แชร์

นางมิใช่เด็กสาวธรรมดา

ผู้เขียน: 橙花
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-11 07:00:02

หลินฉิงอันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดตรงหน้า นางไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรแม้แต่น้อยนิด นางรู้ดีว่าคนเหล่านี้ต้องการสร้างปัญหาให้กับนาง อีกทั้งพวกเขายังเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นใหญ่ หลินฉิงอันเองก็ไม่คิดที่จะไว้หน้าพวกเขาเช่นกัน

เสนาบดีควนและคนของเขาต่างกระซิบกระซาบกันใหญ่ว่าจะใช้เหตุผลใดในการคัดค้านฎีกาครั้งนี้ดี จนในที่สุด เสนาบดีควนก็รีบเอ่ยขึ้นหลังได้ข้อสรุป

“ขอฝ่าบาทอย่าเพิ่งกริ้วพะย่ะค่ะ การที่พวกกระหม่อมคัดค้านนั้นเป็นเพราะว่าพวกกระหม่อมเห็นว่ากังหันน้ำเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะสร้างขึ้นมาได้จริง หากทดลองสร้างขึ้นมาแล้วใช้งานไม่ได้ จะไม่เป็นการสิ้นเปลืองเงินทองในท้องพระคลังหรอกหรือพะย่ะค่ะ พระองค์ก็ทราบดีว่าตอนนี้บ้านเมืองของเรายังคงมีศึกหลายด้าน หากต้องเสียงบประมาณในการสร้างสิ่งของไร้ประโยชน์เช่นนี้ขึ้นมา กระหม่อมเกรงว่าพระองค์จะถูกครหาจากเหล่าทหารที่ชายแดนได้หากถูกลดเบี้ยหวัดและเสบียงพะย่ะค่ะ”

หลินฉิงอันได้แต่นึกดูถูกเสนาบดีฝ่ายขวาที่อ้างเรื่องงบประมาณทางทหารขึ้นมา ทั้งที่ฎีกาของ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   จบหน้าที่ชายแดนเหนือ

    หลังจากเหิงอันโหวร่วมทานอาหารเที่ยงกับครอบครัวหลินแล้ว ไม่ถึงสองเค่อ เสนาบดีกรมการช่างกับคนของเขาก็มาถึงจวนโหว เหิงอันโหวจึงปล่อยให้หลินฉิงอันกับซูเซียนออกไปรับแขกเพื่อคุยงานกันที่ห้องโถงเพื่อไม่ให้ถูกครหาหลินฉิงอันทักทายขุนนางทุกคนตามมารยาทอย่างนอบน้อม นางให้ซูเซียนกางแผนภาพออกและอธิบายกังหันน้ำไปทีละจุดว่านางต้องการให้พวกเขาสร้างขึ้นมาอย่างไร โดยไม่จำเป็นที่จะต้องสร้างใหญ่โตมากนัก เพราะนี่เป็นเพียงการทดสองสร้างเพื่อให้สามารถใช้งานได้ ก่อนที่คณะช่างจะเดินทางไปก่อสร้างจริงที่เมืองชายทะเล ในระหว่างที่หลินฉิงอันอธิบายการทำงานและจุดที่ต้องระวังในการสร้าง มีขุนนางบางคนไม่เข้าใจจึงได้สอบถามหลินฉิงอันไปด้วย ซึ่งนางก็ตอบพวกเขาด้วยรอยยิ้มอย่างไม่หวงแหนความรู้แม้แต่น้อยเหล่าขุนนางที่ได้รับคำแนะนำในการก่อสร้างเริ่มเข้าใจถึงกลไกต่าง ๆ ที่เขาจะต้องออกแบบและสร้างออกมาได้เกือบเต็ม 10 ส่วนแล้ว“พวกเราต้องขอขอบคุณท่านขุนนางที่ปรึกษาพิเศษที่ให้ความรู้ในการสร้างกังหันน้ำในครั้งนี้ด้วยนะขอรั

