Share

บทที่ 6

last update Last Updated: 2025-05-15 23:01:27

"โหห ป้าครับ ว่าแต่คุณแม่อยู่หรือเปล่าครับวันนี้ผมอยากจะขอมาฝากท้องด้วยคน" พูดพร้อมกับชูนิ้วชี้ขึ้นมาตั้งตระหง่านเพื่อส่งเสริมอริยาบทภาพประกอบคำพูดของตัวเอง

"อยู่ค่ะ วันนี้คุณผู้หญิงลงครัวทำอาหารด้วยตัวเองเลย"

"ครับ งั้นเดี๋ยวผมขอตัวไปหาคุณแม่ก่อนนะครับ" สิงห์จุมพิตซ้ายขวาที่พวงแก้มนุ่มยืดหยุ่นของคุณป้าแจ่มสลับกันเพื่อเป็นการอำลา ก่อนที่จะเดินเข้าไปในตัวบ้านขนาดใหญ่พร้อมกับยกฝ่ามือขึ้นเสยผมแบบลวกๆ

ภายในห้องครัวอบอวลไปด้วยกลิ่นอาหารหอมโชยลอยขึ้นมาแตะปลายจมูกพร้อมกับปรากฏควันสีเทาหม่นแกมขาวฟุ้งกระจาย

"สวัสดีครับคุณแม่" สองมือยกประนมแล้วก้มไหว้จนศีรษะแทบจรดกับหัวเข่า

"ไง กลับมาแล้วหรือไง" นี่คือคำทักทายแรกที่ได้ยินจากริมฝีปากของมารดา

"ครับ กลับมาตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น"

"มาคนเดียว?" นุช หรือ กนกนุชประธานสมาคมอนุรักษ์พันธุ์ไม้ไทยเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณก้องเกียรติหุ้นส่วนบริษัทจำหน่ายอาหารหมาชื่อดัง ซ้ำยังเป็นที่นับหน้าถือตาของเราในแวดวงสังคมไฮโซพวกคุณหญิงคุณนายอีกด้วย

"ครับ" น่าเบื่อหน่ายของลูกชายหล่อนก็พอจะเดาออกว่าเกิดจากสาเหตุอะไร

ก็แม่ภรรยาตัวดีนั่นน่ะสิ! กนกนุชชอบลูกสะใภ้คนนั้นเสียจริง ทั้งเงียบ เซ่อร์ จืดชืด ไร้รสนิยม ไม่มีอะไรคู่ควรกับตำแหน่งนี้เลยสักนิดแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ก็เลยต้องจำใจรับอย่างกัดฟันฝืน

"หึ! ทะเลาะกับเมียมาล่ะสิท่า"

"น้ำหนึ่งเปลี่ยนไปมากเลยครับแม่ แม่รู้หรือเปล่า" สีหน้าครุ่นเครียดของลูกชายทำให้กนกนุชหรี่ตามองเขาด้วยความแปลกใจ

"ฉันไม่ได้ใส่ใจเรื่องเมียแกเท่าไหร่หรอกไร้สาระ" กนกนุชไหวไหล่ตอบ "ฉันก็บอกแกแล้วว่ารีบๆหาทางหย่ากับแม่นั่นซะ หนูพรฟ้าลูกสาวของคุณหญิงพรสวรรค์รองประธานสมาคมอนุรักษ์พันธุ์ไม้ไทยทั้งเพียบพร้อม รูปสวย กิริยาวาจาน่ามองไม่อืดจืดชืดและที่สำคัญเรียนจบปริญญาโทจากต่างประเทศ"

นี่คืองานอดิเรกอย่างหนึ่งของคุณหญิงกนกนุช นั่นก็คือหาเมียและยัดเยียดให้กับลูกชาย! ช่างสอด ช่างยุพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ผัวเมียแตกหักกัน

"จะให้ผมทำอย่างนั้นได้ไงล่ะครับแม่ ท่านเจ้าสัวคงได้ส่งคนมาหักคอหรือตัดหนทางทำมาหากินผมน่ะสิ" ใครๆเขาก็รู้ว่าท่านเจ้าสัวคุณปู่ของไฮโซน้ำหนึ่งมีอิทธิพลและอำนาจมากแค่ไหน เขาคงไม่โง่ลงไปเล่นกับไฟหรอก! แม้นที่ผ่านมาจะแอบลักกินขโมยกินเก็บเล็กผสมน้อยหาเศษหาเลยไปบ้างแต่ก็ยังพอให้อภัยได้เพราะเมียช่วยเอาไว้ แต่คราวนี้!

