บทที่ 65

ลูน่าไม่มียาถ่ายอยู่กับตัว

เธอก้มหน้าลง “ฉันไม่ได้นำมันมาด้วย”

“ลูคัส” น้ำเสียงของโจชัวขณะที่เอ่ยออกมาช่างเยือกเย็น “กลับไปที่บลูเบย์วิลล่าและนำยาถ่ายที่เหลือมา”

จากนั้นใบหน้าที่คมคายและมีเลศนัยก็มองดูลูน่าด้วยสายตาแวบวับ “เธอซ่อนมันไว้ที่ไหน?”

ลูน่ากัดริมฝีปาก เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ชายคนนี้ถึงได้อยากให้เธอกินยาถ่ายที่เหลือ และยืนกรานว่าต้องเป็นอันเดียวกับที่ให้เขากินด้วย

เธอขมวดคิ้ว “คุณลินช์ มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เกินไปถ้าคุณจะให้ลูคัสกลับไปนำยามา เราอยู่ในโรงพยาบาลแล้ว ทำไมเราไม่ขอมันจากคุณหมอ…”

“ใช่!” ลูคัสแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาไม่อยากกลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ ก่อนที่ลูน่าจะพูดจบ ลูคัสก็ขัดขึ้น “นายท่านครับ ทำไมไม่ให้ผมออกไปขอยาจากหมอตอนนี้เลยล่ะครับ?”

“ฉันบอกว่า ฉันอยากให้เธอกินยาส่วนที่เหลือ” โจชัวกวาดสายตามองลูคัสอย่างเย็นชาทันที เสียงของเขาเยือกเย็นพอที่จะแช่แข็งคนฟัง “ไม่เข้าใจเหรอ?”

ลูคัสนิ่งชะงัก ท่าทางของนายท่านดูอึมครึมตึงเครียดยิ่งกว่าเดิม

เขามองไปที่ลูน่าอย่างอึดอัดใจ “คุณเก็บยาถ่ายไว้ที่ไหน?”

ลูน่าหลับตาครุ่นคิด เธอไม่มียาถ่ายอะไรทั้งนั้น ดังนั้นเธอจึงท