บทที่ 26

บทที่ 26

หยางอี้ข่ายเดินเข้ามาหาหลี่เหมยที่นั่งอยู่บนเตียง เขายิ้มให้อย่างอ่อนหวาน พร้อมกับนั่งลงข้าง ๆ เจ้าสาว

“ขอโทษนะครับที่พี่เข้ามาช้า พอดีมีแขกดึงไว้น่ะ” เขาพูดขึ้นและหอมแก้มเธอเบา ๆ

“ฉันก็นึกว่าพี่จะปล่อยให้ฉันนอนหนาวอยู่คนเดียวในคืนเข้าหอซะอีก” หญิงสาวพูดอย่างหยอกล้อ และเริ่มมือไม้ซุกซนถอดเสื้อตัวนอกของเขาออก “ไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ”

“พี่จะปล่อยให้คืนแต่งงานของเราไร้ความหมายได้อย่างไร ส่วนเรื่องอาบน้ำ เอาไว้อาบทีหลังได้ไหมครับ ตอนนี้ยังไม่มีเหงื่อเลยสักนิด เดี๋ยวเรามาเข้าหอกันดีกว่า” ชายหนุ่มตอบกลับพร้อมกับเริ่มถอดเสื้อผ้าให้เธอทีละชิ้นเหมือนกำลังแกะกล่องของขวัญ

“พูดแล้วก็ทำให้พี่คิดถึงคืนนั้น ที่เรามีอะไรกันครั้งแรก

พี่อยากมีความรู้สึกแบบนั้นอีกจังเลย พี่ชอบมากที่ปากน้อย ๆ นี้สัมผัสกับแก่นกายของพี่ ไม่เคยมีใครทำแบบนั้นกับพี่มาก่อน พี่ขอแบบนั้นอีกได้ไหมครับ”

หยางอี้ข่ายพูดอย่างอ่อนหวาน เขาจูบลงที่ริมฝีปากบางในตอนที่พูดถึงปากของเธอ

“งั้นถ้าฉันทำให้พี่ พี่ก็ต้องทำให้ฉันด้วยนะคะ เหมือนวันนั้น” หญิงสาวตอบกลับอย่างเขินอาย เมื่อคิดถึงคืนแรกของทั้งสองคน

“ได้สิ เรามามีความสุขด้วยกันนะ”

ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้ม และเริ่มถอดเสื้อผ้าของทั้งคู่ออกจากร่างอย่างรวดเร็ว

“วันนี้พี่จะมอบความสุขให้อาเหมยทั้งคืน” หยางอี้ข่ายกระซิบเสียงแหบพร่าชิดอกอวบๆ ของหลี่เหมย

“มอบความสุขทั้งคืน ฉันก็เหนื่อยแย่สิ แต่ฉันก็ยินดีรับนะคะ และอีกเดี๋ยวฉันจะมอบความสุขให้พี่เหมือนกัน”

หลี่เหมยยกมือขึ้นโอบกอดไหล่หนาไว้ พร้อมกับแอ่นอก

เข้าไปชิดปากสามีมากขึ้น และครางออกมาเมื่อโดนดูดเต้าอย่างแรง

“อ๊ะ... พี่อี้ข่าย”

เสียงครางจากหลี่เหมยเร่งให้หยางอี้ข่ายทั้งดูด ทั้งเลื่อนมือลงมาบีบขยำดอกไม้งามข้างล่าง เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของภรรยา

“ฉันรักพี่นะคะ” หลี่เหมยบอกในตอนที่ส่งสายตาหวาน ๆ ให้สามีพร้อมกับบดริมฝีปากบางเข้าหาปากหนา ส่งลิ้นน้อย ๆ เข้าไปดูดดึงลิ้นสากตามอารมณ์ธรรมชาติ

“ฉันรักสามีคนนี้ที่สุด” เธอกระซิบบอกรักไม่หยุด

เสียงสั่นกระเส่าบอกรักของหลี่เหมย เร่งให้หยางอี้ข่ายบดจูบลงไปอย่างหนักหน่วงเร่าร้อน จนเธอรู้สึกหายใจติดขัด เพราะนอกจากจูบร้อนแรงแล้ว เขายังสอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในดอกไม้งามเบื้องล่างพร้อมกับเร่งจังหวะไปด้วย และยิ่งเธอครางเสียงดัง เขายิ่งเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น

