Share

บทที่ 93

last update Last Updated: 2025-05-13 12:34:56

กิ่งดาวไม่อยากตื่นแต่เช้าก็ต้องตื่นเพราะเธอออกมานั่งรอคณินที่หน้าบ้าน เธอพยายามโทรศัพท์ไปหาชายหนุ่มไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งกลับติดต่อไม่ได้เลย เพราะขณะนี้คณินและปิติญาดาอยู่กับครอบครัวและบรรดาเพื่อนสนิทอยู่นั่นเอง ทั้งหมดกำลังคุยกันถึงเรื่องงานแต่งงานของทั้งคู่ ซึ่งปิติญาดาอยากจัดงานที่ลำปาง เพราะที่นี่มีรีสอร์ตที่สวยๆ อยู่หลายแห่ง

วันนี้บรรดาพ่อๆ แม่ๆ ของปิติญาดาและคณินจะกลับกรุงเทพฯ ภคมณและวศินก็ด้วยเนื่องจากภคมณมีนัดกับคุณหมอเพื่อตรวจครรภ์ ส่วนต้องหทัยก็ต้องกลับเช่นเดียวกัน เพราะตอนนี้เธอไม่ได้เป็นคนว่างงานจะไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระอย่างเช่นเมื่อก่อน หญิงสาวเลือกที่จะเข้าไปช่วยงานที่บริษัทของครอบครัว ทั้งหมดแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตน เมื่อออกจากรีสอร์ตก็บ่ายแล้วคณินก็หันมองหน้าปิติญาดา

 “จะกลับบ้านเลยไหม”

“ค่ะ…ต่อให้หลบหน้ายังไงก็คงต้องกลับไปเพราะนั่นคือบ้านเรา”

“นั่นสิ เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่คุยกับบัวให้รู้เรื่องเอง” ปิติญาดาพยักหน้าให้ชายหนุ่ม ทั้งคู่จึงขับรถตรงกลับบ้าน และ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 95

    “อย่าพึ่งทานค่ะ” แต่เหมือนป้าชื่นจะมาช้าไปหนึ่งก้าว เพราะจังหวะนั้นปิติญาดาก็ถูกกิ่งดาวคะยั้นคะยอให้กินสเต็กเข้าไปแล้วหลายคำ“มีอะไรจ๊ะป้า” ปิติญาดาหันไปมองหน้าป้าชื่นซึ่งบ่งบอกว่าตกอกตกใจมาก“แมว แมวข้างบ้านมันตาย”“ก็แค่แมวตายอย่าแตกตื่นไปนักเลยป้าชื่น” กิ่งดาวเอ่ยเหมือนไม่พอใจที่ป้าชื่นเอะอะโวยวาย พยายามเบี่ยงเบนความสนใจของปิติญาดา อีกนิดเดียวเท่านั้นแผนเธอก็จะสำเร็จแล้ว“แต่ข้างๆ แมวมีจานสเต็กที่คุณบัวเธอทำวางอยู่ด้วย” ได้ยินแบบนั้นปิติญาดาถึงกับหันมามองหน้ากิ่งดาวทันที“ก็ตอนอยู่ในครัวแมวมันมาร้องอยู่ข้างๆ ฉันสงสารเลยให้สเต็กกิน” หัวใจของกิ่งดาวเต้นรัว พยายามเร่งเวลาให้ยาพิษออกฤทธิ์เร็วๆ และก็จริงอย่างที่เธอต้องการ ส้อมในมือของปิติญาดาร่วงลงพื้น หญิงสาวตัวง้องุ้มเป็นกุ้งกุมหน้าท้องแน่นเพราะรู้สึกเจ็บขึ้นมาแบบไม่ทราบสาเหตุ ลำคอแห้งผาก เหงื่อมากมายผุดขึ้นตามร่างกาย“คุณน้ำมนต์เป็นอะไรไปคะ” ป้าชื่นรีบเข้ามาพยุงตัวปิติญาดาทันที“ฉันอยากอาเจี

