บทที่ 66

“เธอเคยเป็นคนที่อยากจะร่วมเตียงยอมเป็นผู้หญิงของฉัน แต่เธอกลับปฏิเสธที่จะใกล้ชิดสนิทสนมกับฉัน วางยาฉัน แล้วยังปฏิเสธที่จะดื่มน้ำแก้วเดียวกับฉันอีก” โจชัวพูดขณะที่มองลูน่าอย่างเย็นชา “ลูน่า เธอพยายามจะทำอะไรกันแน่?”

สายตาของเขาทรงพลังมากเสียจนลูน่าไม่กล้าสบตา เธอกระแอมไอออกมาเบา ๆ และนิ่งเงียบด้วยการก้มหน้าลงไม่พูดอะไร

“ตามที่เธอวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ มันก็สมเหตุสมผลที่เธอจะวางยาฉัน แต่มันไม่ควรเป็นยาถ่ายสิ” เสียงของชายหนุ่มดึงดูดชวนฟังและรื่นหูยิ่งนัก

ลูน่ารู้สึกว่าหน้าอกเธอแน่นขนัด เธอกัดริมฝีปาก “ฉัน...”

โจชัวหลับตาลงแล้วกล่าวสรุปอย่างเรียบง่าย “เป้าหมายเธอไม่ใช่ฉัน”

“งั้นบอกมาว่าเธอต้องการอะไร?” เสียงเขาอ่อนลง

เธอแค่พยายามแกล้งทำตัวเป็นลูน่า กิบสันเหรอ? หรือเพราะเธอแค่ชอบเนลลี่? เหตุผลสองข้อนี้ไม่มีน้ำหนักพอที่จะทำให้เขาเชื่อว่าทำไมลูน่าถึงอยากอยู่ข้าง ๆ เขา

มันต้องมีเหตุผลอื่นอีกสิ

ลูน่ากัดริมฝีปาก ผู้ชายคนนี้มักจะมีเหตุผลมากเสียจนทำให้เธอหวั่นกลัว เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นและไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไร เพราะกลัวว่าเมื่อเปิดปากพูดแล้วเขาจะสามารถเดาจุดประสงค์และรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