LOGINShare
ตอนที่ 10 - 1 แอบหวั่นไหว
Last Updated:
2025-07-18 21:04:18
Latest chapter
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 26 - 1 ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
มือหนาเชยคางของคนที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะประกบลงบนริมฝีปากเรียว ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปทำให้คนที่ถูกรุกตั้งรับแทบไม่ทัน ภูวดลถูกกาลัญญูถอดเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของเขาออกจากร่างกายอย่างรวดเร็ว ก่อนที่หน้าอกที่มีปุ่มถันสีชมพูจะถูกคนรักหนุ่มใช้นิ้วเขี่ยมัน เสียงทุ้มครางออกมาจากริมฝีปากที่ยังคงถูกรุกรานกางเกงทั้งนอกและในของภูวดลถูกโยนไปกองอยู่ที่ปลายเตียง ก่อนที่สองกายจะแนบชิด ความร้อนของผิวกายที่เกิดจากความรู้สึกวาบหวาม ทำให้พวกเขาทั้งสองต้องการที่จะปลดปล่อยออกมา กว่าที่ภูวดลจะทันได้ตั้งตัว กาลัญญูก็สอดแทรกความแข็งขึงที่เขาสวมใส่เครื่องป้องกันเรียบร้อยแล้ว เข้าไปในกายของตนร่างหนาเริ่มโยกขยับบั้นท้ายเข้าออกเป็นจังหวะที่นุ่มนวล เมื่อสอดประสานกันอย่างลงตัวแล้ว กาลัญญูก็เร่งจังหวะกดสะโพกตอกตรึงให้เร็วและรุนแรงมากยิ่งขึ้น เสียงทุ้มของภูวดลครางดังออกมาแทบจะฟังไม่ได้ศัพท์ ความสุขจากการถูกคนรักปรนเปรอทำให้ภูวดลปลดปล่อยออกมาก่อน ก่อนที่กาลัญญูจะตามเขาไปติดๆ“ขอโทษนะที่รัก...นายเจ็บหรือเปล่า”ริมฝีปากอุ่นของคนที่นอนกอดซ้อนกายอยู่ทางด้านหลังกดจูบลงบนไหล่ของภูวดลอย่างอ่อนโยน ก่อนท
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 26 ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
ตั้งแต่วันที่ความสัมพันธ์ของกาลัญญูและภูวดลถูกเปิดเผย มาถึงวันนี้ก็ครบหนึ่งเดือนแล้ว ความนิยมของสองหนุ่มในมหาวิทยาลัยก็ลดน้อยลง เพราะจะมีใครบ้างที่จะชื่นชอบแฟนของคนอื่น สองหนุ่มมุ่งมั่นและพากันตั้งใจเรียน เพื่อที่จะพากันเดินไปตามความฝัน ตอนนี้ภูวดลไม่ค่อยฝันร้ายอีกแล้ว แต่เขาก็ไม่ลืมความตั้งใจที่เคยรับปากกับเด็กน้อยเอาไว้ในวันนั้น ว่าเขาจะเป็นศัลยแพทย์หัวใจเพื่อรักษาคนที่ป่วยเกี่ยวกับโรคหัวใจให้ได้“ที่รัก…วันนี้ไปกินข้าวที่ห้องกราฟนะ”กาลัญญูเอ่ยชวนภูวดลทันทีหลังจากที่เรียนคาบสุดท้ายของวันนี้เสร็จ เพราะพรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุด เขาและคนรักก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกันทั้งวัน“นายจะทำเองเหรอ”ภูวดลเอ่ยถามออกมาด้วยความแปลกใจ เพราะตั้งแต่คบกันมา กาลัญญูยังไม่เคยลงมือทำอาหารให้เขากินเลยสักครั้ง“อืม... กลัวจะกินไม่ได้เหรอ” กาลัญญูตอบแล้วถามกลับยิ้มๆ“เปล่า... แต่วันนี้ต้องกลับบ้านนะ พรุ่งนี้จะไปทำบุญกับที่บ้าน”พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ที่กาลัญญูชวนให้เขาไปกินข้าวที่ห้องมันต้องมีอะไรแอบแฝงแน่นอน เพราะตั้งแต่ที่พวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งในครั้งแรกก็เริ่มมีครั้งต่อๆ มา ไม่ใช่ว่าภูวดลไม่ชอบ แต่เขา
