ВойтиShare
บทที่ 167
Latest chapter
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 171
ภายในคุกใต้ดิน ฉู่หนิงแสยะยิ้มเย็นเยียบพลางจ้องมองกลุ่มนักโทษประหารที่เป็นตัวตั้งตัวตีในการต่อต้าน คนที่ไม่รู้จักประมาณตนในการกระทำ ไม่มีความจำเป็นต้องไว้ชีวิต! ใบหน้าของฉู่หนิงปรากฏแววสังหาร เขาเอ่ยเสียงเยียบเย็นออกมา “ใต้เท้าหลิง คนพวกนี้ถูกตัดสินโทษประหารหมดแล้วใช่หรือไม่?” หลิงฮ่าวหรานพยักหน้า ตอบอย่างหนักแน่น “พวกเขาทั้งหมดคือนักโทษประหารขอรับ!” “ดี!” ฉู่หนิงยิ้มเย็นพลางเอ่ยว่า “ในเมื่อเป็นนักโทษประหาร เช่นนั้นไม่ว่าเมื่อใดก็ลงโทษประหารได้ทั้งสิ้นใช่หรือไม่?” “เรื่องนั้น…” หลิงฮ่าวหรานลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะชี้แจงว่า “ตามเหตุผลแล้วต้องรอให้ถึงช่วงประหารหมู่ในฤดูสารทก่อนถึงจะดำเนินการประหารพร้อมกันในตอนนั้นขอรับ” ทว่าฉู่หนิงกลับส่ายหน้า “ต้องรอให้ถึงฤดูสารท? ยังเหลืออีกตั้งหลายเดือน คนพวกนี้ก็ต้องผลาญเสบียงกองใหญ่ต่อไปอีกทุกวัน หากเอาชีวิตพวกมันตอนนี้ ประหยัดเสบียงอาหารไปได้ไม่น้อย” “ใต้เท้าหลิงก็น่าจะทราบดี สถานการณ์แนวหน้าตอนนี้อาจจะปราชัยได้หากขาดแคลนเสบียง หากประหยัดเสบียงได้อีกสักหน่อย ข้าเดาว่าเสด็จพ่อจะต้องปีติยินดียิ่งนัก” สิ้นวาจานี้ หลิงฮ่าวหรานพลันเข้าใจข
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 170
ห้องขังถูกแบ่งเป็นห้องเล็กๆ หลายห้องด้วยลูกกรงไม้ ภายในห้องมีนักโทษสี่ถึงห้าคน แต่คนเหล่านี้ถูกโซ่ตรวนล่ามที่มือและเท้า ทำให้แต่ละคนไม่อาจเข้าใกล้กันได้หลายคนร้องตะโกนอย่างบ้าคลั่งเมื่อได้ยินเสียงจากภายนอก“ใต้เท้า ข้าบริสุทธิ์!”“ข้าไม่อยากตาย ข้าไม่อยากตาย!”“ที่บ้านข้ามีแม่แก่ชรา ปล่อยข้าไปเถอะ!”คนเหล่านี้หวาดกลัวสุดขีดเมื่อรู้ว่าตัวเองถูกตัดสินประหาร พยายามดึงโซ่ตรวนเพื่อหาทางรอดหลิงเฮ่าหรานขมวดคิ้ว “เงียบ ท่านนี้คือเผิงไหลจวิ้นอ๋อง วันนี้มาเพื่อมอบโอกาสรอดชีวิตให้พวกเจ้า ถ้าไม่อยากตายก็เงียบให้หมด!”บรรดานักโทษประหารเงียบเสียงทันทีแม้แต่คนที่หมดอาลัยตายอยากก็ยังตาเป็นประกาย รีบเงี่ยหูตั้งใจฟังท่ามกลางสายตาของทุกคน ฉู่หนิงขมวดคิ้วถาม “ใต้เท้าหลิง นักโทษประหารที่นี่มีไม่ถึงหนึ่งหมื่นคนกระมัง?”หลิงเฮ่าหรานส่ายหน้า “ท่านอ๋องล้อเล่นแล้ว นักโทษที่นี่ไม่มีทางถึงหนึ่งหมื่นคน กรมอาญารับผิดชอบนักโทษกระทำผิดร้ายแรงทั้งหมดในต้าฉู่ ด้วยเหตุนี้จึงสร้างคุกไว้สิบที่ ที่นี่เป็นแค่หนึ่งในนั้น”“นักโทษประหารกับนักโทษกระทำผิดร้ายแรงมีรวมกับเกือบสองหมื่นคน ในนี้มีนักโทษประหารแปดพันกว่