หึ! ตายกับตายสถานเดียวเท่านั้น น้ำหนึ่งคงไม่ยอมแน่ๆ หนำซ้ำเวอร์ชั่นใหม่นี้ยิ่งบีบบังคับให้เขาทำอะไรต่อมิอะไรยากขึ้นอีกด้วย

"แกก็ทำให้แม่นั่นทนไม่ได้แล้วออกไปจากชีวิตแกเองสิ ฉลาดทุกเรื่องแต่ทำไมเรื่องแค่นี้คิดไม่ได้ โง่!" กนกนุชมองค้อนลูกชายด้วยความเหลืออด

แต่จะให้เขาเลิกและหย่าขาดกับน้ำหนึ่งหัวใจมันก็หน่วงแปลกๆ...จริงอยู่ที่น้ำหนึ่งตอบสนองความต้องการทางด้านเพศตรงข้ามหรือเซ็กซ์ให้กับเขาไม่ได้ดีเท่ากับนางบำเรอคนอื่น ทว่าทุกครั้งที่เขากลับมาเหนื่อยๆก็จะมีเธอคอยช่วยดูแล ไม่ว่าจะเป็นทำอาหาร ป้อนข้าวป้อนยา เช็ดตัว แทบจะกลายเป็นสาวใช้ส่วนตัวไปเลยก็ว่าได้

"ครับ แล้วนี่มีอะไรพิเศษหรือเปล่าทำไมวันนี้แม่ถึงได้ลงครัวทำอาหารด้วยตัวเอง?" ปกติกนกนุชแทบจะไม่เคยจับตะหลิวหรือมีดเพื่อหั่นผักเลยสักครั้ง อาหารที่ใช้ประทังชีวิตสิ่งตั้งแต่เด็กจนโตป่านนี้ก็ล้วนเป็นฝีมือของคุณป้าแจ่มทั้งสิ้น

"ตะเสือ อยากกินยำปลาดุกฟูของโปรดฉันก็เลยต้องลงครัวเองนี่ไง" น้ำเสียงของกนกนุชดูอ่อนลงกว่าเมื่อครู่เป็นไหนๆเมื่อพูดถึงลูกชายคนโตซึ่งเป็นหัวแก้วหัวแหวน

เขามีบุตรชายสองคน คนโตชื่อเสือ ณัฐชนน เดชาวัฒนกุล อายุ 35 ปี ปัจจุบันเป็นเจ้าของสนามรถแข่งที่โด่งดังและมีชื่อเสียงอันดับต้นๆของเมืองไทย ได้แต่งงานกับพรรุ้ง บุตรสาวคนโตของคุณหญิงพรสวรรค์รองประธานชมรมอนุรักษ์พันธุ์ไม้ไทยเมื่อสามปีที่แล้ว ส่วนคนเล็กนั่นก็คือสิงห์

"ครับ วันนี้ผมจะมาฝากท้องที่นี่ด้วยคนนะครับ" ว่าจบสิงห์ก็เดินออกไปรอด้านนนอก

...

"เดินดีๆนะคะ" เขาแหงนหน้าขึ้นไปมองตามเสียงอ่อนหวานที่ดังมาจากบันไดด้านบน ทอดปรากฏเห็นภาพคู่รักชายหนุ่มคู่หนึ่งกำลังเดินประคองกันมาด้านล่างด้วยท่าทีสนิทสนมรักใคร่ "เอ้า! ไอ้สิงห์ มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ"

"มาเมื่อเห็น"

