LOGINShare
บทที่ 7 กระชับความสัมพันธ์ 2
Last Updated:
2025-09-05 12:34:31“อื้อ” ชายหนุ่มที่สวมเพียงกางเกงนอนเข้ามาสวมกอดภรรยาจากทางด้านหลัง ตอนนี้ก็ปาเข้าไปเกือบสิบโมงอยู่แล้ว
“ไปล้างหน้าแล้วมาทานขนมปังได้แล้วค่ะ” ฟอด มัชชุพรใช้ริบบิ้นรวบผมตัวเองไว้อย่างง่าย ๆ สวมชุดเดรสแขนยาว กระโปรงสั้นแต่ไม่รู้ว่ามันยั่วยวนสายตาสามีของเธอได้ยังไงกัน แถมมือไม้ก็เริ่มอยู่ไม่สุข “อื้อ พี่ทิณ” ชายหนุ่มอุ้มร่างบางไว้บนเค้าเตอร์ในครัว
“จะทำอะไรคะ” เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ตอบก็เลยคว้าขนมปังที่อบไว้มาส่งเข้าปากทันที ที่เห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะโน้มตัวเข้ามา
“อุบ”
“ทานอะไรรองท้องก่อนสิคะ” เขากัดขนมปังในมือกินจนหมดก่อนจะเอ่ยทะเล้น “กินหมดแล้วกินของหวานต่อเลยได้ไหม” มัชชุพรหน้าแดง “พี่ทิณ” ไม่พูดเปล่ายังบดเบียดเอวเข้ากับน้องสาวของเธอหน้าตาย มือหนึ่งก็หยิบจับผลไม้ มือหนึ่งก็ยกกาแฟมาดื่ม แต่สายตากลับจ้องมองมายังภรรยาตัวน้อยไม่วางตา ส่วนมัชชุพรได้แต่นั่งอ้าขาอยู่บนเค้าเตอร์โดยมีสามีหมาป่ายืนแทรกกลางอยู่อย่างนั้น ก่อนจะอุ้มภรรยารักเข้าเอวจูบหยอกล้อกันไปถึงโซฟาห้องนั่งเล่น
มัชชุพรนั่งอยู่บนตัก ก่อนจะชันเข่าขึ้นมาจูบตอบกลับสามีที่เหมือนอารมณ์จะเตลิดได้ง่าย มือใหญ่บีบเคล้นแก้มก้นขาวจนเนื้อปลิ้นก่อนจะเกี่ยวชั้นในลงมา มัชชุพรให้ความร่วมมือแต่โดยดี จนปราการนั้นคาอยู่ตรงข้อขาข้างหนึ่ง เธอถูไถความเปียกปอนนั้นกับหัวบานหยักก่อนจะค่อย ๆ ยกบั้นท้ายขึ้นเล็กน้อย กดกลืนแท่งร้อนนั้นไปจนหมด
“อื้อ”
“พี่ชอบตอนที่มัชใส่กระโปรงที่สุด”
“แล้วใส่ชุดอื่นไม่ชอบเหรอคะ” มัชชุพรถามเสียงกระเส่าก่อนจะเริ่มบดเอว หาจังหวะที่ชอบ “อื้อ” มือหนาประคองเอวบางที่หมุนควงไปตามจังหวะก่อนจะตอบ “ชุดอื่นถอดยาก” ตอนนี้พวกร่างกายส่วนบนของมัชชุพรยังมีชุดเดรสปกปิดร่างกายส่วนบนไว้เหมือนเดิม ส่วนบราเซียลายลูกไม้ถูกดึงจนหลุดลุ่ยอยู่ใต้อาภรณ์นั้น สองมือกอบกุมเต้าที่เด้งขึ้นลงเมื่อเจ้าของกำลังขย่มในจังหวะสุดท้ายที่กำลังจะถึงฝั่งฝัน
มัชชุพรกัดริมฝีปากตัวเองแน่น ก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อใกล้เสร็จสม “อ๊า” เทวทิณณ์เองก็เช่นกันเขาแทงสวนขึ้นไปก่อนจะถึงก่อนจะปลดปล่อยเมล็ดพันธุ์ โพรงถ้ำนั้นบีบเคล้นทุกหยาดหยดจนเขาแทบจะหลอมละลาย เป็นมอร์นิ่งเซ็กซ์ที่ไม่หวือหวาเร่าร้อนเท่าเมื่อคืน แต่กลับอิ่มเอมใจเป็นอย่างมาก