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 25 - 1 ความเข้าใจจากคนในครอบครัว
“แล้วพี่ทั้งสองคนล่ะ คิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง” แต่เขาก็ยังอยากรู้ความเห็นของพี่ชายและพี่สาวของเขาเช่นกัน“พี่ก็ไม่ได้รังเกียจนะ ออกจะเฉยๆ ด้วยซ้ำ ก็มันเป็นความชอบของใครของมัน อย่างเรื่องของหัวใจ...มันบังคับกันได้ที่ไหน” ภูวพลตอบน้องชายออกมาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย ภูวดลจึงหันไปมองหน้าพี่สาวคนกลางบ้าง“พี่มีเพื่อนเป็นพวกLGBTเยอะอยู่นะแบม พี่ว่าคนพวกนี้เขาเป็นคนที่กล้าหาญมากเลยแหละ กล้าที่จะแสดงออกถึงจุดยืนของตัวเอง และกล้าที่จะทำตามเสียงของหัวใจตัวเอง”เมื่อคำตอบของทุกคนไปในทิศทางที่ดี ภูวดลจึงตัดสินใจที่จะสารภาพให้ทุกคนได้รับรู้ ในตัวตนที่เขาเก็บงำเอาไว้มานานหลายปี“แล้วทำไมนายถึงได้ถามพวกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ” พิชสินีย์เอ่ยถามน้องชายในคำถามเดียวกันกับที่ทุกคนในครอบครัวอยากรู้ออกมา“คุณพ่อ คุณแม่ พี่บอม พี่บี๋ครับ ความจริงแล้วแบม...ชอบผู้ชายครับ” คำสารภาพของภูวดลทำให้ทุกคนรู้สึกตกใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้เกินความคาดเดาของแพทย์หญิงศิริลักษณ์มากนัก เพราะคนเป็นแม่ย่อมรู้ดี ว่าลูกชายของเธอเป็นคนอย่างไร“ที่ผ่านมา...แบมลำบากเลยใช่ไหมลูก...” คำถามแรกที่มารดาถามออกมาทำให้คนที่ยืนนิ่งรอ
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 25 ความเข้าใจจากคนในครอบครัว
และแล้ววันอาทิตย์ที่ภูวดลเตรียมใจเอาไว้แค่เพียงหนึ่งวันก็มาถึง วันนี้เขาคิดว่าตนเองพร้อมที่จะพูดคุยกับครอบครัวอย่างเปิดอกแล้ว ว่าเขามีรสนิยมชอบผู้ชายด้วยกัน ไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาแบบไหน เขาก็พร้อมที่จะยอมรับมัน ร่างสูงยืนมองตนเองผ่านกระจก เขายอมรับว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่หน้าตาดี และคงจะดีไม่น้อยถ้าเขาชอบผู้หญิง แต่ความรักมันบังคับกันได้เสียที่ไหนกัน เขาไม่อยากฝืนใจตนเอง“แบมขอโทษนะครับ คุณพ่อคุณแม่ พี่บอม พี่บี๋ แบมชอบผู้ชาย แบมไม่สามารถมีความรักให้กับผู้หญิงได้”เขาซ้อมพูดคนเดียวอยู่ที่หน้ากระจก แต่แล้วความคิดที่จะถูกครอบครัวรังเกียจก็ผุดขึ้นมา ทำให้เขานึกหวาดกลัว จนยอมถอดใจเดินกลับไปที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอน“เฮ้อ..... มันเร็วเกินไปไหมนะ”ภูวดลพึมพำออกมา ก่อนที่เสียงเรียกเข้าจากสมาร์ทโฟนจะดังขึ้น เขาจึงเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงนอน แล้วรีบเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนที่วางอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือ ขึ้นมาดูว่าใครโทรมาหาเขาแต่เช้า แต่พอเห็นว่าเป็นเบอร์โทรของใคร ริมฝีปากเรียวอมชมพูจึงฉีกยิ้มออกมาภูวดล : อืม.....กาลัญญู : ยังนอนอยู่เหรอภูวดล : เปล่านะ...กำลังซ้อมสารภาพบาปอยู่ปลายสายเมื่อได้ยินที่ภูวดลตอบ