“อา...พี่อี้ข่ายขา” เสียงคราง พร้อมกับขยับสะโพกเบียดใส่นิ้วเรียวยาวที่สอดแทรกเข้าดอกไม้ทีเดียวสองนิ้วพร้อมกัน แถมยังใช้อีกนิ้วขยี้เกสรกลางดอก ทำให้ใบหน้าของหลี่เหมยเหยเกเพราะความเสียวซ่าน

“เสียวเหรอครับ เดี๋ยวพี่จะทำให้อาเหมยเสียวมากกว่าเดิม”

หยางอี้ข่ายกระซิบบอกพร้อมกับจูบริมฝีปากอย่างดูดดื่มมากขึ้น

ชายหนุ่มถอดถอนนิ้วเรียวออกจากดอกไม้งาม เขาตั้งใจจะเคลื่อนตัวลงไปยังกลางกาย สองสายตาสบกัน ก่อนที่หลี่เหมยจะยิ้มอย่างเขินอาย เพราะรู้ว่าสามีกำลังจะทำอะไร

ชายหนุ่มยิ้มให้ภรรยาอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วกดจูบริมฝีปากหนาลงไปเบา ๆ ที่กลีบดอกไม้ จากนั้นก็ส่งลิ้นหนาเข้าไปดูดดึงเกสรอ่อนนุ่มจนเป็นไตแข็ง

มือหนาจับขาเรียวให้แยกกว้างขึ้น จนพับไปแตะผ้าปูที่นอนเพื่อเปิดทาง ลิ้นหนาลากเลียจนดอกไม้งามปลดปล่อยน้ำหวานออกมาให้ดื่มกิน

“ซี้ดดด! พี่อี้ข่าย ฉันจะไม่ไหวแล้ว” หลี่เหมยครางอย่างเสียวซ่าน เธอบิดตัวไปมา สองมือดึงทึ้งผ้าปูที่นอนจนแทบจะขาดติดมือมา

ไม่นานหลี่เหมยก็ปลดปล่อยน้ำหวานออกมา หยางอี้ข่ายดูดดื่มกินน้ำหวานที่ไหลรินออกมาเหมือนคนที่เดินอยู่กลางทะเลทราย พอเจอแอ่งน้ำก็ดื่มกินอย่างหิวกระหายไม่หยุดหย่อน

หลี่เหมยเกร็งร่างด้วยความเสียวซ่าน ศีรษะเล็กส่ายไปมา มือบางยกมากดหัวหยางอี้ข่ายที่กำลังดูดกินเธอให้ชิดดอกไม้งามที่เธอโยกแอ่นตัวให้เขาดื่มกินได้ง่ายขึ้น 

“อา...พี่อี้ข่าย มันเสียว จะ...จะไม่ไหวแล้ว..”

เสียงครวญครางดังขึ้นอย่างไม่อาย สะโพกมนยกขึ้นสูงส่ายเข้าปากหนาอย่างเร่าร้อน เร่งเร้าให้หยางอี้ข่ายรัวเลียลิ้นสลับกับขบเม้นเกสรที่กลายเป็นตุ่มไตแข็งอย่างหนักหน่วง

“พี่รักอาเหมยนะ รักที่สุด”

เสียงแหบพร่าที่ไม่ยอมเงยหน้าจากดอกไม้งาม ทำให้หลี่เหมยดิ้นพล่าน มือเรียวดึงทึ้งผมชายหนุ่มอย่างไม่กลัวเขาเจ็บ เธอครวญครางเสียงสั่น ๆ อย่างต้องการการเติมเต็มมากกว่านี้

“พี่อี้ข่าย ฉันเสียว ฉันอยากให้พี่รักฉันแรง ๆ”

หลี่เหมยร้องขออย่างไม่อาย กายสาวบิดตามจังหวะดูดดึงด้วยลิ้นของหยางอี้ข่าย นิ้วเรียวยาวสอดเข้าหาช่องแคบเป็นจังหวะ สลับการเขี่ยตุ่มไตกระสัน เขาเร่งจังหวะการสอดใส่นิ้วให้เร็วขึ้น