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   นางมิใช่เด็กสาวธรรมดา

    หลินฉิงอันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดตรงหน้า นางไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรแม้แต่น้อยนิด นางรู้ดีว่าคนเหล่านี้ต้องการสร้างปัญหาให้กับนาง อีกทั้งพวกเขายังเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นใหญ่ หลินฉิงอันเองก็ไม่คิดที่จะไว้หน้าพวกเขาเช่นกันเสนาบดีควนและคนของเขาต่างกระซิบกระซาบกันใหญ่ว่าจะใช้เหตุผลใดในการคัดค้านฎีกาครั้งนี้ดี จนในที่สุด เสนาบดีควนก็รีบเอ่ยขึ้นหลังได้ข้อสรุป“ขอฝ่าบาทอย่าเพิ่งกริ้วพะย่ะค่ะ การที่พวกกระหม่อมคัดค้านนั้นเป็นเพราะว่าพวกกระหม่อมเห็นว่ากังหันน้ำเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะสร้างขึ้นมาได้จริง หากทดลองสร้างขึ้นมาแล้วใช้งานไม่ได้ จะไม่เป็นการสิ้นเปลืองเงินทองในท้องพระคลังหรอกหรือพะย่ะค่ะ พระองค์ก็ทราบดีว่าตอนนี้บ้านเมืองของเรายังคงมีศึกหลายด้าน หากต้องเสียงบประมาณในการสร้างสิ่งของไร้ประโยชน์เช่นนี้ขึ้นมา กระหม่อมเกรงว่าพระองค์จะถูกครหาจากเหล่าทหารที่ชายแดนได้หากถูกลดเบี้ยหวัดและเสบียงพะย่ะค่ะ”หลินฉิงอันได้แต่นึกดูถูกเสนาบดีฝ่ายขวาที่อ้างเรื่องงบประมาณทางทหารขึ้นมา ทั้งที่ฎีกาของ

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   จิ้งจอกเฒ่าควนจุ้ยจือ

    ระหว่างที่หวางกงกงกำลังสนทนาอย่างออกรสกับเหิงอันโหวและหลินฉิงอันอยู่สักพักใหญ่ เหล่าเสนาบดีที่เพิ่งมาถึงต่างมองไปยังทั้งสามคนด้วยความแปลกใจ แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้พวกเขา ทุกคนรอเวลาที่ขันทีจะประกาศให้เข้าร่วมประชุมในท้องพระโรงได้ตามเวลาปกติในอีกไม่นานนักกลุ่มของเสนาบดีฝ่ายขวาควนจุ้ยจือที่เพิ่งเคยพบกับหลินฉิงอันเป็นครั้งแรกต่างนึกดูถูกเด็กสาวตัวเล็กเช่นนาง พวกเขาที่มีเสนาบดีควนเป็นหัวหน้ามีหรือจะกลัวเหิงอันโหว อย่างไรพวกเขาก็ถือว่ายังมีพระสนมกุ้ยเฟยคอยสนับสนุนอยู่ด้วย เสนาบดีเจียงยังรายงานเรื่องระหว่างบุตรีของเขากับหลินฉิงอันให้ควนจุ้ยจือฟังก่อนที่จะถึงเวลาเข้าสู่ท้องพระโรง“ฮึ เจ้าไม่ต้องกังวลไปเสนาบดีเจียง เจ้าคอยดูว่าข้าจะไล่ต้อนนางอย่างไรก็พอแล้ว”“ขอบคุณท่านเสนาบดีควนที่เมตตาขอรับ ข้าอยากเห็นนางอับจนหนทางจนต้องร้องไห้เหมือนเด็ก ๆ เสียจริงขอรับ ฮ่า ฮ่า”บรรดาขุนนางที่สนับสนุนเสนาบดีฝ่ายขวาต่างหัวเราะตามเสนาบดีเจียงไปตาม ๆ ก

