แชร์

5 เฮียไม่ชอบเด็ก

ผู้เขียน: พิชา - Phicha
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-28 17:30:57

รรินดาเดินออกมาจากคอนโดหรูของอดีตคนรัก ด้วยความผิดหวังและเสียใจ ไม่นานเพื่อนรักของเธอก็มาจอดรถรับ ก่อนจะพากลับคอนโด โดยยังไม่ได้ถามอะไรตอนอยู่ในรถ

ณ คอนโดเจิน

"หลิน"

"เจิน ฮึกๆๆๆ"

"ร้องออกมา แกร้องออกมาเลยหลิน" และเจินก็รีบเข้าสวมกอดเพื่อนรัก ด้วยความเห็นใจ

เจินเข้าใจดีว่าคนที่คบกันมาถึง 4 ปี ก็ต้องรักและอาลัยอาวรณ์เป็นธรรมดา เพื่อนของเธอเป็นคนดีมาก ไม่ควรจะเจออะไรแบบนี้เลย เธอทำได้แค่กอดปลอบ และให้กำลังใจ

"ฉันเสียใจ ฉันไม่เคยอกหัก ฉันไม่รู้ว่ามันจะเจ็บขนาดนี้" รรินดาก็ร้องไห้จนตัวสั่นโยก

"เอาเถอะ ฉันจะทำให้ชีวิตแกดีขึ้นเองฉันสัญญา"

"เจิน ฮึกๆๆๆ" และรรินดาก็ร้องไห้อยู่นานหลายชั่วโมง

ก่อนจะไปอาบน้ำ และพยายามข่มตาหลับขับตานอน แต่ยังไงก็นอนไม่หลับ ค่ำคืนนี้ช่างผ่านไปนานเหลือเกิน...

วันต่อมา

วันนี้เป็นอีกวันที่รรินดาตื่นมาแล้วไม่สดชื่นเอาเสียเลย เพราะเธอหลับๆ ตื่นๆ ทั้งคืน จนเกรงใจเพื่อนรักอย่างเจินกลัวว่าจะลำคาญ ซึ่งในตอนที่ตื่นมาก็ไม่เจอเจินแล้ว สงสัยคนชอบทำอาหารจะออกไปทำกับข้าวให้เธอกินอีกเช่นเคย

เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ก็เดินออกมาจากห้องนอน กลิ่นหอมของอาหารฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง พร้อมกับเจินที่กำลังจะเดินออกไป

"แกจะไปไหนเจิน"

"ตื่นแล้วเหรอ ฉันจะเอาอาหารไปให้เฮียหนะ"

"เฮีย?"

"ก็พี่ชายลูกพี่ลูกน้องฉันไง"

"อ่อ" เพราะเจินก็เล่าให้ฟังและอวยเขาให้ฟังบ่อยๆ

"เห็นว่าวันนี้มานอนคอนโด ฉันเลยเอาใจเฮียเขาหน่อย เดี๋ยวไม่ให้ฝึกงานด้วยแล้วจะยุ่ง ไม่อยากไปฝึกกับเจ่เจ้เพราะเจ่เจ้ฉันดุ"

"..." จริงสิเรื่องฝึกงาน ทีแรกเธอตั้งใจว่าจะไปฝึกที่บริษัทอดีตคนรักของเธอ แต่เมื่อเลิกกันแบบนี้ก็คงไม่ได้ไปแล้ว เธอก็ต้องหาที่ฝึกงานใหม่ซึ่งก็ยุ่งยากพอควร อีกไม่กี่เดือนก็ต้องไปฝึกงานแล้ว เธอไม่ได้คิดเรื่องนี้สำรองไว้เลย ว่าเธอจะเอายังไงต่อ

"เฮียฉันหล่อนะหลิน ทั้งหล่อ ทั้งรวย ดูดีทุกอย่างเลย เผื่อแก..."

