ตอนที่ 3.2 เจ้าสาวหายไปไหน?

“เรื่องราวในวังหลวง หรือแม้แต่ในจวนอ๋อง ไม่มีสิ่งใดเป็นอย่างที่เห็นบนผิวน้ำ ทุกอย่างเต็มไปด้วยแผนการและเล่ห์เหลี่ยม  เจ้าอาจจะยังไม่รู้ว่า มีคนที่เห็นเจ้าเป็นภัยคุกคาม หรืออาจเป็นแค่เครื่องมือในการแย่งชิงอำนาจ คงไม่อยากให้แผนการของพวกเจ้าสำเร็จ จึงคิดกำจัดต้นเรื่องอย่างเจ้า” มู่หลี่หานเอ่ยขึ้น

หยวนเหมยหลันมีท่าทีคิดอย่างหนัก นางมองหน้าเขา “ข้าไม่เคยคิดเลยว่า การแต่งงานกับอ๋องเหวยฉีหยางจะนำมาซึ่งอันตรายเช่นนี้… ข้าคิดว่ามันเป็นแค่การเชื่อมโยงทางการเมืองเท่านั้น และที่ข้าตอบตกลงกับท่านพ่อ เพียงเพราะข้าจักแสดงความกตัญญูต่อท่านพ่อและตระกูลหยวนเท่านั้น”

มู่หลี่หานมองนางอย่างเข้าใจ 

“การเมืองและอำนาจ เป็นสิ่งที่ไม่มีวันแน่นอน ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าแน่ ๆ เพื่อหาทางออกจากสถานการณ์นี้ เราจะหาคำตอบว่าใครอยู่เบื้องหลังการทำร้ายเจ้า แต่ตอนนี้ ข้าไม่อยากให้เจ้าคิดมาก เจ้าควรพักผ่อนเอาแรง เอ้านี่! ข้าวต้มร้อน ๆ กินเสีย จะได้มีแรงมากกว่าเดิม”

“ท่านมีน้ำใจมากยิ่งนัก ชั่วชีวิตของข้า ไม่รู้จะตอบแทนบุญคุณที่ท่านช่วยชีวิตของข้าได้หมดหรือเปล่า” คิดแล้วก็ใจหาย ป่านฉะนั้นท่านพ่อท่านแม่ก็คงจะรู้เรื่องที่ตัวนางหายตัวไปแล้ว

“ก็บอกแล้ว ไม่ต้องคิดมาก” เขายิ้ม

“วันหน้า... เจ้าจะได้ตอบแทนบุญคุณข้าแน่ ๆ” หยวนเหมยหลันพยักหน้าช้า ๆ และเริ่มรู้สึกมีความหวัง

“ข้าขอบคุณเจ้าจริง ๆ มู่หลี่หาน ข้าจะไม่ลืมบุญคุณนี้ ข้าสัญญากับเจ้า และฟ้าดิน...” มู่หลี่หานอมยิ้ม 

“ข้าบอกแล้ว เจ้านี่จริง ๆ ไม่ต้องขอบคุณข้า ข้าแค่ทำในสิ่งที่ถูกต้อง คืนนี้กินอิ่ม แล้วนอนเสีย พรุ่งนี้เราจะเริ่มหาทางไขความจริงกัน เจ้าพักผ่อนก่อนเถิด” หยวนเหมยหลันมองหลี่หานที่ลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปที่ประตู เขาออกไปแล้ว และปิดประตูให้ 

นางจึงรีบกินข้าวต้ม ดื่มชา เพื่อให้ร่างกายหนาวเย็นอุ่นขึ้น หยวนเหมยหลันรู้สึกดีมากมาย 

แล้วนางก็ไปยังเตียงนอน แล้วนอนลงไป ผ้านวมหนานุ่มให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายของนางได้เป็นอย่างดี หยวนเหมยหลันหลับตาลง แต่ในใจก็ยังเต็มไปด้วยคำถามมากมาย

ในตอนนี้หยวนเหมยหลันเข้าใจแล้ว ชีวิตของคนเราบางครั้งก็แขวนอยู่บนเส้นด้าย อันตรายมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ขนาดจวนอ๋องที่มีการป้องกันแน่นหนา ทว่ากลับมีศัตรูแฝงอยู่ข้างในนั้น 

แล้วทำไมนางต้องเผชิญกับเหตุการณ์ ที่ทำให้ชีวิตของตนเองพลิกผัน และยังในคืนแต่งงาน ที่ควรจะเป็นคืนที่มีความสุข กลับกลายเป็นฝันร้าย มู่หลี่หานผู้ลึกลับที่ได้ช่วยนางไว้ สำหรับหยวนเหมยหลัน นางต้องตั้งคำถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นอย่างมากมาย

นี่เป็นการเปิดฉากความสัมพันธ์ระหว่างหยวนเหมยหลัน และเขา ‘เหมือนกับว่ามู่หลี่หานจะรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นกับข้า’

‘แต่เอาเถอะ อย่างไรเขาก็เป็นคนช่วยชีวิตข้า สงสัยก็ให้เก็บเอาไว้ในใจ ตอนนี้ต้องพึ่งพาเขา อย่างน้อย เขาคงจะไม่เสี่ยงมาช่วยข้า โดยไม่หวังผลตอบแทน และข้าควรจะทำที่สุด คือให้ความร่วมมือกันกับเขา เพื่อเปิดเผยความจริง” ผ่อนลมหายใจอย่างช้า ๆ 

“และที่ชีวิตของข้ารอดตายมาได้ในวันนี้ ก็เพราะเขา แม้จะกังขา ก็ตาม ทว่าวันข้างหน้าอันตรายยังมีอยู่เต็มเพียบ มีมิตรแค่หนึ่งก็ร่วมมือกันป้องกันและปราบศัตรูได้ ดีกว่าหัวเดียวกระเทียมลีบ หยวนเหมยหลันอันตรายยังรอเจ้าอีกมากมาย ควรนอนเอาแรง” นางบอกกับตัวเอง หยวนเหมยหลันกอดปลอบประโลมตัวเองได้เท่านั้น