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 169
คุกกรมอาญาฉู่หนิงสวมชุดประจำตำแหน่ง ศีรษะสวมกวนทองม่วงขี่ม้าเข้ามาด้านหลังมีทหารประจำจวนหนึ่งคน สองคนที่เป็นหัวหน้ามีรูปร่างสูงใหญ่ คนหนึ่งจ้าวอวี่ ส่วนอีกคนเป็นชายฉกรรจ์หัวล้านหน้าตาดุร้ายชายคนนี้สวมชุดผ้าฝ้ายหยาบ อกเสื้อเปิดอ้า เผยให้เห็นหน้าอกที่มีขนดกดำ ยิ่งรวมเข้ากับหน้าตาที่ดูดุร้ายแล้วก็ยิ่งเหมือนยมบาลกลับชาติมาเกิน!เขาก็คือหร่านหมิงที่ฉู่หนิงแอบรับเข้ามาก่อนหน้านี้นี่เอง!ตอนที่เจออีกฝ่ายครั้งแรก แม้แต่ฉู่หนิงก็ต้องตกใจกลัวรูปร่างเกือบสองเมตร หน้าตาเหมือนโจร กล้ามเนื้อกำยำ กวนอวิ๋นประชันพละกำลังด้วยแล้วยังต้องแพ้ให้ที่หร่านหมิงมาอยู่ที่เมืองหลวงเป็นเพราะเผลอไปชนกับคนอื่นที่บ้านเกิด ทำให้อีกฝ่ายล้มกระแทกบาดเจ็บหนัก ถูกทางการจับกุม หลังจากตัดสินโทษก็ถูกคุมตัวเข้าเมืองหลวงเมื่อรอการประหารหลังฤดูใบไม้ร่วงแต่เสนาบดีกรมอาญามองว่าไม่ใช่ความผิดของหร่างหมิง หลังจากโบยห้าสิบไม้ก็ปล่อยตัวทว่าหร่านหมิงไม่มีเงินติดตัว เขาถูกโบยห้าสิบไม้ ร่างกายมีบาดแผล ไม่อาจเดินทางกลับบ้านเกิดโชคดีที่ตอนนั้นฉู่หนิงกำลังรับสมัครทหาร หร่านหมิงจึงลองไปสมัครและถูกกวนอวิ๋นเจอเข้า สุดท้ายก็แนะ
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 168
หลิงเฟยเยียนหายใจไม่ออกเพราะถูกบีบคอ นางโบกมือทั้งสองอย่างยากลำบาก พยายามจับมือขององค์รัชทายาท แต่องค์รัชทายาทกลับจับนางโยนลงที่เตียงอย่างแรง“พูดมา เมื่อคืนนี้เจ้าได้ทำเรื่องที่ผิดต่อข้าหรือไม่!”องค์รัชทายาทตามไปจับไหล่หลิงเฟยเยียนและถามด้วยเสียงตะคอกหลิงเฟยเยียนสูดหายใจเอาอากาศเข้าปอด แววตาเผยถึงความสิ้นหวัง“ในสายตาท่าน หม่อมฉันดูเป็นคนใจง่ายแบบนั้นหรือเพคะ?”หลิงเฟยเยียนไม่ตอบคำถาม แต่ถามกลับแทนว่าเหตุใดองค์รัชทายาทถึงไม่เชื่อใจนางนี่ทำให้องค์รัชทายาทโมโหหนักขึ้นไปอีก“เพี้ยะ!”ใบหน้าหลิงเฟยเยียนปรากฏรอยฝ่ามือ ใบหน้าซีกซ้ายบวมทันที“ข้ากำลังถามเจ้าอยู่ มันใช่เวลาที่เจ้าจะมาถามข้าหรือ?”องค์รัชทายาทกระชากหลิงเฟยเยียนขึ้นจากเตียง “พูดมา เมื่อคืนนี้เจ้าทำอะไรกับฉู่หนิงกันแน่?”หลิงเฟยเยียนไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะโดนปฏิบัติแบบนี้ในฐานะบุตรสาวของเสนาบดีกรมอาญา นางได้รับการทะนุถนอมมาตั้งแต่เด็ก หลังจากได้เป็นพระชายารัชทายาทก็ยิ่งได้รับการยกย่องนับถือแต่แล้วตอนนี้นางกลับเหมือนสุนัขจรจัด ถูกองค์รัชทายาททุบตี!นาง ทนไม่ได้!ไม่รู้เช่นกันว่าหลิงเฟยเยียนเอาเรี่ยวแรงมาจาก
