หรือเปล่า”
เสียงแหบพร่าถามกลับ ความสวยเซ็กซี่ของเรือนร่างอวบอิ่มของสองสาวทำให้ลูคัสเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง ซาตานร้ายกำลังครอบงำเรือนร่างของเขาแล้ว เพียงแค่เห็น ร่างของลูคัสก็ตึงเครียดไปทุกส่วน
“ไม่ค่ะ! ฉันมาเป็นแค่ตัวประกัน ถ้าพ่อฉันหาเงินมาให้คุณได้ ฉันก็จะเป็นอิสระ”
“เธอคิดกันแบบนั้นเหรอ พ่อของเธอมีเงินเยอะขนาดนั้นเลยหรือไง นี่ฉันยังไม่คิดดอกเบี้ยนะ แค่เงินต้น พ่อของเธอจะหาได้หรือเปล่ายังไม่รู้เลย” ลูคัสขู่ตามสัญชาตญาณของพ่อค้า
“แต่ฉันก็มาตามสัญญาแล้วนี่ คุณควรจะทำในสิ่งที่เราตกลงกันไว้ พ่อฉันอยู่ที่ไหน”
ศลิษาเริ่มที่จะร้อนเพราะคำพูดบ้าๆ ของเขาแล้ว เธอเตรียมใจรับกับเรื่องนี้มาแล้ว แต่เอาเข้าจริงๆ มันกลับน่ากลัวกว่าที่เธอคิดไว้มาก
“นายครับ เราให้เธอทำงานที่คลับไปก่อนก็ได้ครับ ตราบใดที่เธอยังอยู่กับเรา...”
โรมันกระซิบข้างหูผู้เป็นนาย เมื่อเขาเห็นว่านายของตัวเองกำลังอยากที่จะเชยชมกวางน้อยน่ารักทั้งสอง ไม่แปลกใจเลยว่านายลูคัสทำไมถึงเป็นแบบนี้ โรมันเองก็ยังร้อนเป็นไฟเหมือนกัน นี่ขนาดใส่เสื้อผ้าแบบเรียบร้อยนะ ถ้าลอกคราบของเธอออกแล้วมันจะเป็นยังไงกันบ้างโรมันไม่อยากจะคิดเลย
“อืม โอเค งั้นเอาตัวพ่อของเธอออกมา”
ลูคัสยอมทำตามคำแนะนำของลูกน้องทันที อดไว้ก่อน แล้วค่อยกินทีหลังก็ไม่เลวนะ
“ถ้าพวกมันไม่ทำตามที่ตกลงไว้ล่ะตอง เราจะทำไง”
เมธิตากระซิบข้างหูเพื่อนเธอ แผนการเริ่มจะบิดเบี้ยวไปเรื่อยๆ เธอเริ่มหวั่นใจเข้าให้แล้ว
“ก็ทำตามแผนที่เราทำกันไว้สิ ไม่ต้องห่วงนะมด เรื่องนี้เราต้องเอาอยู่แน่นอน”
ศลิษารู้ว่านายมาเฟียนั้นต้องการอะไร มันก็ไม่แปลกไปจากที่เธอคิดไว้เลย ผู้ชาย ไม่ว่าชาติไหนๆ ก็มักจะสนใจผู้หญิงเป็นธรรมดา บางทีเธออาจจะใช้สิ่งนี้ต่อรองไปเรื่อยๆ จนทุกอย่างสำเร็จ
“ตอง! มด!”