"เจิน ฉันร้องไห้เกือบตายแกก็เห็น"

"อะ โอเค๊ ฉันเสนอเผื่อเป็นไอเดีย"

"เห้อ"

"แกนั่งรอที่โต๊ะกินข้าวก่อนเดี๋ยวฉันมา จะได้กินข้าวกัน ฉันทำของโปรดแกไว้ให้ แล้วยังบังเอิญที่แกกับเฮียฉัน ชอบอะไรที่เหมือนกันมาก งี้สบายเลย"

"แกรีบไปเถอะ ฉันหิวแล้ว" และรรินดาก็รีบตัดบททันที

กริ้ง

เจินกดกริ่งไม่นานเจ้าของห้องก็มาเปิด

"อ้าว มาได้ไง" ปริญถามน้องสาวลูกพี่ลูกน้องด้วยความแปลกใจ

"ก็เจิน ถามเฮียเมื่อคืนไงว่าเฮียอยู่ที่ไหน"

"อ่อ เข้ามาก่อนสิ"

"เจินทำของโปรดมาให้เฮียเยอะเลย เดี๋ยวเจินจัดโต๊ะให้แล้วกันนะ แต่ว่าต้องรีบหน่อย เจินอยู่คุยด้วยนานไม่ได้"

"ทำไมล่ะ หรือมีใครอยู่ที่ห้อง" ปริญถามพร้อมกับหรี่ตามอง

"ก็มีหนะสิถึงได้รีบ"

"เจิน!"

"เฮียยยยย ใจเย็น ไม่ใช่ผู้ชายแล้วกัน เพื่อนเจินมาอยู่ด้วยสักพัก"

"อ่อ"

"สวยมากเลยนะเฮีย น่ารักมากด้วย นิสัยก็ดี แล้วที่สำคัญเพิ่งอกหักมาหมาดๆ เฮียสนใจดามแผลใจให้ไหมล่ะ" เจินพูดพร้อมยิ้มออกมา

"เหอะ ถ้าเพื่อนเจินก็น่าจะเด็กกว่าเฮียเกือบ 10 ปี ไม่เอาอ่ะเฮียไม่ชอบเด็ก ขี้เกียจเอาใจไม่อยากผูกมัดด้วยน่ารำคาญ"

"เพื่อนเจินน่ารักจะตาย นี่นะของก็ชอบกินเหมือนเฮียเลย ของโปรดเหมือนกันซะด้วยสิ" เพราะมีผัดผงกระหรี่ ผัดพริกแกง ต้มยำ แต่ละอย่างมีแต่รสจัดๆ ทั้งนั้น

"ไม่เอาอะ เฮียขอผ่าน"

"แล้วแต่เฮียเถอะ อาม่ายังบ่นอยากให้เฮียมีเมียเป็นตัวเป็นตนอยู่"

"เฮียยังไม่ได้อยากมีเมีย เฮียชอบตัวเองตอนนี้มากๆ"

"แล้วแต่เฮียแล้วกัน"

"แล้วเรื่องฝึกงานจะยื่นยัง"

"อีกสามเดือนน่ะเฮีย"

"อ๋อ เฮียนึกว่าเจินจะไปฝึกงานที่บริษัทเจ่เจ้แล้ว"

"เฮียยยยยยย" เจินพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้างอใส่

"โอ๋ๆ เฮียแค่ล้อเล่นเอง" และปริญก็ลูบหัวน้องสาวตัวแสบเบาๆ ด้วยความเอ็นดู

"เฮียชอบแกล้ง"

" ไม่เอาไม่งอนนะ ยังไงก็บอกเฮียแล้วกัน เดี๋ยวเฮียให้พี่อรจัดการให้"

"ใกล้ถึงวันก่อนค่อยว่ากัน ตอนนี้ยังใจหายจะเรียนจบอยู่เลย แล้วเจินก็ต้องทำงานเต็มตัวแล้ว"

"ทำงานก็ดีจะได้โตเป็นผู้ใหญ่"

"เจินไปละ เพื่อนรออยู่" เมื่อพูดจบก็รีบเดินออกไป

"กินเยอะๆ สิหลิน" เมื่อเห็นเพื่อนรักกินน้อยมาก พร้อมกับเขี่ยข้าวในจานอยู่ อย่างไม่เจริญอาหาร

"ฉันอิ่มแล้วอ่ะเจิน ฉันกินไม่ลง ขอโทษแกด้วยนะ"

"ถ้าแกจะขอโทษฉันแกก็ต้องกินเพิ่มอีกนิดนึง"

"..."

"แกไม่ต้องคิดมากแล้วนะหลินเดี๋ยวมันก็ผ่านไป"

"อือ ฉันมันไม่ดีเองแหละเจิน"

"ใครบอก แกดีมากต่างหากล่ะ แต่ช่างเถอะฉันบอกแล้วว่าฉันจะช่วยแกเอง แกเชื่อฉัน" และเจินก็จับมือรรินดาไว้ เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้เธอ

"..."