เสือและสิงห์ไม่ถูกคอ ไม่ลงรอยกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรเพราะเคยแอบชอบผู้หญิงคนเดียวกันนั่นก็คือ พรรุ้ง จำได้ว่าตอนนั้นเขาสู้สุดใจ พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อครอบครองแต่สุดท้ายแล้วเมื่อเขาไม่ได้เป็นผู้ถูกเลือก ก็ต้องยินยอมเดินออกไปแต่โดยดี

"เอ้าไอ้นี่! แล้วเมียมึงเป็นยังไงบ้าง"

"ก็สบายดี"

"สวัสดี สิงห์สบายดีนะ" สิงห์และพรรุ้งเคยเป็นเพื่อนร่วมรุ่นเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาด้วยกันมาก่อน เขาตามจีบหล่อนตั้งแต่ใส่กระโปรงจีบรอบจนกระทั่งเปลี่ยนเป็นทรงเอ ท้ายสุดก็ไม่สามารถก้าวขาข้ามผ่านกำแพงคำว่าเพื่อนได้

"อืม" เขามองหน้าอดีตเพื่อนแล้วค่อยๆตามลงมาทอดเห็นเนินหน้าท้องนูนผ่านชุดคลุมสีชมพูลายดอกเดซี่แลดูน่ารัก

เธอท้อง! ท้องลูกของไอ้เสือ

ตอนท้องแรกที่ทำให้ทั้งสองต้องมาร่วมหัวจมท้ายกันก็ดันลื่นล้มในห้องน้ำจนแท้ง...ต้องขูดมดลูกรักษาตัวอยู่นานเกือบปี

"มากินข้าวกันเถอะลูก อาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วนะ" กนกนุชตะโกนเสียงเรียกบอก ทำให้ทั้งสามคนละความสนใจจากกันแล้วเดินเข้าไปในห้องโถง

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารของเที่ยงวันนี้เต็มไปด้วยความอึมครึมเงียบเชียบจนน่าขนหัวลุก คงจะมีแค่สองสามีภรรยาเสือและพรรุ้งที่นั่งสวีทหวานโดยไม่เกรงใจสายตาอำมหิตของสิงห์เลยสักนิด

"ทำไมไม่พาเมียแกมาด้วยล่ะตะสิงห์" คุณก้องเกียรติผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชายคนรองด้วยความสงสัย

"น้ำหนึ่งไม่ว่างครับ"

"แกก็เพลาเพลาลงบ้างเรื่องผู้หญิงเนี่ย หัดเกรงใจแล้วไว้หน้าท่านเจ้าสัวหน่อย อย่าทำให้เขาต้องโมโหประเดี๋ยวบริษัทเราจะแย่" คุณก้องเกียรติรักและเอ็นดูสะใภ้คนรองเป็นพิเศษเพราะตกแต่งเข้ามาอย่างถูกต้องตามประเพณี เข้าตามตรอกออกตามประตูไม่ใช่รอให้ท้องป่องก่อนแล้วค่อยไปสู่ขอเหมือนหนูพรรุ้งจนทำให้พ่อแม่เขาต้องมาแหกอกถึงบ้าน

"จะไปอะไรนักหนา ท่านเจ้าสัวเองก็ไว้หน้าเราเหมือนกันนั่นแหละ ถ้าเกิดลูกชายเราไม่แต่งงานกับหลานสาวท่านก็คงไม่มีใครเอา จืดชืด น่าเบื่อขนาดนั้นคงได้ขึ้นคานแน่ๆ" คุณกนกนุชขัด หล่อนอยากจะได้หนูพรฟ้าบุตรสาวคนเล็กของคุณหญิงพรสวรรค์มาเป็นสะใภ้รองมากกว่า! "สู้หนูพรฟ้าของฉันไม่ได้เลยสักนิด"

"คุณป้ากำลังพูดถึงฟ้าอยู่หรือเปล่าคะ" จู่ๆพรฟ้าก็ปรากฏตัวเข้ามาในห้องโถง ในสภาพที่กำลังสวมเดรสกระโปรงระบายพริ้วประมาณเข่าพร้อมทั้งสะพายกระเป๋าแบรนด์ดัง หล่อนแต่งหน้าอ่อนๆด้วยเครื่องสำอางชั้นดีรับกับผมยาวสลวยสีน้ำตาลดำถึงกลางบ่าสร้างเสน่ห์ในตัวหญิงสาวได้ดีเยี่ยม