“พ่อ! / น้าก้อง!” สองเสียงประสานพร้อมกัน เมื่อเห็นภาพของบุพการี ทั้งสองรีบถลาเข้าไป แต่ก็ยังช้ากว่าชายสูงใหญ่ทั้งสองร่างรีบเอาตัวมาขวางเอาไว้ก่อน
“ใจเย็นน้องสาว”
“ตองลูกไม่น่ามาที่นี่เลย”
ก้องภพเดินออกมาในสภาพอิดโรย ใบหน้าช้ำบวมปูดไปหมด เขาเอ่ยออกมาด้วยท่าทีที่สิ้นหวังอย่างที่สุด ความรู้สึกของเขาตอนนี้ไม่สามารถที่จะบรรยายมันออกมาได้เลย ผลจากความผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัยที่เขาได้กระทำนี้ มันกำลังจะตกไปถึงลูกๆ อันเป็นที่รักของเขา
“พ่อคะ ตองไม่เป็นไรนะคะพ่อ”
ศลิษาพยายามจะดันตัวเองออกไปหาผู้เป็นพ่อ แต่ก็ถูกชายฉกรรจ์ยืนขวางเอาไว้ น้ำตาของเธอไหลออกมาเต็มสองพวงแก้ม สงสารผู้เป็นพ่ออย่างจับใจ ไม่ว่าจะยังไงเธอจะต้องช่วยพ่อของเธอให้จงได้
“เราจะช่วยกันนะคะน้าก้อง น้าไม่ต้องเป็นห่วงค่ะมดจะอยู่ช่วยตองเองนะคะ”
“แต่ลูกจะต้องลำบากนะ อยู่ที่นี่ พวกมันอาจจะทำร้ายลูกก็ได้นะตอง ลูกกลับไปดีกว่า ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพ่อเถอะ ฝากบอกแม่ของลูกด้วย ว่าพ่อขอโทษ”
“ไม่ค่ะ ตองจะไม่กลับค่ะพ่อ ถ้าพ่อรักพวกเรา พ่อจะต้องกลับไปเอาเงินมาให้พวกมันนะคะพ่อ ตองกับมดจะรอพ่ออยู่ที่นี่ค่ะ นะคะพ่อ ตองอยู่ได้ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ”
“ใช่ค่ะ พวกเราทำงานรอน้าก้องที่นี่นะคะ น้าก้องไม่ต้องห่วงค่ะ พวกเราเอาตัวรอดได้ค่ะ”
“แต่ว่า...” คำพูดของผู้เป็นลูก ทำให้ก้องภพคิดขึ้นมาได้ ถ้าเขารีบไปและรีบกลับมา ทุกอย่างก็จะสำเร็จ จริงสินะ เขายังมีเงินที่ส่งให้กับภรรยาของเขาก่อนหน้านี้หลายสิบล้าน รีบเอามาคืนพวกมัน แล้วก็รับลูกสาวของเขากลับบ้าน
“เชื่อตองเถอะค่ะพ่อ นะคะ เรายังต้องตามหาพี่เติ้ลอีกนะคะ พ่อไม่ต้องห่วงตองกับมดหรอกค่ะ ทำตามนี้เถอะ ตองโอเคค่ะพ่อ”
“พวกคุณจะตกลงกันอีกนานมั้ย ตกลงจะเอายังไง นายฉันรอฟังคำตอบอยู่”
โรมันเอ่ยขึ้น เมื่อโรมันเห็นว่าสถานการณ์ตรงหน้าเริ่มจะไม่เป็นตามที่ตกลงกันแล้ว ตอนนี้นายของโรมันคงไม่อยากได้เงินแล้ว คงจะอยากได้สองสาวแสนสวยนั่นมากกว่า
“เอาตามนี้เลยค่ะ ปล่อยพ่อฉันไป และฉันสองคนจะอยู่ที่นี่ ในระหว่างนี้ฉันจะทำงานรอพ่อฉันไปก่อน งานที่ฉันอยากจะทำ อาจจะเป็นงานครัว หรืองานที่ร้านก็ได้แล้วแต่พวกคุณจะตัดสินใจ”
ศลิษาสรุปข้อตกลงทุกอย่าง แบบนี้จะดีกับทุกฝ่าย
“โอเค ปล่อยนายก้องภพไป แล้วให้ผู้หญิงสองคนนั่นไปทำงานตามข้อตกลงของสัญญา คนหนึ่งทำงานที่คลับ ส่วนอีกคนหนึ่งไปเป็นแม่ครัวทำอาหารช่วยอดัมที่บ้านก็แล้วกัน ฉันไม่อยากฟังเรื่องราวอะไรต่อไปแล้ว...โรมันจัดการให้เสร็จเรียบร้อยแล้วรายงานฉันด้วย”
ลูคัสพูดจบก็ลุกขึ้นและเดินออกจากห้องไป ขืนอยู่ต่อไปความร้อนในร่างกายของเขาคงต้องระเบิดออกมาอย่างแน่นอน ลูคัสต้องไปหาที่ระบายก่อน