"นี่ฉันเพิ่งไปคุยกับเฮียมาเรื่องฝึกงาน ใกล้เรียนจบแล้วก็ใจหายนะ"

"เรื่องที่ฝึกงานเหรอ..." และรรินดาก็ทำหน้าเศร้าออกมา

"เออจริงสิ ถ้าเลิกกันแบบนี้เรื่องที่ฝึกงานแกจะเอายังไงต่อ"

"ฉันคงต้องหาที่ใหม่ ฉันคงไม่มีหน้าไปฝึกงานกับเขาแล้วแหละ"

"หรือแกจะมาฝึกกับฉันดี ฉันจะได้บอกเฮียให้"

"แต่แกเคยบอกฉันว่าเฮียแกไม่ชอบความวุ่นวาย และเขาก็ไม่ได้มีแพลนจะรับเด็กฝึกงานเพิ่มไม่ใช่เหรอ"

"ก็จริง แต่เดี๋ยวฉันช่วยพูดให้ถ้าแกจะไปกับฉันจริงๆ"

"ฉันไม่อยาก..."

"ไม่รบกวนเลย ห้ามพูดคำนั้นออกมานะ"

"อือ ขอบใจแกมากนะเจิน ไม่มีแกฉันคงแย่หลายอย่างเลย"

"ก็เราเป็นเพื่อนกันหนิ ถ้าเพื่อนไม่ช่วยเพื่อนแล้วใครจะช่วย"

และทั้งสองคนก็จับมือกัน

ณ บ้านรรินดา

ตอนนี้ก็ 1 ทุ่มแล้ว รรินดาชั่งใจอยู่สักพักก่อนจะเดินเข้ามาในบ้าน ซึ่งยายเธอก็นั่งอยู่ที่หน้าทีวีเหมือนเดิม ส่วนแม่เธอก็น่าจะทำกับข้าวอยู่ในครัว

"ยายสวัสดีค่ะ" รรินดาพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดยายผู้เป็นที่รัก

"กลับมาแล้วเหรอลูก ยายปั่นน้ำผลไม้ไว้ให้ในตู้เย็นน่ะ กินเลยไหมเดี๋ยวยายไปหยิบให้" ยายภาพูดพร้อมกับจะลุกขึ้น

"ยายนั่งเลยค่ะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวหลินไปหยิบเอง"

"ไม่เป็นไรเลยลูก กลับมาเหนื่อยๆ หลินนั่งนะเดี๋ยวยายไปเอาให้แป๊บเดียว"

"ค่ะ ยาย" รรินดาพูดพร้อมกับยิ้มออกมา

"กินเยอะๆ นะลูก" และวันนี้แม่เธอก็ทำของโปรดให้กินเหมือนทุกครั้ง

"ขอบคุณค่ะแม่"

"อ่ะ รีบกินรีบขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อน"

"ขอบคุณค่ะยาย"

"เป็นอะไรหรือเปล่าหลิน ทำไมในสีหน้าดูแปลกๆ" เมื่อเห็นความผิดปกติของลูกสาวนงนุชก็ถามขึ้นในทันที

"เปล่าค่ะแม่ เรียนเยอะไปหน่อยช่วงนี้"

"จะจบแล้วอดทนอีกนิดนะลูก" นงนุชพูดพร้อมกับลูบหัวรรินดาเบาๆ

"ค่ะแม่" เธอทำได้เพียงยิ้มบางๆ ให้แม่

"แล้วช่วงนี้ แม่ไม่เห็นเปรมมาหาเราเลยนะ"

"เอ่อ...พี่เปรมทำงานเยอะค่ะแม่ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง" เธอจำใจโกหก เพราะไม่อยากให้แม่กับยายไม่สบายใจ และตัวเธอเองก็ยังไม่พร้อมที่จะบอก

"อ่อ เดี๋ยวยายฝากขนมไปให้ตาเปรมด้วยนะ เห็นว่าอร่อยตลอดเลย เผื่อทำงานเหนื่อยๆ แล้วอยากกิน" ซึ่งยายเธอทำขนมอร่อยมาก โดยเฉพาะคุกกี้ที่หวานน้อย และเปรมก็จะชมทุกครั้งที่ได้กินขนมที่ยายเธอทำ จนยายเธอทำฝากให้เขาบ่อยๆ

"ค่ะ...ยาย" รรินดาได้แต่ก้มหน้ารู้สึกผิด

เมื่อขึ้นมาห้องนอนรรินดาก็เริ่มเก็บของ ที่อดีตแฟนหนุ่มของเธอเคยให้มาลงในกล่องทุกชิ้น เสียงที่เขาบอกเลิกยังก้องอยู่ในหูเธอ เธอรักเขามาก แต่เธอก็ตระหนักได้ว่าเธอต้องรักตัวเองด้วย เมื่อเขาใจร้ายกับเธอได้ขนาดนี้ เธอก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจ และรอให้เวลาเยียวยาทุกอย่างเอง

ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าต้องนานแค่ไหน...