พรฟ้า เป็นน้องสาวของพรรุ้ง สะใภ้คนโตในตระกูลเดชาวัฒนกุล ปัจจุบันนี้อายุยี่สิบหกปีห่างจากผู้เป็นพี่สาวเพียงเจ็ดปีเท่านั้น

"หนูพรฟ้าา" กนกนุชลากเสียงยาว

"สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า พี่เสือ พี่สิงห์ พี่พรรุ้ง วันนี้ฟ้าแวะเอาขนมคุกกี้เจ้าประจำมาฝากคุณป้าค่ะ" พรฟ้าพูดพร้อมกับหย่อนสะโพกลงนั่งบนเก้าอี้ข้างๆสิงห์ "โห อาหารบนโต๊ะหน้าตารับประทานทั้งนั้นเลยค่ะ เที่ยงนี้ฟ้าขอมาฝากท้องที่นี่ได้ด้วยหรือเปล่าคะ".

"ได้เลยสิลูก วันนี้ป้าลงแรงทำกับข้าวด้วยตัวเองเลยนะ" กนกนุชยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ "ป้าแจ่ม ไปเอาจานมาให้คุณพรฟ้าหน่อย"

"ฟ้าต้องขอกราบขอบพระคุณคุณป้ามากเลยนะคะที่ให้ฟ้ามาร่วมรับประทานอาหารเที่ยงในวันนี้ด้วย ดูพร้อมหน้าพร้อมตาเลยเชียว" พรฟ้าเป็นคนแพรวพราวพูดจามีเสน่ห์จึงสามารถดึงดูดสายตรงข้ามได้ไม่ยาก

"ไม่ต้องเกรงใจเลยจ้ะ หนูพรฟ้าเป็นน้องสาวของหนูพรรุ้งสะใภ้คนโตของป้าก็เท่ากับว่าเป็นลูกสาวป้าอีกคนนั่นแหละ" นี่แหละเป้าหมายของกนกนุช

แถมวันนี้ก็บังเอิญเสียจริง...คุณก้องเกียรติรู้สึกปวดหลังจึงลาป่วยหนึ่งวัน คุณกนกนุชก็ไม่เข้าสมาคมอนุรักษ์พันธุ์ไม้ไทยเพราะลูกชายหัวแก้วหัวแหวนพาเมียมาพักที่บ้านก็เลยอยากจะดูแลคอยต้อนรับ ส่วนสิงห์ก็ดันแห้วจากพรีมมี่และมีปากเสียงกับภรรยาขอฝากท้องที่นี่!

ทุกอย่างลงตัวราวกับเตี๊ยมมา!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 46

    “ไม่ใช่สักหน่อยครับ” นนทกานต์ค้อนเล็กน้อย “ดอกไม้พวกนี้ผมเป็นคนเลือก และคัดสรรเองกับมือเลยนะครับ แล้วน้ำหนึ่งรู้ความหมายของพวกมันหรือเปล่าครับ”“ไม่ทราบค่ะ” แต่ใจลึก ๆ แล้วก็รู้นั่นแหละแค่ไม่อยากหักหน้าเขาเฉย ๆ ไหน ๆ เขาก็อุตส่าห์เตรียมตัวมาซะดิบดีก็ยินยอมปล่อยให้พูดไปเพื่อดูความพยายามเสียหน่อย“ตรงนี้คือดอกทานตะวัน ดอกไม้สีเหลืองสดอร่ามที่เมื่อบาน และหันเข้าหาแสงจากดวงอาทิตย์ มันเป็นดอกไม้ที่สื่อถึงความเชื่อมั่น เชื่อมั่นในรักเดียวใจเดียว ความรักที่มั่นคงเสมอ...” เขาก็ใช้นิ้วชี้ดอกต่อไป “ส่วนนี่คือดอกลิลลี่สีชมพู มันเข้าทำนองแสดงถึงการค้นหาความรักแล้วพบว่านี่แหละคือที่สุดของหัวใจที่ผมตามหามาโดยตลอด”“แล้วดอกเล็ก ๆ นี่ล่ะคะ...ถ้าไม่สังเกตฉันมองไม่เห็นเลยนะเนี่ยว่ามีด้วย”“ผมดีใจนะครับที่น้ำหนึ่งสังเกตเห็น เพราะนี่...คือดอกคัตเตอร์ ดอกไม้สำหรับคนที่แอบรัก มักจะถูกเป็นดอกไม้ประดับแซมเพื่อความสวยงามมากกว่า มันก็มีความหมายคล้าย ๆ กับว่า ถึงแม้น้ำหนึ่งจะมองไม่เห็นผมก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงเสียผมก็ยังอยู่ตรงนี้ และยังมีแค่น้ำหนึ่งเสมอ” ทุกคำที่เขาเอ่ยออกมารู้ได้เลยว่าถูกกลั่นจากหัวใจ...เขาใช้