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   เตรียมเข้าร่วมประชุมเช้า

    หวางกงกงหลังกลับจากศาลต้าหลี่แล้วก็รีบเข้าไปกราบทูลรายงานทุกอย่างให้กับฮ่องเต้รับทราบ“เรื่องทั้งหมดก็เป็นเช่นนี้พะย่ะค่ะ”“ฮึ สมน้ำหน้าเสนาบดีเจียงแล้ว ยุ่งกับใครไม่ยุ่ง เขากลับกล้ามายุ่งกับขุนนางคนพิเศษของข้าเช่นนี้ อีกอย่างข้าเองก็เพิ่งรู้ว่าเหิงอันโหวหมั้นหมายนางเอาไว้เสียแล้ว น่าเสียดายที่ตอนแรกข้าคิดจะหมั้นหมายนางให้กับองค์ชายรองเสียหน่อย”“กระหม่อมว่า ฝ่าบาทอย่าไปยุ่งกับเหิงอันโหวจะดีกว่าพะย่ะค่ะ กระหม่อมมองดูแล้วเขาดูจะเห่อนางและรักนางไม่น้อยเลย ท่าทางจะรักมากกว่าหลานชายเขาเสียด้วยนะพะย่ะค่ะ”“โอ้ เป็นเช่นนั้นหรือ? อย่างว่าล่ะนะ นางเป็นถึงขุนนางที่ปรึกษาพิเศษของข้า อีกทั้งยังมีความสามารถมากยิ่งกว่าบุตรีขุนนางคนอื่น ๆ เสียอีก”“เจ้าคิดว่าหากพรุ่งนี้ข้าให้นางเข้าร่วมประชุมเช้าด้วยจะเป็นอย่างไร”“อ่า… กระหม่อมเกรงว่านางจะ

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   ตัดสินอย่างยุติธรรม

    เสนาบดีกรมอาญาพอฟังเหิงอันโหวกล่าวก็ถึงกับสะดุ้งโหยง เขาหรือจะกล้ารบกวนท่านโหวได้ เสนาบดีกรมอาญาได้แต่ส่งสายตาขอโทษขอโพยไปยังเสนาบดีเจียงก่อนที่จะเอ่ยตัดสินคดี“จากปากคำของพยานทั้งหมดล้วนกล่าวเป็นเสียงเดียวกัน ว่าคุณหนูเจียงเป็นคนเริ่มต้นหาเรื่องสองสามีภรรยาก่อน ในเมื่อตัวคุณหนูเจียงยังคงไม่ยอมรับความผิด ข้าจึงจำเป็นจะต้องลงโทษนางไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างแก่บุตรขุนนางคนอื่น ๆ ที่ชอบกระทำการรังแกผู้คนอย่างไรเหตุผล โทษที่คุณหนูเจียงจะได้รับในวันนี้ ให้ลงโทษโบย 50 ไม้ และให้นางจ่ายค่าชดเชยกับสองสามีภรรยาที่ทำให้พวกเขาต้องเสียชื่อเสียงต่อหน้าธารกำนัลอีก 1000 ตำลึง หากหลังจากนี้คุณหนูเจียงยังคงหาเรื่องพวกเขาอีก ข้าจะลงโทษโบยให้หนักกว่านี้และขังนางเอาไว้ในคุกหลวงเพื่อให้ทบทวนความผิดที่นางได้กระทำ เอ่อ… ไม่ทราบว่าท่านโหวและท่านกงกง พอใจกับการตัดสินคดีในครั้งนี้หรือไม่ขอรับ”เหิงอันโหวหันมองหน้ากันกับหวางกงกง พวกเขายังไม่พอใจกับการตัดสินในครั้งนี้นัก เหิงอันโหวปล่อยให้หวางกงกงออกหน้าโดยพยักหน้าให้เขาเ

