Share

29/nc

last update Terakhir Diperbarui: 2025-12-07 13:00:38
ตื๊ดดดด

“เบอร์ใครวะนั่น!” หมวดอุดมตวัดเสียงใส่มือถือหน้าโหดๆ ในโรงแรมที่พึ่งดีลสาวสวยมาได้เจ้าหล่อนอาบน้ำอยู่กำลังจะทำอะไรต่อมิอะไรกันในอีกไม่ช้า

ต้องมาหงุดหงุดเพราะ…

“ฮัลโหล” เสียงแหบยานคางของปลายสาย

“ใคร! รู้ไหมว่ากำลังโทรหาตำรวจอยากเจอดีนักใช่มั้ย!” ผู้หมวดหนุ่มตะคอกใส่ด้วยความฉุนเฉียว

“รู้ดิ…ก็ผมเป็น…อืม เป็นอะไรน้า” ปีรามิดยียวน พูดเสียงลากยาวให้หมวดอุดมหงุดหงิด

“นี่แก ไอ้เด็กเหลือขอปีรามิดใช่ไหม?”

“อ่า ช่ายๆ เก่งมาก”

หมวดอุดมสูดลมหายใจลึก พยายามควมคุมความดันที่พุ่งสูงทุกครั้งที่คุยกับเด็กเสียงเป็ด

“โทรมาทำบ้าอะไรดึกป่านนี้!”

“กลับบ้านไม่ได้ อึ้ก~”

“มึงมีบ้านด้วยเหรอ ไหนบอกอยู่มูลนิธิไง ทำไมปล่อยมึงออกไปเที่ยวตอนนี้ได้”

ปีรามิดส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ “มารับหน่อย”

“หา!”

“มารับหน่อยค้าบบบ

หมวดอุดมก้มหน้า ขมวดคิ้วแน่น แต่ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมไม่ตัดสายทิ้งให้สิ้นเรื่อง

“ทำไมไม่กลับมาเองเรียกแทกซี่เซ่!”

“เค้าไม่ให้ขึ้น…กลัวอ้วกใส่รถ”

“ไปไหนมา ทำไมอ้วกด้วย…อย่าบอกนะว่า…”

“ไปกินเหล้ามาไง…ถามได้ เอิ้ก~”

หมวดอุดมหงุดหงิดจนเส้นเลือดในสมองเต้นตุบๆ ไอ้เด็
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • วุ่นนักรักของเรยา   40

    เสียงช้อนกระทบจานดัง แกร๊ก กลางร้านอาหารไฟหรูหราตกแต่งด้วยแชนเดอเลียร์ระยิบระยับเรยาทำหน้าบูด ยกช้อนขึ้นแล้ววางลงทันที “กับข้าวร้านมิชลินห้าดาวแม่ง…แดกไม่ลงว่ะ” เรยาพูดพลางพิงพนักเก้าอี้ เอนหัวไปด้านหลังอย่างเบื่อหน่ายปีรามิดเลิกคิ้วกอดอกมอง “เรื่องมากนะมึงไอ้เรย์” น้ำเสียงติดรำคาญแต่ก็ยังยกแก้วเหล้าขึ้นจิบสบาย ๆเรยาถอนหายใจยาว ดวงตาหม่น ๆ “กูอยากกินไก่ทอดที่เมียสั่งให้มากกว่า” น้ำเสียงแผ่วคล้ายคิดถึงโรมหรี่ตายกยิ้มมุมปาก “เมียอ่อ~”ปีรามิดเหร่ตามองหมั่นไส้ “ใครอ่ะ เมียพี่เรย์คนหล่อ?”แวซายที่นั่งไขว่ห้างอยู่หัวโต๊ะยกคิ้วสูง “ไหนมึงบอกว่าโสดไง”โรมแทรกอย่างสะใจ “ห่างกันเป็นเดือนเขามีผัวใหม่เป็นหมวดอุดมไปแล้วม้าง”แวซายพยักหน้าตาม “เนอะไอ้มิด”ปีรามิดสำลักน้ำไอโคลก แค่ก ๆ ๆ ตาเบิกกว้างรีบปัดมือ “จะ…จะไปรู้ได้ไง ก็ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย!” เรยาหรี่ตายกมุมปากยกยิ้มกวน“มี พิราบ สุด ๆ”ผั่วะ! เสียงฝ่ามือสามคนฟาดลงบนหัวเรย์แทบพร้อมกัน“พิรุธ!”เรยาหัวเราะได้ในในเกือบรอบเดือน “ขอบคุณที่แก้ให้ครับเพื่อน ฮ่า ฮ่า ฮ่า”โรมหรี่ตามองเพื่อนนิ่ง ๆ ริมฝีปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “พูดถึงเมียตำรวจทำไมว