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 94

    กิ่งดาวขับรถตระเวนซื้อของมาทำอาหารเย็นด้วยความรู้สึกอยากเอาชนะ ไม่ได้รู้สึกสำนึกต่อสิ่งที่ได้ก่อแต่อย่างใด ก่อนจะพยายามมองหาสิ่งที่เธอจะนำมากำจัดปิติญาดาจนกระทั่งสายตามองไปเห็นป้ายร้านขายยาปราบศัตรูพืช เธอเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่หน้าร้านทันที“ต้องการยาชนิดไหนครับ” เจ้าของร้านเอ่ยถามลูกค้าที่เข้ามา กิ่งดาวหันซ้ายหันขวามองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น“คือ…ไม่ทราบว่าที่นี่มียาปราบศัตรูพืชแบบไม่มีกลิ่นแต่ประสิทธิภาพดีบ้างไหม”“มีครับ”“ถึงตายหรือเปล่า” กิ่งดาวถามตรงประเด็น เจ้าของร้านจึงพูดถึงสรรพคุณให้ลูกค้าฟังทันที“อย่าว่าแต่พวกหญ้าเลยคุณ ถ้าคนได้กินเข้าไปก็ไม่รอด”“เหรอ” แทนที่จะรู้สึกผิดแต่กิ่งดาวกลับรู้สึกว่าตนกำลังจะเป็นผู้ชนะ เส้นชัยใกล้มาถึงทุกขณะ ต่อจากนี้เธอก็จะได้อยู่กับ คณินอย่างมีความสุข“แล้วไม่ทราบว่าคุณต้องการมากแค่ไหน”“ขวดเดียวก่อน ฉันอยากรู้ว่าหญ้ารกโลกพวกนั้นจะตายจริงๆ ถ้าดีจะกลับมาซื้ออีก” กิ่งดาวยิ้มเหี้

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 93

    กิ่งดาวไม่อยากตื่นแต่เช้าก็ต้องตื่นเพราะเธอออกมานั่งรอคณินที่หน้าบ้าน เธอพยายามโทรศัพท์ไปหาชายหนุ่มไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งกลับติดต่อไม่ได้เลย เพราะขณะนี้คณินและปิติญาดาอยู่กับครอบครัวและบรรดาเพื่อนสนิทอยู่นั่นเอง ทั้งหมดกำลังคุยกันถึงเรื่องงานแต่งงานของทั้งคู่ ซึ่งปิติญาดาอยากจัดงานที่ลำปาง เพราะที่นี่มีรีสอร์ตที่สวยๆ อยู่หลายแห่งวันนี้บรรดาพ่อๆ แม่ๆ ของปิติญาดาและคณินจะกลับกรุงเทพฯ ภคมณและวศินก็ด้วยเนื่องจากภคมณมีนัดกับคุณหมอเพื่อตรวจครรภ์ ส่วนต้องหทัยก็ต้องกลับเช่นเดียวกัน เพราะตอนนี้เธอไม่ได้เป็นคนว่างงานจะไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระอย่างเช่นเมื่อก่อน หญิงสาวเลือกที่จะเข้าไปช่วยงานที่บริษัทของครอบครัว ทั้งหมดแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตน เมื่อออกจากรีสอร์ตก็บ่ายแล้วคณินก็หันมองหน้าปิติญาดา“จะกลับบ้านเลยไหม”“ค่ะ…ต่อให้หลบหน้ายังไงก็คงต้องกลับไปเพราะนั่นคือบ้านเรา”“นั่นสิ เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่คุยกับบัวให้รู้เรื่องเอง” ปิติญาดาพยักหน้าให้ชายหนุ่ม ทั้งคู่จึงขับรถตรงกลับบ้าน และ