สองสามีภรรยานั่งพักกันสักครู่ พวกเขาอิงหน้าผากแนบกันอยู่อย่างนั้น ก่อนจะหัวเราะออกมา
“เมียพี่หวานที่สุด” แถมยังซุกไซ้อยู่ตรงซอกคอ สองมือก็ขยำสองเต้าอยู่อย่างนั้น
“พอแล้วค่ะ…เดี๋ยวคุณแม่จะรอนะคะ” มัชชุพรเอ่ยปรามสามีที่มีทีท่าว่าจะเลยเถิด เมื่อคืนก็ฟัดเธอจนเกือบรุ่งสางขนาดนั้นแล้วแท้ ๆ
“เห็นใจพี่เถอะนะคะ”
“พอแล้วค่ะ” มัชชุพรรีบลุกขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแท่งร้อนที่เริ่มจะแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง น้ำสีขาวขุ่นไหลเปรอะเปื้อนไปตามต้นขาด้านใน หญิงสาวเขินอายก่อนจะรีบหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดลวก ๆ รีบวิ่งเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่อีกรอบ
เทวทิณณ์เห็นท่าทีเขินอายของภรรยาก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้…เห็นแล้วมันเขี้ยว อยากจะฟัดจนช้ำ คิดแล้วก็หัวเสีย ไม่แปลกที่เขาจะหิวโซและอดอยากปากแห้งขนาดนี้ ก่อนหน้านี้โหมงานหนักจนแทบไม่มีเวลาคิดเรื่องอย่างว่า ยิ่งช่วงวันหยุดยาวแบบนี้เขาต้องตุนไว้เสียหน่อยแล้ว
Latest chapter
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย ตอนพิเศษ 2 ครอบครัวสุขสันต์
วันนี้ธิชาและเพื่อนรักอย่างมัชชุพร ทั้งสองครอบครัวนัดกันมาเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจที่ทะเลแห่งหนึ่งในภาคใต้มิตรภาพที่ยาวนานร่วมสิบปีของสองสาว ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เห็นภาพนี้ด้วยกัน รวมไปถึงสองหนุ่มเพื่อนสนิทอย่างเทวทิณณ์และพิภพ ที่ต่างก็มองภรรยาและลูกน้อยก่อปราสาททรายกันอย่างสนุกสนาน“ถ้ารู้ว่ามีครอบครัวแล้วมีความสุขอย่างนี้ กูมีไปนานแล้ว ไม่น่าไปฟังไอ้พวกนั้นที่เอาแต่บ่นกระปอดกระแปด” เทวทิณณ์ยกเบียร์กระป๋องในมือขึ้นมาจิบก่อนจะยักไหล่ “ก็ไอ้พวกนั้นไม่ได้มีเมียเหมือนมัช และไม่ได้ใจกว้างเหมือนธิชา” เทวทิณณ์ได้ทีเอ่ยชมภรรยาไม่ขาดปาก“ก็จริง ชาเค้าไม่เคยทำตัวแบบว่าเมียใหญ่สุด หรือกูต้องทำตัวเป็นพ่อบ้านใจกล้า ไอ้พวกนั้นทำยังกะว่าเรื่องแต่งเมียเหมือนขายของหรือไง”“ก็โดนคลุมถุงชน เป็นกูก็ไม่อยากกลับบ้านเปล่าวะ”“ดีที่ชาเค้ายังกลับมาหากู ไม่งั้นกูคงไม่ได้เห็นภาพนี้ หรือไม่ก็ไม่มีภาพนี้ในหัวเลย” เทวทิณณ์ตบบ่าเพื่อนรักเพื่อให้กำลังใจ“รักษาเค้าให้ดี ๆ ไม่ใช่ละเลยทำตัวเสเพลเหมือนเดิมอีกนะมึง ลูกเต้าก็มีแล้วทำตัวให้สมกับที่เป็นพ่อคน”“ครับ” พิภพหันมาพนมมือไหว้เพื่อนรัก ที่สั่งสอนยังกะพ่อ ตั้งแต่แต่งงาน