  • วุ่นนักรักของเรยา   39

    สารวัตรคีรตินั่งตัวตรงอยู่ที่โต๊ะ นิ้วเรียวยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ ดวงตาคมหรี่มองชายตรงหน้าที่เพิ่งไปหาตำรวจอีกนายมา เพราะ…นั่นคือแฟนเก่าเจ้าตัว“สวัสดีครับ”คีรติพยักหน้ารับน้อยๆ เอ่ยเสียงเรียบ สายตายังคงนิ่งสงบ แต่ซ่อนประกายน่าเกรงขามไว้ภายใน ท่าทางคุ้นเคยแต่ไม่เทียบเท่ากันเผยออกมาให้เห็นปีซ่าค้อมหัวน้อยๆ ทุกครั้งที่สนทนากับนายตำรวจที่ดูธรรมดา“ที่นั่นเป็นไง”“ก็ดีได้เงินเพียบ”เสียงตอบเรียบง่าย กับท่าทีคุ้นเคยทักทายนายตำรวจสารวัตรอย่างเป็นกันเอง รอยยิ้มกรุ้มกริ่มหน้าตามีความสุขกับการได้เจอใครบางคนตรงหน้า…คนพิเศษไม่เหมือนใคร“พักนี้ไม่ค่อยราบรื่นสินะ ถึงตามตัวคู่หมั้นมาได้”“ก็ตามที่เห็นคงต้องยืมจมูกหน่อย อ้อ~แล้วเรื่องผู้หมวดอุดมใช่เขามั้ยที่เอาเงินไป”“ไม่ใช่ครับ”“เดาผิดเหรอเนี่ย”คีรติเอียงหน้าเล็กน้อย แสงสะท้อนบนขอบแก้วกาแฟทำให้ดวงตาคู่สวยวาววับเปี่ยมสเน่ห์เล่กล“หัวขโมยนี่ใครกันนะขนาดคุณยังหาตัวไม่เจอ”สารวัตรหนุ่มไม่ตอบ แต่ยกแก้วขึ้นดื่มด้วยท่าสง่างามชินตา ชั่วขณะหนึ่ง สายตาและลมหายใจของเขาสร้างแรงดึงดูดราวกับสนามแม่เหล็ก ทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าเกือบอดใจไม่อยู่“เกมส์นี้ยากเหมือนกัน แ