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   ตอนพิเศษ 3

    1 ปีผ่านไปณ ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งแขกเหรื่อมากมายก็ต่างพากันเดินเข้ามาแสดงความยินดีกับว่าที่ประธานคนใหม่ที่ทั้งสวยและมากความสามารถอย่างรรินดา เป็นเวลากว่า 1 ปีแล้ว ที่ปริญสอนงานบริหารให้กับรรินดาจนละเอียด และในที่สุดวันนี้ก็เป็นวันของเธอรรินดายืนคู่กับปริญอย่างสง่างาม รอต้อนรับแขกคนสำคัญที่เริ่มเข้ามาในงานเลี้ยงจวนจะหมดแล้ว กล่องของขวัญหลายร้อยกล่อง ถูกจัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ"ยินดีด้วยนะหนูหลิน ถึงวันนี้สักทีวันที่รอคอย" อาภพกรรมการผู้อวุโสตั้งแต่พ่อเธอยังอยู่ ก็มาแสดงความยินดีด้วย พร้อมกับเช็ดน้ำตาที่หางตาออกอย่างปลื้มปริ่ม"โธ่ อาภพคะ บ่อน้ำตาตื้นอีกแล้วเดี๋ยวหลินก็ร้องตามหรอก""อาดีใจมากๆ เลยหนูหลิน ในที่สุดทุกอย่างก็กลับมาเป็นของเจ้าของตามเดิม""หลินก็ต้องขอบคุณอาภพด้วยนะคะ ถ้าอาภพไม่อยู่ต่อจนถึงวันนี้หลินต้องแย่แน่นอน""อยู่สิครับ อารอให้ถึงวันนี้มานานหลายปีแล้ว ไว้ไปที่บริษัทอาจะเอาเอกสารสำคัญให้หนูหลินดู""ขอบคุณมากนะคะอาภพ" รรินดาก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจกรรมการกับพนักงานอีกหลายๆ คน ก็ต่างพากันมาแสดงความยินดีกับรรินดา และก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายินดีที่

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   ตอนพิเศษ 2

    ปริญก็เริ่มไปหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัทของเปรม จนได้รู้ว่าตอนนี้บริษัทเขาแทบจะล้มละลายแล้ว พอเขาหาข้อมูลไปเรื่อยๆ ถึงได้รู้ว่าบริษัทนี้ถูกก่อตั้งโดยพ่อของรรินดา ที่ทำกำไรได้มากมายมหาศาล แต่ก็เริ่มถอยลงตอนที่พ่อของเปรมมาบริหาร และซื้อหุ้นจากแม่ของรรินดาไปเกือบจะหมด แบบวิธีที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นักเขาเลยไปคุยถามรายละเอียดกับนงนุช ถึงได้รู้ความจริงว่าเหมือนครอบครัวของเธอโดนโกงยังไงยังงั้น เพียงแต่ยังให้เหลือหุ้นไว้เพื่อจะได้ใช้เงินปันผลในทุกๆ ปีปริญก็เลยคิดอะไรได้ แล้วก็วางแผน ไปคุยกับชาติชัยพ่อของเปรมจนชาติชัยใจอ่อน เห็นด้วยกับข้อเสนอของเขา ที่ว่าเขาจะซื้อหุ้นไว้ก่อนเพื่อที่เขาจะได้ไปช่วยเหลือให้เติบโตเช่นเดิม แล้วเขาก็จะขายคืนให้เปรม ซึ่งทางนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดดีกว่าล้มละลายเมื่อพวกนั้นหลงกล หุ้นที่มากที่สุดของบริษัทนี้ก็ตกเป็นของเขา และเขาก็โอนทุกอย่างให้รรินดา ซึ่งเธอก็มีหุ้นอยู่แล้ว ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเธอก็เป็นผู้ถือหุ้นที่มากที่สุด และเมื่อเธอพร้อม เขาก็จะให้เธอขึ้นไปเป็นประธานของบริษัทนี้โดยทันทีด้วยความเก่งของเธอก็ไม่ต้องพูดถึง ทั้งมีเขาอยู่ข้างๆ อีก ไม่มีอะไรต้องเป็น