ถี่ขึ้น สลับกับปากหนาที่ดูดซับตลอดเวลา จนหลี่เหมยกรีดร้องลั่นห้อง 

“อา...พี่อี้ข่ายขา จะไม่ไหวแล้ว ”

หลี่เหมยครางเสียงดังลั่น ก่อนร่างบางจะกระตุกเกร็ง น้ำหวานหลั่งไหลออกมาอาบนิ้วเรียว และไหลเข้าปากหนาที่กำลังดื่มกินอย่างกระหาย 

หยางอี้ข่ายดึงนิ้วออก ก่อนจะส่งนิ้วที่มีคราบน้ำหวานติดอยู่เข้าไปในโพรงปากภรรยา หลี่เหมยก็ดูดเลียกลิ่นกายของตนเองจากนิ้วเรียวทันที ส่วนหยางอี้ข่ายยังละเมียดเลียกินน้ำหวานต่ออย่างใจเย็น แม้แก่นกลางกายของเขาจะปวดหนึบเพียงใด

หยางอี้ข่ายยึดยกตัวประกบปากหนาเข้าหาริมฝีปากบาง จูบของเขาทำให้หลี่เหมยแทบหมดลมหายใจ

“อาเหมย ทำให้พี่เหมือนวันนั้นหน่อยนะครับ”

เสียงกระซิบข้างหูทำให้ขนอ่อนของหลี่เหมยลุกซู่ แต่เธอก็พยักหน้ารับอย่างว่าง่าย มือน้อยเลื่อนไปเกาะกุมท่อนแก่นกายที่แข็งชูชัน

“มันแข็งมากเลยนะคะ เหมือนวันนั้นเลย” เธอพูดยิ้ม ๆ และคิดว่าไม่มีอะไรจะต้องอายแล้ว เพราะตอนนี้พวกเขาก็คือสามีภรรยากันอย่างถูกต้อง

“พี่อยากมีความสุขเหมือนวันนั้น”

หยางอี้ข่ายพูดยิ้ม ๆ แล้วขยับขึ้นมาให้สะโพกมาก่ายเกยอยู่ใกล้ใบหน้าของหลี่เหมย แก่นกายใหญ่ยักษ์เด้งดึ๋ง ๆ อยู่ตรงหน้าของเธอ จนหลี่เหมยอดไม่ได้ต้องเงยหน้าขึ้นสบตาคมเข้มที่มองมา

มือน้อยเกาะกุมแก่นกายไว้หลวม ๆ ก่อนจะรูดขึ้นลงช้า ๆ เสียงครางจากหยางอี้ข่ายทำให้หลี่เหมยเร่งมือให้เร็วขึ้น ก่อนจะยกตัวขึ้นนั่งพิงพนักหัวเตียง ดึงบั้นท้ายหยางอี้ข่ายให้เข้ามาชิดปากอวบอิ่ม เพื่อจะได้มอบความสุขให้เขาได้ถนัด ๆ 

“ซี้ดดดด! เสียวมากครับ” ชายหนุ่มครางออกมาเมื่อลิ้นเรียวแตะที่ปลายหัวเห็ด

หลี่เหมยยิ้มในใจและเริ่มดูดเลียแก่นกายที่ขยายพองเหมือนเธอกำลังไล้เลียไอศกรีมแท่งโปรด จากที่ค่อย ๆ ดูดจากหัวเห็ดก็เลื่อนลงมารอบ ๆ ราวกับกลัวว่ามันจะละลาย

เมื่อเลียจนพอใจ เธอก็อมแท่งร้อนเข้าปากจนมิดด้ามและรูดเข้าออก ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่นิ้วเรียวยาวของหยางอี้ข่ายสอดแทรกเข้าไปในดอกไม้งามของเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

ยิ่งหยางอี้ข่ายเร่งเร้ากระแทกนิ้วใส่ดอกไม้ของเธอเร็วเท่าไร ลึกเท่าไร เธอก็ดูดเลียแก่นกายของเขาเร็วขึ้นและลึกขึ้นเท่านั้น