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   หวางกงกงมาถึง

    “พวกเจ้าตามสบายเถอะ เสนาบดีกรมอาญา เจ้าขึ้นไปนั่งตัดสินคดีได้แล้ว ข้าจะดูสิว่าใครจะกล้าขอความเมตตาแทนคุณหนูผู้นั้นอีก”“เอ่อ… ขอรับท่านโหว” เสนาบดีกรมอาญาตอนนี้เหงื่อแตกพลั่ก จากที่เขาคิดจะลงโทษบุตรสาวเสนาบดีคลังเพียงเล็กน้อย ตอนนี้ไม่สามารถทำได้เสียแล้วเสนาบดีคลังไม่เพียงแต่โกรธหลินฉิงอันกับครอบครัวเท่านั้น ตอนนี้เขาโกรธเหิงอันโหวที่เข้ามาแทรกเรื่องราวในวันนี้ด้วย เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าจะสามารถต่อกรกับเหิงอันโหวได้หรือไม่ แต่อย่างไรเขาจะไม่ยอมให้บุตรสาวถูกลงโทษจนเสียชื่อเสียงเป็นอันขาด ไม่เช่นนั้นความหวังที่เขาจะให้บุตรสาวไปเป็นพระชายาขององค์ชายสามซึ่งเขานั้นเป็นคนรับใช้ใกล้ชิดของเสนาบดีฝ่ายขวาอยู่แล้วนั้นอาจพังลงไปก็เป็นได้ ยังมีครอบครัวขุนนางอีกหลายคนที่ต้องการให้บุตรสาวเข้าไปเป็นพระชายาเช่นเดียวกัน ครั้งนี้เขาจึงต้องกัดฟันต่อสู้ให้เต็มที่เพื่อไม่ให้ชื่อเสียงของบุตรสาวด่างพร้อยไปมากกว่านี้“ก่อนที่ท่านเสนาบดีกรมอาญาจะตัดสิน ข้าขอให้ท่านสอบปาก

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   ศาลต้าหลี่

    เจ้าหน้าที่ฟังเรื่องราวจบก็ให้คนควบคุมตัวเจียงจ้าวฮวากับพวกไปยังศาลต้าหลี่ทันที ส่วนเถ้าแก่เจ้าของร้านและผู้ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็ถูกเชิญตัวให้ไปเป็นพยานในการพิจารณาคดีในครั้งนี้ระหว่างทางเจียงจ้าวฮวากรีดร้องอย่างไม่พอใจ นางยังบอกคนขับรถม้าที่รออยู่หน้าร้านให้รีบไปเรียกพ่อของนางมาช่วย ชาวเมืองที่เห็นเหตุการณ์ลุกลามต่างก็อยากรู้ว่าคุณหนูเจียงที่ชอบสร้างปัญหากับคุณหนูจวนอื่นจะถูกตัดสินอย่างไร พวกเขาเองก็ตามไปห่าง ๆ เช่นเดียวกัน ถึงแม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าคนที่มีเรื่องกับคุณหนูเจียงเป็นใครก็ตาม แต่หากว่าถึงขั้นขึ้นศาลแล้วล่ะก็ นับว่าคนเหล่านั้นเองก็คงไม่ธรรมดาเช่นเดียวกันยิ่งเสียงโวยวายของเจียงจ้าวฮวาดังมากเท่าไหร่ ชาวเมืองที่ผ่านไปมาเห็นเข้าต่างก็รีบเดินตามไปดูความสนุกด้วยเช่นเดียวกัน ไม่เว้นแม้แต่เหล่าคุณหนู คุณชายจวนขุนนางอื่นที่ออกมาเดินเล่นในวันนี้ก็อยากรู้ว่านี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้น เหตุใดคุณหนูเจียงจึงได้ถูกพาตัวไปเช่นนี้หลินฉิงอันไม่สนใจคนที่ติดตามพวกนางมา นางยังคงโกรธไม่ห