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 45

    @ภัตตาคารสุดหรู...ใจกลางเมืองขึ้นชื่อว่าเป็นร้านอาหารมือทอง วัตถุดิบทุกชนิดส่งตรงมาจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์โดยเชฟผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านประสบการณ์ด้านการทำงานมานานหลายสิบปีจนได้รับโล่รางวัลเกียรติยศมากมายแน่นอนว่ากว่าจะมาที่นี่ได้ย่อมต้องผ่านการจองคิวล่วงหน้าเป็นระยะเวลาเกือบสองเดือนเลยทีเดียว แต่โชคดีที่เจ้าของร้านเป็นเพื่อนสนิทของนนทกานต์จึงใช้เส้นใช้สายลัดเลาะล็อกห้องวิวสวยที่สุดเอาไว้ได้ร่างบางระหงในชุดเดรสสีชมพูกระโปรงระบายยาวคลุมเข่าปักเป็นลายดอกไม้สลักสลวยอย่างประณีตจากดีไซเนอร์ระดับมืออาชีพ...ส่วนด้านบนนั้นคือสายเดี่ยวบ่าใหญ่เว้าหลังกว้านลงมาเล็กน้อยแลดูสวยหมดจด พร้อมทั้งปล่อยผมยาวสลวยถึงกลางหลัง แต่งหน้าอ่อน ๆ ริมฝีปากกระจับสีชมพูพีชนับได้ว่าองค์ประกอบครบถ้วนสามารถเรียกแรงดึงดูด และความสนใจจากเพศตรงข้ามเป็นอย่างดีส่วนร่างของชายฉกรรจ์กำยำสูงโปร่ง...วันนี้เขาเองก็สวมเครื่องแต่งกายครบเครื่อง มาในชุดสูทสุภาพสีเทา นับได้ว่าตอนปกติดูหล่อเหลาแล้ว...ตอนนี้คล้ายกับมีอะไรสักอย่างดลจิตดลใจทำให้เพิ่มลิมิตสูงขึ้นเป็นหลายเท่าทั้งสองคนนั่งมองหน้ากันท่ามกลางแสงเทียนสว่างไสว รอบ ๆ นั้นมีอาหารเม