“เอาล่ะ ได้ยินตามที่นายลูคัสบอกกันแล้วใช่มั้ย แกนายก้องภพเดี๋ยวลูกน้องฉันจะพาแกไปส่งที่สนามบิน ส่วนแกจะไปเอาของหรืออะไรก็บอกลูกน้องฉันได้ เรื่องนี้เป็นไปตามข้อตกลง นายให้เวลาแกไม่เกิน 20 วัน เอาเงินมาคืนนายและเอาลูกสาวของแกไป”
“หวังว่าพวกแกจะไม่ผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับฉันนะ”
“แกไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรได้แล้ว ทำตามนี้เท่านั้น”
“พ่อคะ ไม่ต้องห่วงตองกับมดนะคะ พวกเราจะดูแลตัวเองค่ะ ก่อนขึ้นเครื่องพ่อไปหาหมอก่อนนะคะ”
“พ่อไม่เป็นไร เราสองคนก็ดูแลตัวเองด้วยนะ ถึงไทยเมื่อไหร่พ่อจะติดต่อกลับมา”
“ค่ะพ่อ / ค่ะน้าก้อง”
“ไปได้แล้ว...พวกมึงสองคนไปส่งมัน เรียบร้อยแล้วรายงานกูด้วย” โรมันสั่งลูกน้องให้ทำตามข้อตกลงที่วางไว้
“ดูแลตัวเองนะลูก พ่อไปแล้วนะ”
“ค่ะพ่อ” ศลิษามองผู้เป็นพ่อเดินจากไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่สุด เธอคงช่วยพ่อได้แค่นี้ ที่เหลือพ่อคงต้องหาทางแล้ว
“แล้วเธอสองคน จะว่ายังไง ใครจะอยู่ที่คลับ และใครจะอยู่ที่บ้านของนาย เลือกเอา”
“ให้ฉันไปอยู่ที่คลับทั้งสองคนเลยไม่ได้เหรอ”
“นายลูคัสสั่งแบบนี้ อีกอย่างนายไม่อยากให้เธอสองคนอยู่ด้วยกัน เพราะเธออาจจะวางแผนหนีไปก็ได้ เอาแบบนี้แหละ อย่าเรื่องมาก”
“เอาไงดีแก”
“ฉันว่าแกไปทำงานห้องครัวดีกว่านะ ส่วนฉันจะไปทำงานที่คลับเอง”
“แกแน่ใจนะตอง ว่าแกจะทำงานที่คลับได้ มันอันตรายนะ ให้ฉันทำที่คลับดีกว่า”
“แล้วแกจะทำได้เหรอมด มันก็เหมือนกันแหละ ฉันทำที่คลับจะได้มีโอกาสตามหาพี่เติ้ลด้วยไง เอาเป็นว่าตามนี้ล่ะกันนะมด แกอยู่ที่บ้านหลังนั้น ก็คอยดูลู่ทางที่เราจะออกไปตามพี่เติ้ลไว้ด้วยนะ ฉันไม่รู้ว่าสถานการณ์ข้างหน้ามันจะพลิกอีกหรือเปล่า”
“โอเค งั้นก็เอาตามนี้แหละ”
“โอเค! ฉันสองคนตกลงกันได้แล้ว ฉันจะไปทำงานที่คลับ และเพื่อนของฉันจะไปทำงานที่บ้านของนายคุณ”
“งั้น เดี๋ยวฉันจะแยกเธอไปส่งก็แล้วกัน”
“แต่ว่า ที่พัก ฉันจะได้อยู่ด้วยกันมั้ย”
“ไม่! เธอที่ทำงานคลับ ก็พักเพนท์เฮาส์นี่แหละ แต่เป็นอีกห้องหนึ่ง เพราะมันใกล้กับคลับที่ทำงานของเธอ ส่วนอีกคนที่ทำงานที่บ้านก็พักในบ้านนั้นเลย”
“ทำไมไม่ให้เราพักด้วยกันล่ะ”
ศลิษาตกใจกับสิ่งที่ลูกน้องของมาเฟียบอก ถ้าเป็นแบบนี้แล้วเธอกับเมธิตาก็ต้องแยกจากกันน่ะสิ แล้วเธอจะทำตามแผนได้ยังไงกัน เธอลืมนึกถึงข้อนี้ไปเสียสนิทเลย
“พวกเธออย่าเรื่องมาก จะเอาหรือไม่เอา! อยากจะไปขายตัวอยู่ที่ซ่องหรือไง!”
โรมันเริ่มเดือด เมื่อเห็นว่าสองสาวเริ่มจะตกลงกันไม่ได้
“โอเคๆ งั้นฉันเอาตามนี้ก็ได้”
“เอาแบบนี้ไปก่อนก็ได้ตอง เดี๋ยวยังไงเราสื่อสารหากันได้”
เมธิตาหมายถึงเครื่องมือสื่อสารที่เธอสองคนได้เตรียม สแตนด์บายไว้อีกชุดหนึ่ง เมื่อมันเกิดเหตุฉุกเฉิน ซึ่งมันถูกซ่อนไว้ในกระเป๋าสัมภาระของเธอทั้งสองแล้ว
“โอเค งั้นแกดูแลตัวเองด้วยนะมด”
“แกก็เหมือนกันนะตอง”
“อืม แล้วเจอกัน”
........................