บทที่ 1106

บุกรุกตำหนักบูรพา คิดปองร้ายองค์รัชทายาท

ถ้อยคำนี้ยังมีอีกชื่อหนึ่ง เรียกว่า ‘คิดกบฏ’

แล้วความผิดฐานคิดกบฏคือสิ่งใดเล่า?

ตลอดราชวงศ์ทุกยุคทุกสมัย ความผิดฐานคิดกบฏคือหนึ่งในสิบมหาโทษที่อภัยมิได้

หมายความว่า แม้จะมีการอภัยโทษทั่งทั้งใต้หล้า ก็จะไม่มีวันอภัยโทษนี้

หากถูกตัดสินว่าผิดจริง สิ่งที่ต้องเผชิญย่อมเป็นการตามล่าโดยกลไกราชสำนักทั้งแผ่นดิน

อย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่ไข่ไก่ในครัวก็ต้องสั่นจนไข่แดงแตกกระจาย

กระทั่งไส้เดือนหน้าประตูบ้าน ยังต้องถูกขุดขึ้นมาแล้วผ่าครึ่งเป็นสองท่อน

รุนแรงถึงเพียงนี้เลยรึ

แต่ถึงเพียงนี้ ก็ยังมิอาจทำให้เจี่ยนตี้ซิน ผู้บรรลุถึงขั้นเซียนเดินดินหวั่นเกรง

ตราบใดที่เขาตั้งใจหลบหนี เขาย่อมหนีรอด

หากแต่คำว่าทหารหนึ่งล้านนายที่กล่าวมาภายหลัง กลับทำให้เขาไม่อาจไม่คิดให้ถี่ถ้วน

เขาอาจหลบหนีได้ แต่สำนักบัวขาวย่อมหลบหนีไม่ได้

สีหน้าของเขามืดดำถึงขีดสุด

ไม่เอื้อนเอ่ยวาจาใด เสื้อผ้าและเส้นผมที่สยายกลับพลิ้วไหวขึ้นโดยไร้ลม

พลังบางอย่างเริ่มรวมตัวอยู่บนร่างเขา

นั่นคือโทสะของยอดฝีมือที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของระดับเซียนเดินดิน

เขาคิดจะลงมือกระนั้นหรือ?

สัญญาณนี้ ท