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 92

    ส่วนคู่รักที่หนีมารผจญมาเติมความหวานยังรีสอร์ตสุดหรูที่คณินเป็นคนออกแบบ เมื่อเข้ามาในห้องสวีทได้ชายหนุ่มก็คว้าร่างบางเย้ายวนตรงหน้าเข้ามากอดก่อนซุกไซ้หาความหอมไปทั่วดวงหน้าและลำคอ ทำเอาปิติญาดาอ่อนระทวย ก่อนจะเบี่ยงตัวหลบ แต่คณินก็รั้งเธอมากอดจากทางด้านหลัง“ทำไมล่ะน้ำมนต์” เสียงแหบพร่าเพราะอารมณ์ปรารถนาของคณินถามขึ้น อารมณ์ชายหนุ่มลุกโชนถึงไหนต่อไหนแล้ว เพราะนานหลายวันที่ไม่ได้สัมผัสและมอบความรักด้วยร่างกายให้เธอ“พี่คิงส์ยังรักผู้หญิงคนนั้นอยู่หรือเปล่า”“ไม่รักแล้ว ไม่รัก”“แน่ใจ” ปิติญาดาทำเสียงแข็งถาม ซึ่งชายหนุ่มก็ยังซุกไซ้เรือนผมหอมๆ ของเธอไม่หยุด มือไม้ก็เริ่มสำรวจตามร่างกายเธอไปทั่ว“ครับ แน่ใจ วันนี้ที่บัวมาหาที่บ้านพี่ตกใจแทบแย่ ไม่รู้เขาคิดอะไรอยู่”“คงอยากกลับมาคืนดีด้วยมั้งคะ” พูดจบก็ตีมือคณินไปแรงๆ เพราะมือคู่นี้ของเขากำลังเลื่อนมาใกล้หน้าอกทั้งสองข้างของเธอไปทุกขณะ“ได้ไง ก็ในเมื่อเขาแต่งงานไปแล้ว” คณินใช้ปลายจมูกโด่งเป็

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 91

    “นั่นน่ะสิคะ ตัวเองแต่งงานไปแล้วไม่ใช่เหรอ” เพ็ญแขเอ่ยกับสามี ยิ่งคิดก็ยิ่งงง ว่าคนรักเก่าลูกชายมาทำไม ทั้งสองคนไม่สบายใจที่กิ่งดาวมาอยู่ที่บ้านคณินแบบนี้ กลัวว่าปิติญาดาจะเข้าใจผิด เรื่องจะใหญ่โตซะเปล่าๆ“น้ำมนต์ ให้แม่ไปพูดกับคิงส์ไหมลูก” ผกามาศเอ่ยถาม เพราะตั้งแต่กิ่งดาวมาปิติญาดาก็เงียบไปมาก“ไม่ต้องหรอกค่ะ ถ้าเขาจะให้คนรักเก่ามาอยู่ที่บ้านด้วยก็เรื่องของเขา น้ำมนต์ใจกว้างพอ” ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ใจก็รู้สึกจี๊ดขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เพราะเธอไม่ใช่นางเอกในละครหรอกนะที่เอาแต่นั่งร้องไห้เป็นเผาเต่ายามที่คนรักเก่าของคนที่ตัวเองรักกลับมาสร้างเรื่องวุ่นวายให้ งานนี้เป็นไงเป็นกันสิ“แต่แม่กลัวว่าเรื่องจะยุ่งนะสิ”“ผู้หญิงคนนั้นเขาแต่งงานไปแล้วค่ะแม่ ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอก” ปิติญาดาเอ่ยให้แม่สบายใจ ก่อนจะส่งยิ้มให้แต่ถึงอย่างนั้นผู้ใหญ่ทั้งสี่ก็ยังกังวล“เราแต่งงานกับพี่เขาแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องหนักแน่นไว้ รู้ไหม”“ค่ะ” หญิงสาวเอ่ยรับคำพูดของแม่ เมื่อเห