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย ตอนพิเศษ 1 พิภพ x ธิชา
คู่แต่งงานใหม่ก็พากันมาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ไกลถึงต่างประเทศ ธิชาและพิภพต่างก็กกกอดกันอย่างแนบแน่นทุกเช้าค่ำระหว่างท่องเที่ยวฮันนีมูนในโรงแรมแห่งหนึ่ง “อื้อ สะ สามี เบาหน่อย”ตั้งแต่งานแต่งงาน พวกเขาทั้งสองต่างก็เหนื่อยลากเลือดกันทั้งคู่ ไม่มีเวลามาจู๋จี๋ตามประสาข้าวใหม่ปลามันกันสักเท่าไหร่ สรรพนามที่เอ่ยเรียกกันก็เปลี่ยนไป“ชาจ๋า ชาของพี่หวานที่สุด”“อื้อ”สองเต้าที่ถูกมือใหญ่บีบเคล้น อีกทั้งยังถูกดูดอย่างกระหายอย่างนี้ทำเอาธิชาถึงกับกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ได้ เห็นแต่ผมดกดำที่ขยับอยู่ตรงหน้าอกของเธออยู่นานสองนาน เขาทั้งขบกัด หยอกล้อกับเม็ดบัวทั้งสองข้างอย่างมันเขี้ยว ร่างบางสั่นระริกด้วยความเสียว อีกทั้งช่องทางสวาทยังหลั่งน้ำเมือกสีใสออกมาจนต้นขาด้านในเฉอะแฉะไปหมด สองขาถูไถกับเตียงกว้างจนผ้าปูที่นอนยับย่น ข้อมือได้แต่กำมุมหมอนเพื่อระบายความเสียวที่ตีตื้นขึ้นมาทำเอาเธอเกือบจะเสร็จสมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง“อ๊ะ”พิภพจูบลูบไล้ร่างกายที่สะโอดสะอง เอวคอดสะโพกผาย ธิชามีรูปร่างเหมือนนาฬิกาทราย ผู้ชายอย่างพิภพไม่รู้ว่าร่างกายที่ผอมเพรียวของเธอแบกเต้าทรงโต และเข่าที่แบกสสะโพกผายได้ยังไง ไม่ว
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 10 เวลาคือคำตอบ 3
“ไม่ต้องร้องแล้วนะคะคนดี” พิภพเอ่ยปลอบพลางก้มลงจูบหน้าผากเนียนด้วยความรักใคร่ กระชับอ้อมกอดให้แน่นมากยิ่งขึ้น พอเห็นเพื่อนรักแต่งงานมีครอบครัวที่สมบูรณ์พูนสุข มันก็กระตุ้นความปรารถนาของพิภพให้แจ่มชัดมากยิ่งขึ้น เขาประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงานแล้ว แต่ชีวิตคู่กลับตรงกันข้าม เขาจินตนาการการมีครอบครัว แต่งงานมีลูกกับใครสักคนไม่ออก หากตอนแรกเขาไม่เลิกกับธิชาก็คงยังมองภาพนั้นไม่ออก แต่พอได้เลิกรากับอีกฝ่ายไป ภาพที่เคยเลือนรางและคิดว่าไม่มีอยู่จริงกลับมองเห็นเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น เขาวาดภาพบ้านและครอบครัวของตัวเองออกมาหลายภาพ และมองเห็นอนาคตที่จะใช้ชีวิตร่วมกับใครอีกคนไปจนแก่เฒ่า และคนคนนั้นก็คือธิชา…หญิงสาวตรงหน้าหากไม่เคยสูญเสียก็ไม่รู้คุณค่าของมันวันนี้เขารู้ซึ้งแล้ว และจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดมือเป็นครั้งที่สองงานแต่งงานของธิชาและพิภพจัดขึ้นที่ริมทะเลจังหวัดหนึ่งในภาคใต้ บรรยากาศเรียบง่ายแต่อบอุ่น มีญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงคนสนิทเพียงเท่านั้น มัชชุพรและเทวทิณณ์พร้อมยัยหนูมัชฌิมาในวัยแปดเดือน สวมชุดกระโปรงน่ารักพร้อมผ้าคาดหัว บนแท่นเวทีบ่าวสาวกำลังเอ่ยคำสาบาน‘ข้าพเจ้านายพิภพ รับ นางสาวธิ