จนทำให้ชายหนุ่มทนไม่ไหว ยอมปล่อยมือจากดอกไม้งาม

“เก่งมากครับเมียพี่ อ้าปากไว้นะครับ” เขาพูดจบก็มาจับหัวของหลี่เหมยไว้ ก่อนจะบดบั้นท้ายเข้าไปในโพรงปากเสียเอง

อ๊อก ๆ อ๊อก ๆ อ๊อก ๆ

เสียงสอดใส่แก่นกายเข้าไปในโพรงปาก ผสานกับเสียงน้ำลายในปากของหลี่เหมย เร่งเร้าให้หยางอี้ข่ายแทบดับดิ้นจนทนไม่ไหว ก่อนที่เขาจะปลดปล่อยน้ำสีขาวอุ่นร้อนเข้าไปในโพรงปากจนหลี่เหมยแทบสำลัก

“ฮื่อ พี่ทำฉันใจจะขาด เพราะหายใจไม่ทัน” หลี่เหมยบอกอย่างงอแง หลังจากกลืนกินน้ำอุ่นร้อนในโพรงปากจนหมด

หยางอี้ข่ายก้มลงไปดูดเลียคราบน้ำกามของตนที่หลงเหลือในปากเธออย่างเอาใจ 

“พี่ขอโทษ ก็เมียพี่อยากน่ารักมากทำไมล่ะ”

ปากเอ่ยขอโทษ แต่แววตากรุ้มกริ่มอย่างถูกใจของหยาง

อี้ข่าย ทำให้หลี่เหมยค้อนใส่ ก่อนจะหันหลังให้เขา คราวนี้จึงเรียกเสียงหัวเราะลั่นห้องจากหยางอี้ข่ายได้แทบจะทันที

“จะหนีไปไหน พี่ยังไม่ได้เข้าหอเลย เรามาเข้าหอกันเถอะนะ”

พูดจบ มือหนาก็พลิกร่างบางให้หันกลับมาอีกครั้ง 

คราวนี้หยางอี้ข่ายคุกเข่าแทรกตัวเข้าตรงกลางระหว่างขาเรียวสวย มือหนายกสะโพกมนขึ้นมาตรงหน้า ก่อนจะสอดใส่แก่นกายเข้าไปคราวเดียวจนมิด หลี่เหมยสะดุ้งสุดตัวเพราะยังไม่ทันตั้งตัว 

“ฮือ...พี่อี้ข่ายอ่ะ เข้ามาแบบนี้เจ็บนะ” เสียงสั่นพร้อมกับมือน้อยที่ดันอกแกร่งไว้ ทำให้หยางอี้ข่ายกดแช่แก่นกายไว้นิ่ง ๆ ก่อนจะค่อยๆ  ชักถอนออกมาเพียงครึ่ง แล้วสอดใส่เข้าไปใหม่อย่างหนักหน่วงอยู่สามสี่ครั้ง เพื่อให้ภรรยาได้ปรับตัว

“ซี้ดดด! เสียว” หลี่เหมยครางออกมาเพราะความเสียว

เสียงครางเสียวจากหลี่เหมย ทำให้เขารู้ว่าเธอพร้อมแล้วจึงก้มหน้าลงไปกระซิบบอกเบา ๆ

“อาเหมย วันนี้พี่ขอรักน้องเร็ว ๆ แรง ๆ นะ ไม่ไหวแล้ว”

ตอนนี้หยางอี้ข่ายรู้สึกว่าเขาแทบปลดปล่อยเพียงแค่ได้สอดใส่ในกายของเธอ ทั้ง ๆ ที่เคยมีอะไรกันมาแล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้เข้าไปในตัวเธอ

“ค่ะ ขอแรง ๆ เร็วๆ เลย ฉันก็จะไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวพยักหน้าหงึก ๆ และตอบกลับด้วยเสียงสั่น ๆ เพราะเธอก็ต้องการความสุขแบบนั้นเหมือนกัน

หยางอี้ข่ายยิ้มให้กับคำตอบนั้น เขากระแทกแก่นกายใส่ดอกไม้ของหลี่เหมยอย่างหนักหน่วงและเร่าร้อนขึ้น จนเธอแทบทนไม่ไหว ร่างบางกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกที่อัดใส่เป็นจังหวะ