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 90

    เสียงกรีดร้องเพราะความหงุดหงิดตามราวีพงศธรไม่ได้ตามที่ต้องการ เนื่องจากชายหนุ่มกับปลายฟ้าไม่รู้ไปหลบอยู่ที่ไหน กิ่งดาวกระฟัดกระเฟียดทำลายข้าวของบนโต๊ะอาหารสุดหรู จนบรรดาเครื่องแก้วราคาแพงหล่นแตกกระจัดกระจายเต็มพื้นหินอ่อน ตามด้วยการหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาฉีกอย่างบ้าคลั่ง แต่สายตากลับเหลือบไปเห็นข่าวพาดหัวที่ใหญ่ครึ่งหน้าหนังสือพิมพ์“นี่คิงส์ไม่ใช่เหรอ” กิ่งดาวเพ่งมองรูปชายหนุ่มบนเตียงคนไข้ ก่อนจะอ่านข้อความข่าวด้านล่างจึงได้รู้ว่าเขาร่วมมือกับทางตำรวจจับพ่อค้ายาเสพติด ความคิดที่จะหวนกลับไปหาชายหนุ่มย้อนเข้ามาในสมองของกิ่งดาวทันทีเมื่อมีแผนหญิงสาวก็ยิ้มเหยียดออกมา ในเมื่อพงศธรกล้ามีคนอื่นแล้วทำไมเธอถึงจะทำบ้างไม่ได้ กลับไปหาคณินคือตัวเลือกที่ดีที่สุด เขาทั้งหล่อ ทั้งรวยและยังเท่อีกต่างหาก พงศธรสู้ไม่ได้สักนิด กิ่งดาวเดินยิ้มขึ้นไปเก็บข้าวของเตรียมขึ้นลำปาง ท่าทางมีความสุขของเจ้านายทำเอาบรรดาคนรับใช้ในบ้านพากันงง เพราะเมื่อครู่ยังอาละวาดบ้านแทบพังแต่ตอนนี้กลับเดินฮำเพลงอย่างคนอารมณ์ดีกิ่งดาวไม่ลืมที่จะซื้อของบำรุงร่างกายร

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 89

    ข่าวพาดหัวบนหน้าหนังสือพิมพ์ยอดนิยม คือสิ่งที่สะดุดตาของผกามาศในเช้าวันนี้ เธอหยิบขึ้นมาอ่านเห็นหัวข้อข่าวที่เขียนไว้ว่า‘หนุ่มใจเด็ดเอาตัวบังกระสุนพ่อค้ายาเสพติดช่วยคนรัก รอดปฏิหาริย์’เธอเพ่งมองรูปเหนือหัวข้อข่าวที่เป็นกรอบเล็กๆ ก่อนจะอุทานออกมาอย่างตกใจ“น้ำมนต์” ผกามาศพยายามเพ่งมองให้หลายๆ ครั้งเพื่อความแน่ใจ แต่ไม่ว่าจะมองยังไงหญิงสาวในภาพข่าวนี่ก็คือปิติญาดาแน่ๆ ลูกสาวเธอไปเกี่ยวข้องกับบาเสพติดได้ยังไง หรือนี่จะเป็นสาเหตุของคำพูดแปลกๆ เมื่อวาน คิดแบบนั้นผกามาศจึงตรงไปหาสามีพร้อมทั้งยื่นหนังสือพิมพ์ให้อ่านศรชัยเองก็ตกใจไม่แพ้ภรรยา ตามด้วยมงคลและเพ็ญแข ทั้งสี่มองหน้ากันไปมา ปิติญาดาเข้าไปเกี่ยวกับการจับกุมพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ได้ยังไง แล้วจากข่าวนี่คณินยังถูกยิงอีก“เดี๋ยวผมโทรไปถามตาคิงส์ให้ดีกว่า ว่าเรื่องเป็นยังไงกันแน่” มงคลที่นั่งอยู่ด้วยเอ่ยขึ้น คณินถูงยิงแต่เขากลับไม่รู้เรื่อง พ่อลูกชายตัวด