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 10 เวลาคือคำตอบ 2
ไม่รู้ว่าสถานะนี้คืออะไร แต่ต่างฝ่ายต่างสบายใจที่จะไปมาหาสู่กันอย่างนี้ บางทีเวลาก็ช่วยเยียวยาและตกตะกอนความคิดต่าง ๆ ให้ผู้คนต่างก็เติบโตและไม่จมกับความผิดพลาดในอดีต อีกทั้งตอนนี้พวกเขาต่างก็เดินหน้าด้วยความระมัดระวัง เพราะรู้แล้วว่ากว่าจะเจอรักดี ๆ คนรักดี ๆ ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องแตกสลายและเสียน้ำตามากมายไปไม่รู้เท่าไหร่กว่าจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง พูดคุยและหัวเราะด้วยกันอีกครั้งแบบนี้ โดยเฉพาะอดีตคาสโนว่าอย่างพิภพ ที่เหมือนจะถูกถอดเขี้ยวเล็บไปจนหมด ตอนนี้กลายเป็นคนที่เจอตัวยากพอ ๆ กับเทวทิณณ์ อย่างเทวทิณณ์ที่กำลังจะเป็นพ่อคนอยู่ติดบ้านก็ไม่แปลก แต่คนที่มักจะออกท่องราตรีเป็นประจำอย่างพิภพกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ อยู่ติดบ้าน ออกสังสรรค์บ้างแต่ก็นับครั้งได้ ธิชาเองก็ไม่เคยกะเกณฑ์หรือพูดขอร้องอะไร เธอไม่เคยพูดให้เขาเปลี่ยน เพราะหากเขาไม่เปลี่ยน ใครก็คิดที่จะเปลี่ยนเขาไม่ได้ อีกทั้งธิชาก็ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามครรลอง ถ้าถามถึงความรู้สึก…เธอก็ยังรักตัวเองมากกว่าจะรักใครคนอื่นหลังจากดูหนังจนจบ พิภพก็พาหญิงสาวมาทานอาหารดาดฟ้าโรงแรมดัง “นี่หรือเปล่าคะที่ย้ำนัก
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 10 เวลาคือคำตอบ
ตั้งแต่วันนั้นธิชากับพิภพก็ไม่ได้เจอกันอีกจนงาน Baby Shower ของยัยมัชที่จัดงานที่บ้านสวนที่อยุธยาบ้านของพี่ทิณ เรียกได้ว่าเป็นงานรวมกัลยาณมิตรเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ เพื่อนฝูง ต่างก็มากันเกือบครบหมด ว่าที่คุณแม่ผิวพรรณเปล่งปลั่ง ไม่ใช่แค่แขกในงานที่ลุ้นเพศ สามีอย่างเทวทิณณ์เองก็ลุ้นจนตัวโก่งเหมือนกัน มีแต่มัชชุพรที่รู้ ลูกโป่งสีสวยบรรจุแผ่นกระดาษไว้ภายใน สีฟ้าลูกชาย สีชมพูลูกสาว เพื่อน ๆ ต่างก็พนันกันอย่างสนุกสนาน ธิชาเองก็เหมือนกัน ลูบท้องยัยมัชออกจะบ่อย ท้องแหลมแบบนี้โบราณเขาว่าจะได้ลูกสาว งานปาร์ตี้เล็ก ๆ แต่ทว่ากลับอบอุ่น ตอนนี้เองพิภพก็เดินมาหาเธอ พวกเขาต่างก็ไม่มีใครเคอะเขิน พูดคุยทักทายกันอย่างออกรสตามประสาคนรู้จัก“ชาว่าไอ้ทิณจะได้ลูกชายหรือลูกสาว”“ต้องลูกสาวอยู่แล้วค่ะ”“ถ้าลูกชายล่ะ?”