  • วุ่นนักรักของเรยา   38/nc

    คนตัวเล็กสะดุ้งวูบ หายใจติดขัดเมื่อถูกจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว เสียงแหบพร่า พูดจาเร็วปรื๋อเหมือนกลัวโลกจะไม่ทันฟัง แต่กลับไม่มีความแพรวพราวเจ้าเล่ห์เลยสักนิด ท่าทางเหมือนเด็กที่ฝังใจกับคนเจ้าชู้มากทั้งที่จริงแล้ว…อยู่คนเดียวไม่เป็นทั้งที่โหยหาคนดูแล แต่กลับไม่ยอมบันทึกชื่อใครไว้ในโทรศัพท์ ทว่ากลับตั้งเขาไว้เป็น เบอร์ฉุกเฉิน โทรหาแทบทุกครั้งที่เมาเละจนไร้สติแขนเรียวโอบลำคอหนาแน่นขึ้น ริมฝีปากเล็กประกบตอบอย่างไม่ทันคิด เหมือนกำลังดิ่งลึกเข้าสู่อันตรายที่ทั้งหวาดหวั่นทั้งโหยหา“อื้อ~” เสียงหวานครางต่ำถูกกลืนหาย เมื่อปากเล็กถูกขบกัดอย่างหิวกระหาย ริมฝีปากหนาฉกชิมรสหวานดึงยืด ก่อนลิ้นร้อนจะสอดกวาด ลากเกี่ยวลิ้นเล็กออกมาดูดเลียสลับกัน สองปลายลิ้นต่างขนาดเสียดสี ปาดเลียหน้าลิ้นของอีกฝ่ายราวกับกำลังแย่งชิงความหวานที่ไม่มีวันพอไฟร้อนคุกรุ่นกระจายทั่วร่างในห้องแคบ เสียงหอบหายใจดังก้องอวลในรถ วันนี้ไอ้ดื้อปีรามิดน่ารักกว่าทุกคร้งตั้งแต่เจอกันมา แค่พูดว่าเคยคบพี่ต่างพ่อก็ทำหน้าเศร้าจะร้องไห้บอกเลิกทั้งที่ไม่ได้คบกัน แต่พอบอกว่าจะไม่มีทางกลับไปคบกับแฟนเก่าก็กระโจนเข้าจูบแบบสู้ตาย เป็นคนที่ซื่อสัต

  • วุ่นนักรักของเรยา   37

    รถที่ปิดมิดชิดก็เหมือนห้องสอบสวนแคบๆ สายตาสองคู่จดจ้องกันได้ไม่นานคนที่ห้ามแตะต้องกลับกลายเป็นฝ่ายกระชากหน้าคนร้ายกาจเข้ามาประกบจูบเสียเอง ปากบางเย็นชืดรสขมสอดลิ้นประสานเข้ากับรสชาติหมากฝรั่งกลิ่นมิ้นท์ที่อีกคนเคี้ยวมาตลอดทางคลื่นความต้องการอัดแน่นมาสักระยะตั้งแต่แอบไปหาที่ห้องพักพิเศษในโรงพยาบาลจนกระทั่งออกจากโรงพยาบาลมเจออยู่กับคนที่เกลียดอย่างปีซ่าความรู้สึกแปลกๆ ที่ไม่คิดว่าจะรู้สึกกับคนร้ายกาจตรงหน้าไม่ต่างจากสายน้ำในทะเลก่อนจะมีคลื่อนสูงยิ่งนิ่งสนิทก็ยิ่งอันตรายมวลน้ำที่คิดว่าถอยล่นลงไปได้กลับถูกมวลความต้องการอัดรวมเป็นก้อนมวลคลื่นอัดแน่นก่อตัวรวมเข้าด้วยกันแล้วย้อนกลับเข้ามาซัดใส่ฝั่งอย่างแรงตึ้งงงง!!!ร่างเล็กกระแทกติดหน้าคอนโซลรถตามมาด้วยแรงกระชากเสื้อยืดตัวใหญ่ออกจากหัวเล็กกับกางเกงที่ถูกกระชากลงอย่างแรงจนลงไปกองที่รองเท้าผ้าใบสีขาวปึ้ดดดด!!“โอ๊ย เบาๆ ดิ”ปึ้กก!หมัดเล็กทุบซ้ำ ๆ เหมือนลูกหมาเอาแต่ใจ กำปั้นไม่แรงพอจะทำให้ใครเจ็บจริง แต่พอปัดป่ายดื้อ ๆ มันกลับกวนใจยิ่งกว่า อุดมปล่อยให้ฟาดอก ฟาดไหล่ กระทั่งแรงหนึ่งกระแทกตรงรอยช้ำที่ยังไม่หายจากอุบัติเหตุ“อ่ะ…เจ็บแผล” เสี