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 24 - 1 ตัดสินใจ
เกือบครึ่งชั่วโมงร่างสูงที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันอยู่ช่วงล่างก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เขามองไปรอบๆ บริเวณห้อง ภาพที่เขาและภูวดลร่วมรักกันฉายขึ้นมาในความทรงจำเป็นฉากๆ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะได้ร่วมรักกับคนที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพราะความมึนเมา หรือเพียงแค่อารมณ์ที่พาไป แต่มันเป็นความต้องการจากใจของเขาจริงๆมือหนาหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดดูก็เห็นข้อความจากหนุ่มคนรัก ที่ส่งมาบอกกับเขาว่าถึงบ้านแล้วเมื่อสองชั่วโมงก่อน เขาไม่คิดว่าตัวเองจะหลับลึกขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของเบียร์ที่เขาไม่เคยดื่มมาก่อน หรือเพราะความเหนื่อยอ่อนที่เขาร่วมรักกับภูวดล แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร วันนี้ก็ถือว่าเป็นวันที่เขามีความสุขที่สุดกาลัญญู : ขอบคุณนะ...ที่เป็นคนแรกของฉัน ฉันเป็นของนายแล้ว จะเทกันไม่ได้แล้วนะคนที่สะดุ้งตื่นลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงข้อความเข้าพอดี ภูวดลจึงหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดดู พอได้เห็นว่าใครเป็นคนส่งมา ริมฝีปากเรียวก็เผยรอยยิ้มออกมา“ใครเป็นของใครกันแน่” ภูวดลพึมพำเบาๆ ก่อนที่จะรู้สึกแสบตรงจุดที่ได้ร่วมรักกับคนรักหนุ่มทุกครั้งที่เขาขยับกาย ไม่เค
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 24 ตัดสินใจ
รถรับส่งส่วนบุคคลที่ภูวดลเรียกมาจากหอพักของคนรักหนุ่ม พาเขามาส่งถึงคฤหาสน์ปรีชารักษ์ หลังจากที่เขาโดยสารมานานเกือบสามสิบนาที แม้เวลานี้จะล่วงเลยมาจนสามทุ่ม แต่ทว่าไฟที่บ้านของเขายังคงส่องสว่างอยู่ เขาจ่ายเงินก่อนที่จะลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้าน“กลับมาแล้วเหรอ นั่งรอตั้งนาน”น้ำเสียงที่ไม่ได้ยินมานานหลายวัน ดังขึ้นมาจากห้องนั่งเล่น ซึ่งชายหนุ่มกำลังเดินผ่านไปพอดี ทำให้เขาต้องชะงักเท้า“อ้าว…จีน่าเองเหรอ ทำไมถูกทิ้งให้อยู่ที่นี่คนเดียวล่ะ”เพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ เจนจิราไม่มีเรียนเธอจึงยังคงนั่งรอภูวดลต่อไปได้ แต่ทว่าพี่สาวของภูวดลนั้นต้องเดินทางไปกองละครตั้งแต่เช้า เธอจึงขอตัวขึ้นห้องไปนอนก่อน“คุณลุงคุณป้าขึ้นไปนอนตั้งแต่นายโทรมาบอกละ ส่วนพี่บี๋เพิ่งขึ้นไปประมาณสิบห้านาทีก่อนหน้า” เจนจิราปิดทีวีก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินตรงเข้าไปหาเพื่อนสนิท หญิงสาวทำท่าสูดดมไปรอบๆ ภูวดล เขาจึงรู้ว่าเพื่อนสาวกำลังจับผิดเขาอยู่“ไปคุยกันที่ห้องฉันดีกว่า”เพราะกลัวว่าคนอื่นจะจับได้ถึงเรื่องราวที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ภูวดลจึงดึงแขนเจนจิราให้เธอเดินตามเขาขึ้นไปข้างบนห้องนอนเมื่อประตูห้องปิดลง ภูวดลก็เดินน