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   ตอนพิเศษ 1

    หลังจากเสร็จงาน ปริญก็พารรินดากลับมาที่คอนโด แล้วก็บอกรักคนตัวเล็กไปอีกหลายรอบ กว่าจะได้นอนกันก็ปาไปหลายชั่วโมงและด้วยความเหนื่อยถึงสายของอีกวันเธอยังไม่ตื่นเลย เขาได้แต่มองอย่างเอ็นดู ย้อนกลับไปเธอก็น่ารักมากจริงๆใครจะไปคิดว่า ผู้หญิงที่เขาเคยมี One night stand ด้วย จะกลายมาเป็นนักศึกษาฝึกงานที่บริษัท และสุดท้ายก็ได้มาเป็นแฟนตัวจริงของเขา จากคนที่ไม่เคยคิดว่าอยากจะมีแฟน วันนี้กลับโดนเด็กคนนี้ตกซะได้วันต่อมา"อื้ออออ พอแล้วววค่ะ" เธอรีบพูดขึ้นเพราะกลัวว่าเขาจะรังแกอีกรอบ"ครับบบ พอแล้วครับที่รัก ฟอดดด" เขาลูบใบหน้าเล็กของเธอเบาๆ พร้อมกับก้มลงไปหอม"รักนะครับ" และเขาก็บอกรักเธอเหมือนทุกเช้าของทุกวัน"รักเหมือนกันค้าบ" เธอตอบพร้อมกับยังหลับตาอยู่ราวกับละเมอ ด้วยแบบนี้ทำให้เขายิ่งรักและหลงเธอเข้าไปอีกLINE(นิติ : คุณรรินดาห้อง XX/XXXX มีของมาส่งค่ะ รบกวนลงมารับตอนนี้ด้วยนะคะ) 17 : 30(L : ส่งสติกเกอร์) 17 : 32มีของอะไรจะมาส่งเธอ ในเมื่อเธอไม่ได้สั่งอะไร จำพวกของออนไลน์ก็ไม่ได้สั่งมาจะเดือนแล้ว"มีนิติไลน์มาบอกว่ามีคนมาส่งของให้หนู ให้ลงไปรับตอนนี้" เธอก็ก้มลงไปพูดกับปริญที่นอนอยู่บน

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   56 ความลงตัวของความรัก -THE END-

    "มินตรา หยุด!" ปริญก็พูดขึ้นเสียงดัง พร้อมกับหลายคนที่ตกใจกับสถานการณ์"พี่ปริ้น!" มินตราก็พูดขึ้นเสียงดังเช่นกันด้านเปรมเมื่อเห็นแบบนั้น ก็รีบเดินเข้ามาหารรินดา กลัวว่ามินตราจะทำอะไรบ้าๆ เข้า"อะไรกันคะน้องมิน" แนนผู้จัดการส่วนตัวของมินตราก็รีบวิ่งเข้ามา"แล้วมินละคะพี่ปริ้น""อย่ามาก่อเรื่องวุ่นวายในงานพี่นะ" ปริญกัดฟันพูดเมื่อหลายคนสนใจ"ไม่อะ แล้วเรื่องของเราล่ะคะ""เรื่องของเราอะไรไม่มีเรื่องของเราทั้งนั้น""แล้วที่มินมาทำงานให้พี่ปริ้นล่ะ""ผมจ้างคุณมานะมินตรา ไม่ได้ให้คุณมาทำฟรี""ไม่ใช่อะ เราสองคนจะเป็นแฟนกัน" และมินตราก็พูดออกมาเหมือนคนบ้า"น้องมิน พอแล้ว อายคนอื่น" แนนรีบมาดึงแขนมินตรา แต่มินตราก็สบัดออก"มินไม่อายค่ะ มินกับพี่ปริ้นเราคบกันอยู่ ผู้หญิงคนนี้ต่างหากที่ต้องอาย หน้าด้าน!" มินตราพูดพร้อมกับชี้หน้ารรินดาที่ยืนนิ่ง"จะพูดจาอะไรก็เกรงใจแฟนผมด้วยนะ" ปริญก็คิดไม่ถึงว่ามินตราจะสติแตกแบบนี้แขกทุกคนต่างมองดาราสาวดาวรุ่งด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป"มินตรา! ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะออกไปแล้วนะ เธอไม่อายคนอื่นบ้างหรอ ถ้าเธอยังบ้าแบบนี้อยู่เธอจะดับ บอกให้รู้!" แนนก็พูดขึ้น พร้อมความโกร