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   แย่งเครื่องประดับ

    หลังจากหลินฉิงอันกับซงหยางกินข้าวเที่ยงกันเสร็จแล้ว ซงหยางก็นำทางหลินฉิงอันไปยังใจกลางตลาดที่มีเสื้อผ้า อาภรณ์ รวมทั้งร้านเครื่องประดับเพื่อตามหาหลินฉางหยูและหลินอ้าย เขารู้ดีว่าพ่อบ้านใหญ่คงพาพวกเขามาเดินเล่นแถวนี้เป็นแน่ เพราะนอกจากร้านรวงเหล่านี้แล้ว ที่อื่นก็ไม่มีอะไรน่าสนใจนักแต่ขณะที่หลินฉิงอันกับซงหยางกำลังจะผ่านร้านเครื่องประดับร้านใหญ่แห่งหนึ่ง นางกลับได้ยินเสียงโต้เถียงกันดังมาเสียก่อน หลินฉิงอันจำเสียงแม่ของนางได้ดีจึงสั่งให้ซงหยางหยุดก่อนจะเดินเข้าไปในร้านภายในร้านตอนนี้มีเสียงด่าทอของแม่นางในชุดหรูหราและบ่าวรับใช้กำลังด่าทอแม่ของนางซึ่งถือปิ่นปักผมสีทองอันหนึ่งอยู่อย่างสาดเสียเทเสีย แม้แต่พ่อบ้านใหญ่ก็ยังไม่กล้าโต้เถียงแม่นางผู้นั้นกลับไปเสียด้วยซ้ำ พวกเขาทำได้เพียงแค่ปกป้องไม่ให้พ่อกับแม่ของนางถูกทำร้ายได้เท่านั้นหลินฉิงอันเห็นท่าไม่ดี เพราะตอนนี้แม่ของนางที่ถูกต่อว่าให้อับอายเกือบจะร้องไห้ออกมาแล้ว หลินฉิงอันจึงหันไปบอกซงหยางว่าให้นำทางนางเข้าไปหาท่านแม่เสียก่อน

  • ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้   เข้าเฝ้าฝ่าบาท

    หลินฉิงอันเดินทางไปถึงจวนเสนาบดีเซี่ยพอดีกับที่เขากลับมาจากในวัง ทั้งสองจึงเข้าจวนไปพร้อมกัน หลินฉิงอันไม่เสียเวลามากนัก นางรีบส่งเอกสารทั้งหมดเกี่ยวกับการพัฒนาบ่อเกลือให้กับเสนาบดีเซี่ยดู“เอกสารเหล่านี้เจ้าเขียนได้ละเอียดนัก เพียงแต่ข้าเองก็ไม่มั่นใจว่าช่างหลวงจะสามารถสร้างเครื่องผันน้ำนี้ขึ้นมาได้หรือไม่ เอาอย่างนี้เป็นอย่างไร ข้าจะพาเจ้าเข้าเฝ้าฝ่าบาท เพื่อที่เจ้าจะได้อธิบายขั้นตอนต่าง ๆ เพราะตอนนี้ฮ่องเต้กำลังกริ้วเรื่องที่เสนาบดีฝ่ายขวาไม่ยอมรับแผนการสร้างบ่อเกลือของเจ้าน่ะ”“หากท่านเสนาบดีเซี่ยเห็นสมควร ข้าก็ยินดีที่จะขอเข้าเฝ้าฝ่าบาทเจ้าค่ะ ข้ายังมีอีกเรื่องที่จะแจ้งฝ่าบาทกับท่านด้วยพอดี อย่างไรเราจะได้คุยกันครั้งเดียวเลยก็ไม่เลวนะเจ้าคะ”“เช่นนั้นเรารีบไปกันเถอะ”“เจ้าค่ะ ท่านเสนาบดี”พ่อบ้านในจวนรีบไปเตรียมรถม้าให้กับเสนาบดีเซี่ยและหลินฉิงอันเดินทางเข้าวังไปอีกครั้ง ซง

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status