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 44

    เมื่อเป็นเช่นนี้ชายหนุ่มถึงกับปล่อยโฮร่ำไห้ออกมาน้ำมูกน้ำตาเปียกปอนชโลมอาบสองพวงแก้ม คล้ายกับว่าเสือ สิงห์ กระทิงป่ากำลังคำรามแผดเผาไฟอันร้อนรุ่มที่อยู่ภายในกายให้ค่อย ๆ ทุเลาลง“แม่ครับ ฮึก ฮื่อ”ตอนนี้ทำให้เขาได้รู้ว่า...ความจริงแล้วแม่เองก็รักเขาเหมือนกัน เพียงแค่ท่านไม่เคยแสดงออกมาให้ตนได้รับรู้ แต่เขาก็ดันตีโพยตีพายว่าเป็นลูกนอกคอกที่คนในครอบครัวไม่เคยสนใจไยดี“ร้องออกมาให้พอ” ยามเห็นลูกร้องไห้หัวใจคนเป็นแม่เจ็บเพิ่มทวีคูณขึ้นเป็นสิบเท่า “ฉันเข้าใจแกนะว่าแกเองก็เจ็บปวดที่เห็นของรักของแกกำลังจะไปอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น แต่แกก็ต้องเข้าใจหนูน้ำหนึ่งด้วย แกทำผิดต่อเธอมาเยอะ เธอให้โอกาสแกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แกสัญญาว่าจะไม่ทำอีกทว่าแกก็ทำเหมือนเดิม...”“ผมผิดไปแล้วครับแม่...ผมขอน้ำหนึ่งคืนได้ไหมครับแม่ แม่ช่วยไปพูดกับน้ำหนึ่งให้น้ำหนึ่งยอมใจอ่อนให้โอกาสผมอีกสักครั้งได้ไหมครับแม่” น้ำเสียงเจือสะอึกสะอื้นขาดหายเข้าไปในลำคอเป็นช่วง ๆ อย่างติด ๆ ขัด ๆ เพราะการหายใจถี่ ๆ ที่ไม่ค่อยเป็นจังหวะสักเท่าไรนักเป็นผลพวงมาจากการบีบเค้นน้ำตาที่ค่อนข้างหนักหน่วงพอสมควร“โอกาสมันแทบไม่มีเหลืออยู่แล้ว...ทั้ง

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 43

    “ผมทราบเรื่องนั้นดีครับท่านเจ้าสัว ซึ่งผม คุณพ่อ คุณแม่ และทางครอบครัวของเราไม่ได้ติดใจอะไรในตัวของน้ำหนึ่ง เพราะคิดว่าในชีวิตนี้ทุกคนล้วนจะต้องพบเจอกับความผิดพลาดด้วยกันทั้งสิ้นครับ” นนทกานต์ตอบไปตามความจริง“แน่ใจแล้วเหรอว่ารักหลานสาวฉันจริง ๆ ไม่ใช่เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบ หลงเป็นชั่วครั้งชั่วคราว แต่พอได้ดั่งใจหวังก็ออกลายเปลี่ยนเป็นคนละคน ไม่สนใจแยแสทำเหมือนหลานสาวฉันไม่มีตัวตนเช่นความรักครั้งที่ผ่านมา” ท่านเจ้าสัวสุรเดชคงทนไม่ได้หากหลานสาวที่ตัวเองเฝ้าฟูมฟักทะนุถนอมเลี้ยงดูมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกต้องผิดหวังจากความรักเป็นครั้งที่สอง“ผมขอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ก็แล้วกันครับว่าผมจริงใจกับน้ำหนึ่งจริง ๆ” นนทกานต์ไม่ขอให้คำสัญญาเพราะรู้ดีว่ามันเป็นแค่เพียงลมปากที่ใคร ๆ ก็สามารถพูดได้ แต่สามารถทำตามสัจจะที่กล่าวไว้ได้หรือเปล่านั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง“อย่าทำให้ฉันผิดหวังก็แล้วกัน”“ครับท่านเจ้าสัว”“ฝากดูแลน้องด้วยนะพ่อนนท์ แล้วหลังจากนี้ก็เรียกฉันว่าคุณปู่เหมือนที่น้ำหนึ่งเรียกนั่นแหละ” ท่านเจ้าสัวสุรเดชเองก็ไม่ได้ปิดกั้นแต่ก็ใช่ว่าจะเปิดโอกาสให้มีช่องโหว่งมากจนเกินไป“ขอบคุณครับคุณปู่” นนทก