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   55 แฟนท่านประธาน

    "ขอเชิญ คุณรมิดา หรือน้องเจิน ค่ะ""คะ?" เจินก็หันมองซ้ายมองขวาอย่างงุ่นงง ทำไมอรทัยรีบแนะนำเธอเร็วขนาดนี้"เชิญค่ะ มาพูดอะไรสักหน่อย" อรทัยพูดพร้อมกับหันไปมอง 3 สาว ที่มองจนตาค้างกันอยู่"ค่ะๆ" และเจินก็เดินออกไป"สวัสดีทุกๆ คนนะคะ เจินจะมาทำงานที่นี่ในอีก 1 เดือนข้างหน้าในตำแหน่งรองประธาน เจินยังใหม่มากและเจินก็พร้อมจะเรียนรู้งานทุกอย่างตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา ทุกคนก็คงเห็นแล้วว่าเจินตั้งใจศึกษางานแค่ไหน ขอบคุณเฮียปริ้นที่ให้โอกาสเจินได้มาอยู่ตรงนี้ด้วยนะคะ" เจินก็หันไปหาปริญพร้อมกับน้ำตาคลอ ปริญก็รีบลุกขึ้นมาโอบกอดเจินในทันทีสายตาของใครหลายๆ คนก็ต่างตกใจ เพราะไม่เคยเห็นว่าปริญจะมีท่าทีแบบนี้กับใครมาก่อนเลย"เจินจะตั้งใจทำงานบริหารทุกอย่าง อย่างเต็มความสามารถ เจินจะไม่ทำให้เฮียปริ้นและครอบครัวของเราต้องผิดหวังค่ะ" เจินก็น้ำตาซึมด้วยความปลื้มปริ่ม"เจินทำได้ เจินเก่งอยู่แล้วคนเก่งของเฮีย" ปริญพูดพร้อมกับหอมไปที่หัวของเจินอย่างเอ็นดู"ค่ะ น้องเจินไม่ให้บอกใคร ความจริงน้องเจินคือน้องสาวคนเล็กของตระกูล และก็จะมาเป็นท่านรองของที่นี่ ถ้าใครไม่รู้ก็รู้ไว้นะคะ" อรทัยพูดพร้อมกับหันไปมองทั้ง 3

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   54 ฝึกงานวันสุดท้าย

    1 เดือนต่อมาวันนี้เป็นวันฝึกงานวันสุดท้ายของรรินดา และวันต่อไปก็เป็นงานอีเว้นท์โปรเจคโปรโมทบริษัทของปริญ ที่จะจัดขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่ในรอบปี แล้วรรินดาก็จะเรียนจบแล้ว วันที่เธอกับครอบครัวรอคอยก็กำลังจะมาถึงสักทีเปรมกับมินตราก็ยังคงแวะเวียนเข้ามาที่บริษัทของปริญบ่อยๆ ทั้งยังมีแต่เรื่องมาทำให้ปริญกับรรินดา ต้องระหองระแหงกันตลอดเวลา"แม่สวัสดีครับ ยายสวัสดีครับ""เปรม..." นงนุชเรียกเสียงแผ่ว นี่ก็หลายเดือนมากๆ แล้วที่เปรมกับรรินดาเลิกกัน แล้วไม่ได้เจอเปรมเลย"ผมซื้อของมาฝากครับ และมีเรื่องจะคุยกับแม่และยายด้วย" เปรมพูดเสียงสั่น"..." นงนุชกับยายภาก็หันหน้ามองกัน"ผมขอโทษแม่กับยายด้วยนะครับ พี่ผมทำไม่ดีกับน้อง จนเราสองคนต้องเลิกกัน แต่วันนี้ผมรู้สึกผิดจริงๆ และผมก็ต้องการคืนดีกับน้องครับ" จากนั้นเปรมก็พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง"อันนี้แม่แล้วแต่น้อง แม่ตอบแทนน้องไม่ได้หรอกนะเปรม" นงนุชพูดเสียงเรียบ"ผมขอโทษแม่กับยายนะครับ ที่ทำให้ผิดหวัง""แม่จะบอกอะไรให้นะเปรม แม่รู้ทุกอย่างอยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ แม่รู้ว่าเปรมไม่ได้คิดจะจริงจังกับน้องหรอก""ผม...""แม่ผ่านอะไรมาเยอะ ทำไมแม่จะไม่รู้เพียง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status