“ขึ้นมาจูบหน่อยครับ” เขาพูดเสียงกระเส่า แล้วดึงร่างบางให้ยกขึ้นมาอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนแล้วกอดเธอไว้ หลี่เหมยเองก็ยกสองมือน้อยโอบรอบคอหนาไว้ แล้วเงยหน้าขึ้นรับจูบดูดดื่มจากสามี

หยางอี้ข่ายบดจูบภรรยาอย่างดูดดื่ม แต่ก็ไม่ลดแรงกระแทกที่หนักหน่วงลงเลย แต่กลับรัวเร็วถี่ยิบตามเสียงครวญครางของเธอ

“อา...พี่อี้ข่ายขา เร็วค่ะ แรง ๆ”  

เสียงสั่น ๆ นั้นทำให้หลี่เหมยแทบไม่เชื่อว่าเป็นเสียงตัวเอง แต่ในยามนี้เธอไม่มีอะไรจะต้องอายแล้ว ขอเพียงหยางอี้ข่ายเร่งจังหวะให้เธอไปแตะขอบสวรรค์เร็ว ๆ ก็พอ

“ครับ ๆ เราไปพร้อมกันนะ พี่ก็ไม่ไหวแล้ว โอ๊ววววว!”

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่ขาดระยะ แข่งกับเสียงร้องครวญครางของสองร่างที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ หยางอี้ข่ายเร่งจังหวะอัดใส่อย่างไม่คิดชีวิต จนหลี่เหมยทนไม่ไหวปล่อยมือจากคอชายหนุ่ม และนอนแผ่ลงบนหมอนอีกครั้ง ทรวงอกสวยกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะกระแทกของหยางอี้ข่าย เป็นภาพที่เขาชอบอย่างที่สุด

“พี่จะไม่ไหวแล้ว แน่นมาก เสียวมาก ซี้ดดด!”

เขาอัดกระแทกใส่อย่างลืมหายใจ แม้หลี่เหมยจะตอดรัดภายในเพียงใดก็ไม่สามารถหยุดยั้งเขาได้ จนความอดทนของ

หยางอี้ข่ายมาถึงขีดสุด เขาจ้วงแทงหนักหน่วงรุนแรงถี่ยิบ ทำให้

หลี่เหมยกรีดร้องออกมา และในเมื่อเขาจ้วงใส่ในจังหวะสุดท้ายอย่างล้ำลึก หยางอี้ข่ายก็ถึงกับกายสั่นสะท้านไหวเกร็งกระตุกไปพร้อมกัน

“อา..ไม่ไหวแล้ว”

จบเสียงคราง น้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยจากแก่นกายไหลเข้าไปในตัวของเธอจำนวนมาก จนบางส่วนล้นออกมาอาบกลีบดอกไม้งาม

หยางอี้ข่ายซบตัวลงบนร่างบางของภรรยา โดยไม่ยอมถอดถอนแก่นกายออกจากดอกไม้งาม เขาหวังเพียงว่าทุกหยาดหยดที่หลั่งไหลเข้าไป จะต้องมีเจ้าก้อนแป้งแข่งกันวิ่งเข้าเส้นชัยได้บ้าง

หลี่เหมยเงยหน้าขึ้นสบตากับหยางอี้ข่ายอย่างมีคำถาม เมื่อมือหนาเริ่มบีบคลึงบั้นท้ายของเธออีกครั้ง

“พี่อี้ข่าย!!!!” เธอพูดได้เพียงเท่านั้น ก็ถูกริมฝีปากหนาปิดปากทันที พร้อมกับมือที่ลงน้ำหนักขึ้นเรื่อย ๆ

“ขอพี่อีกนะ พี่อยากมีความสุขกับอาเหมยทั้งคืน”

หยางอี้ข่ายเอ่ยขอด้วยน้ำเสียงกระเส่า

“ค่ะ วันนี้เราจะมีความสุขด้วยกันทั้งคืน” เมื่อหลี่เหมยถูกสามีขออย่างนั้น เธอก็ตอบรับอย่างยินดี เพราะนี่คือคืนแต่งงานของเธอยังไงล่ะ

จากนั้นหยางอี้ข่ายก็มอบความรักและความสุขให้ภรรยาทั้งคืน