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 88

    วันนี้หมออนุญาตให้ชายหนุ่มจะเดินทางกลับไปพักฟื้นต่อที่บ้านได้แล้ว ขณะนั่งรถ ซึ่งคนในโรงงานนำรถตู้คันใหญ่มารับผู้เป็นนายจะได้นั่งสบายๆ อยู่นั้น ปิติญาดาจึงเอ่ยถามอะไรบางอย่างขึ้น“พี่คิงส์ รู้มาก่อนไหมว่าวันนั้นเราต้องแต่งงานกำมะลอกัน”“รู้…แต่พี่ไม่รู้ว่าคนที่ต้องแต่งงานด้วยเป็นใคร” คณินเอ่ยตอบตามจริง สิ่งที่เขาสงสัยดูจะชัดเจนมากยิ่งขึ้น ปิติญาดาคงรู้ความจริงแล้วอย่างแน่นอน เขาจะพูดยังไงให้เธอเข้าใจและไม่โกรธ“แล้วทำไมพี่คิงส์ถึงยอมแต่ง”“พี่ต้องการช่วยแม่” คำพูดของชายหนุ่มทำเอาปิติญาดาอึ้ง ไม่คิดว่าเขาจะอ่อนโยนแบบนี้ แต่ความจริงแล้วคงถูกบีบบังคับโดยไม่รู้ตัวเหมือนเธอก็เป็นได้“จริงสิ พ่อกับแม่เราสองคนสนิทกันนี่นา แล้วตอนนี้เสียใจไหมคะ ที่เราต้องแต่งงานกัน” ปิติญาดาเอ่ยถามตรงๆ“ดีใจมากกว่า พี่ขอบคุณพ่อกับแม่ด้วยซ้ำ ที่ทำให้ได้แต่งงานกับน้ำมนต์”“ถ้าไม่มีวันนั้น พี่คิงส์ยังคิดไหมว่าอนาคตเราจะได้แต่งงานกัน”“คิด&he

  • วิวาห์ร้อนซ่อนกลรัก   บทที่ 87

    “ค่ะ… แม่ฝันถึงพ่อบ้างไหมคะ” คำถามนี้ของปิติญาดาทำเอาผกามาศนิ่งงัน ภคมณและต้องหทัยที่นั่งอยู่ข้างๆ ปิติญาดาพลอยกลั้นหายใจลุ้นไปด้วยไม่ได้ว่าคำตอบจากการพูดคุยกันครั้งนี้จะเป็นอะไร“ไม่เลยจ้ะ ป่านนี้พ่อคงอยู่สุขสบายบนฟ้านู่น”“แต่น้ำมนต์กลับฝันถึงพ่อ ฝันว่าพ่อยังไม่เสียชีวิต” ปิติญาดาน้ำเสียงสั่นเครือขึ้นมาทันที ภคมณต้องปลอบด้วยการลูบหลังเพื่อนเบาๆ“เหรอจ๊ะ ลูกคงคิดมากไป”“ถ้าพ่อยังมีชีวิตอยู่ก็คงดีนะคะแม่” พูดประโยคนี้น้ำตาของปิติญาดาที่กลั้นไว้ก็หยดลงบนหน้าขา ทั้งๆ ที่พยายามกลั้นไว้สุดกำลังแล้วแท้ๆ“น้ำมนต์ยังทำใจไม่ได้เหรอลูก” ผกามาศพลอยไม่สบายใจไปด้วย เพราะรู้ว่าปิติญาดานั้นต้องเศร้ามากแค่ไหน อยากบอกความจริงให้รู้ด้วยซ้ำว่าเรื่องทั้งหมดแล้วคืออะไรกันแน่“ค่ะ…” ปิติญาดาเอ่ยรับ “แม่คะ แม่เคยโกหกอะไรบ้างไหมคะ”“ไม่นี่จ๊ะ” ปากบอกว่าไม่ แต่ใจของคนเป็นแม่กลับตอบว่ามี และเรื่องโกหกที่ว่านั่นถ้าปิติญาดารู้เข้า

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status