  • วุ่นนักรักของเรยา   36

    เสียงพูดคุยแว่วมาตามสายสนทนาแต่คนเมาก็ผลอยหลับไปลมหายใจสม่ำเสมอ มือยกปิดหน้า ร่างกายเอนไปกับพนักเบาะปล่อยให้สติเลือนหายลงไปทั้งอย่างนั้น“อยู่ตรงนั้นอย่าไปไหน”เสียงสายตัดไปทั้งที่ปีรามิดไม่รู้เรื่องรู้ราวมีเพียงเสียงคลื่นสาดซัดไกล ๆ ..….ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ไฟหน้ารถคันหนึ่งก็แล่นเข้ามาจอดข้าง ๆ รถของปีรามิดตึก ตึก ตึกเงาของหมวดอุดมในชุดลำลองสีดำทะมึนมาพร้อมกับใบหน้าเคร่งขรึมที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันหลายวัน ก้าวขายาวไม่กี่ก้าวก็ลงมาเคาะกระจกหน้าต่างติดฟิล์มทึบไม่เห็นด้านใน“ไอ้เด็กเป็ด!!” เสียงแข็งกร้าวที่นายตำรวจชอบใช้เรียกส.ส.แรปเปอร์ดังลั่นเจ้าตัวไม่รู้สึกรู้สาหลับตาพริ้มสบายใจทั้งที่ในมือยังมีกระป๋องเบียร์และมือถือหล่นอยู่ข้างกายเจ้าหน้าที่ตำรวจหยิบบางอย่างในกระเป๋าขยับยุกยิกที่ประตูรถหรูสะเดาะกลอนเข้ามานั่งเบาะข้างคนขับได้อย่างง่ายดาย ปลดล็อค ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาข้างใน กลิ่นเบียร์และกลิ่นทะเลก็ปะทะใส่ ปีรามิดเมาหลับอยู่บนเบาะคนขับ มองคนข้างนอกรถแทบลืมตาไม่ขึ้น“ไอ้เด็กเลี้ยงแกะ” หมวดอุดมว่าให้แล้วอ้อมไปนั่งข้างคนขับปิดประตูเสียงดังจนเจ้าของรถสะดุ้งลืมตาปริบๆ ปีรามิดขมวดคิ้วฝืนมอ

  • วุ่นนักรักของเรยา   35

    เรยายืนพิงโต๊ะ คิ้วขมวดเล็ก ๆ สายตาเหม่อมองแก้วเหล้าในมือ “ไอ้เรย์มึงแปลก ไม่ร้องหาเมีย ไม่กลับบ้าน กลับช่องมาอยู่อะไรในบาร์เปลืองเหล้า” ใบหน้าเรียวยาวขยับเงยขึ้นจากแก้วเหล้าเล็กๆ เลิกคิ้วสูงตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ใครเมียกู กูโสด เมียเมอมีที่ไหน” ปีรามิดกอดอกแล้วส่ายหน้าให้ในความปิดบังอะไรเพื่อนไม่ได้ทั้งที่ตอแหลเก่งกว่าใครเพื่อน “มึงกลัวเค้าว่าเรื่องที่เราเป็นลูกนักการเมืองแล้วไปแกล้งขอเค้าอยู่ด้วยเหรอ” เรย์ไม่ตอบพลางยกเหล้าดื่ม ตอนไม่ได้เป็นส.สกินแต่น้ำเก๊กฮวยพอใส่สูทแล้วดื่มเหล้าได้ โรมกวักนิ้วเรียกพลางยักไหล่ เหมือนอยากจี้ให้จนมุม “มึงหึงเค้ากับผู้หมวดผัวไอ้มิดเหรอ” “ก็ไม่เชิง” “มีอะไรก็พูด มะอมพะนำอยู่นั่นน่ารำคาญ” เรยายกมือเสยผม ถอนหายใจหนัก “กู..คงไม่กลับไปอะไรกันแล้วว่ะ” เพื่อนทั้งสามชะงักค้างพลางมองหน้ากัน มุขหรือเปล่า หมาติดเจ้าของแบบเรยาเอ่ยปากว่าจะไม่กลับไป “หมายความว่าไง งอนอะไรพี่สารวัตรอีกล่ะ” เรย์ยืนพิงโต๊ะสนุ๊กกลบความขมขื่นในอก ก่อนหลุดปากพูดเสียงแผ่ว “สารวัตรเค้า…ไม่เคยรู้สึกอะไรกับกูเลยว่ะ ทีแรกกูก็หึงไอ้หมวดนั่น แต่ยังมั่นหน้าว่าเค้าเลือก

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status