“งั้นมาพนันกันไหมละคะ” ก่อนจะหัวเราะออกมาทั้งคู่มัชชุพรถือลูกโป่งยักษ์สีขาวไว้ในมือ เพื่อน ๆ ต่างส่งเสียงเชียร์ฝั่งเพื่อนชายก็ส่งเสียง BOY/ ส่วนฝั่งผู้หญิงก็ GIRL ต่างไม่มีใครยอมใคร อีกทั้งข้าวของเครื่องใช้เด็ก ๆ ที่เพื่อน ๆ ต่างขนมาให้กองพะเนินจนคุณย่าอย่างสาวิตรีอดที่จะหัวเราะกับคนห
สาจ๋า…โปรดอย่าละเลย บทที่ 9 รู้ว่ามีอยู่ก็สายไป 3
หลังจากเกิดเรื่องทางบริษัทเองก็ไม่ได้ใจดำกับลูกน้อง ทางหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานต่างก็เอ่ยปากให้ธิชาลาพักได้อีกสักสองสามวัน เพราะเป็นห่วงเรื่องสภาพจิตใจ และคดีความ แต่ธิชาปฏิเสธอีกทั้งงานตรงหน้าทำให้สมองของเธอหยุดคิดเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมาได้ขณะหนึ่ง เพื่อนร่วมงานก็ต่างชวนคุย ดีกว่านั่งอุดอู้อยู่ที่โรงแรมเป็นไหน ๆ ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ทางพิภพเองก็บอกว่ารอให้หาคอนโดได้ใหม่จะส่งมาให้ เธอเองก็เห็นว่าไม่เสียหายอะไร จึงเอาตามนั้น แต่ระหว่างนี้ก็ไม่มีอะไรเกินเลยกันอีก แม้จะพักอยู่ห้องเดียวกันก็ตามธิชาเองก็รู้สึกปลอดภัยที่อีกฝ่ายมาอยู่เป็นเพื่อน หากสภาพจิตใจดีมากกว่านี้อีกสักหน่อยคงต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิม…แต่เธอเองก็ไม่ได้เห็นแก่ตัว พยายามหาห้องใหม่ให้เร็วที่สุด ทางอิทธิเองก็เอ่ยปากช่วยหาห้องใหม่ให้ รวมไปถึงเพื่อนร่วมงานหญิงโสดหลายคนก็แนะนำให้อยู่บ้าง แต่เธอต้องขบคิดสักเล็กน้อย ห้องที่ดี ความปลอดภัยสูงราคาก็แพงตาม ลำพังพนักงานออฟฟิศเงินเดือนไม่มากเท่าไหร่ จะให้หารูมเมทก็ไม่ชอบ เฮ้อ!ธิชากลับโรงแรมที่พักด้วยสภาพอิดโรย หลังเลิกงานต้องตระเวนหาที่อยู่ใหม่อีก “ชา กลับมาแล้วเหรอ ทานอะไรหรือย
You may also like
ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น46.2K viewsดวงใจอันธพาล NC25+
ฅนบนดอย50.5K viewsสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์68.8K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์28.4K viewsวิวาห์พยศใจ
อัญญาณี109 viewsเผลอใจรักนางบำเรอ
จินต์พิชา579 viewsไม่อยากรักก็ต้องรัก
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง71 viewsสายใยรักแห่งหัวใจ
ญาสิตา93 views