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 167
องค์รัชทายาทโมโหมาก!เพียงคิดว่าชายาตัวเองอาจจะถูกฉู่หนิงย่ำยี เขาก็อยากพาองครักษ์ตำหนักบูรพาไปบุกจวนเผิงไหลจวิ้นอ๋องเดี๋ยวนี้แต่สติที่ยังพอหลงเหลืออยู่บอกให้เขาตัดสินใจตรวจสอบเรื่องนี้ก่อนทว่าภายในเวลาแค่หนึ่งคืน องครักษ์ตำหนักบูรพาสืบไม่พบอะไรทั้งนั้นแม้แต่นางกำนัลสองคนของหลิงเฟยเยียนก็ยังบอกว่าฉู่หนิงกับหลิงเฟยเยียนอยู่ในห้องด้วยกันไม่ถึงสามเค่อสามเค่อ จะว่านานก็ไม่นาน จะว่าสั้นก็ไม่สั้น เรื่องนี้ช่วยบรรเทาเพลิงโทสะขององค์รัชทายาทลงไม่น้อยหลังจากสงบจิตสงบใจและล้างหน้าเรียบร้อยถึงค่อยไปประชุมที่ท้องพระโรงการประชุมก็เหมือนๆ เคย ไม่คุยเรื่องภัยแล้งน้ำท่วมก็คุยเรื่องสถานการณ์ที่แนวหน้า รวมถึงความสัมพันธ์กับต้าจ้าวเรื่องพวกนี้ถูกยกมาคุยเป็นสิบรอบแล้วแต่ก็ยังไม่ได้ข้อสรุป วันนี้ก็เช่นกันแต่ละฝ่ายโต้เถียงกันไปมาแต่ไม่เกิดผล ฮ่องเต้เห็นว่าควรแก่เวลาแล้วก็สั่งให้แยกย้ายไปหารือกันเององค์รัชทายาทเป็นห่วงพระชายา อยากรีบกลับไปปลอบประโลม เผื่อว่าจะถามได้ความอะไรบ้างแต่เพิ่งจะออกจากท้องพระโถง บรรดาองค์ชายด้านหลังก็ไล่ตามมาองค์ชายรองตะโกนเรียก “เสด็จพี่ ช้าก่อน!”องค์รัชทายา
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 166
รอไว้พรุ่งนี้รวบรวมนักโทษหมื่นคนได้ กองทัพทั้งสี่ของเขาก็จะนับว่าเตรียมพร้อมเรียบร้อย เหลือแต่ต้องฝึกฝน!……ตำหนักบูรพาองค์รัชทายาทเดินวนไปมาในตำหนัก ภายในใจกระวนกระวายถ้าเกิดพระชายารัชทายาทเอาสมบัติของตำหนักบูรพาคืนมาไม่ได้ องค์ชายคนอื่นๆ คงได้หัวเราะเยาะเขาแน่ครั้นมองตำหนักที่ว่างเปล่า เขายิ่งคิดก็ยิ่งโมโหทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าสารเลวฉู่หนิง ฉวยโอกาสตอนที่เขาไม่อยู่เข้ามาขนสมบัติ!อย่าให้ข้าจับเจ้าได้นะ ไม่อย่างนั้นข้าจะทำให้เจ้าตายทั้งเป็น!องค์รัชทายาทยกมือตบโต๊ะด้วยความโมโหแต่สิ่งที่สัมผัสได้กลับมีเพียงอากาศ!พอก้มลงมอง แม้แต่โต๊ะไม้จินซือหนานมู่ตัวโปรดก็ยังถูกขนเอาไปสีหน้าขององค์รัชทายาทม่วงเหมือนตับหมูโชคดีที่ตอนนี้ หลิงเฟยเยียนเดินเข้ามาพอดี“ถวายพระพรองค์รัชทายาท!”องค์รัชทายาทตาเป็นประกาย รีบประคองให้นางลุกขึ้นก่อนถาม “เป็นอย่างไรบ้าง?”หลิงเฟยเยียนขมวดคิ้ว “หม่อมฉันไร้ความสามารถ นำสมบัติกลับมาได้เพียงครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งที่เหลือถูกฉู่หนิงขายให้องค์ชายท่านอื่นๆ”คำตอบของนางทำให้องค์รัชทายาทหน้าเขียวคล้ำแต่เมื่อนึกถึงว่าอย่างน้อยก็ได้กลับคืนมาครึ่งหนึ่ง เ