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 42

    “พี่สิงห์ปลอดภัยแล้ว ถ้างั้นหนึ่งก็ขอตัวก่อนนะคะคุณพ่อคุณแม่ไว้พรุ่งนี้หนึ่งจะเข้ามาเยี่ยมใหม่” เธอไม่จำเป็นต้องทำตัวให้เป็นทาสรับใช้คอยอยู่ดูแลสิงห์ในยามเจ็บไข้ไม่สบายหรือพักฟื้นที่โรงพยาบาล เพราะนั่นมันมีไว้สำหรับภรรยา และคนในครอบครัวเท่านั้น“จะกลับแล้วเหรอ? แม่ว่าสิงห์น่าจะอยากให้หนูน้ำหนึ่งอยู่เป็นเพื่อนมากกว่านะจ๊ะ” หากลูกชายของตนตื่นขึ้นมาแล้วเจอหน้าผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรกก็คงจะมีกำลังใจในการต่อสู้กับบาดแผล และรอยช้ำบริเวณร่างกายของตนไม่ใช่น้อย“อย่าดีกว่าค่ะ เดี๋ยวมันจะดูไม่ดี เพราะสถานะระหว่างหนึ่งกับพี่สิงห์ตอนนี้เป็นแค่สามี และภรรยาที่เพิ่งจะหย่าขาดกันไป ประเดี๋ยวหากพี่ ๆ นักข่าวหรือใครมาเห็นเข้าแล้วเอาไปโพสต์รูปลงโซเชียลคนอื่นจะเข้าใจผิดได้ว่าเราสองคนอาจมีแววกลับมารีเทิร์นกัน” น้ำหนึ่งตอบปฏิเสธด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่ทว่าแฝงไปซึ่งความตั้งใจอันแน่วแน่“จ้ะ”และในจังหวะนั้นนนทกานต์ก็เดินกลับเข้ามาพร้อมกับชานมไข่มุกสองแก้ว“หนึ่งขอตัวนะคะคุณพ่อ คุณแม่ พี่เสือ พี่พรรุ้ง” น้ำหนึ่งยกมือขึ้นไหว้ตามกิริยามารยาทที่สมควรทำ ก่อนจะพยักพเยิดหน้ากับนนทกานต์เพื่อส่งซิกว่าเราสองคนควรกลับกันได

  • สามีเฮงซวย   บทที่ 41

    “เพราะเธองั้นเหรอที่ทำให้ลูกชายของฉันต้องเป็นแบบนี้?” คุณหญิงกนกนุชกดเสียงต่ำพร้อมกับใช้ปลายนิ้วชี้นิ้วเข้าหาเรือนร่างบอบบางของน้ำหนึ่ง “มันไม่ใช่ความผิดของเธอหรอกน้ำหนึ่ง เธอไม่จำเป็นต้องโทษตัวเองหรือรู้สึกแย่เลย ลูกชายของฉันมันทำตัวเองทั้งนั้น”ผิดคาด! เธอนึกว่าจะโดนด่า โดนว่าอย่างเช่นทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา แต่เปล่าเลย คุณหญิงกนกนุชดันกลับลำเข้าข้างเธอเสียดื้อ ๆ“ค่ะคุณแม่”“แม่ต้องขอโทษเธอสำหรับทุก ๆ อย่างที่เคยทำไม่ดีด้วย เคยพูดจาแย่ ๆ ใส่ อบรมสั่งสอนลูกชายแบบผิด ๆ จนเรื่องเรามันเลยเถิดบานปลายยากจะแก้ไข แต่...มันไม่มีโอกาสที่น้ำหนึ่งจะกลับมาคืนดีกับสิงห์จริง ๆ เหรอ แม่เคยไปนอนเรือนหอของเราสองคนมาสักระยะหนึ่ง ทุก ๆ วันเกือบเที่ยงคืนเจ้าสิงห์ก็จะเมาหัวราน้ำเดินโซซัดโซเซกลับเข้ามา กลิ่นเหล้านี่หึ่งคลุ้งทั่วบ้าน แล้วก็พร่ำเพ้อร่ำร้องเรียกหา เอาแต่พูดคำว่าขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่กับรูปถ่ายพรีเวดดิ้งในงานแต่งงาน” คุณหญิงกนกนุชจำต้องลดศักดิ์ศรี และความเย่อหยิ่งยโสของตนเองลงเพราะรู้แล้วว่าลูกชายรักผู้หญิงคนนี้มากเพียงใด หากขาดเธอไปเขาคงขาดใจตายดวงตาสุกใสที่ฉายแววสับสนเล็กน้อยหลุบลงมองต่ำประ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status